Agentka wydziału FBI w Los Angeles, która dotknęła piekła, życie ją złamało. Straciła wszystko, co kochała. Mąż i córka zginęli na jej oczach, ją morderca zgwałcił, oszpecił nacinając nożem ciało, wszędzie. Zniszczył ją fizycznie. Ale powróciła do gry 6 m-cy później. Wydział przez nią dowodzony, nazywany „Centralą śmierci” jest jej opoką. Zespół wydziałowy łączy więcej niż przyjaźń, mocniej niż więzy krwi.

Przyjaciółka Smoky sprzed lat, zostaje zabita a zabójca kieruje przesłanie bezpośrednio do niej. Makabryczna zbrodnia, trauma dla dziecka, które przeżyło i gra obejmująca cały wydział. Psychopata tytułuje się potomkiem Kuby Rozpruwacza i wciąga brutalnie każdego z zespołu Smoky w grę- polowanie. Dobiera sobie godnych graczy, główna rozgrywka zabawy mordercy dotyczy Smoky Barrett. Ją uczynił swoim Abberline`m.

Niesamowita historia, ciarki od pierwszych stron, intensywność doznań, emocji wzrasta z każdym rozdziałem. Akcja bardzo dynamiczna wzmacnia znaczenie świetnie wykreowanych bohaterów. Każda postać ma interesującą historię, zestawienie takich osobowości dopełnia smaku grupie bohaterów. Zagadkowe morderstwa gra psychopatycznego mordercy jest nieprzewidywalna. Tajemnice, powiązania, wskazówki okazują się niewystarczające, bo zakończenia wbija w fotel. Ostanie sceny wstrzymują oddech i wywołują krajane emocje.

„Dusza jak diament- piękna dusza ale beznamiętna i twarda”.

To jest genialny thriller, do którego z pewnością będę wracać . Serdecznie polecam tym, którzy lubią dreszcze i silne emocje. Tajemnice, zagadki, nieoczywiste i potworne zachowania mordercy. Wrażenia, które zostają na długo po przeczytaniu i wzmagają zainteresowanie.

Agentka wydziału FBI w Los Angeles, która dotknęła piekła, życie ją złamało. Straciła wszystko, co kochała. Mąż i córka zginęli na jej oczach, ją morderca zgwałcił, oszpecił nacinając nożem ciało, wszędzie. Zniszczył ją fizycznie. Ale powróciła do gry 6 m-cy później. Wydział przez nią dowodzony, nazywany „Centralą śmierci” jest jej opoką. Zespół wydziałowy łączy więcej niż...

Agentka specjalna FBI Smoky Barrett zajmowała się dotąd tropieniem seryjnych morderców. Nie miała sobie równych do czasu, kiedy szaleniec zabił jej męża i córkę, po czym brutalnie okaleczył ją, niszcząc w niej wolę życia. Smoky straciła wszystko.

Teraz inna bestia wdziera się w jej życie. Nieuchwytny morderca rzuca jej bezpośrednie wyzwanie. Przez wszystkie lata pracy w FBI Smoky nie zetknęła się z podobną osobowością - fascynujący potwór, chory geniusz, wymykający się analizom najlepszych profilerów. Po obejrzeniu nagrania jego ostatniej zbrodni Smoky decyduje się wrócić do agencji.

Powrót do pracy jest dla Smoky zarazem powrotem do życia. Będzie musiała jednak stawić czoła paraliżującemu strachowi - psychopata zna bowiem jej ostatni, czuły punkt.

Agentka specjalna FBI Smoky Barrett zajmowała się dotąd tropieniem seryjnych morderców. Nie miała sobie równych do czasu, kiedy szaleniec zabił jej męża i córkę, po czym brutalnie okaleczył ją, niszcząc w niej wolę życia. Smoky straciła wszystko.

Teraz inna bestia wdziera się w jej życie. Nieuchwytny morderca rzuca jej bezpośrednie wyzwanie. Przez wszystkie lata pracy w...

📖🐲
DNF — w części drugiej już tylko przelatywałam wzrokiem, żeby poznać rozwiązanie wątków.

Już na początku miałam naprawdę mieszane uczucia wobec tej pozycji, bo minusy zaczęły przeważać nad plusami i muszę powiedzieć z trudnością ją dokończyłam... no nie czytać, ale bardziej przeglądać. Poniżej będą spojlery i to duże, więc uczciwie ostrzegam.

