Książka wciąga od pierwszych stron i w napięciu trzyma do samego końca. Autorka świetnia miesza w głowie różnymi wątkami i ciężko wpaść na trop właściwego mordercy. Jedynym minusem są nawiązania do wcześniejszych wydarzeń z poprzednich części, jeśli ich się nie czytało to czasem można stracić wątek.

Książka wciąga od pierwszych stron i w napięciu trzyma do samego końca. Autorka świetnia miesza w głowie różnymi wątkami i ciężko wpaść na trop właściwego mordercy. Jedynym minusem są nawiązania do wcześniejszych wydarzeń z poprzednich części, jeśli ich się nie czytało to czasem można stracić wątek.

Jakoś zmeczyła mnie ta "Ostatnia sprawa", zupełnie nie wciagająca lektura. W znaczym stopniu przyczynił sie tez do tego przekład, niestety, trochę toporny - przynajmniej w moim odbiorze. Nie znam oryginału, ale inne szwedzkie kryminały, które czytałam np. Henninga Mankella czy Mari Jungstedt udało sie przetłumaczyć wspaniale.

Jakoś zmeczyła mnie ta "Ostatnia sprawa", zupełnie nie wciagająca lektura. W znaczym stopniu przyczynił sie tez do tego przekład, niestety, trochę toporny - przynajmniej w moim odbiorze. Nie znam oryginału, ale inne szwedzkie kryminały, które czytałam np. Henninga Mankella czy Mari Jungstedt udało sie przetłumaczyć wspaniale.

Czytałam kilka książek tej autorki i bardzo mi się podobały. Do tej mam mieszane uczucia. Po pierwszym morderstwie właściwie nie ma się czego złapać, ani śladów, ani motywów, ani świadków. A jednak niezawodny duet detektywów odkrywa związki tam gdzie nikt inny (oprócz tego, kto wymyślił tę historię) raczej by nie zobaczył.
W mojej ocenie za bardzo naciągane i przekombinowane.
Jest zemsta, morderstwa jako wyrównanie rachunków, porwanie, oj dużo tego.
Trudno też się czyta bez znajomości poprzednich części.

Czytałam kilka książek tej autorki i bardzo mi się podobały. Do tej mam mieszane uczucia. Po pierwszym morderstwie właściwie nie ma się czego złapać, ani śladów, ani motywów, ani świadków. A jednak niezawodny duet detektywów odkrywa związki tam gdzie nikt inny (oprócz tego, kto wymyślił tę historię) raczej by nie zobaczył.
W mojej ocenie za bardzo naciągane i...

Typowy skandynawski kryminał, średnio zapadający w pamięć.

Typowy skandynawski kryminał, średnio zapadający w pamięć.

Świetna!!! Bardzo mi się podobała :) dużo się działo nie tylko w życiu prywatnym bohaterów ale też w zawodowym co było czystym szaleństwem jak i było niesamowicie wciągające. Nie powiem niektóre rzeczy były dla mnie totalnym zaskoczeniem aż musiałam spojrzeć drugi raz by się upewnić.
Jak zwykle uwielbiam to jak Kristina prowadzi napięcie i opowiada całą historię i liczę że w niedalekiej przyszłości Frederika Bergman wróci z Londynu i doprowadzić z Rechtem do więzienia Pedera przy czym sprawa będzie równie ekscytująca.
Gorąco polecam :)

Świetna!!! Bardzo mi się podobała :) dużo się działo nie tylko w życiu prywatnym bohaterów ale też w zawodowym co było czystym szaleństwem jak i było niesamowicie wciągające. Nie powiem niektóre rzeczy były dla mnie totalnym zaskoczeniem aż musiałam spojrzeć drugi raz by się upewnić.
Jak zwykle uwielbiam to jak Kristina prowadzi napięcie i opowiada całą historię i liczę że...

Bardzo mi smutno zegnac się z tą serią, bo zżyłam się z bohaterami, ale na szczęście autorka wciąż pisze kryminały. Ohlsson i tym razem zaskakuje. Tym jak potraktowała swoich bohaterów oraz obrazami zbrodni. I chociaż tym razem wszystkiego się domyśliłam to i tak książkę czytało mi się znakomicie. Jeszcze raz polecam cała serię.

Bardzo mi smutno zegnac się z tą serią, bo zżyłam się z bohaterami, ale na szczęście autorka wciąż pisze kryminały. Ohlsson i tym razem zaskakuje. Tym jak potraktowała swoich bohaterów oraz obrazami zbrodni. I chociaż tym razem wszystkiego się domyśliłam to i tak książkę czytało mi się znakomicie. Jeszcze raz polecam cała serię.

"Śmierć jest jak pijak w przepełnionym barze - wpada na plecy pierwszemu lepszemu klientowi i nawet nie przeprosi."

Po przeczytaniu rewelacyjnych kryminałów z serii o Martinie Bennerze ("Zagadka Sary Tell", "Pojedynek z diabłem") z zainteresowaniem sięgnęłam po inną serię kryminalną autorki, tym razem z kobiecą rolą główną. Trochę niefortunnie złożyło się, że zaczęłam od szóstego tomu, który jak zapowiada Kristina Ohlsson ma być ostatnim, może dlatego nie w pełni podchwyciłam klimat cyklu, zwłaszcza w sferze prywatnej czterdziestoletniej Fredriki Bergman, powstała zatem konieczność zapoznania się z jego wcześniejszymi odsłonami. Narracja przyjemna, choć momentami nieco rwana, z drobnym gubieniem płynności przeniesień. Wyczuwa się również pewną chropowatość i niemelodyjność fabuły, jakby brak większych pokładów ekscytacji i zaangażowania podczas pisania książki. Ale mogą to być zastrzeżenia związane z wejściem w przygodę czytelniczą dopiero na finalnym etapie.

