To nie jest dzieło popularnonaukowe; nie jest reportażem mającym w lekki sposób opowiedzieć o danym temacie. Książka naukowa, z masą szczegółów i przypisów. Kawał świetnej roboty Autora w riserczu. Przedstawia grozę "socjalizmu z ludzką twarzą", obozy koncentracyjne Jugosławii - skupiając się na najsłynniejszym, Golim Otoku. Polecam szczególnie titonostalgikom. Jugosławia piękna idea, jasne, ale bez tego antyludzkiego socjalizmu. W temacie polecam również film Otac na službenom putu - porusza czystki w trakcie walki z Kominformem.

To nie jest dzieło popularnonaukowe; nie jest reportażem mającym w lekki sposób opowiedzieć o danym temacie. Książka naukowa, z masą szczegółów i przypisów. Kawał świetnej roboty Autora w riserczu. Przedstawia grozę "socjalizmu z ludzką twarzą", obozy koncentracyjne Jugosławii - skupiając się na najsłynniejszym, Golim Otoku. Polecam szczególnie titonostalgikom. Jugosławia...

Na wakacjach w Chorwacji czuć wspaniałe lato, klimat wypoczynku i beztroski, nie sposób odwrócić wzroku od szmaragdowego koloru Adriatyku, aż chce się tam skoczyć i zaznać kąpieli. Przyjemna temperatura, jedzenie podane do stołu, słońce i miły powiew zefirku znad morza to dla wielu gości tego kraju jedyne wspomnienie, dla innych obiekt westchnień i marzeń o wymarzonym urlopie. Tak rzeczywiście można słusznie postrzegać ten kraj. Pewnie i ja tak postrzegł bym ten piękny kraj, ale niestety przed moim pobytem w byłej Jugosławii przeczytałem lekturę nieprawomyślną, prawdę niechlubną, oczywiście nie dotyczy to współczesnej Chorwacji, a byłej komunistycznej Jugosławii. Zanim wyjadę w jakieś miejsce staram się o kraju poczytać, poznać coś więcej. Dla mnie istnieje też historia i pamięć o pewnych wydarzeniach i czasach, które słusznie odeszły w niebyt. Po raz pierwszy reportaż „Naga wyspa. Gułag Tity” Božidara Jezernika przeczytałem wiele lat temu, właśnie przed wyjazdem w region bałkański. Odłożyłem na półkę do ponownego czytania. Czy może lepiej nie czytać? Pytanie to retoryczne. Świadomość daje nam przewagę i szersze spojrzenie. Książka ta jest jak kubeł zimnej wody, otwiera oczy, aż trudno w takie historie uwierzyć, ale obozy koncentracyjne nie skończyły się w cywilizowanej Europie wraz z zakończeniem drugiej wojny światowej. Ostatni więzień opuścił Nagą Wyspę w 1988 roku. Komunistyczny dyktator Jugosławii Josif Broz Tito urządził jeszcze bardziej okrutny obóz dla swych oponentów i to głównie dla takich, którzy po jednej stronie z nim walczyli podczas wojny, wyznawali te same poglądy. Zresztą jakie to ma znaczenie po której stronie stali, kim byli. Książka opisuje dzień codzienny obozowego życia, tortury, psychiczne znęcanie się, głód, pragnienie, poniżenie więźniów. Przy czym tak jest to wymyślnie skonstruowane by syn bił ojca, a sąsiad poniżał sąsiada, bo tylko taka jest szansa na przetrwanie. Zadaniem obozu koncentracyjnego „Naga Wyspa” nie była fizyczna eliminacja, ale reedukacja. Lektura to dla osób o silnej psychice, ciekawych mrocznej strony historii, pokazująca prawdziwą twarz socjalizmu i komunizmu. Czym to się różni? Prawda ujawniona przez Jezernika może być zbyt trudna dla przewrażliwionych, wydelikaconych konsumpcją, których nie brakuje. Jednak prawdę warto poznać, aby kiedyś się nie powtórzyła, a naprawiaczy życia nie brakuje. Autor przytacza na dowód mnóstwo nazwisk świadków. Uwiarygadnia to bardzo opisywane zdarzenia. Najbardziej poraziły mnie relacje byłych więźniów obozów niemieckich w Auschwitz, Ravensbruck, Buchenwaldzie, Dachau, którzy po wyzwoleniu i powrocie zostali uwięzieni na Nagiej Wyspie, jako kominternowcy. To porażające co mówią! Może lepiej nie czytać, bo co wakacje sobie psuć. Tak było ze mną, wchodziłem schłodzić się do Adriatyku, a ciągle tą wyspę sobie przypominałem, widziałem ją choć na horyzoncie tylko błękit morza. Ciekawe jest to, że jak mówiła pani przewodnik do dzisiaj w wielu chorwackich domach portret Josifa Broz Tito wisi na ścianie jako przykład i wspomnienie.

