Według mnie Janina Broniewska przedstawiła tyle polskości, na ile mogła sobie pozwolić w ówczesnych warunkach propagandy komunistycznej. To dziełko zostało opublikowane w 1949 roku. Autorka nie mogła oczerniać radzieckiej strony, bo takie mieliśmy czasy. Nie zauważyłem pałania euforią do żołnierzy socjalizmu. Opowiadanie podobało mi się pod względem stylu i treści.

Autorka przez 12 lat była żoną Władysława Broniewskiego, ich małżeństwo rozpadło się w 1938 roku. Po 17 września 1939 roku (pamiętna data napaści na Polskę od wschodu) wstąpiła w struktury sowieckich organizacji. Później towarzyszyła 1 Warszawskiej Dywizji Piechoty imienia Tadeusza Kościuszki utworzonej w maju 1943 roku w Sielcach nad rzeką Oką. Pewnie z tego powodu zrodził się pomysł u Janiny Broniewskiej, by napisać historyjkę o koniu Filipie i jego załodze tworzących zaplecze kuchenne armii polskiej.

Według mnie Janina Broniewska przedstawiła tyle polskości, na ile mogła sobie pozwolić w ówczesnych warunkach propagandy komunistycznej. To dziełko zostało opublikowane w 1949 roku. Autorka nie mogła oczerniać radzieckiej strony, bo takie mieliśmy czasy. Nie zauważyłem pałania euforią do żołnierzy socjalizmu. Opowiadanie podobało mi się pod względem stylu i...

Krótka historyjka z wojną w tle, daleko w tle. Filip to koń ciągnący kuchnię polową za wojskiem polskim, za wyzwolicielami spod czerwonego sztandaru. Na szczęście, albo niestety, jest tu delikatna sugestia, kto jest tym dobrym na świecie.
Filip z Kucharzem i Woźnicą jadą za wojskiem, mijają zgliszcza - obraz wojny. W jedną z wiosek znajdują chłopaka, jego bliskich przepędzili Niemcy i spalili wieś tuż przed nadejściem wyzwolenia. Nie można zostawić chłopca - ośmiolatka - samego. Zabierają, załoga się powiększa. W następnej wsi malec przygarnia małego kotka... Historia ma happy end kilka wiosek dalej.
A Filip znów podąży za wojskiem...

Krótka historyjka z wojną w tle, daleko w tle. Filip to koń ciągnący kuchnię polową za wojskiem polskim, za wyzwolicielami spod czerwonego sztandaru. Na szczęście, albo niestety, jest tu delikatna sugestia, kto jest tym dobrym na świecie.
Filip z Kucharzem i Woźnicą jadą za wojskiem, mijają zgliszcza - obraz wojny. W jedną z wiosek znajdują chłopaka, jego bliskich...

Jest lipiec 1944 roku. Zza Moskwy, z obozu nad rzeką Oką, wyrusza wojsko polskie i radzieckie. Idą na zachód, by zakończyć wojnę. W ogonku przemarszu wlecze się koń Filip, Woźnica i Kucharz. Wloką kuchnię polową. W drodze mijają spalone wsie, zniszczone niemieckie sprzęty i resztki zasieków. Przed jedną z napaści Niemców na wieś zdołał ukryć się ośmioletni Janek. Dołącza on do załogi Filipa. W drodze biorą jeszcze małego kota, którego Janek przygarnia. Gdy docierają do Bugu, Polacy witają obie "nasze" armie: tę z orzełkiem na czapce, i tę z czerwoną gwiazdą.
Mocno propagandowa książeczka dla najmłodszych. Wojna ukazana z punktu widzenia dziecka, które dzięki bratniej Armii Czerwonej odnajduje rodzinę porwaną przez złego Hitlerowca.

Jest lipiec 1944 roku. Zza Moskwy, z obozu nad rzeką Oką, wyrusza wojsko polskie i radzieckie. Idą na zachód, by zakończyć wojnę. W ogonku przemarszu wlecze się koń Filip, Woźnica i Kucharz. Wloką kuchnię polową. W drodze mijają spalone wsie, zniszczone niemieckie sprzęty i resztki zasieków. Przed jedną z napaści Niemców na wieś zdołał ukryć się ośmioletni Janek. Dołącza on...

