Diabeł na wieży

Sześć przygód Domenica Jordana, który wędruje po świecie wyprzedzany przez swoją sławę. Magiczne opowiadania kryminalne, osadzone w okolicy 1730 roku, gdzie główny bohater (lekarz, patolog i detektyw amator w jednym) natrafia na przedziwne i skomplikowane przypadki śmierci lub choroby nierzadko powodowane przez nieziemskie zjawiska czy istoty. Świetna bajeczka, rewelacyjna narracja, wspaniale skonstruowany świat. Same pozytywy. Polecam.

Sześć przygód Domenica Jordana, który wędruje po świecie wyprzedzany przez swoją sławę. Magiczne opowiadania kryminalne, osadzone w okolicy 1730 roku, gdzie główny bohater (lekarz, patolog i detektyw amator w jednym) natrafia na przedziwne i skomplikowane przypadki śmierci lub choroby nierzadko powodowane przez nieziemskie zjawiska czy istoty. Świetna bajeczka, rewelacyjna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie nie moje klimaty. Świat przedstawiony mnie irytował, głównie przez wszechobecne wpływy kleru. Główny bohater nawet miał potencjał, jednak wymagałby pogłębienia. Najciekawsze opowiadanie to według mnie "Damarinus" - rozwiązanie zagadki było zaskakujące. Pozostałe były monotonne i nieprzekonujące. Po następne tomy nie sięgnę.

Zdecydowanie nie moje klimaty. Świat przedstawiony mnie irytował, głównie przez wszechobecne wpływy kleru. Główny bohater nawet miał potencjał, jednak wymagałby pogłębienia. Najciekawsze opowiadanie to według mnie "Damarinus" - rozwiązanie zagadki było zaskakujące. Pozostałe były monotonne i nieprzekonujące. Po następne tomy nie sięgnę.

Pokaż mimo to

Z reguły (czy też z przyzwyczajenia) nie czytam polskich autorów. Joanna Kańtoch i jej 'Diabeł na wieży' to pierwsza książka polskiego pisarza jaką przeczytałam i muszę przyznać, że się nie zawiodłam. Genialne wykreowany główny bohater. Lekko tajemniczy, nie ubierający się tak jak reszta społeczeństwa (chodzi mi o ubrania w modnym stylu, lecz nie modnym kolorze; swoją drogą to mój ulubiony kolor, więc siłą rzeczy jego ubiór mi się spodobał), tropiciel dziwnych, magicznych zjawisk bądź zagadek. Autorka idealnie przybliżył nam jego postać przez te 6 opowiadań, choć nie wszystkie mi się podobały. Chodzi mi raczej o zakończenia dwóch opowiadań, które pozostawiły po sobie niesmak. Wydawało mi się, że one były robione jakby na siłę i można by było zrobić lepsze zakończenie, oczywiście to tylko moje odczucia. Jednak mimo tych dwóch negatywów mam zamiar zabrać się za drugą część, bo naprawdę spodobał mi się główny bohater i chciałabym zobaczyć jakie wydarzenia go ukształtowały.

Z reguły (czy też z przyzwyczajenia) nie czytam polskich autorów. Joanna Kańtoch i jej 'Diabeł na wieży' to pierwsza książka polskiego pisarza jaką przeczytałam i muszę przyznać, że się nie zawiodłam. Genialne wykreowany główny bohater. Lekko tajemniczy, nie ubierający się tak jak reszta społeczeństwa (chodzi mi o ubrania w modnym stylu, lecz nie modnym kolorze; swoją drogą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy w świecie magii, demonów i nadnaturalnych zjawisk znajdzie się miejsce dla logiki i nauki?

Te tajemnicze, lekko mroczne opowieści, osnute nastrojową scenerią zamglonych uliczek oświetlonych jedynie nikłym blaskiem starodawnych latarni, przeplatają w sobie elementy czarno-magicznej fantastyki, atmosferę klasycznych powieści grozy oraz nurtującą zagadkę najzawilszych spraw detektywistycznych. Jednakże... czy aby na pewno wszelkie niewyjaśnione zniknięcia, klątwy i mrożące krew w żyłach historię okażą się sprawką zjaw, duchów i upiorów? Czy może będą miały bardziej przyziemne, ludzkie pochodzenie...?