Na wakacjach w Chorwacji czuć wspaniałe lato, klimat wypoczynku i beztroski, nie sposób odwrócić wzroku od szmaragdowego koloru Adriatyku, aż chce się tam skoczyć i zaznać kąpieli. Przyjemna temperatura, jedzenie podane do stołu, słońce i miły powiew zefirku znad morza to dla wielu gości tego kraju jedyne wspomnienie, dla innych obiekt westchnień i marzeń o wymarzonym...

Autor celowo, niewiedzą historyczną pomija fakt ,że komuniści oraz ich zbrojne ramie szkolili się w Moskwie. I nie tyle niemieckie obozy koncentracyjne co gułagi były pewnie pierwowzorem Nagiej Wyspy. Wstrząsający jest jednak opis zachowania więźniów (wcześniejszych katów rozliczeń z powojenną opozycją) wobec swych kolegów, rodziny, ofiar komunizmu. Jeżeli nawet część opisana w tej książce jest prawdą to znając realia innych obozów totalitarnych - sami więźniowie stali się najgorszymi swymi katami. Niżej nie można było upaść czy to w Gułagach, niemieckich obozach koncentracyjnych, czy powojennych obozach innych komunistycznych krajów. Czy miał na to wpływ że osadzeni byli komunistami, stalinowcami? Warto przeczytać.

Autor celowo, niewiedzą historyczną pomija fakt ,że komuniści oraz ich zbrojne ramie szkolili się w Moskwie. I nie tyle niemieckie obozy koncentracyjne co gułagi były pewnie pierwowzorem Nagiej Wyspy. Wstrząsający jest jednak opis zachowania więźniów (wcześniejszych katów rozliczeń z powojenną opozycją) wobec swych kolegów, rodziny, ofiar komunizmu. Jeżeli nawet część...

Rzecz o o obozie koncentracyjnym dla przeciwników rzeczywistych i urojonych marszałka Tito. Ciekawy temat, choć sposób przedstawienia nieco trudny.

Rzecz o o obozie koncentracyjnym dla przeciwników rzeczywistych i urojonych marszałka Tito. Ciekawy temat, choć sposób przedstawienia nieco trudny.

Bozidar Jezernik „Naga Wyspa. Gułag Tity”

W narracji historycznej sporo wiemy o nazistowskich obozach koncentracyjnych, jak również o sowieckich łagrach – o całym systemie GUŁAGÓW wszak powstało kilka naprawdę zacnych tytułów, a o Auschwitz i innych obozach mających swoje miejsce zarówno na polskich ziemiach, jak i niemieckich to by szło kilka rozpraw naukowych napisać. Stosunkowo mało (ja sama, nawet nie wiedziałam i idę się kajać za tą niewiedzę) jest literatury o obozach pracy w byłej Jugosławii.

Kraj który pod rządami Tity był jednym z miejsc gdzie likwidowanie i więzienie wrogów władzy miało podobną eskalację co w Związku Radzieckim. Nie jest to chlubą, więc współcześnie ciężko coś znaleźć o tym temacie. Bozidar Jezernik mierzył się więc z niełatwym zadaniem. Samo dokopanie się do materiałów musiało być ciężkim zadaniem, bo gdy przeglądałam literaturę z której korzystał, to najnowsze pozycje mówiące o obozach pracy, to zauważymy że najmłodsze są z roku 1994 (!).

„Naga Wyspa” to swoista monografia tych miejsc kaźni setek ludzi, a także niemy hołd dla ofiar, których szczątki zostały tam zakopane. Wyzierające poruszenie, tragizm jednostek które w obliczu sprawnie działającej obozowej machiny – musiały się dostosować by przeżyć. Terror, nieustające szykany, bicie, głodzenie więźniów, tortury rodem z najpodlejszych horrorów, wywieranie psychologicznego nacisku by ofiary się bały i nieustanne podjudzanie przeciw sobie więźniów – to tylko i tak kilka z wielu form represji z którymi musieli się mierzyć. Naga Wyspa była miejscem gdzie założono jeden z najbardziej surowych i strasznych miejsc dla więźniów reżimu Tity. Pełne bólu, przerażających świadectw miejsce o którym współczesna historia chce zapomnieć.

