Patrycję- główną książki poznajemy w wieku kilkunastu lat. Już wtedy los jej nie szczędził, bardzo szybko straciła mama, a naznaczona piętnem tajemnicy rodzinnej nie mogła odnaleźć się w otaczającej rzeczywistości. Po osiągnięciu pełnoletności spontanicznie, postanowiła zacząć swoje życie od nowa- nad morzem. Jako nastolatka marzyła, aby zobaczyć te niebieską odchłań. Chciała się w niej nawet zatopić na zawsze, ale los miał dla niej inne plany. Postawił na jej drodze osoby, które pomogły dziewczynie pokazać światu jej prawdziwą wartość.
" Może to wszystko , co wydarzyło się w jej życiu, miało sens? Gdzieś w podświadomości została zakodowana chęć pokazania się światu, udowodnienia wszystkim, że jest taka jak inni i tak samo zasługuje na miłość, szacunek, czy zrozumienie. Tylko że ten świat, któremu tak bardzo starała się zaimponować, przestał się dla niej liczyć, a we wspomnieniach był coraz bardziej rozmyty i nierzeczywisty"\
Historia Patrycji pokazuje nam jak duży wpływ na nasze życie ma zarówno nasze dzieciństwo, wzorce przekazane nam przez rodziców, a także osoby które spotykamy na swojej drodze. Dziewczyna nie miała łatwego losu, o czym przekonacie się czytając książkę.
Nie chce spoiletrować, ale muszę Wam się przyznać, że końcówka bardzo mnie wzruszyła, a u mnie to rzadkość płakać podczas czytania.
Jeśli chcecie przeczytać pozycję pełną ciepła a dodatkowo skłaniającą do refleksji to myślę, że będzie to strzał w 10!
Bardzo polecam Wam te pozycję.

Patrycję- główną książki poznajemy w wieku kilkunastu lat. Już wtedy los jej nie szczędził, bardzo szybko straciła mama, a naznaczona piętnem tajemnicy rodzinnej nie mogła odnaleźć się w otaczającej rzeczywistości. Po osiągnięciu pełnoletności spontanicznie, postanowiła zacząć swoje życie od nowa- nad morzem. Jako nastolatka marzyła, aby zobaczyć te niebieską odchłań....

Życie jest pełne niespodzianek i nieoczywistych zdarzeń. Po wielu smutkach i dość trudnym życiu, zawodzie miłosnym i wielkim osoamotnieniu wychodzi słońce i pojawiają się dobrzy ludzie. Bardzo smutno gorzka opowieść o młodej dziewczynie, która w końcu znajduje swoje miejsce na ziemi wśród ludzi, którzy ją kochają. Warto poznać ta historię. To pierwsza moja książka tej autorki i chętnie sięgnę po kolejne 🙂

Życie jest pełne niespodzianek i nieoczywistych zdarzeń. Po wielu smutkach i dość trudnym życiu, zawodzie miłosnym i wielkim osoamotnieniu wychodzi słońce i pojawiają się dobrzy ludzie. Bardzo smutno gorzka opowieść o młodej dziewczynie, która w końcu znajduje swoje miejsce na ziemi wśród ludzi, którzy ją kochają. Warto poznać ta historię. To pierwsza moja książka tej...

„Pocałunek morza” Anny Stryjewskiej to powieść obyczajowa.
Debiut autorki. Fabuła nostalgiczna, smutna. Akcja toczy się w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku.
Patrycja jako dziesięcioletnia dziewczynka straciła matkę. Ojciec ożenił się powtórnie. Dziewczynkę oddał na wychowanie swojej matce. Babka jej nie rozpieszczała. Wprost przeciwnie. Wykorzystywała Patrycję do pracy w domu i gospodarstwie. Ojciec obiecał wprawdzie, że po ślubie zabierze Patrycję do domu. Szybko jednak okazało się, że w nowej rodzinie nie ma miejsca dla Patrycji.
„Pocałunek morza” to książka o porzuceniu i samotności. Także o niezmiernej sile młodej dziewczyny, która pomimo przeciwności losu zdobyła się na odwagę, by wyruszyć w podróż. Ta zmieniła jej życie. Przyczyniła się do tego przypadkowo poznana kobieta, która zaopiekowała się Patrycją jak matka.
„Pocałunek morza” Anny Stryjewskiej to prosta historia. Napisana lekkim językiem. Poruszająca i warta przeczytania. POLECAM!

