Księżna jeleń
- Tytuł oryginału:
- La duquesa ciervo
- Data wydania:
- 2018-10-16
- Data 1. wyd. pol.:
- 2018-10-16
- Liczba stron:
- 304
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380623774
- Tłumacz:
- Barbara Jaroszuk
- Wydawnictwo:
- Rebis
- Tagi:
- demony literatura hiszpańska magia powieść fantasy średniowiecze tajemnica walka o władzę wędrówka wojna
- Tytuł oryginału:
- La duquesa ciervo
- Kategoria:
- fantastyka, fantasy, science fiction
- Data wydania:
- 2018-10-16
- Liczba stron:
- 304
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380623774
- Tłumacz:
- Barbara Jaroszuk
- Tagi:
- demony literatura hiszpańska magia powieść fantasy średniowiecze tajemnica walka o władzę wędrówka wojna
„Księżna jeleń” to wyprawa w poszukiwaniu naszych wewnętrznych demonów, a także refleksja nad władzą, zniewoleniem i wolnością.
Po wielkim popisie narracyjnym, jakim była powieść „Lśnij, morze Edenu”, w swojej nowej książce Andrés Ibánez zagłębia się w świat średniowiecznej fantastyki, żeby opowiedzieć historię Hjalmara, ucznia czarnoksiężnika, oraz jego spotkania z fascynującą księżną Pasquis. I oto ukazuje się naszym oczom osobny świat, żywy w każdym szczególe: ludne miasto Irundast, nad którym góruje Wieża Magów, gdzie mieszkają piękna Olcha, król Urbán i arcymag Saamsar de Olden, a dalej całe uniwersum nieogarnionych imperiów, fanatycznych religii i prastarych legend. Znajdziemy tu kolejne etapy magicznych wtajemniczeń, wielką miłość, długą podróż, niekończącą się wojnę. A przecież ten świat z obłoków i wyobraźni boleśnie przypomina nasz własny.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Poczekaj, szukamy dla Ciebie najlepszych ofert
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Oficjalne recenzje
Powrót do natury
Gdyby książki, moi Państwo, były dziś ważne – a nie są – pół świata żyłoby transferem iście spektakularnym: nagrodzony niedawno (...czyli trzy lata temu) Bookerem Marlon James, kojarzony dotąd z wykręconą powieścią historyczną, ogłosił, że jego nowe dzieło będzie reprezentantem gatunku fantasy. Dlaczego uważam taki wybór za odważny? Ano dlatego, że pisarze zdecydowanie częściej uciekają z fantastycznego getta, niż do niego wkraczają (Małecki, Orbitowski czy Twardoch zaczęli prawdziwe kariery dopiero po tym, jak rozluźnili związki z gatunkową ojczyzną), a niektórym tak zależy, żeby nie być z nim kojarzonym, że w oczywisty sposób narażają się na śmieszność (czuję się współwinny, bo od razu przed oczami staje mi jedna z moich ulubionych pisarek…). Zdarzają się jednak tacy straceńcy jak James – jednym z nich jest Andrés Ibáñez, który postanowił rozstać się na kilka chwil z mainstreamem, żeby stworzyć fantastyczną „Księżną jeleń”.
W wydanym przed rokiem imponującym „Lśnij, morze Edenu” Ibáñez pokazał, że typowy dla niego proces tworzenia wiąże się z czerpaniem pełnymi garściami z dorobku innych twórców. I tak jak za patrona poprzedniej powieści uznać można Roberta Bolaño, tak w „Księżnej jeleń” wyraźnie widać inspiracje prozą Ursuli K. Le Guin. Najwyraźniejszą z nich jest próba podkreślania przy użyciu fantastycznych metafor i symboli związku człowieka z przyrodą – w świecie stworzonym przez Hiszpana, podobnie jak w „Ziemiomorzu”, kultura zmuszona jest uznać swoją porażkę w odwiecznej wojnie z naturą i z pokorą przyjąć narzucone przez nią warunki. Magowie w niczym nie przypominają potężnych wojowników, jakich pełna jest dzisiejsza fantastyka (przykłady można mnożyć bez końca: potrafiący zaklinać proch żołnierze McClellana, dysponujący niekończącą się siłą i miotający ogniem Błogosławieni Ryana, dziesiątki obdarzonych mocami bohaterów Sandersona) – to raczej spokojni, wycofani nieco druidzi, dla których najważniejsze jest odkrywanie prawdy o świecie; to, że zyskują dzięki temu specyficzne umiejętności, zawsze stanowi konsekwencję i środek dalszego rozwoju, nie cel. Zresztą i owe umiejętności jakby żywcem wzięte są z Le Guin – przede wszystkim przejmowanie władzy nad zwierzętami (choć, trzeba przyznać, z opisem doznań sokoła i łasicy Ibáñez poradził sobie po mistrzowsku).
