Diabeł na wieży

Cykl o Domenicu Jordanie sygnowany jest logiem wydawnictwa Powergraph, spod którego dostaliśmy choćby takie perełki jak Opowieści z Meekhańskiego Pogranicza. Był więc to dla mnie impuls, by sięgnąć po inna flagową autorkę tejże oficyny. Spotkanie z Anną Kańtoch w jej fantastycznym wydaniu uważam za całkiem udane, ale opowiadania zawarte w niniejszym zbiorze nie powalają na kolana.

Świat przedstawiony właściwie trudno sprecyzować. Jest bardzo podobny do naszego i w pierwszym odczuciu wydaje się być alternatywna wersją Europy, z tą różnicą, że występuje w nim magia, demony i różnego rodzaju ewenementy, Mamy jednak również standardową religię chrześcijańską i klimat bogatych miast oraz szlachciców o obowiązkowo szlachecko brzmiących imionach. Uniwersum jednak nie jest tu bardzo istotne, choć zostało poprawnie zarysowane i nie mam doń większych zastrzeżeń.

W tym tomie opowiadania praktycznie w ogóle nie są ze sobą powiązane. Ot obserwujemy kolejno przygody Domenica Jordana, czyli lekarza-detektywa o smykałce do rozwiązywania nawet najbardziej tajemniczych spraw. Autorka miesza wobec tego świat fantastyki oraz kryminału. I o ile pierwsza część wypada całkiem dobrze, o tyle druga już niekoniecznie. Zagadki kryminalne nie są specjalnie wyszukane ani złożone.

Bardzo charakterystyczny jest schemat budowania tych opowiadań. Kańtoch całkiem nieźle zarysowuje sytuację, wprowadza zagadki i wiedzie czytelnika przez gąszcz tajemnic śledztwa... jednakże najczęściej Domenic Jordan odgaduje sprawę nagle, ni stąd ni zowąd, na podstawie słabych przesłanek - ba! - często na podstawie niuansów w ogóle nieznanych czytelnikowi. Przychodzi mu to bardzo łatwo i w pewnym momencie dostajemy kawa na ławę wywód bohatera w kwestii rozwiązania zagadki.

Jeżeli już mowa o bohaterze, to charakteryzuje się on osobowością racjonalno-doskonałą. Nie kieruje się emocjami, podchodzi do wszystkiego z dystansem i z lekkością rozwikłuje każdą sprawę. W mojej ocenie trudno go polubić, nie poznajemy szerzej jego osobowości poza ww. delikatnym zarysem postaci.

Pomimo schematyzmu i braku ikry Kańtoch lekko operuje językiem i zachęca do pozostania przy lekturze. Wobec tego jest to warsztatowo poprawne i przyjemne czytadło, lecz nic ponadto.

Cykl o Domenicu Jordanie sygnowany jest logiem wydawnictwa Powergraph, spod którego dostaliśmy choćby takie perełki jak Opowieści z Meekhańskiego Pogranicza. Był więc to dla mnie impuls, by sięgnąć po inna flagową autorkę tejże oficyny. Spotkanie z Anną Kańtoch w jej fantastycznym wydaniu uważam za całkiem udane, ale opowiadania zawarte w niniejszym zbiorze nie powalają na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Diabeł na wieży
Autor: Anna Kańtoch
Cykl: Domenic Jordan. Tom I
Wydawnictwo: Powergraph
Rok wydania: 2018

Gdy sięgałam jakiś czas temu po książkę „Diabeł w maszynie” Anny Kańtoch, będącą trzecią częścią opowiadań o Domenicu Jordanie nie spodziewałam się, że aż tak bardzo mi się spodoba. I choć mam spore zaufanie do wydawnictwa Powergraph, jeśli chodzi o prezentowaną przez nich fantastykę oraz moje epizodyczne kontakty z twórczością Anny Kańtoch również napawały optymizmem, to sądziłam, że będzie to raczej lektura z gatunku: przeczytać, zrecenzować, zapomnieć. Tym milej mnie zaskoczyła jakością i zachwyciła całkowicie. Nie trzeba było więc zbyt wiele czasu, bym uzupełniła swoją biblioteczkę o dwa poprzednie tomy i tak sięgnęłam po „Diabła na wieży”.

