Lubię książko poradniki tej autorki. Zaczytuje się w nich pomiędzy innymi powieściami. Co prawda tą pozycja jest sprzed kilku lat ale problemy ludzkie są jak najbardziej teraźniejsze.

Lubię książko poradniki tej autorki. Zaczytuje się w nich pomiędzy innymi powieściami. Co prawda tą pozycja jest sprzed kilku lat ale problemy ludzkie są jak najbardziej teraźniejsze.

Pozmawiamy dziś o strachu, ale nie takim „fizjologicznym”. Nie o tym, że wrzeszczysz na widok pająka, albo paraliżuje cię wyjście na taras widokowy. Porozmawiamy o strachu, który niejako kreujemy sami – wychowaniem, stereotypami, obyczajami. O strachu, który nie pozwala nam wyjść przed szereg, zbuntować się i przeżyć naszego życia tak jak pragniemy. O strachu, którego często nie wiemy, że nosimy głęboko w sobie. A pretekstem do tej dyskusji jest książka psycholożki Katarzyny Miller „Nie bój się życia”.

Ja tę publikację określiłam jako „garść dobrych słów”. Jest to zbiór felietonów, które mają pozytywny, wzmacniający wydźwięk. Katarzyna Miller zachęca nas do buntu, zerwania kajdanów wychowania i określenia tego kim chcemy być. Udowadnia też, że powszechnie uznane za negatywne zjawiska np. starzenie się, śmierć, choroba mogą wnieść do naszego życia coś dobrego. Pisze o tym, że mamy prawo być egoistyczni, ale też możemy być bezsilni. Zapewnia nas, że to nie wstyd się cieszyć, być szczęśliwym i spełnionym. I pewnie wyciągniemy z zebranych w książce tekstów jeszcze kilka tematów, ale pozwólcie, że już nie będę drążyć. Najważniejsze, że wyziera z niej ogrom tolerancji dla świata, dla ludzi oraz zachęta do walki z tym co nas osłabia.

Mój ulubiony felieton to „Nie bój się zwracać uwagę”. Jest takie przekonanie „nie interesuj się”, które sankcjonuje społeczną znieczulicę. Dochodzi do tego pewne zjawisko psychologiczne. Wybaczcie, ale wyleciało mi z głowy, jak się nazywa. Chodzi o to, że „ja” nie zareaguję, bo jest jeszcze kilka osób, które widzą i one też mogą to zrobić. Te dwie rzeczy (oraz pewnie strach przed krytyka, albo agresją) sprawiają, że może i się zainteresujemy, ale pozostawimy to co się dzieje bez komentarza. Katarzyna Miller przytacza historie, kiedy „interesowanie się” niesie dobro, zmienia czyjeś życie. Podkreśla przy tym, że ważny jest też sposób, forma komunikatu. I na ten temat właśnie chętnie poczytałabym więcej. Jak mówić, żeby ludzie się nie obrażali.

Lubię felietony Katarzyny Miller za szczerość, bezpretensjonalność, ale też za ogrom „słońca”, jaki z nich bije. Ona potrafi mówić/pisać tak, że się nie obrażam. Potrafi zwracać uwagę dyplomatycznie acz dosadnie. Jej teksty dają energię. I to dostajemy w książce „Nie bój się życia” - ciepłą, słoneczną energię, która pomaga wyjść z kokonu.

Pozmawiamy dziś o strachu, ale nie takim „fizjologicznym”. Nie o tym, że wrzeszczysz na widok pająka, albo paraliżuje cię wyjście na taras widokowy. Porozmawiamy o strachu, który niejako kreujemy sami – wychowaniem, stereotypami, obyczajami. O strachu, który nie pozwala nam wyjść przed szereg, zbuntować się i przeżyć naszego życia tak jak pragniemy. O strachu, którego...

