Wrota Abaddona

Moim zdaniem najsłabsza lub jedna z najsłabszych w serii. Ze space opery chwilami popada w soap operę i dłużyzny. Pewne wątki zdają się dość naiwne i rozwleczone, wsadzone na siłę, by tylko całość jakoś skleić. Mogło być lepiej. Ale warto przeczytać, przynajmniej dla ciągłości całego cyklu. Kolejna część jest o wiele lepsza.

Moim zdaniem najsłabsza lub jedna z najsłabszych w serii. Ze space opery chwilami popada w soap operę i dłużyzny. Pewne wątki zdają się dość naiwne i rozwleczone, wsadzone na siłę, by tylko całość jakoś skleić. Mogło być lepiej. Ale warto przeczytać, przynajmniej dla ciągłości całego cyklu. Kolejna część jest o wiele lepsza.

Dotąd najsłabsza ze wszystkich. Po przeczytaniu mam odczucia, że główna fabuła nie poszła za bardzo do przodu. Trochę tak, jakby to była jakaś poboczna historia dziejąca się w tym świecie. Dodatkowo postać Anny i wątki religijne mega męczące. Mimo to świetnie napisana. Całość super się spina, świat jest stworzony perfekcyjnie, nie czułem żadnych sprzeczności i nieścisłości w fabule. Jak na razie bardzo dobrze czyta mi się tę serię.

Dotąd najsłabsza ze wszystkich. Po przeczytaniu mam odczucia, że główna fabuła nie poszła za bardzo do przodu. Trochę tak, jakby to była jakaś poboczna historia dziejąca się w tym świecie. Dodatkowo postać Anny i wątki religijne mega męczące. Mimo to świetnie napisana. Całość super się spina, świat jest stworzony perfekcyjnie, nie czułem żadnych sprzeczności i nieścisłości...

Niezmiennie wysoko. Może dlatego, że oceniam i tę książkę jako część całości, a nie odrębną historię. Jest więcej polityki, strachu przed nieznanym i zaplanowanej szczegółowo zemsty. Lecimy czując się nie na swoim miejscu, zupełnie jak załoga Rosa, tylko po to, żeby uratować ludzkość.

Niezmiennie wysoko. Może dlatego, że oceniam i tę książkę jako część całości, a nie odrębną historię. Jest więcej polityki, strachu przed nieznanym i zaplanowanej szczegółowo zemsty. Lecimy czując się nie na swoim miejscu, zupełnie jak załoga Rosa, tylko po to, żeby uratować ludzkość.

"Wrota Abaddona" to, niestety, krok wstecz dla serii "The Expanse". Książka cierpi regresję na niemal każdej płaszczyźnie, co jest rozczarowujące po obiecującym początku cyklu.

Nowe postaci wprowadzone w tym tomie są w większości mało interesujące, a ich wątki co najwyżej umiarkowanie oryginalne i tylko delikatnie wciągające (o ile w ogóle). Jim Holden, ku mojemu rozczarowaniu, nadal pozostaje... cóż, Holdenem - postacią dość płaską i przewidywalną.

Autorzy zdecydowali się niemal całkowicie porzucić wątek polityczny, który był jednym z mocniejszych punktów poprzedniej części. Zamiast tego dostajemy nieźle zrealizowane, ale niezbyt porywające perypetie raczkującego w kwestiach organizacyjnych Sojuszu Planet Zewnętrznych.

Pojawia się też trochę teologii i prób zgłębienia filozoficznych aspektów kontaktu z obcą cywilizacją, ale niestety nie jest to coś, co autorom wychodzi szczególnie dobrze. Odniosłem wrażenie, że te wątki są raczej powierzchowne i pretensjonalne, a przy tym nie wnoszą wiele do ogólnej narracji.