„Pocałunek morza” Anny Stryjewskiej to powieść obyczajowa.
Debiut autorki. Fabuła nostalgiczna, smutna. Akcja toczy się w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku.
Patrycja jako dziesięcioletnia dziewczynka straciła matkę. Ojciec ożenił się powtórnie. Dziewczynkę oddał na wychowanie swojej matce. Babka jej nie rozpieszczała. Wprost przeciwnie. Wykorzystywała Patrycję do...

Bardzo polecam tą pozycję do przeczytania , pokazano nam historię Patrycji możemy przeżywać z nią różne emocje .
Autorka pokazuje nam że osoba samotna może spełnić swoje marzenia.

Bardzo polecam tą pozycję do przeczytania , pokazano nam historię Patrycji możemy przeżywać z nią różne emocje .
Autorka pokazuje nam że osoba samotna może spełnić swoje marzenia.

Warto zasięgnąć po tę lekturę. Nie mogłem się oderwać od czytania i skończyłem nad ranem. Zdecyodywanie polecam

Warto zasięgnąć po tę lekturę. Nie mogłem się oderwać od czytania i skończyłem nad ranem. Zdecyodywanie polecam

Powieść na pewno nie do" poduszki". Doskonała do czytania nie tylko podczas podróży pociągiem.Dla mnie jest taka słodko-gorzka, z optymistycznym zakończeniem, mimo jeszcze wielu znaków zapytania, jakie stawia przed sobą bohaterka powieści. Dla mnie - seniorki, dla której czytanie powieści rozgrywającej się w latach 80-tych ubiegłego wieku była nie tylko powrotem do młodości ale również podróżą sentymentalną w czasie. Serdecznie pozdrawiam autorkę i życzę następnych równie dobrych" nowości".

Powieść na pewno nie do" poduszki". Doskonała do czytania nie tylko podczas podróży pociągiem.Dla mnie jest taka słodko-gorzka, z optymistycznym zakończeniem, mimo jeszcze wielu znaków zapytania, jakie stawia przed sobą bohaterka powieści. Dla mnie - seniorki, dla której czytanie powieści rozgrywającej się w latach 80-tych ubiegłego wieku była nie tylko powrotem do młodości...

Powieść pochłonęła mnie i porwała w przeszłość. Wycisnęła niejedną łzę. Autentyczne postacie, piękne opisy. Szczerze polecam

Powieść pochłonęła mnie i porwała w przeszłość. Wycisnęła niejedną łzę. Autentyczne postacie, piękne opisy. Szczerze polecam

Nuda, nuda, NUDA.

Nuda, nuda, NUDA.

Pełna opinia na: GodzinaZksiazka.blogspot.com

Najkrótszym streszczeniem tej książki mogłoby być popularne powiedzenie: "co się źle zaczyna, to dobrze się kończy". Przepraszam, jeśli ktoś uzna to za spoiler, ale uwierzcie, że każdy wrażliwy czytelnik (a za takich ludzi uważam osoby, biorące do ręki książkę) może mieć problem z przebrnięciem przez tyle kartek, pełnych niepowodzeń, bólu, tragedii, śmierci.
Historia życia, młodości, dorastania, napisana chronologicznie opowieść, rozdziały opatrzone datami i pewne wydarzenia z przeszłości wplatające się w losy Patrycji.
(...)
Może nie jest to książka wybitna, może nie jest napisana po mistrzowsku, ale zapewniam, że trafiłam kiedyś na książkę o porażającej i delikatnie mówiąc banalnej treści, napisaną w niezbyt wyszukanym stylu, a pisarka uchodzi za bardzo popularną. Podejrzewam, że to wynik powstałego nurtu w literaturze, który podobnie, jak disco polo, święci triumfy wśród masowego odbiorcy, a niekoniecznie podoba się krytykom, znawcom czy bardziej wymagającym czytelnikom. Tak i nazwijmy literatura-polo ma swoje miejsce i jeśli tylko zdobywa swoich czytelników, to z pewnością na rynku pozostanie.
(...)
Ta książka spokojnie mieści się w kanonie "obyczajówek" i nie odbiega od tłumaczonych na język polski powieści amerykańskich, czy brytyjskich autorek. A jest o naszym, swojskim podwórku. Wprawdzie z lat już minionych, ale dla doroślejszych czytelników świetnie znanych z autopsji i wzbudzających nieuchronnie sentyment. Lata dziewięćdziesiąte, wielkie zmiany polityczne, gospodarcze, ekonomiczne, a także mentalne wśród społeczeństwa. Wszystko to przeżyjecie jeszcze raz na kartach tej książki. Powrót do czasów, kiedy można było od podstaw budować kapitalizm i swoją firmę , a dorodne owoce zbierać dzisiaj. Kiedy powiedzenie "od zera do milionera" miało swoje podstawy. Kiedy telefony komórkowe miały wygląd cegły i nikt nie słyszał o portalach społecznościowych. Młodym może i wyda się niemożliwe, dla starszych będzie miłą odskocznią od współczesnego pędu. Wtedy bowiem też żyli ludzie młodzi, ambitni, z wielkimi i małymi marzeniami, szukający miłości i wierzący, że ich życie może w końcu zmienić się na lepsze.