Anna Kańtoch umieściła swojego bohatera w realiach przywodzących na myśl barokową Europę, szczególnie Włochy, wzbogacone o silny pierwiastek magiczny, demony i anioły realnie wpływająca na życie ludzi oraz liczące się na świecie Chrześcijaństwo jako dominującą religię. I choć wspomina się o herezjach i demonologii jako zakazanej wiedzy, to jednak mieszkańcy tego świata nie drżą przed inkwizycją. Technologia stoi na poziomie szesnastowiecznej Europy, znajdziemy tu nieco broni palnej, trochę zabawek mechanicznych, ale wciąż życie oparte jest o pracę ludzkich rąk i nie ma mowy o szeroko zorganizowanym przemyśle. Akcja osadzona została w bogatym i ludnym mieście Alestrze, będącym stolicą bliżej nieokreślonego Państwa, siedzibą biskupów oraz uniwersytetu. Jest to siedziba Domenica Jordana i jedyne miejsce, do którego wraca jak do domu. Większość opowiadań jednak osadzona jest jednak na prowincjach, w niewielkich majątkach położonych w wysokich górach, czy nadmorskich miasteczkach. Przedstawiona rzeczywistość jest spójna i bardzo dobrze wyrysowana. Autorka dobrze oddaje społeczeństwo, czy to wielkomiejskie, czy to wiejskie.

„Diabeł na wieży” to pierwsze opowiadania o Domenicu Jordanie. Na kartach sześciu opowieści poznajemy człowieka wyjątkowego. Inteligentny, wyrachowany i wręcz nieludzko rozsądny. Z wykształcenia jest medykiem, z zamiłowania studentem (czysto naukowo) magii i demonologii. Posiadając protekcję biskupa zajmuje się rozwiązywaniem zagadek, w których swój udział mają siły nieczyste. Domenic potrafi świetnie analizować ludzkie charaktery i wyciągać z nich najskrytsze tajemnice, nawet te, które ukrywają sami przed sobą. Z drugiej strony zaś, jest wręcz nieludzko pozbawiony emocji, od najmłodszych lat nauczony ukrywania ich przed światem, nauczył się jak interpretować je u innych. Tym, co nim kieruje jest ciekawość, niezdrowa wręcz, pozbawiona empatii dociekliwość badacza, dla którego każda sytuacja to tylko kolejny przypadek. To wszystko sprawia, że jest on nie tyle sympatyczny czy miły, co pociągający w swoim autystycznym wręcz umyśle logika.

Taki obraz Domenica Jordana poznajemy z sześciu pierwszych opowiadań mu poświęconych. Nie znajdziemy tu przyczyn tego, dlaczego Domenic jest taki a nie inny ani co zadecydowało, że opuścił rodzinne, położone w górach Mandracourt by studiować medycynę. Nad przeszłością Domenica wisi tajemnica i nikomu nie pozwala się do niej zbliżyć. Gdy wśród jednej ze spraw poznaje dziewczynę, którą szanuję i o której możemy myśleć, że byłaby dla niego równorzędną partnerką, słuch o niej ginie dość szybko.

Sprawy rozwiązywane przez Domenica to w znacznej mierze kwintesencja ludzkich słabości i pragnień, czasem tylko wspomożona siłą nieczystą. Jednak kluczem do rozwiązania zagadki zawsze jest zrozumienie drugiego człowieka, dzięki temu opowiadaniom bliżej do kryminału, prowadzonego w dość klasyczny sposób, niż do typowej fantastyki. Każda opowieść to historia zmagania się wybitnego umysłu Domenica ze zbrodnią, szukanie śladów i analizowanie przyczyn. Kryminalne zagadki stoją na wysokim poziomie, są logiczne (w obrębie logiki przedstawionego świata) a ich rozwiązania możemy próbować się domyśleć na podstawie odkrywanych kolejno śladów.

Książkę czyta się wyśmienicie, została napisana pięknym, plastycznym językiem idealnie oddającym miejsca i towarzyszące im nastroje. Napięcie jest bardzo umiejętnie dawkowane i ciężko jest się oderwać od opowiadań przed poznaniem rozwiązania tajemnicy. Słownictwo jest bogate, związane z epoką i miejscami w jakich osadzona jest akcja opowiadań.

„Diabeł na wieży” to świetnie napisany tom intrygujących opowiadań kryminalnych osadzonych w fantastycznych realiach. To książka od której nie sposób się oderwać, a dochodzenie Domenica do rozwiązania zagadki śledzi się z prawdziwą przyjemnością. Z bohaterem trudno sympatyzować, jednak jest on na tyle charakterystyczny i charyzmatyczny, że można go podziwiać, pomimo jego emocjonalnej ułomności. To w końcu książka, która budzi ogromny apetyt na więcej, na dowiedzenie się, jaka była przeszłość Domenica i co sprawiło, że jest on tak wyjątkowy.