Kryminał bazuje na wielu wątkach, dwa z nich spokojnie można by było wydzielić na osobne powieści, bez utraty atrakcyjności i intrygującego brzmienia. Rozpoczyna się licznymi mocnymi uderzeniami i incydentami, w które zaangażowanych jest wiele osób, to ciekawy chwyt przygotowujący grunt pod żmudną i złożoną historię śledztwa. To nie rozwiązywanie jednej zagadki detektywistycznej, ale odszyfrowywanie kilku równoległych zapętleń zdarzeń, z których każde zdaje się mieć przyznany priorytet ze względu na presję czasu. Nawet patrząc z lotu ptaka na domniemane powiązania między morderstwami nie zawsze udaje się prawidłowo wytypować ścieżkę prowadzącą ku prawdzie, postawić na tożsamość zabójcy, czy przewidzieć, jak akcja potoczy się dalej. Pewne niuanse wychwytujemy stosunkowo szybko, potwierdzają się też nasze przypuszczenia, ale interpretując scenariusz zdarzeń dobrze się bawimy.

Istne kłębowisko tajemnic, grzechów przeszłości, nadmiernych ambicji, poczucia niezwyciężenia, wyjątkowego sprytu i nadrzędności sprawiedliwości, bez względu na gorzki smak zemsty, odcienie winy, czy prawne sankcje. Motywy zbrodni nie końca wiarygodne, nie w pełni przekonują, zarówno w jednym, jak i drugim segmencie zagadki kryminalnej, jednak ich nietypowy i symboliczny charakter działają na plus. Uwagę dzielimy między policjantką Fredriką Bergman a komisarzem Alexem Rechtem, wkraczamy w ich świat, kiedy rozpoczynają dochodzenie w sprawie śmierci od postrzału architekta i przedsiębiorcy budowlanego Malcolma Benke, aby za chwilę spojrzeć na rozpaczliwe zmagania kobiety z mężem, a także włączyć się w poszukiwania zaginionej czteroosobowej rodziny. Przyznam, że liczyłam na bardziej emocjonujące zakończenie, z większymi pokładami niepewności, ale i tak czytelnicy mogą poczuć pożądane zaskoczenie, wszystko zależy od tego, jak szybko uda się wpaść na właściwe elementy kryminalnej układanki. Warto podkreślić, że w książce cały czas coś się dzieje, zarówno na gruncie zawodowym, jak i prywatnym. Pomimo zastrzeżeń, to dobra przygoda czytelnicza, warto uwzględnić ją w planach.

bookendorfina.pl

"Śmierć jest jak pijak w przepełnionym barze - wpada na plecy pierwszemu lepszemu klientowi i nawet nie przeprosi."

Po przeczytaniu rewelacyjnych kryminałów z serii o Martinie Bennerze ("Zagadka Sary Tell", "Pojedynek z diabłem") z zainteresowaniem sięgnęłam po inną serię kryminalną autorki, tym razem z kobiecą rolą główną. Trochę niefortunnie złożyło się, że zaczęłam od...

Bardzo fajna książka, wiele wątków, kilka niespodzianek. Podobała mi się bardzo.

Bardzo fajna książka, wiele wątków, kilka niespodzianek. Podobała mi się bardzo.

Tak się złożyło, że zetknąłem się z tą serią trafiając na ostatni tom. Zaczyna się niespecjalnie, bo autorka bardzo tajemniczo rozpoczyna sporo różnych wątków w wieloma postaciami, czytelnik jest zagubiony. Potem narracja staje się dość typowa, czyli mamy opis czynów złych i śledztwa na przemian. Rozwiązanie zaś dostajemy bez nadmiernych emocji i zaskoczenia. Połączenie dwóch głównych wątków wydało mi się na końcu przekombinowane i słabe. Lepiej, gdyby zrobić z tego dwie powieści. Wyszedł poprawny ale bardzo typowy skandynawski kryminał i nic więcej. Raczej nie cofnę się do pierwszych 5 tomów, skoro ostatni mnie nie porwał.

Tak się złożyło, że zetknąłem się z tą serią trafiając na ostatni tom. Zaczyna się niespecjalnie, bo autorka bardzo tajemniczo rozpoczyna sporo różnych wątków w wieloma postaciami, czytelnik jest zagubiony. Potem narracja staje się dość typowa, czyli mamy opis czynów złych i śledztwa na przemian. Rozwiązanie zaś dostajemy bez nadmiernych emocji i zaskoczenia. Połączenie...

Trzyma w napięciu, ciężko się oderwać. Szkoda, że to prawdopodobnie koniec. Seria z Martinem Bennerem nie przypadła mi bowiem do gustu.

Trzyma w napięciu, ciężko się oderwać. Szkoda, że to prawdopodobnie koniec. Seria z Martinem Bennerem nie przypadła mi bowiem do gustu.