Mocno oryginalna literatura. Coś pomiędzy Witkacym a absurdami Gałczyńskiego a tak naprawdę to Jerofiejew. Dziełko ma formę pamiętnika, gdzie niekiedy znajdują się po dwa, trzy zdania, lub szarpane, urywane z kontekstu notatki, zapiski, perspektywy różnych osób. O czym to zaś? O alkoholu, tym upodleniu, zarzyganiu, o seksie, tych majakach o seksie z sześciolatką, koleżanką szkolną, z której zrobiła się herod baba Woroszynina, z którą nawet seks nie ten. O postraszeniu więzieniem, i o próbkach poetyckich Wanieczki, czyli samego Jerofiejewa, gdzie sam, słowami towarzyszy od kieliszka siebie chwali. I ostatnie zapiski o dwukrotnym mordercy, który, gdy obudził się obok ospowatego monstrum w momencie wytrzeźwiał i musiał jej nadepnąć na szyję, no i zabił. A wcześniej trafił do psychuszki, po pobycie w którym jego miłosne skłonności jeszcze bardziej nabrzmiały.
Dziełko ciekawe, oryginalne, na wskroś rosyjskie. No to jawa, ni to sen... Warto poznać.

Mocno oryginalna literatura. Coś pomiędzy Witkacym a absurdami Gałczyńskiego a tak naprawdę to Jerofiejew. Dziełko ma formę pamiętnika, gdzie niekiedy znajdują się po dwa, trzy zdania, lub szarpane, urywane z kontekstu notatki, zapiski, perspektywy różnych osób. O czym to zaś? O alkoholu, tym upodleniu, zarzyganiu, o seksie, tych majakach o seksie z sześciolatką, koleżanką...

Książka rosyjskiego wybitnego pisarza, w mojej bibliotece w dziale "ksiąg zakazanych".
Ta pozycja jest specyficzna, nie każdemu może się podobać. Mnie urzekła bezpośredniością, brakiem tabu i przejrzystym językiem. Czyta się szybko i przyjemnie.
Dużo cytatów zasiliło moją kolekcję.

Książka rosyjskiego wybitnego pisarza, w mojej bibliotece w dziale "ksiąg zakazanych".
Ta pozycja jest specyficzna, nie każdemu może się podobać. Mnie urzekła bezpośredniością, brakiem tabu i przejrzystym językiem. Czyta się szybko i przyjemnie.
Dużo cytatów zasiliło moją kolekcję.

Pewnie wiele osób uzna tę książkę jako satyrę wymierzoną w ustrój komunistyczny i sowiecką Rosję. W mojej opinii ta książką wznosi się ponad wszelkie ustroje polityczne i jest wymierzona w ludzką głupotę i powierzchowność.
Książka bardzo nierówna, z jednej strony naprawdę świetne przemyślenia i dialogi, z drugiej sporo pijackiego bełkotu.

Pewnie wiele osób uzna tę książkę jako satyrę wymierzoną w ustrój komunistyczny i sowiecką Rosję. W mojej opinii ta książką wznosi się ponad wszelkie ustroje polityczne i jest wymierzona w ludzką głupotę i powierzchowność.
Książka bardzo nierówna, z jednej strony naprawdę świetne przemyślenia i dialogi, z drugiej sporo pijackiego bełkotu.

Mocna rzecz. Dość to bełkotliwe, ale pomimo wszystko czyta się całkiem przyjemnie. Cóż tu można napisać o tej książce? Wiele lat temu czytana przeze mnie, ale zrobiła na mnie wrażenie, nie jakieś szczególnie, ale na tyle, że autora i tytuł pamiętam. Szczególne były opisy używek jakie zażywał autor wraz z innymi postaciami owej książki.

Mocna rzecz. Dość to bełkotliwe, ale pomimo wszystko czyta się całkiem przyjemnie. Cóż tu można napisać o tej książce? Wiele lat temu czytana przeze mnie, ale zrobiła na mnie wrażenie, nie jakieś szczególnie, ale na tyle, że autora i tytuł pamiętam. Szczególne były opisy używek jakie zażywał autor wraz z innymi postaciami owej książki.

Z jednej strony wybitnie dosłowna (sytuacje przytaczane z filmową dokładnością),z drugiej daje pole do wysilenia szarych komórek i interpretacji na swój własny porąbany styl patrzenia na rzeczywistość. A gdyby nie tło socjalistycznej rzeczywistości.. uu, straciła by swój 'urok'.

Z jednej strony wybitnie dosłowna (sytuacje przytaczane z filmową dokładnością),z drugiej daje pole do wysilenia szarych komórek i interpretacji na swój własny porąbany styl patrzenia na rzeczywistość. A gdyby nie tło socjalistycznej rzeczywistości.. uu, straciła by swój 'urok'.

Dziwaczna nieco (ale nie aż tak jak "Życie z idiotą),chwilami absurdalna, kiedy indziej znów śmieszna lub mądra, ale przede wszystkim - zabawna na swój oryginalny, gorzko-słodki sposób.
Podzielona na kilka zeszytów ma formę pamiętnika prowadzonego przez autora. Pełna jest groteskowych, wulgarnych opisów powoli popadającego w degenerację społeczeństwa ZSRR; znajduje się w niej także sporo przezabawnych, gombrowiczowskich sytuacji. Na moje nieszczęście książka zawiera również mnóstwo niezrozumiałych dla mnie (podejrzewam, że nie tylko dla mnie, ale i dla każdego człowieka poza samym Jerofiejewem) partii, sprawiających wrażenie, że autor tworzył je będąc na mocnym haju.
A jednak nie zniechęciło mnie to do tego pana, a wręcz przeciwnie. Czas zapoznać się z tymi słynniejszymi dziełami.

Dziwaczna nieco (ale nie aż tak jak "Życie z idiotą),chwilami absurdalna, kiedy indziej znów śmieszna lub mądra, ale przede wszystkim - zabawna na swój oryginalny, gorzko-słodki sposób.
Podzielona na kilka zeszytów ma formę pamiętnika prowadzonego przez autora. Pełna jest groteskowych, wulgarnych opisów powoli popadającego w degenerację społeczeństwa ZSRR; znajduje się w...

Świetna książka, która pokazała mi to jak widzi świat człowiek zbyt wrażliwy aby normalnie egzystować w społeczeństwie.

Świetna książka, która pokazała mi to jak widzi świat człowiek zbyt wrażliwy aby normalnie egzystować w społeczeństwie.

Jeśli przyszłoby mi kiedyś być mężczyzną, to z pewnością odważnie żonglowałabym językiem w sposób, w jaki robił to Jerofiejew, obdzierając przy tym swoich przeciwników z argumentów do nagości. O tak. Chęć godna wariata.

Jeśli przyszłoby mi kiedyś być mężczyzną, to z pewnością odważnie żonglowałabym językiem w sposób, w jaki robił to Jerofiejew, obdzierając przy tym swoich przeciwników z argumentów do nagości. O tak. Chęć godna wariata.

Niektóre sceny są wstrząsające.

Niektóre sceny są wstrząsające.

http://naderinteresujace.blogspot.com/

http://naderinteresujace.blogspot.com/