Diabeł na wieży
Autor: Anna Kańtoch
Cykl: Domenic Jordan. Tom I
Wydawnictwo: Powergraph
Rok wydania: 2018

Gdy sięgałam jakiś czas temu po książkę „Diabeł w maszynie” Anny Kańtoch, będącą trzecią częścią opowiadań o Domenicu Jordanie nie spodziewałam się, że aż tak bardzo mi się spodoba. I choć mam spore zaufanie do wydawnictwa Powergraph, jeśli chodzi o prezentowaną przez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zbiór ciekawych opowieści. Jednak często wyjaśnienia zagadek nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Otóż dopiero w ostatnich słowach Demenica pojawia się na przykład informacja o ukrytych drzwiach w suficie w pomieszczeniu, gdzie zamordowano ofiarę. Mało też wiadomo o pochodzeniu samego bohatera i jego motywacji do rozwiązywania zagadek kryminalnych. Jedynie to, że jest ciekawy. Ciekawi mnie natomiast w jaki sposób ten dżentelmen uzyskał tak wysoko postawione kontakty. Wiemy jedynie, że pochodzi z Mandracourt, gdzie za w zamian za pewne poświęcenie (np. za okaleczenie) można uzyskać specjalne zdolności. Może w kolejnych tomach i opowieściach można dowiedzieć się więcej. Obawiam się, że po kolejne tomy sięgnę jednak na tylko późno, że zapomnę co działo się w obecnym.

Zbiór ciekawych opowieści. Jednak często wyjaśnienia zagadek nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Otóż dopiero w ostatnich słowach Demenica pojawia się na przykład informacja o ukrytych drzwiach w suficie w pomieszczeniu, gdzie zamordowano ofiarę. Mało też wiadomo o pochodzeniu samego bohatera i jego motywacji do rozwiązywania zagadek kryminalnych. Jedynie to, że jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zwykle nie przepadam za opowiadaniami, ale muszę przyznać że zbiór ,,Diabeł na wieży" naprawdę mi się spodobał. Wszystkie historie łączy postać tajemniczego, bardzo szczerego Jordana. Każde opowiadanie zawiera w sobie nutkę czegoś niewytłumaczalnego, paranormalnego, co tylko podsyca w czytelniku ciekawość. Jestem zaintrygowana i zachwycona piórem autorki, dlatego też planuję zakup kolejnych części :)
Muszę jednak dodać, że nie podobał mi się fragment opisujący doświadczenia na królikach. To jedynie moje prywatne odczucie, które nie wpłynęło jednak w żaden sposób na moją ocenę książki.

Zwykle nie przepadam za opowiadaniami, ale muszę przyznać że zbiór ,,Diabeł na wieży" naprawdę mi się spodobał. Wszystkie historie łączy postać tajemniczego, bardzo szczerego Jordana. Każde opowiadanie zawiera w sobie nutkę czegoś niewytłumaczalnego, paranormalnego, co tylko podsyca w czytelniku ciekawość. Jestem zaintrygowana i zachwycona piórem autorki, dlatego też...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sześć przygód Domenica Jordana, który wędruje po świecie wyprzedzany przez swoją sławę. Magiczne opowiadania kryminalne, osadzone w okolicy 1730 roku, gdzie główny bohater (lekarz, patolog i detektyw amator w jednym) natrafia na przedziwne i skomplikowane przypadki śmierci lub choroby nierzadko powodowane przez nieziemskie zjawiska czy istoty. Świetna bajeczka, rewelacyjna narracja, wspaniale skonstruowany świat. Same pozytywy. Polecam.

Sześć przygód Domenica Jordana, który wędruje po świecie wyprzedzany przez swoją sławę. Magiczne opowiadania kryminalne, osadzone w okolicy 1730 roku, gdzie główny bohater (lekarz, patolog i detektyw amator w jednym) natrafia na przedziwne i skomplikowane przypadki śmierci lub choroby nierzadko powodowane przez nieziemskie zjawiska czy istoty. Świetna bajeczka, rewelacyjna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie nie moje klimaty. Świat przedstawiony mnie irytował, głównie przez wszechobecne wpływy kleru. Główny bohater nawet miał potencjał, jednak wymagałby pogłębienia. Najciekawsze opowiadanie to według mnie "Damarinus" - rozwiązanie zagadki było zaskakujące. Pozostałe były monotonne i nieprzekonujące. Po następne tomy nie sięgnę.