Jedynym naprawdę jasnym punktem tej książki jest, ku mojemu zaskoczeniu, powrót wątku Millera. Te fragmenty czytałem z prawdziwym zainteresowaniem, ciesząc się z powrotu tej postaci, nawet jeśli w nieco zmienionej formie.

Nie mogę powiedzieć, że "Wrota Abaddona" to zła książka - wciąż jest to solidne sci-fi z interesującym światem. Jednak zdecydowanie nie dorównuje ona swoim poprzednikom. Historia obcej cywilizacji zaczyna niebezpiecznie dryfować w kierunku stereotypowych wyobrażeń znanych z szeroko pojętego sci-fi, tracąc nieco na oryginalności, a postacie służące nam za oczy i uszy w tym świecie, ciężko polubić.

"Wrota Abaddona" to, niestety, krok wstecz dla serii "The Expanse". Książka cierpi regresję na niemal każdej płaszczyźnie, co jest rozczarowujące po obiecującym początku cyklu.

Nowe postaci wprowadzone w tym tomie są w większości mało interesujące, a ich wątki co najwyżej umiarkowanie oryginalne i tylko delikatnie wciągające (o ile w ogóle). Jim Holden, ku mojemu...

Trzeci tom tej serii nie był zły, ale podobał mi się mniej niż poprzednie. We wcześniejszych seriach fabuła była osadzona głównie na skomplikowanych relacjach politycznych, ekonomicznych oraz problemach społecznych Układu Słonecznego. Tutaj zostało to zepchnięte na dalszy plan.

We "Wrotach" akcja wysuwa się na pierwszy plan. Mamy więc bardzo długie fragmenty poświęcone strzelaniu, zemście, buntom czy typowej walce w nieważkości. Ten sposób narracji bardzo przypominał mi serie "Star Force" (B.V. Larsona) czy "Frontlines" (M. Kloosa). Wydaje mi się też, że nasza wiedza o świecie praktycznie nie została pogłębiona - książka otwiera nowy wątek na kontynuację, ale tak naprawdę wiele w tym uniwersum się nie zmieniło przez te 500+ stron.

Choć ta książka nie jest tak wciągająca jak poprzednie, to cały czas ma kilka silnych elementów. Relacje pomiędzy załogą Ros są cały czas ciekawe. Nowe postacie napisane są na wysokim poziomie - szczególnie Byk i Anna. Odkrywanie informacji z poprzednich tomów (n.p. historia Behemota) sprawia frajdę.

Kilka elementów w tej książce mi się nie podobało, to cały czas uważam to za dobrą powieść Sci-Fi. Będę czytał kolejne tomy i zagłębiał się w to uniwersum.

Trzeci tom tej serii nie był zły, ale podobał mi się mniej niż poprzednie. We wcześniejszych seriach fabuła była osadzona głównie na skomplikowanych relacjach politycznych, ekonomicznych oraz problemach społecznych Układu Słonecznego. Tutaj zostało to zepchnięte na dalszy plan.

We "Wrotach" akcja wysuwa się na pierwszy plan. Mamy więc bardzo długie fragmenty poświęcone...

Świetna kontynuacja. Autorzy świetnie prowadzą akcję. Czasem nie mogłem oderwać się od książki. To jest dobre SF.

Świetna kontynuacja. Autorzy świetnie prowadzą akcję. Czasem nie mogłem oderwać się od książki. To jest dobre SF.

Piękne to jest, że przez 3/4 książki teoretycznie wiesz, o co tu zabiegamy, w co mamy się zagłębić i liczysz w ekscytującej nadziei na poznanie odpowiedzi na kilka istotnych pytań. W niektórych miejscach się troszkę nudzisz, czekasz i czekasz... A potem tempo tak się nakręca i historia tak diametralnie zmienia kierunek, że łapiesz się za głowę, gorączkowo przesuwasz wzrokiem po tekście i łapiesz zadyszkę. Finał zmusza do pełnego aprobaty zadowolenia. Był dobry i całą historię wyniósł na inny level. Dobra, trzymająca poziom kontynuacja!