Jedyny plus tak właściwie to była psychoterapia po traumie, no ale... No co tutaj się odwaliło? Na serio? I to szczerze mówiąc nie jedyny absolutnie idiotyczny zwrot akcji. Bo mamy pozostawianie ludzi bez ochrony, gdyż pierwsza zmiana nie żyje i najwyraźniej nie ma więcej policjantów w tym mieście, którzy mogliby się tym zająć. Upsik.

Fabułę tworzy zlepek klisz i stereotypów z powieści sensacyjnych z lat 90-tych i cała parada kompletnie nierozbudowanych psychologicznie postaci. Tytułowa „Bestia” jest tak jednowymiarowo zła, że aż śmieszna w tej makabrze. Przemoc jest tu totalnie przesadzona i według mnie autor osiąga efekt przeciwny do zamierzonego, bo zamiast zgrozy ja czułam irytację tym tarzaniem się we krwi i flakach, zamiast zbudowania jakiejś porządnej zagadki kryminalnej. Bo ten aspekt jest kompletnie beznadziejny, z wszystkowiedzącym, wszechstronnie utalentowanym geniuszem zła, więc zasadniczo jakby chciał, to kody do wyrzutni atomowych też by pewnie ukradł.

Widać też strasznie zajawienie internetem osoby, która poznała to cudo jako osoba już nieco starsza i bije pokłony przed jego nieograniczonymi możliwościami i usłużnie nam to wszystko wyjaśniając, bo najwyraźniej skoro on nie wie, to nikt nie wie...

„Najlepsza” przyjaciółka Smoky (swoją drogą co to za idiotyczne imię),która kontaktuje się z nią dwa razy do roku, całkiem przypadkowo okazuje się być seksworkerką. A to wszystko po to, żeby zrobić sektę Kuby Rozpruwacza. O matko, czy można wymyślić coś jeszcze bardziej wydumanego i megalomańskiego? Sama Smoky też nie jest lepsza, kiedy podnieca się tym, jaka to nie jest zajebista, choć jest taka niska, ale ma przecież w sobie smoczycę, co nie? Jesteście pod wrażeniem? I na bogów literatury, po co ta narracja pierwszoosobowa? Niestety w ten sposób nasza bohaterka jawi się jako narcystyczna gwiazda z nadmiernym mniemaniem o sobie. A już wstawki o tym, jaka była niegrzeczna w sypialni mnie przyprawiły o wysoko uniesione brwi i lekkie ciary żenady. WTAF?

IMO 1,5 gwiazdki to maks i tylko dlatego, że jednak dobrnęłam do brzegu, ale było blisko, żebym jednak ostatnich 20 stron nie zmogła. No bo to zakończenie, kochaneczki... 😜 Jak mnie irytowało to tłumaczenie honey albo darlin', to nie macie pojęcia 🤬🤬🤬. Strata czasu i na pewno nie sięgnę po kolejne tomy.

📖🐲
DNF — w części drugiej już tylko przelatywałam wzrokiem, żeby poznać rozwiązanie wątków.

Już na początku miałam naprawdę mieszane uczucia wobec tej pozycji, bo minusy zaczęły przeważać nad plusami i muszę powiedzieć z trudnością ją dokończyłam... no nie czytać, ale bardziej przeglądać. Poniżej będą spojlery i to duże, więc uczciwie ostrzegam.

Jedyny plus tak właściwie...

Niestety, ta książka nie przypadła mi do gustu.
Słuchając jej tylko się męczyłam. Bardzo długie pauzy pomiędzy zdaniami stosowane przez lektorkę, miały potęgować napięcie, a tylko rozpraszały. Poza tym, książka jest zwyczajnie przegadana. Jest tyle psychologicznych przemyśleń, że sedno sprawy odchodzi na dalszy plan.
Myślę, że książka miała duży potencjał, bo postać Kuby Rozpruwacza Juniora naprawdę mógł zaciekawić.