Zdecydowanie nie moje klimaty. Świat przedstawiony mnie irytował, głównie przez wszechobecne wpływy kleru. Główny bohater nawet miał potencjał, jednak wymagałby pogłębienia. Najciekawsze opowiadanie to według mnie "Damarinus" - rozwiązanie zagadki było zaskakujące. Pozostałe były monotonne i nieprzekonujące. Po następne tomy nie sięgnę.

Pokaż mimo to

Z reguły (czy też z przyzwyczajenia) nie czytam polskich autorów. Joanna Kańtoch i jej 'Diabeł na wieży' to pierwsza książka polskiego pisarza jaką przeczytałam i muszę przyznać, że się nie zawiodłam. Genialne wykreowany główny bohater. Lekko tajemniczy, nie ubierający się tak jak reszta społeczeństwa (chodzi mi o ubrania w modnym stylu, lecz nie modnym kolorze; swoją drogą to mój ulubiony kolor, więc siłą rzeczy jego ubiór mi się spodobał), tropiciel dziwnych, magicznych zjawisk bądź zagadek. Autorka idealnie przybliżyła nam jego postać przez te 6 opowiadań, choć nie wszystkie mi się podobały. Chodzi mi raczej o zakończenia dwóch opowiadań, które pozostawiły po sobie niesmak. Wydawało mi się, że one były robione jakby na siłę i można by było zrobić lepsze zakończenie, oczywiście to tylko moje odczucia. Jednak mimo tych dwóch negatywów mam zamiar zabrać się za drugą część, bo naprawdę spodobał mi się główny bohater i chciałabym zobaczyć jakie wydarzenia go ukształtowały.

Z reguły (czy też z przyzwyczajenia) nie czytam polskich autorów. Joanna Kańtoch i jej 'Diabeł na wieży' to pierwsza książka polskiego pisarza jaką przeczytałam i muszę przyznać, że się nie zawiodłam. Genialne wykreowany główny bohater. Lekko tajemniczy, nie ubierający się tak jak reszta społeczeństwa (chodzi mi o ubrania w modnym stylu, lecz nie modnym kolorze; swoją drogą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy w świecie magii, demonów i nadnaturalnych zjawisk znajdzie się miejsce dla logiki i nauki?

Te tajemnicze, lekko mroczne opowieści, osnute nastrojową scenerią zamglonych uliczek oświetlonych jedynie nikłym blaskiem starodawnych latarni, przeplatają w sobie elementy czarno-magicznej fantastyki, atmosferę klasycznych powieści grozy oraz nurtującą zagadkę najzawilszych spraw detektywistycznych. Jednakże... czy aby na pewno wszelkie niewyjaśnione zniknięcia, klątwy i mrożące krew w żyłach historię okażą się sprawką zjaw, duchów i upiorów? Czy może będą miały bardziej przyziemne, ludzkie pochodzenie...?

Rewelacyjna lektura! Wzbudzająca autentyczną ciekawość, przestrach i chęć dojścia prawdy. Plącząca myśli między tym, co fantastycznie-prawdziwe a fantastycznie-zmyślone. Momentami miałam wrażenie, że cała ta magia to jedna wielka bujda i wszystko, czego jesteśmy świadkami, to dzieło człowieka. Konceptualne, fabularne i warsztatowe mistrzostwo świata!

Czy w świecie magii, demonów i nadnaturalnych zjawisk znajdzie się miejsce dla logiki i nauki?

Te tajemnicze, lekko mroczne opowieści, osnute nastrojową scenerią zamglonych uliczek oświetlonych jedynie nikłym blaskiem starodawnych latarni, przeplatają w sobie elementy czarno-magicznej fantastyki, atmosferę klasycznych powieści grozy oraz nurtującą zagadkę najzawilszych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"DIABEŁ NA WIEŻY" ANNA KAŃTOCH
Przyznam wprost ,że Pani Anna była dla mnie odkryciem pisarskim roku 2019. Fenomenalne piórko, błyskotliwe i mądre historie, niesamowity klimat.
Z przyjemnością sięgnęłam po Jej kolejną książkę licząc na coś wartościowego i godnego zapamiętania.Po powieści "Pokuta,", "Niepełna" i "Czarne" wiedziałam, że to będzie coś niezwykłego.Autorka po raz kolejny mnie bardzo miło zaskoczyła. Ta książka jest niesamowita, rewelacyjna po prostu.
Trzeba przyznać, że ma swój specyficzny klimat, lecz własnie on tak bardzo mi odpowiada. Język i styl jest charakterystyczny dla Pani Anny. Wielka wyobraźnia i plastyczność w opisach. 
Mamy tu zbiór sześciu opowiadań, które wciągają nas w swój świat. Dużo intryg i tajemnic. Każde opowiadanie to inna historia i nowa tajemnica, która kryje w sobie mroczne sekrety.W każdej pojawia się ten sam bohater - tajemniczy Domenic Jordan. Jest on z wykształcenia lekarzem i bardzo inteligentnym detektywem. Uwielbia zagadki, tajemnice i magię.Czy uda mu się rozwiązać każda z sześciu zagadek?
Przeczytajcie. POLECAM :)

