Przemycanie informacji z historii i sztuki w książkach dla młodzieży nie jest łatwą sprawą. Zaszczepianie w nich pasji ciekawości, chęci odkrywania świata, zdobywania wiedzy, kiedy małe umysły zostają wciśnięte w szkolną ławę wydaje się niemożliwe. Mogą to zrobić tylko rodzice lub rozkochani w swoich pasjach. Tych jednak niewiele i słabo dzielą się z dojrzewającymi umysłami swoimi miłościami. Książka Rafała Witka wychodzi naprzeciw tym potrzebom, a do tego proponuje młodym czytelnikom interesującą akcję oraz zaszczepia poczucie konieczności pomagania innym, dostosowywanie się do sytuacji, wykorzystywania swojego sprytu oraz pamięci.
„Autograf za milion dolarów” to wciągająca, ale i lekka opowieść o dwóch przeciwnych bohaterach: zahartowanej i przebojowej dziewczynie (trenuje karate) i nieco flegmatycznym, ale za to oczytanym chłopaku (lubi zdobywać informacje z książek i Internetu). Taki duet jest w stanie rozwiązać każdą zagadkę, nawet jeśli trzeba będzie namówić mamę przed samym zakończeniem wakacji na podróż do Paryża. Na świecący pustkami portfel znajdą świetny sposób.
Wielka przygoda zaczyna się od wspomnienia niesamowitych podróży w czasie, o których nie mają z kim rozmawiać, a przez które zmarnowali większość wakacji, ponieważ chorowali. Teraz jednak dobiegł kres znienawidzonego siedzenia w domu i mogą w końcu ruszyć w świat. Tyle, że jedyna atrakcją, którą zyskują jest Muzeum Sztuki Nowoczesnej, którego urokowi ulegają oboje. Wystawa prac i ich kopii Salvadora Dali’ego staje się wstępem do rozwikłania zagadki mogącej wyjaśnić czy telefon- homar faktycznie łączy z jego twórcą w roku 1929.
Książka będzie doskonałą lekturą dla dzieci w pierwszych klasach szkoły podstawowej. Po tej lekturze wiem, że warto sięgnąć po inne książki Rafała Witka.

Przemycanie informacji z historii i sztuki w książkach dla młodzieży nie jest łatwą sprawą. Zaszczepianie w nich pasji ciekawości, chęci odkrywania świata, zdobywania wiedzy, kiedy małe umysły zostają wciśnięte w szkolną ławę wydaje się niemożliwe. Mogą to zrobić tylko rodzice lub rozkochani w swoich pasjach. Tych jednak niewiele i słabo dzielą się z dojrzewającymi umysłami...