Mogłabym czytać ją na okrągło, codziennie znowu kolejne lekcje i tematy wałkować. I za każdym razem odkrywam, że autorka ma rację. Tylko ciężko nam się przyznać, przestawić i chcieć tak żyć. Łatwiej jest nam marudzić i narzekać, niż być wdzięcznym i czuć się szczęśliwym. Nie myślimy o starości i oddajemy się temu co tu i teraz, a przecież ona i tak nas dopadnie i podsumuje nasze poczynania. Staramy się nie złościć i nie potrafimy się szczerze śmiać. To pierwsze nam ciąży, a to drugie wprowadza w strach, słysząc czyjś śmiech włączając nam galopujące myśli, że jesteśmy obśmiewani.
Książka mówi też o miłości, dojrzewaniu dzieci, o szczęściu i śmierci. O dystansie do siebie, odpowiedzialności, bezdzietności i samotności. O wszystkim co spotyka nas na każdym kroku, o nas samych i naszych bliskich. Po prostu o człowieku i naszych zachowaniach. Autorka w bezpośredni sposób, czasem za pomocą krótkich historii, pokazuje nam życie i co z nim robimy nie tak oraz to co nam radzi. Łatwo się o tym czyta, dłużej się o tym myśli, a najtrudniej wprowadza się w czyn. Idę czytać kolejny raz…
https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2023/08/105-23-nie-boj-sie-zycia-katarzyna-miller/

Mogłabym czytać ją na okrągło, codziennie znowu kolejne lekcje i tematy wałkować. I za każdym razem odkrywam, że autorka ma rację. Tylko ciężko nam się przyznać, przestawić i chcieć tak żyć. Łatwiej jest nam marudzić i narzekać, niż być wdzięcznym i czuć się szczęśliwym. Nie myślimy o starości i oddajemy się temu co tu i teraz, a przecież ona i tak nas dopadnie i podsumuje...

Lekka i przyjemna do czytania. Warto sobie przypomnieć o niektórych sprawach.

Lekka i przyjemna do czytania. Warto sobie przypomnieć o niektórych sprawach.

"NIE BÓJ SIĘ ŻYCIA" KATARZYNA MILLER

Lubię pióro autorki, Jej mądre rady i wnikliwy umysł.
Chętnie sięgnęłam więc po tę lekturę, która ma formę poradnika.
Znajdziemy w niej kilka krótkich felietonów dotyczących różnych odmian lęku.
Temat ważny dla każdego - jak nie bać się żyć. Lęk nas paraliżuje, zatrzymuje i nie pozwala iść do przodu.
Czasem to dobrze, bo mamy czas do namysłu i na zebranie sił, jednak w dłuższej perspektywie, to lęk właśnie staje się powodem braku zmian.
Wiem ze swojego doświadczenia, że jakikolwiek ruch jest dobry, nawet ten, który dał mi niepowodzenie czy frustrację - wiem, aby już tamtą drogą nie iść i szukam nowych rozwiązań.
Książka ta pokaże nam tak bardzo namacalnie i tak bardzo naturalnie dlaczego boimy się żyć.
Lęk przed porażką, przed odrzuceniem, przed nie byciem idealną. Jednak czy, aby na pewno musimy być cudowni, genialni i zawsze wszystko wiedzieć i móc ?
Czy to nie są przypadkiem nasze fałszywe przekonania, które wpoili nam rodzice, znajomi czy my sami.

Autorka zachęca nas do życia pełnią życia, łapania każdej chwili.
Do uważności, egoizmu, asertywności i zadbania o siebie. Zatrzymania się w biegu życia i pozwoleniu sobie na bycie tu i teraz.
Kto jak nie my sami wiemy doskonale co nam potrzeba, czego pragniemy - tak wiele z tych rzeczy możemy dać sobie sami.
Bardzo często nawet lęki, które nami sterują jesteśmy w stanie sami wyeliminować.

Pozytywny przekaz tej lektury jest ważny. Jasno ukazuje jak wiele zależy od nas, naszego nastawienia, uważności, odpuszczenia.
W dzisiejszych czasach, gdzie wszechobecny internet kreuje cały czas ideał kobiety, matki, córki, przyjaciółki, partnerki, żony, kochanki, gospodyni domowej, pracownicy ważne jest wiedzieć, że nie musimy być tacy jak inni, że musimy być przez wszystkich lubiani i podziwiani.
Ważne, abyśmy lubili i pokochali siebie - to wszystko co w nas, ze wszystkimi niedoskonałościami, które przecież każdy z nas posiada.
Na końcu książki znajdziemy kilka ćwiczeń do przerobienia.