Zapraszam Cię do siebie http://ostatniastrona.com.pl/

"DIABEŁ NA WIEŻY" ANNA KAŃTOCH
Przyznam wprost ,że Pani Anna była dla mnie odkryciem pisarskim roku 2019. Fenomenalne piórko, błyskotliwe i mądre historie, niesamowity klimat.
Z przyjemnością sięgnęłam po Jej kolejną książkę licząc na coś wartościowego i godnego zapamiętania.Po powieści "Pokuta,", "Niepełna" i "Czarne" wiedziałam, że to będzie coś niezwykłego.Autorka po raz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wydawnictwo Powergraph wydało opowiadania Anny Kańtoch w twardych okładkach na porządnym kredowym papierze, dzięki czemu skłoniło mnie do nabycia kilku jej książek, na co nie mogłem się zdobyć widząc poprzednie szmatławe paperbacki Fabryki Słów. Pierwszy tom opowiadań o Domenicu Jordanie zawiera sześć niezbyt długich tekstów, połączonych osobą głównego bohatera, smętnawym nastrojem i alternatywną Europą, w której obok szpad i broni palnej funkcjonuje magia, pojawiają się wróżki, demony, wilkołaki i istoty przenikające przez bariery wymiarów. Główny bohater jest niezbyt intensywnie praktykującym lekarzem, naukowcem badającym magię (z opowiadań wynika, że zdecydowanie preferuje badania terenowe niż siedzenie za biurkiem) a przede wszystkim człowiekiem nie potrafiącym powściągnąć swojej ciekawości. Treść opowiadań stanowią próby rozwikłania różnych tajemnic łączących elementy typowe dla opisywanych w literaturze grozy, kryminałach, fantastyce i utworach obyczajowych. Obecność diabła w tytule książki oraz demonów i wilkołaków w fabułach opowiadań sugerują, że stylistyka horroru jest dominująca, ale to nieprawda. Elementy typowe dla horrorów są obecne w treści większości tekstów, ale są one opisane przez autorkę z dystansem pozbawiającym je cech potencjalnie mogących wywołać przerażenie u czytelników. Świat z utworów Kańtoch wydaje się wyblakły, odległy, pozbawiony emocji i ponury. Nie jestem całkiem pewien, czy był to zamierzony przez pisarkę efekt. Ogranicza on jednak dość mocno potencjał rozrywkowy i możliwości polubienia tej książki a pomysły fabularne autorki nie są na tyle niezwykłe i oryginalne by same w sobie wydały mi się intrygujące. Również główny bohater nie budził we mnie sympatii, jego zachowania i reakcje wydawały mi się zbyt często nienaturalne, niezrozumiałe bądź nieadekwatne do opisywanych przez autorkę sytuacji. Miałem więc sporo problemów by w ogóle zainteresować się jego przygodami a autorka nie ułatwiała mi zadania konstruując w początkowych tekstach tego zbioru skrótowe i chaotyczne fabuły, sprawiające wrażenie niedopracowanych. Dopiero dalsze teksty wydają się dojrzalsze i bardziej przemyślane a niektóre zagadki mają nieoczywiste rozwiązania, których nie domyślałem się zbyt szybko. Te teksty są na tyle interesujące, żeby spróbować przeczytać kolejne tomy. A może po prostu przyzwyczaiłem się do ponurawego stylu autorki? Albo chcę poznać tajemnicę Domenica Jordana. O ile istnieje.

Wydawnictwo Powergraph wydało opowiadania Anny Kańtoch w twardych okładkach na porządnym kredowym papierze, dzięki czemu skłoniło mnie do nabycia kilku jej książek, na co nie mogłem się zdobyć widząc poprzednie szmatławe paperbacki Fabryki Słów. Pierwszy tom opowiadań o Domenicu Jordanie zawiera sześć niezbyt długich tekstów, połączonych osobą głównego bohatera, smętnawym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to