Rewelacyjna lektura! Wzbudzająca autentyczną ciekawość, przestrach i chęć dojścia prawdy. Plącząca myśli między tym, co fantastycznie-prawdziwe a fantastycznie-zmyślone. Momentami miałam wrażenie, że cała ta magia to jedna wielka bujda i wszystko, czego jesteśmy świadkami, to dzieło człowieka. Konceptualne, fabularne i warsztatowe mistrzostwo świata!

Czy w świecie magii, demonów i nadnaturalnych zjawisk znajdzie się miejsce dla logiki i nauki?

Te tajemnicze, lekko mroczne opowieści, osnute nastrojową scenerią zamglonych uliczek oświetlonych jedynie nikłym blaskiem starodawnych latarni, przeplatają w sobie elementy czarno-magicznej fantastyki, atmosferę klasycznych powieści grozy oraz nurtującą zagadkę najzawilszych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"DIABEŁ NA WIEŻY" ANNA KAŃTOCH
Przyznam wprost ,że Pani Anna była dla mnie odkryciem pisarskim roku 2019. Fenomenalne piórko, błyskotliwe i mądre historie, niesamowity klimat.
Z przyjemnością sięgnęłam po Jej kolejną książkę licząc na coś wartościowego i godnego zapamiętania.Po powieści "Pokuta,", "Niepełna" i "Czarne" wiedziałam, że to będzie coś niezwykłego.Autorka po raz kolejny mnie bardzo miło zaskoczyła. Ta książka jest niesamowita, rewelacyjna po prostu.
Trzeba przyznać, że ma swój specyficzny klimat, lecz własnie on tak bardzo mi odpowiada. Język i styl jest charakterystyczny dla Pani Anny. Wielka wyobraźnia i plastyczność w opisach. 
Mamy tu zbiór sześciu opowiadań, które wciągają nas w swój świat. Dużo intryg i tajemnic. Każde opowiadanie to inna historia i nowa tajemnica, która kryje w sobie mroczne sekrety.W każdej pojawia się ten sam bohater - tajemniczy Domenic Jordan. Jest on z wykształcenia lekarzem i bardzo inteligentnym detektywem. Uwielbia zagadki, tajemnice i magię.Czy uda mu się rozwiązać każda z sześciu zagadek?
Przeczytajcie. POLECAM :)

Zapraszam Cię do siebie http://ostatniastrona.com.pl/

"DIABEŁ NA WIEŻY" ANNA KAŃTOCH
Przyznam wprost ,że Pani Anna była dla mnie odkryciem pisarskim roku 2019. Fenomenalne piórko, błyskotliwe i mądre historie, niesamowity klimat.
Z przyjemnością sięgnęłam po Jej kolejną książkę licząc na coś wartościowego i godnego zapamiętania.Po powieści "Pokuta,", "Niepełna" i "Czarne" wiedziałam, że to będzie coś niezwykłego.Autorka po raz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wydawnictwo Powergraph wydało opowiadania Anny Kańtoch w twardych okładkach na porządnym kredowym papierze, dzięki czemu skłoniło mnie do nabycia kilku jej książek, na co nie mogłem się zdobyć widząc poprzednie szmatławe paperbacki Fabryki Słów. Pierwszy tom opowiadań o Domenicu Jordanie zawiera sześć niezbyt długich tekstów, połączonych osobą głównego bohatera, smętnawym nastrojem i alternatywną Europą, w której obok szpad i broni palnej funkcjonuje magia, pojawiają się wróżki, demony, wilkołaki i istoty przenikające przez bariery wymiarów. Główny bohater jest niezbyt intensywnie praktykującym lekarzem, naukowcem badającym magię (z opowiadań wynika, że zdecydowanie preferuje badania terenowe niż siedzenie za biurkiem) a przede wszystkim człowiekiem nie potrafiącym powściągnąć swojej ciekawości. Treść opowiadań stanowią próby rozwikłania różnych tajemnic łączących elementy typowe dla opisywanych w literaturze grozy, kryminałach, fantastyce i utworach obyczajowych. Obecność diabła w tytule książki oraz demonów i wilkołaków w fabułach opowiadań sugerują, że stylistyka horroru jest dominująca, ale to nieprawda. Elementy typowe dla horrorów są obecne w treści większości tekstów, ale są one opisane przez autorkę z dystansem pozbawiającym je cech potencjalnie mogących wywołać przerażenie u czytelników. Świat z utworów Kańtoch wydaje się wyblakły, odległy, pozbawiony emocji i ponury. Nie jestem całkiem pewien, czy był to zamierzony przez pisarkę efekt. Ogranicza on jednak dość mocno potencjał rozrywkowy i możliwości polubienia tej książki a pomysły fabularne autorki nie są na tyle niezwykłe i oryginalne by same w sobie wydały mi się intrygujące. Również główny bohater nie budził we mnie sympatii, jego zachowania i reakcje wydawały mi się zbyt często nienaturalne, niezrozumiałe bądź nieadekwatne do opisywanych przez autorkę sytuacji. Miałem więc sporo problemów by w ogóle zainteresować się jego przygodami a autorka nie ułatwiała mi zadania konstruując w początkowych tekstach tego zbioru skrótowe i chaotyczne fabuły, sprawiające wrażenie niedopracowanych. Dopiero dalsze teksty wydają się dojrzalsze i bardziej przemyślane a niektóre zagadki mają nieoczywiste rozwiązania, których nie domyślałem się zbyt szybko. Te teksty są na tyle interesujące, żeby spróbować przeczytać kolejne tomy. A może po prostu przyzwyczaiłem się do ponurawego stylu autorki? Albo chcę poznać tajemnicę Domenica Jordana. O ile istnieje.