Treść skierowana jest do dzieci interesujących się drugą wojną światową. Koń o imieniu Filip ciągnie kuchnię polową, którą obsługują Kucharz i Woźnica. Dołącza do nich chłopiec, który został oddzielony od rodziców. Książka jest cieniutka w godzinę można zapoznać się z przygodami załogi na kółkach.

Treść skierowana jest do dzieci interesujących się drugą wojną światową. Koń o imieniu Filip ciągnie kuchnię polową, którą obsługują Kucharz i Woźnica. Dołącza do nich chłopiec, który został oddzielony od rodziców. Książka jest cieniutka w godzinę można zapoznać się z przygodami załogi na kółkach.

Propaganda pierwsza klasa. Daję cztery, bo zakończenie piękne.

Propaganda pierwsza klasa. Daję cztery, bo zakończenie piękne.

Wojska Polskie i Radzieckie przemieszczają się z frontu okolic Oki w kierunku Wisły. W lipcu 1944 roku docierają w okolice Buga. Filip jest koniem zaprzęgniętym do ciągnięcia kuchni polowej na tyłach artylerii i piechoty. Pewnego dnia w jednej wsi zniszczonej przez wojnę, obsługujący kuchnię Kucharz i Woźnica zauważają małego chłopca, Janka, który przez wojnę został oddzielony od rodziców. Postanawiają go zabrać ze sobą. Krótki obrazek z czasów II WŚ. Napisana ok. 1949 roku.

Wojska Polskie i Radzieckie przemieszczają się z frontu okolic Oki w kierunku Wisły. W lipcu 1944 roku docierają w okolice Buga. Filip jest koniem zaprzęgniętym do ciągnięcia kuchni polowej na tyłach artylerii i piechoty. Pewnego dnia w jednej wsi zniszczonej przez wojnę, obsługujący kuchnię Kucharz i Woźnica zauważają małego chłopca, Janka, który przez wojnę został...

Lektura. Tak dawno przerabiana, że pamiętam (nie za bardzo) z jedno zdanie, kto stanowił załogę "Koń Filip, Kucharz, Woźnica, rozczochrany Janek i bulgocący kocioł z żołnierską zupą." Choć i to cytuję z PDF.
Filip po grecku znaczy "miłośnik koni", zatem pasuje.
Bez oceny.

Lektura. Tak dawno przerabiana, że pamiętam (nie za bardzo) z jedno zdanie, kto stanowił załogę "Koń Filip, Kucharz, Woźnica, rozczochrany Janek i bulgocący kocioł z żołnierską zupą." Choć i to cytuję z PDF.
Filip po grecku znaczy "miłośnik koni", zatem pasuje.
Bez oceny.

Czytałam, ale nie pamiętam. Miałam mniej, niż 10 lat. Miałam tę książkę, gdy byłam mała. Pamiętam tylko okładkę.
A z chęcią jeszcze raz przejrzałabym, żeby móc ocenić, czy rzeczywiście jest to propagandowa książka.
Być może z trudem przebrnęłabym przez książkę, tak jak niedawno z trudem przebrnęłam przez "Timura...". Ale powrócić do lat dziecinnych chciałabym.

Czytałam, ale nie pamiętam. Miałam mniej, niż 10 lat. Miałam tę książkę, gdy byłam mała. Pamiętam tylko okładkę.
A z chęcią jeszcze raz przejrzałabym, żeby móc ocenić, czy rzeczywiście jest to propagandowa książka.
Być może z trudem przebrnęłabym przez książkę, tak jak niedawno z trudem przebrnęłam przez "Timura...". Ale powrócić do lat dziecinnych chciałabym.

Masakryczna wprost dawka socjalistycznej propagandy. Literacko też nie najlepiej. Nie polecam do czytania dzieciom. Ciekawostka dla literaturoznawców i osób zainteresowanych tendencyjnym pisarstwem okresu PRL.

Masakryczna wprost dawka socjalistycznej propagandy. Literacko też nie najlepiej. Nie polecam do czytania dzieciom. Ciekawostka dla literaturoznawców i osób zainteresowanych tendencyjnym pisarstwem okresu PRL.

Przeczytałam, bo znalazłam to w domu i chciałam sprawdzić co to.


Propaganda wylewająca się z każdej strony.

Przeczytałam, bo znalazłam to w domu i chciałam sprawdzić co to.


Propaganda wylewająca się z każdej strony.