Pełna opinia na: GodzinaZksiazka.blogspot.com

Najkrótszym streszczeniem tej książki mogłoby być popularne powiedzenie: "co się źle zaczyna, to dobrze się kończy". Przepraszam, jeśli ktoś uzna to za spoiler, ale uwierzcie, że każdy wrażliwy czytelnik (a za takich ludzi uważam osoby, biorące do ręki książkę) może mieć problem z przebrnięciem przez tyle kartek, pełnych...

"Pocałunek morza" - debiutancka powieść Anny Stryjewskiej ma smutną i trochę nijaką okładkę. Opis zaś sprawił, że postanowiłam ją przeczytać. Jeśli jesteście ciekawi co o niej sądzę, zapraszam na recenzję.
Patrycja, główna bohaterka już od dzieciństwa wie co to ból i strata najważniejszej osoby w życiu - mamy. Los jej nie oszczędza, bowiem ojciec postanawia powtórnie się ożenić i zostawia córkę u swojej matki. Babka nie jest oparciem dla Patrycji, daje jej odczuć, że nie jest miłym gościem w jej domu. Ciężka praca w gospodarstwie, szkolne problemy i samotność to codzienność dziewczyny. Światełkiem jest bliska koleżanka Ewa i uczucie do Przemka.
Gdy umiera ojciec i wyjawia skrywaną tajemnicę dotyczącą rodziny, Patrycja nie wie co ma robić dalej. Postanawia wyjechać. Chce zobaczyć morze... Od tego momentu życie Patrycji nabiera barw, spotyka właściwe osoby na swojej drodze i powoli układa sobie życie.
Ta powieść wzbudziła we mnie rożne emocje. Jest jak taka współczesna opowieść o Kopciuszku, ale bardziej rozbudowana i niestety niespójna. Najpierw zbyt trudno, potem zbyt łatwo. Wszystko to co zostało opisane jest raczej mało prawdopodobne. Wiadomo - fikcja literacka, ale czytelnik chce mieć poczucie, że taka historia mogła się wydarzyć. Chce poczuć realizm. Przynajmniej ja tak chcę.
Poza tym jeden wątek uważam za kompletnie niepotrzebny i wywołujący mój sprzeciw. Chodzi mi o zachowanie Zbyszka względem Patrycji. Nigdy nie można przejść do porządku nad molestowaniem seksualnym!! Nie wiem co autorka chciała tym osiągnąć.
Całość trudno mi jednoznacznie ocenić. Niewątpliwie historia Patrycji wywołuje emocje (i to skrajne),daje także poczucie, że starając się możemy wiele osiągnąć. Bardzo dużo zależy od nas samych.
Z tym Was zostawiam, sami zdecydujcie czy warto przeczytać. Jak już wspomniałam książka jest debiutem, co pozwala na pewne błędy i niedociągnięcia, więc po kolejną książkę autorki także sięgnę.

http://zyje-bo-czytam.blogspot.com/2018/04/anna-stryjewska-pocaunek-morza.html

"Pocałunek morza" - debiutancka powieść Anny Stryjewskiej ma smutną i trochę nijaką okładkę. Opis zaś sprawił, że postanowiłam ją przeczytać. Jeśli jesteście ciekawi co o niej sądzę, zapraszam na recenzję.
Patrycja, główna bohaterka już od dzieciństwa wie co to ból i strata najważniejszej osoby w życiu - mamy. Los jej nie oszczędza, bowiem ojciec postanawia powtórnie się...