Wydawnictwo Powergraph wydało opowiadania Anny Kańtoch w twardych okładkach na porządnym kredowym papierze, dzięki czemu skłoniło mnie do nabycia kilku jej książek, na co nie mogłem się zdobyć widząc poprzednie szmatławe paperbacki Fabryki Słów. Pierwszy tom opowiadań o Domenicu Jordanie zawiera sześć niezbyt długich tekstów, połączonych osobą głównego bohatera, smętnawym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jest wybitna literatura, ale przyjemna i wciągająca. Warto po nią sięgnąć.

Nie jest wybitna literatura, ale przyjemna i wciągająca. Warto po nią sięgnąć.

Pokaż mimo to

Powtórne czytanie -- wolniejsze i z wychwytywaniem drobiazgów. Lubię.

Powtórne czytanie -- wolniejsze i z wychwytywaniem drobiazgów. Lubię.

Pokaż mimo to

Dobra książka, przyjemny zbiór opowiadań. Autorka potrafi dobrze pisać. Fabuła opowiadań dopracowana, nie ma zbyt wielu opisów, chociaż pewnie opisany świat by na tym zyskał. Największą wadą tej lektury jest brak życia u bohaterów. Oni mają potencjał, ale brakuje iskry życia, indywidualizmu, własnego bytu. Czytelnik ma wrażenie oglądania ich losów przez szybę - niby blisko, a jednak daleko. Polubiłam Domenica, ale wiem, że są autorzy, którzy stworzyliby z niego postać kultową - kochaną i nienawidzoną. Opowiadania są trochę mroczne, niezbyt magiczne, posępne ale klimatyczne, w sumie ciekawe. Sięgnę po następną część.

Dobra książka, przyjemny zbiór opowiadań. Autorka potrafi dobrze pisać. Fabuła opowiadań dopracowana, nie ma zbyt wielu opisów, chociaż pewnie opisany świat by na tym zyskał. Największą wadą tej lektury jest brak życia u bohaterów. Oni mają potencjał, ale brakuje iskry życia, indywidualizmu, własnego bytu. Czytelnik ma wrażenie oglądania ich losów przez szybę - niby blisko,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przerwałem w połowie, na szczęście szybko poszło, bo krótka pozycja.
Zbiór opowiadań, powiązanych ze sobą osobą głównego bohatera. Warsztat całkiem niezły, ale historie takie... mało interesujące jak dla mnie, miejscami niedopracowane.

Przerwałem w połowie, na szczęście szybko poszło, bo krótka pozycja.
Zbiór opowiadań, powiązanych ze sobą osobą głównego bohatera. Warsztat całkiem niezły, ale historie takie... mało interesujące jak dla mnie, miejscami niedopracowane.

Pokaż mimo to