Piękne to jest, że przez 3/4 książki teoretycznie wiesz, o co tu zabiegamy, w co mamy się zagłębić i liczysz w ekscytującej nadziei na poznanie odpowiedzi na kilka istotnych pytań. W niektórych miejscach się troszkę nudzisz, czekasz i czekasz... A potem tempo tak się nakręca i historia tak diametralnie zmienia kierunek, że łapiesz się za głowę, gorączkowo przesuwasz...

Tak 6.6, byłam zaskoczona, bo w serialu lepiej rozwinęli pewne wątki. Poza tym brakowało Drummer, Byk jako postać wydawał się mało wyrazisty. I nie mogłam przekonać się do kreacji Asfforda. Brakowało Bobby, Avasarali, szerszego kontekstu. Za dużo Byka i Melby. Na plus ostatnie sceny i bunt lepiej niż w serialu.

Tak 6.6, byłam zaskoczona, bo w serialu lepiej rozwinęli pewne wątki. Poza tym brakowało Drummer, Byk jako postać wydawał się mało wyrazisty. I nie mogłam przekonać się do kreacji Asfforda. Brakowało Bobby, Avasarali, szerszego kontekstu. Za dużo Byka i Melby. Na plus ostatnie sceny i bunt lepiej niż w serialu.

W trzecim tomie cyklu Expanse seria łapie niewielką zadyszkę. Nadal jest to solidna dawka rozrywki, jednakże wyraźnie zmiana głównych bohaterów odbija się na jakości powieści. Anna jest dla mnie najmniej interesującą postacią cyklu, a że całość czytam po raz drugi, to wiem co mnie czeka w następnych tomach. Ciekawszymi postaciami są Melba i Byk, ale nawet ich wątki ( zwłaszcza Melby) rozwijają się tylko do pewnego momentu. Lepiej niż w poprzednich tomach wypada za to Holden. Jego wybory nadal są dyskusyjne, ale przynajmniej fabuła staje się bardziej intrygująca.
W tym tomie w końcu poznajemy cel w jakim protomolekuła pojawiła się w naszym układzie słonecznym. Podziwiam autorów cyklu za tak skrupulatne dopracowanie fabuły serii. Zarówno w tym tomie, jak i w pozostałych mają miejsce wydarzenia, które będą w różnym stopniu oddziaływały na bohaterów w kolejnych częściach.
Polecam wszystkim

W trzecim tomie cyklu Expanse seria łapie niewielką zadyszkę. Nadal jest to solidna dawka rozrywki, jednakże wyraźnie zmiana głównych bohaterów odbija się na jakości powieści. Anna jest dla mnie najmniej interesującą postacią cyklu, a że całość czytam po raz drugi, to wiem co mnie czeka w następnych tomach. Ciekawszymi postaciami są Melba i Byk, ale nawet ich wątki (...

Był potencjał na najlepszy tom serii, ale nie udało mi się wciągnąć w historię postaci nowo wprowadzonych: wielebnej Anny, siostry Julie Mao - Melby oraz szefa ochrony statku Behemot o ksywce Byk. O ile ta ostania postać była dość ciekawa i dobrze napisana, o tyle pierwsze dwie (szczególnie Anna) niezbyt mnie interesowały. Sam wątek wrót oraz wielkiej, międzyplanetarnej "pielgrzymki" do nich był ciekawym pomysłem.

Był potencjał na najlepszy tom serii, ale nie udało mi się wciągnąć w historię postaci nowo wprowadzonych: wielebnej Anny, siostry Julie Mao - Melby oraz szefa ochrony statku Behemot o ksywce Byk. O ile ta ostania postać była dość ciekawa i dobrze napisana, o tyle pierwsze dwie (szczególnie Anna) niezbyt mnie interesowały. Sam wątek wrót oraz wielkiej, międzyplanetarnej...