Książka jest koszmarnie straszna w swoim wymiarze, tej analizie która niczym brzytwa tnie duszę czytelnika i nie może pozostawić nikogo obojętnym. Na pewno jej długo nie zapomnę i mimo że włos się chwilami mi jeżył, nie żałuję czasu z nią spędzonego. Polecam bardzo. 9/10

Bozidar Jezernik „Naga Wyspa. Gułag Tity”

W narracji historycznej sporo wiemy o nazistowskich obozach koncentracyjnych, jak również o sowieckich łagrach – o całym systemie GUŁAGÓW wszak powstało kilka naprawdę zacnych tytułów, a o Auschwitz i innych obozach mających swoje miejsce zarówno na polskich ziemiach, jak i niemieckich to by szło kilka rozpraw naukowych napisać. ...

Obozy nazistowskie chowają się przy komunistycznych Jugosławii.

Obozy nazistowskie chowają się przy komunistycznych Jugosławii.

Jest trochę powtórzeń i czasami ma się wrażenie, że ciągle czyta się to samo, a jedynie ujęte w innych słowach, ale poza tym jest ok.

Jest trochę powtórzeń i czasami ma się wrażenie, że ciągle czyta się to samo, a jedynie ujęte w innych słowach, ale poza tym jest ok.

Znudziła mnie. Kilkukrotnie wydawało mi się, że czytam te same zdania. Mogła by być o połowę krótsza.

Znudziła mnie. Kilkukrotnie wydawało mi się, że czytam te same zdania. Mogła by być o połowę krótsza.

Książka o nieznanym przerażającym fragmencie Jugosłowiańskiej historii. Kolejny dowód na bestialskość i okrucieństwo człowieka zaślepionego ideologią wobec innych ludzi, świadectwo skomplikowanych zależności pomiędzy ofiarą i katem.
Auschwitz to nie był koniec, to dopiero początek. Franz Kafka to kaszka z mleczkiem przy śledztwach opisanych w tej książce, bo tu śledztwo nie kończy się nigdy i lepiej byś wymyślił prędko swoje grzechy, jeśli jeszcze wciąż uważasz się za niewinnego.
Obowiązkowa lektura dla osób zainteresowanych historia Jugosławii.

Książka o nieznanym przerażającym fragmencie Jugosłowiańskiej historii. Kolejny dowód na bestialskość i okrucieństwo człowieka zaślepionego ideologią wobec innych ludzi, świadectwo skomplikowanych zależności pomiędzy ofiarą i katem.
Auschwitz to nie był koniec, to dopiero początek. Franz Kafka to kaszka z mleczkiem przy śledztwach opisanych w tej książce, bo tu śledztwo...

Tam, gdzie jest ideologia, zawsze znajdą się jej zwolennicy i przeciwnicy. Stworzony przez Titę gułag dla komunistów - zaryzykuję - był ewenementem na skalę światową. Trafiali tam komuniści oraz "zdradzający tendencje komunistyczne" (czyli ci wszyscy, którzy nawet przypadkowo o komunizmie pochlebnie się wypowiadali lub w formie żartu, gdyż stanowili przyszłościowo groźny element reakcyjny). Ewenement polegał na tym, że gułag w zasadzie prowadzili komuniści, którzy wyżywali się na nowo przybyłych komunistach, a miejsce w hierarchii obozowej było uzależnione od wielu czynników. Im bardziej bestialsko obchodziłeś się z przybyłymi do obozu, tym wyżej mogłeś zajść, włącznie ze skróceniem wyroku. Tito obrócił zjawisko strachu i skierował terror tak, aby stworzyć obozowe perpetum mobile komunizmu, gdzie metoda kija i marchewki przynosiła niespodziewanie pozytywne rezultaty.

Tam, gdzie jest ideologia, zawsze znajdą się jej zwolennicy i przeciwnicy. Stworzony przez Titę gułag dla komunistów - zaryzykuję - był ewenementem na skalę światową. Trafiali tam komuniści oraz "zdradzający tendencje komunistyczne" (czyli ci wszyscy, którzy nawet przypadkowo o komunizmie pochlebnie się wypowiadali lub w formie żartu, gdyż stanowili przyszłościowo groźny...