Świetna lektura absolutnie warta przeczytania :)

P O L E C A M :)

"NIE BÓJ SIĘ ŻYCIA" KATARZYNA MILLER

Lubię pióro autorki, Jej mądre rady i wnikliwy umysł.
Chętnie sięgnęłam więc po tę lekturę, która ma formę poradnika.
Znajdziemy w niej kilka krótkich felietonów dotyczących różnych odmian lęku.
Temat ważny dla każdego - jak nie bać się żyć. Lęk nas paraliżuje, zatrzymuje i nie pozwala iść do przodu.
Czasem to dobrze, bo mamy czas do...

Zbiór krótkich felietonów o różnych problemach i sytuacjach, które mogą wzbudzać w nas lęk - czy to w sferze relacji (np. rozstanie, związek, śmierć bliskich),sferze zawodowej (np. brak asertywności, perfekcjonizm),czy prywatnej (wstyd. obawa przed opinią innych, brak pewności siebie). Każdy opatrzony bardzo ładnym rysunkiem. Jak to z felietonami bywa - jedne są lepsze, mocniej odnoszące się do psychologii traumy i doświadczeń zawodowych Autorki, inne z kolei przypominają historyjki z "Chwili dla Ciebie" czy innego "Życia na gorąco". Te bardziej wartościowe niestety były ledwie liźnięciem tematu - z powodu krótkiej formy były to raczej impresje niż jakiekolwiek wartościowe porady dla osób, które faktycznie chcą przestać się bać.

Zbiór krótkich felietonów o różnych problemach i sytuacjach, które mogą wzbudzać w nas lęk - czy to w sferze relacji (np. rozstanie, związek, śmierć bliskich),sferze zawodowej (np. brak asertywności, perfekcjonizm),czy prywatnej (wstyd. obawa przed opinią innych, brak pewności siebie). Każdy opatrzony bardzo ładnym rysunkiem. Jak to z felietonami bywa - jedne są lepsze,...

Poradniki, dość rzadko po nie sięgam. Jedną książkę Katarzyny Miller już czytałam i było to wartościowe spotkanie, dlatego też postanowiłam również sprawdzić co kryje się pod tytułem "Nie boj się życia".
Już od pierwszych stron wiadomo, że strach to nic złego, że nie powinniśmy się go bać, natomiast warto przełamywać własne bariery i próbować zwalczać to, co powoduje w nas lęki. Autorka pokazuje, jak istotne jest nazywanie swoich słabych stron, wskazywanie palcem na to, co nas paraliżuje i zabiera sen z powiek oraz próby wyzwolenia się z ich szponów. Nie ma nic gorszego niż poddanie się lękom, bo można pozbawić siebie przyjemności z przeżywania życia.
Autorka na bazie doświadczeń ze swoimi pacjentami oraz na życiu swoich przyjaciół, zakreśliła szeroką listę rzeczy, których się obawiamy. I uwierzcie mi, każdy znajdzie tam coś, z czym może się utożsamić.
Istotnym jest źródło powstania bojaźliwości, a mianowicie dzieciństwo. To ono, jak wskazuje Katarzyna Miller jest źródłem, który dostarcza im pożywienia. Zresztą nie bez powodu mówi się "czym skorupka za młodu nasiąknie...".
"Nie bój się życia" można traktować jak spotkanie z mądrą przyjaciółką, której rady proste i przystępne, powinniśmy wprowadzić do własnej codzienności.

Poradniki, dość rzadko po nie sięgam. Jedną książkę Katarzyny Miller już czytałam i było to wartościowe spotkanie, dlatego też postanowiłam również sprawdzić co kryje się pod tytułem "Nie boj się życia".
Już od pierwszych stron wiadomo, że strach to nic złego, że nie powinniśmy się go bać, natomiast warto przełamywać własne bariery i próbować zwalczać to, co powoduje w nas...