Matka „Ziemiomorza” nie jest, oczywiście, jedyną inspiracją Hiszpana. Wyraźnie czuć w „Księżnej jeleń” Tolkiena, choć, warto zaznaczyć, nie tego monumentalnego i totalnie spolaryzowanego, lecz tragicznego i operującego w rejestrach szarości, którego odnaleźć można w jego ukochanym romansie Berena i Lúthien. Nie da się też nie zauważyć, że pierwsze rozdziały powieści (o ile nie cała pierwsza część) to kolejna wariacja na temat ucznia czarnoksiężnika/zabójcy/rycerza. Ten konkretny przypadek jako żywo przypomina „Ucznia skrytobójcy” Robin Hobb, przede wszystkim ze względu na pesymistyczny raczej obraz świata, a także wyjątkowo ważną postać karła, która występuje w obu powieściach.
Czy oznacza to, że Ibáñeza w „Księżnej jeleń” brakuje? Czy dokonał tylko i wyłącznie rekonfiguracji pomysłów niemal tak starych jak sam gatunek? Cóż, odpowiedź na to pytanie nie jest wcale taka prosta. Z jednej strony mam kilka przykładów postmodernistycznych, synkretycznych wizji Ibáñeza, które jednak nie zawsze się sprawdzają. Za przykład niech posłużą latające białe spodki ze współczesnym wystrojem odwiedzane przez jednego z bohaterów – Zelazny mieszał nowoczesność z high fantasy dziesiątki lat temu i robił to zdecydowanie zgrabniej. Zdarzają się też oczywiście motywy świetne, jak choćby wątpliwości tytułowej księżnej co do jej tożsamości płciowej (choć scena, w której odkrywa nagle fascynację mężczyznami podczas oglądania penisa, jest co najmniej żenująca). Z drugiej natomiast – pseudośredniowieczna opowieść Hiszpana toczy się całkiem wartko, a dzięki podkręceniu napięcia przy pomocy sporej dawki brutalności nie trąci myszką. Szkoda tylko, że pisarz nie zdecydował się sięgnąć po klasyczne wzorce w zakończeniu – te każą puentować w sposób mocny i zaskakujący. Ibáñez opowieści nie zamyka, a pozwala jej się zamknąć. Różnica niby niewielka, ale efekt rozczarowujący, bo urwanych wątków jest tu całe mrowie. Jednym z ważniejszych tematów książki jest milczenie, może więc Hiszpan wziął je sobie do serca za mocno.
„Księżna jeleń” to powieść, którą można uznać za hołd dla najbardziej klasycznego fantasy. Andrés Ibáñez stara się nieco naginać zasady gatunku, ale robi to bardzo rzadko i bez szczególnej determinacji. Książka bardzo mnie zaskoczyła, bo spodziewałem się po autorze „Lśnij, morze Edenu” nieco bardziej wymyślnej prozy, ale czasu poświęconego lekturze nie żałuję.
Bartosz Szczyżański
Popieram [ 9 ]
Link do recenzji
1855
14
270
Oceny
Książka na półkach
- 321
- 107
- 57
- 11
- 8
- 6
- 5
- 4
- 3
- 2
Cytaty
My, mieszkańcy Ziem Wietrznych, jesteśmy ludźmi wolnymi. To dlatego, że lud z nas mały. Wszystkie wielkie królestwa mają niewolników, tak za...
RozwińStał teraz tak, że po raz pierwszy w życiu mogła przyjrzeć się męskim genitaliom. Chociaż ciało młodzieńca było poza tym gładkie, cień owłos...
