Dla ciebie mogę umrzeć i inne zagubione opowiadania

Dla mnie to był wspaniały zbiór opowiadań. Wszystkie miały klimat taki, jak w Wielkim Gatsbym. Czytało się bardzo dobrze.

Dla mnie to był wspaniały zbiór opowiadań. Wszystkie miały klimat taki, jak w Wielkim Gatsbym. Czytało się bardzo dobrze.

Ja chyba nie potrafię czytać opowiadań. Potwornie długo zeszło mi dokończenie lektury tego zbioru, choć Fitzgeralda uwielbiam i prawdopodobnie na bezludną wyspę zabrałbym "Wielkiego Gatsby'ego". Nie potrafię dostrzec jakości fabularnej w tym zbiorze opowiadań. Wiele z nich to ledwie szkice, wiele z nich to wymuszone próby przebicia się jako hollywoodzki scenarzysta lub autor publikowany dla zysku w modnych czasopismach.

Natomiast jeśli chodzi o amerykańską redakcję i robotę polskiego wydawcy "Dla ciebie mogę umrzeć i inne zagubione opowiadania" jest pozycją znakomitą, pełną smaczków. Fantastycznie przygotowane przypisy, fotografie i wstępy do każdego utworu. Pozycja jest pięknie wydana. Dla fanów lat 20. i 30. ubiegłego wieku pozycja wręcz obowiązkowa.

Ja chyba nie potrafię czytać opowiadań. Potwornie długo zeszło mi dokończenie lektury tego zbioru, choć Fitzgeralda uwielbiam i prawdopodobnie na bezludną wyspę zabrałbym "Wielkiego Gatsby'ego". Nie potrafię dostrzec jakości fabularnej w tym zbiorze opowiadań. Wiele z nich to ledwie szkice, wiele z nich to wymuszone próby przebicia się jako hollywoodzki scenarzysta lub...

Pierwsze spotkanie z autorem, całkiem udane, chociaż mam wrażenie, że opowiadania zawarte w zbiorze nie bez przyczyny nie zostały opublikowane za życia autora.
Jest tu parę eksperymentów typu 2 opowiadania z tym samym początkiem i innym zakończeniem lub opis pomysłów na film.
Każdy tekst okraszony ciekawym opisem wyjaśniającym czy opisującym okoliczności powstania tekstu.

Pierwsze spotkanie z autorem, całkiem udane, chociaż mam wrażenie, że opowiadania zawarte w zbiorze nie bez przyczyny nie zostały opublikowane za życia autora.
Jest tu parę eksperymentów typu 2 opowiadania z tym samym początkiem i innym zakończeniem lub opis pomysłów na film.
Każdy tekst okraszony ciekawym opisem wyjaśniającym czy opisującym okoliczności powstania tekstu.

To są po prostu świetne opowiadania! Tylko tyle chce mi się napisać w te upalne dni...

To są po prostu świetne opowiadania! Tylko tyle chce mi się napisać w te upalne dni...

Zaczynała się podróż. W przedziale wagonowym pociągu, siedziała grupka ludzi. Jednym z nich był młody, postawny mężczyzna. Na kolanach leżała mu teczka, a na niej kartka papieru z ołówkiem. Co jakiś czas zapisywał na niej słowa, które potem łączyły się w zdania. Kątem oka obserwował otoczenie, wyglądał za okno, gdzie pejzaż posuwał się do przodu, tak szybko, jak ludzkie życie. Kartka została już całkowicie zapisana, a ów mężczyzna, zostawiwszy ją na swoim miejscu, wyszedł na najbliższej stacji. Uzupełniona i podpisana inicjałami F.S.F, kartka papieru leżała opuszczona przez swego autora, jakby zagubiona i czekająca, niczym drogocenny skarb na odkrycie.

Zbiór opowiadań Francisa Scotta Fitzgeralda zaintrygował mnie od samego początku. Autor "Wielkiego Gatsby'ego" stworzył szereg przeróżnych opowieści, dotyczących relacji damsko-męskich i zarazem pozwolił zajrzeć za kulisy artystycznego światka epoki ery jazzu. W mistrzowskiej formie, wręcz po kronikarsku, przedstawił aspekty życia w Stanach Zjednoczonych z początku XX wieku. Jego opowiadania pełne są uczuć, aluzji do społecznych zawirowań, konwenansów i charakterystycznego dla niego, ciętego humoru. Fitzgerald wypracował sobie znakomity warsztat pisarski, z prostych historii udało mu się przekazać uniwersalne wartości i tematy, które nadal pozostają aktualne. Same teksty różnią się między sobą, ale we wszystkich da się odnaleźć cząstkę minionych lat - epoki, która już nie wróci.

Głównym spoiwem łączącym cały zbiór, jest jednak kontrast w relacjach kobieta-mężczyzna. To autor opanował do perfekcji, co dało dobry efekt i pozwoliło spojrzeć na wszystko z innej perspektywy. Same opowiadania są dość równe, co prawda niektóre napisane są w postaci gotowych scenariuszy filmowych, ale i te pozwalały się wciągnąć w treść. W tym jakże doskonałym wydaniu, pełnym przypisów i dodatkowych informacji, dotyczących samego Fitzgeralda, jak na dłoni widać, to jak autor zmieniał się i co za tym idzie, udoskonalał się jego literacki sznyt. Jest to zbiór pełen ludzkich pragnień, wyborów i miłosnych rozterek, ale i też nie brakuję tu goryczy czy smutku, które towarzyszą tu zagubionym duszom, pojawiającym się na kartach tej książki. Dla wielbicieli klasyki amerykańskiej prozy i literackiej uczty, pozycja jak najbardziej obowiązkowa.

Zaczynała się podróż. W przedziale wagonowym pociągu, siedziała grupka ludzi. Jednym z nich był młody, postawny mężczyzna. Na kolanach leżała mu teczka, a na niej kartka papieru z ołówkiem. Co jakiś czas zapisywał na niej słowa, które potem łączyły się w zdania. Kątem oka obserwował otoczenie, wyglądał za okno, gdzie pejzaż posuwał się do przodu, tak szybko, jak ludzkie...