Dzisiaj chciałabym napisać kilka słów o poradniku Katarzyny Miller „Nie bój się życia”.

Autorka już na wstępnie sugeruje nam, że mamy nie bać się bać. Lęk i strach towarzyszysz nam w dzisiejszych czasach na każdym kroku. Począwszy od pracy, relacji, a kończąc na śmierci. Podobno boimy się tego co nieznane i niezrozumiałe. Pani Katarzyna w prosty sposób tłumaczy nam różne rodzaje lęku. Prosty przykład: czy gdy Twojemu dziecku zdechnie chomik, pobiegniesz do sklepu po nowego, żeby się nie zorientowało… czy przekażesz maluchowi, że jego ukochany zwierzak zdechł? Większość chciałaby ochronić dziecko przed stratą i cierpieniem, a jak się okazuje nie tędy droga.

Szokujące jest także to, że boimy się być szczęśliwi. Coś w tym jest. A dlaczego? Po pierwsze, inni będą na nas źle patrzeć. Po drugie, boimy się że przez to sprowadzimy na siebie nieszczęście. A czy nie mamy prawa cieszyć się i być wdzięcznym, że wszystko układa się po naszej myśli?

Przyznam szczerze, że to moja pierwsza książka pani Katarzyny i na pewno sięgnę po następne. Nie ma tu naukowego bełkotu, tylko fajnie przedstawione fakty i przykłady „z życia wzięte”.

Spędziłam miłe popołudnie z tym poradnikiem i szczerze polecam.

Za egzemplarz książki bardzo dziękuję @wydawnictwo_zwierciadlo 📚

Dzisiaj chciałabym napisać kilka słów o poradniku Katarzyny Miller „Nie bój się życia”.

Autorka już na wstępnie sugeruje nam, że mamy nie bać się bać. Lęk i strach towarzyszysz nam w dzisiejszych czasach na każdym kroku. Począwszy od pracy, relacji, a kończąc na śmierci. Podobno boimy się tego co nieznane i niezrozumiałe. Pani Katarzyna w prosty sposób tłumaczy nam różne...

Książka ciekawie napisana, być może kogoś zmusi do głębszych refleksji

Książka ciekawie napisana, być może kogoś zmusi do głębszych refleksji

Czego się boisz?

Lęk to nieodłączna część naszego życia. Niektórzy nieustannie się zamartwiają. Najbardziej boimy się chorób, bólu, starości, śmierci bliskich osób czy samotności. Zdrowy lęk pomaga nam funkcjonować w codziennym życiu i unikać niebezpieczeństw.

Katarzyna Miller w pierwszym rozdziale swojej książki mówi do nas dziś: "Nie bój się bać!" . To kolejny poradnik autorki, który przeczytałam i bardzo mi się podobał. Jest to taki przegląd lęków na podstawie doświadczeń z pacjentami i myślę, że każdy może tu dopasować coś do siebie bo trochę tych lęków jest. Mamy tu między innymi rozdziały: nie bój się... starzenia, złości, ciężkich wyzwań, czy samotności ale także: nie bój się... śmiechu, miłości, zabawy, mamusi czy sikania. Książka nie jest obszerna a duże litery, krótkie rozdziały oraz ilustracje powodują, że czyta się ją błyskawicznie.

"Nie wolno się bać. Strach zabija duszę. To mała śmierć, a wielkie umieranie. Stawię mu czoła..." /"Diuna" F. Herbert/

Czego się boisz?

Lęk to nieodłączna część naszego życia. Niektórzy nieustannie się zamartwiają. Najbardziej boimy się chorób, bólu, starości, śmierci bliskich osób czy samotności. Zdrowy lęk pomaga nam funkcjonować w codziennym życiu i unikać niebezpieczeństw.

Katarzyna Miller w pierwszym rozdziale swojej książki mówi do nas dziś: "Nie bój się bać!" . To kolejny poradnik...