Barwna i rzetelnie napisana opowieść o niepozornej dzielnicy Poznania. Będąc mieszkańcem sąsiedniego fyrtla z przyjemnością pochłaniałem kolejne strony historii mieszkańców, przesiedleńców, złodziejaszków i sołdatów biegających po ulicach Abisynii. Zwłaszcza interesujące są opisy walk i ponurej codzienności okresu wojennego, a także przedstawienie zmian, jakim ulegały okoliczne krajobrazy i arterie komunikacyjne. Nigdy nie przypuszczałem, że tak często uczęszczane przeze mnie ulice były świadkami pierwszych imprez motoryzacyjnych, a nieodległe pola junikowskie usiane były ciężką artylerią wojsk spod znaku czerwonej gwiazdy.

Każda z historii osób opisanych na kartkach książki jest na swój sposób poruszająca i zostawia głęboki ślad w refleksjach czytelnika. Do listy noworocznych postanowień dorzucam niniejszym spacer śladem byłych i obecnych mieszkańców dzielnicy, a Autora obarczam odpowiedzialnością za niechybne zawalenie nadchodzącej sesji egzaminacyjnej. Pozostaje jedynie żałować, że mój egzemplarz książki był prawdopodobnie ostatnim woluminem znalezionym w antykwariacie, a bogato ilustrowana i pięknie wydana książka nie jest dziś wznawiana.

Barwna i rzetelnie napisana opowieść o niepozornej dzielnicy Poznania. Będąc mieszkańcem sąsiedniego fyrtla z przyjemnością pochłaniałem kolejne strony historii mieszkańców, przesiedleńców, złodziejaszków i sołdatów biegających po ulicach Abisynii. Zwłaszcza interesujące są opisy walk i ponurej codzienności okresu wojennego, a także przedstawienie zmian, jakim ulegały...

"Abisynia" jest jednym z pierwszych terenów zabudowanych na poznańskim Grunwaldzie i wraz z okolicą Ostroroga stanowi zaczyn historii całej dzielnicy. To właśnie podobna publikacja o fyrtlu ostrorożan zainspirowała autora do napisania monografii swojej dzielnicy. Oba te tereny należą do niewielu osiedli zbudowanych w krótkim okresie niepodległości Polski w dwudziestoleciu międzywojennym, Abisynię wyróżnia jednak konsekwente zastosowanie stylu modernistycznego. Swoje losy z Abisynią związali przedstawicieli elit Polski międzywojennej i powojennej, architekci, lekarze, akademicy i artyści, tacy jak Gerard Labuda czy Conrad Drzewiecki. Autor stara się wiernie i panoramicznie oddać realia minionych czasów, poświęcając osobne rozdziały zarówno etapom w historii osiedla, jak i ważnym motywom z nim związanym, takim jak motoryzacja i budowa lokalnego kościoła. Liczne świadectwa mieszkańców i ich potomków, anegdoty i efekty pracy z dokumentami źródłowymi pozwalają nam spojrzeć na turbulentne dzieje dwudziestowiecznego Poznania i Polski w detalu, z perspektywy ludzi w nie zaangażowanych. Dowiadujemy się także o epizodach niecodziennych, takich jak obecność na osiedlu jeńców angielskich prowadzących swój teatr, arystokratów Niemieckich z Łotwy, Rosyjskich oficerów tuż po wojnie. Poznajemy historie proboszcza obieżyświata, który trzymał na plebanii małpę i papugę, energicznej architektki łamiącej stereotypy dotyczące kobiet w międzywojniu, Duńczyków starających się ochronić mienie swoich polskich sąsiadów w czasie wojny, zgermanizowanego psa, który przetrwał wojenną zawieruchę w domu wysiedlonych właścicieli, fotela, na którym ducha wyzionął młodopolski skandalista Stanisław Przybyszewski czy też torów tramwajowych, wyszabrowanych na Grunwald z dzisiejszych Słubic. Dzięki erudycji autora, absolwenta kulturoznawstwa, oraz jego dziennikarskiemu warsztatowi książka napisana jest z niesamowitą dbałością o detale, także w przypadku rozdziałów poruszających wysoce specjalistyczne zagadnienia takie jak budownictwo, motoryzacja czy sztuka wojenna. Ryzalit, parabellum oraz urawniłowka to jedne z wielu słów, które poznałem podczas lektury. Poszczególne rozdziały opowiadają często zupełnie inne historie i nie każdy z nich będzie równie ciekawy, ale z pewnością znajdzie się kilka takich, które czytelnik pochłonie z wypiekami na twarzy. Będą one inspiracją do długich rozmyślań o dziejach tego niezwykłego osiedla i jego mieszkańców.

"Abisynia" jest jednym z pierwszych terenów zabudowanych na poznańskim Grunwaldzie i wraz z okolicą Ostroroga stanowi zaczyn historii całej dzielnicy. To właśnie podobna publikacja o fyrtlu ostrorożan zainspirowała autora do napisania monografii swojej dzielnicy. Oba te tereny należą do niewielu osiedli zbudowanych w krótkim okresie niepodległości Polski w dwudziestoleciu...

U nas na fyrtlu na Abisynię mówiło się: Uliczki. Trochę egzotyczny, ale bezpieczniejszy niż zatłoczone boiska szkół gastronomicznej i ekonomicznej, rejon do zabawy, dokarmiania kotów i wałęsania się. Dzisiaj na Uliczki trochę mniej mi po drodze niż za dzieciaka, kiedy to często i chętnie zbaczało się z trasy z (i do ;) ) szkoły, ale wciąż lubię się tam zapuszczać. Dzięki tej książce mam tylko więcej pretekstów, by robić to częściej. Autor w czarujący sposób przedstawia historię dnia codziennego - historię, która w sumie leży na ulicy, ale wydaje się tak oczywista i spowszedniała, że nikt nie zwraca na nią uwagi. Czytałam wręcz z wypiekami na twarzy - tyle ciekawego się działo, tylu wspaniałych ludzi mieszkało tak blisko, widzę te domy z balkonu, być może to właśnie na ogrodzeniu jednego z tych kultowych miejsc rozwaliłam komunijny rower. Fascynująca, obowiązkowa lektura dla każdego mieszkańca Grunwaldu!

U nas na fyrtlu na Abisynię mówiło się: Uliczki. Trochę egzotyczny, ale bezpieczniejszy niż zatłoczone boiska szkół gastronomicznej i ekonomicznej, rejon do zabawy, dokarmiania kotów i wałęsania się. Dzisiaj na Uliczki trochę mniej mi po drodze niż za dzieciaka, kiedy to często i chętnie zbaczało się z trasy z (i do ;) ) szkoły, ale wciąż lubię się tam zapuszczać. Dzięki...