Po prostu Bukowski siada obok mnie i zaczyna opowiadać a ja nie chcę żeby to się kończyło - i tyle!

Po prostu Bukowski siada obok mnie i zaczyna opowiadać a ja nie chcę żeby to się kończyło - i tyle!

To jest świetna książka

To jest świetna książka

Przeczytane. Nawet przyjemnie się czytało, niemniej książka jest o niczym. Brak kierunku fabularnego, im dalej tym bardziej bez sensu.

Przeczytane. Nawet przyjemnie się czytało, niemniej książka jest o niczym. Brak kierunku fabularnego, im dalej tym bardziej bez sensu.

Z Bukowskim jest trochę tak, że przeczytałeś jedną książkę to przeczytałeś wszystkie. Przynajmniej tak to pamiętam po lekturze większości jego tytułów lata temu. Nadszedł czas na odświeżenie i jest tak jak się spodziewałem, krew, pot, sperma i alkohol. Sporo osób się odbije przez słownictwo ale ja lubię lekko łobuzerski styl autora.

Z Bukowskim jest trochę tak, że przeczytałeś jedną książkę to przeczytałeś wszystkie. Przynajmniej tak to pamiętam po lekturze większości jego tytułów lata temu. Nadszedł czas na odświeżenie i jest tak jak się spodziewałem, krew, pot, sperma i alkohol. Sporo osób się odbije przez słownictwo ale ja lubię lekko łobuzerski styl autora.

Książka ma tę zaletę, że jest krótka i lekka w odbiorze. Miejscami też zabawna, ale absolutnie bez przesady. Historyjki o głównym bohaterze, Chinaskim, który trafia do pracy na pocztę - najpierw jako listonosz, później zaś, jako pracownik biurowy, zajmujący się sortowaniem korespondencji. Tam zaś zmaga się z różnymi przeciwnościami - przede wszystkim systemowymi (np. głupie procedury jak w nowoczesnym korpo) i związanymi z niezbyt miłymi przełożonymi. Język dosadny, niekiedy wulgarny, ale rozumiem, że taki jest styl tego autora - to akurat mi nie przeszkadzało. Przeszkadzało mi natomiast to, że spodziewałem się wynieść z tej książki nieco więcej - jeśli nie mądrych czy życiowych myśli, to przynajmniej znacznie więcej rozrywki.

Książka ma tę zaletę, że jest krótka i lekka w odbiorze. Miejscami też zabawna, ale absolutnie bez przesady. Historyjki o głównym bohaterze, Chinaskim, który trafia do pracy na pocztę - najpierw jako listonosz, później zaś, jako pracownik biurowy, zajmujący się sortowaniem korespondencji. Tam zaś zmaga się z różnymi przeciwnościami - przede wszystkim systemowymi (np. głupie...

Henry Chinaski - pijak, wykolejeniec, niepoprawny hazardzista, ale... człowiek honoru i zdecydowany nonkonformista. I za to go kocham.

Cała książka składa się z pojedynczych scenek dotyczących kariery listonosza - głównego bohatera. Jest śmiesznie, czasem poważnie i wzruszająco. Literacki styl bardzo prosty, często wulgarny.

Całość ma w sobie jakąś magię. Ja jestem zaczarowany.

Henry Chinaski - pijak, wykolejeniec, niepoprawny hazardzista, ale... człowiek honoru i zdecydowany nonkonformista. I za to go kocham.

Cała książka składa się z pojedynczych scenek dotyczących kariery listonosza - głównego bohatera. Jest śmiesznie, czasem poważnie i wzruszająco. Literacki styl bardzo prosty, często wulgarny.

Całość ma w sobie jakąś magię. Ja jestem...

Głupia, ale dobra.
Jest to druga pozycja Bukowskiego jaką przeczytałem i myślę, że tu zaprzyjaźniłem się na dobre z tym Panem. Czytałem wcześniej KOBIETY, które wg mnie są lepszą lekturą, napisaną w tym samym stylu. Obie pozycje są bardzo podobne, ale podobno z Chinaskim tak jest.
Listonosz jest zdecydowanie łatwiejszą lekturą i bardziej zabawną. Historia głównego bohatera jest wg mnie mocno przekoloryzowana...pewnie tak miało być.
Całość nie jest wymagającą pozycją, czytamy tu wręcz o patologii typu, jak tu zarobić, żeby się nie narobić, wychlać i por..chać,. Warto podejść do tej książki z dystansem, a dostaniemy w zamian sporo dobrej rozrywki. Polecam

Głupia, ale dobra.
Jest to druga pozycja Bukowskiego jaką przeczytałem i myślę, że tu zaprzyjaźniłem się na dobre z tym Panem. Czytałem wcześniej KOBIETY, które wg mnie są lepszą lekturą, napisaną w tym samym stylu. Obie pozycje są bardzo podobne, ale podobno z Chinaskim tak jest.
Listonosz jest zdecydowanie łatwiejszą lekturą i bardziej zabawną. Historia głównego bohatera...

Fajny i barwny język i niby ciekawe spostrzeżenia, ale to taki zbiór anegdot, a nie jakaś trzymająca się kupy fabuła. Teraz byłby z tego pewnie jakiś blog albo zbiór felietonów w niszowym magazynie. Można przeczytać, ale wcale nie trzeba.

Fajny i barwny język i niby ciekawe spostrzeżenia, ale to taki zbiór anegdot, a nie jakaś trzymająca się kupy fabuła. Teraz byłby z tego pewnie jakiś blog albo zbiór felietonów w niszowym magazynie. Można przeczytać, ale wcale nie trzeba.

Nie wiem co mam sądzić. Bukowski to ciężki przypadek. Chyba rzeczywiście tylko warta zapamiętania jest łatwość z jaką bohater może zmieniać swoje życie, choć zawsze zmierzając do tego samego punktu - poczty. Cytując klasyka: "życia nie oszukasz". Trochę wyczuwałem bezsens istnienia jak w Wielkim Gatsbym, ale tutaj seks pomagał przeżyć, i whisky oczywiście. I chyba tyle.

Nie wiem co mam sądzić. Bukowski to ciężki przypadek. Chyba rzeczywiście tylko warta zapamiętania jest łatwość z jaką bohater może zmieniać swoje życie, choć zawsze zmierzając do tego samego punktu - poczty. Cytując klasyka: "życia nie oszukasz". Trochę wyczuwałem bezsens istnienia jak w Wielkim Gatsbym, ale tutaj seks pomagał przeżyć, i whisky oczywiście. I chyba...

Nie warto marnować życia na historie o ludziach żałosnych, które zostawiają ze znalezioną na siłę refleksją, że życie w beznadziei jest beznadziejne.

Nie warto marnować życia na historie o ludziach żałosnych, które zostawiają ze znalezioną na siłę refleksją, że życie w beznadziei jest beznadziejne.