Rozwiń
Artykuły
40 
OPINIE i DYSKUSJE
Zaczęło się obiecująco, lecz z każdą stroną następował spadek formy. Idiotycznie "poetyckie" opisy części ciała były nawet zabawne, ale wątek miłosny, który od momentu ich wystąpienia rozwinął się z prędkością światła, szalenie rozczarowywał. Poza tym urwał się w 2/3 książki, niemal całkowicie porzucając losy głównych bohaterów na rzecz wprowadzenia nieciekawych relacji z...
więcejPoczątek był nawet intrygujący. Ale później było już tylko gorzej...
więcejOprócz ciekawego pomysłu i intertekstualności tej powieści, nie ma czegoś, co mogłabym pochwalić.
Dziwny styl pisania, czasami czułam się jakbym czytała reportaż, nielogiczne 'skakanie' pomiędzy wątkami/bohaterami, zakończenia praktycznie nie ma, takie napisane 'na kolanie'. Dziwne zachowania bohaterów,...
Powieść bardzo mnie urzekła od poerwszych stron.
Pokaż mimo toBaśń dla dorosłych.
Jednak, zakończenie takie jakby.. Jakby autor mial okreslona liczbę stron, albo stracił pomysł na zakonczenie i nagle wszystko trzeba było wyjaśniać na wariata.
Mam spory problem z tą książką. Sam pomysł na fabułę jest ciekawy i przyciągnął moją uwagę ale to chyba jedyna zaleta ........
więcejStyl koszmarny, toporny i nie dający pola wyobraźni, fabuła przeskakuje z miejsca na miejsce zwłaszcza pod koniec dekoncentrując czytelnika, bohaterowie mało interesujący poza samą księżną ale ich historia jest słabo opisana i nie wiemy o ich za...
Niezwykle zmysłowa, ale i okrutna zarazem powieść fantasy. Autor, jeśli chodzi o tematykę, pełnymi garściami czerpie z bogatego dorobku europejskiego średniowiecza: baśni, mitów i podań. Pod względem formy zaś - z dziedzictwa literackiego renesansu i baroku. Kto czytał choć raz baśnie i podania czy poematy fantastyczne z XV-XVII wieku, ten zauważy podobieństwo: magowie i...
więcejChyba już wyrosłem z literatury fantasy – myślałem ostatnio, sięgając po powieści z tego gatunku. A tu proszę: intensywna przyjemność, której dostarczyła mi powieść hiszpańskiego pisarza, zdaje się przeczyć tej tezie. Mamy tu schematy typu uczeń czarnoksiężnika, ale rozwinięte są one z wdziękiem i przekształcone w coś innego, niżby można się było początkowo spodziewać. Poza...
więcejPrzeczytałam 100 stron tej książki (a więc 1/3) po to by stwierdzić, że właściwie zupełnie mnie ona nie obchodzi.
więcejŻaden z bohaterów nie budzi na tyle sympatii, żeby ciekawiły mnie jego losy. Świat przedstawiony w powieści (i język, jakim jest to zrobione, to akurat duży plus) ma swój urok - magiczne miejsca, dwór królewski, tajemnicze wydarzenia. Wszystko to nie wystarczy...
-NIEDOKOŃCZONA-
więcejMimo, że jej nie dokończyłam, naprawdę bardzo się starałam, brnąc w treść za połowę książki. Narracja, kompozycja, postacie, bardzo męczące opisy, które przeważają w znacznej mierze nad dialogami kompletnie do mnie nie przemówiły ani mnie nie urzekły. Toteż porzuciłam ok. 150 strony.
W opowieści tej mamy do czynienia z Hjalmarem - synem królewskim, który...
Dużo szału o nic. Książka trochę przereklamowana. Fakt jest fajne fantasy, ale po tych wszystkich zachwytach spodziewałam się czegoś lepszego. Gdyby nie te ochy i achy książka by była fajna.
Pokaż mimo toPo przeczytaniu został mi niedosyt. Pięknie opowiedziane, bardzo plastycznie, wyraziście, dobrze się czyta. I to tyle na plus. Narrator jakby nie znał do końca historii którą opowiada, ślizga się po powierzchni czegoś o czym tak na prawdę nie ma pojęcia lub też nie chce bądź nie może z jakichś powodów powiedzieć. Natomiast zakończenie zaskakuje w samym środku historii....
więcej