Czyt. Anna Dereszowska

Niestety, ta książka nie przypadła mi do gustu.
Słuchając jej tylko się męczyłam. Bardzo długie pauzy pomiędzy zdaniami stosowane przez lektorkę, miały potęgować napięcie, a tylko rozpraszały. Poza tym, książka jest zwyczajnie przegadana. Jest tyle psychologicznych przemyśleń, że sedno sprawy odchodzi na dalszy plan.
Myślę, że książka miała duży potencjał, bo postać Kuby...

Czyta się szybko, pomimo ilości stron. Minusem dla mnie było mało rozbudowane zakończenie, zostało dla mnie szybko urwane. Jednak przechodząc do plusów to podobało mi się zwrócenie uwagi na powrót do życia codziennego po przeżytej traumie. Podczas procesu czytania dochodzi się do wniosku, że nie jest to łatwe i trwa dłuższy czas, jednak co się dziwić bohaterce, gdy przeszła piekło na ziemi.

Czyta się szybko, pomimo ilości stron. Minusem dla mnie było mało rozbudowane zakończenie, zostało dla mnie szybko urwane. Jednak przechodząc do plusów to podobało mi się zwrócenie uwagi na powrót do życia codziennego po przeżytej traumie. Podczas procesu czytania dochodzi się do wniosku, że nie jest to łatwe i trwa dłuższy czas, jednak co się dziwić bohaterce, gdy przeszła...

Bardzo dobry kryminał psychologiczny. Naprawdę, z naciskiem na psychologiczny. Wiele kryminałów, które czytałem (a zwłaszcza polskie) skupiają się na samym morderstwie i śledztwie, a historia bohaterów i ich wewnętrzne przeżycia są zupełnie bagatelizowane. Chociaż szczerze przyznam, że autor czasami przesadza w tych opisach (dlatego nie daję więcej *). Tutaj mamy ciekawe postacie, a główna bohaterka, agentka FBI, po przeżyciu traumy walczy sama ze sobą o powrót do normalności (jeśli w ogóle jest to możliwe). Historia kryminalna dość ciekawa i rozbudowana, więc nie nudzi, choć pod koniec trochę ubarwiona. Ale czytało się przyjemnie, więc na pewno sięgnę po kolejne części.

Bardzo dobry kryminał psychologiczny. Naprawdę, z naciskiem na psychologiczny. Wiele kryminałów, które czytałem (a zwłaszcza polskie) skupiają się na samym morderstwie i śledztwie, a historia bohaterów i ich wewnętrzne przeżycia są zupełnie bagatelizowane. Chociaż szczerze przyznam, że autor czasami przesadza w tych opisach (dlatego nie daję więcej *). Tutaj mamy ciekawe...

Super się czytało :)

Super się czytało :)

Ale chłam, a niestety im dalej w las tym większe krzaki.
Druga gwiazdka za dający nadzieję początek.
Książka ma wiele opinii i ze wszystkimi złymi się zgadzam. Treści na dziesięć stron, reszta to bełkot- czy pseudopsychologiczny, czy pseudofilozoficzny, czy pseudoogólny. Mam wrażenie, że to książkowa wersja telewizyjnego psedodokumentu dla praczek: akcja i wypowiedź bohaterki w zbliżeniu (tu przemyślenia Smoky):
..Dżesika: "nie myślałam, że po tym wszystkim co dla niej zrobiłam, Andżela okaże się złodziejką i ukradnie mi ledżinsy", ..Anżelika: " nie wiem o co chodzi Dżesice, przecież to tylko ledżinsy".
...Mroczny pociąg- o borze, wewnętrzny smok- o dżezu, złotko -w tłumaczeniu, które mi się trafiło.
Nie pamiętam dlaczego po to w ogóle sięgnąłem...ale na pewno to wina LC:-). Nie idźcie tą drogą.

Ale chłam, a niestety im dalej w las tym większe krzaki.
Druga gwiazdka za dający nadzieję początek.
Książka ma wiele opinii i ze wszystkimi złymi się zgadzam. Treści na dziesięć stron, reszta to bełkot- czy pseudopsychologiczny, czy pseudofilozoficzny, czy pseudoogólny. Mam wrażenie, że to książkowa wersja telewizyjnego psedodokumentu dla praczek: akcja i wypowiedź...

Po rozpoczęciu czytania strasznie mi się spodobała, z powodu starego jak..Hitchcock, który twierdził, że "Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć.." I takie było chyba zamierzenie autora ksiązki Cień Bestii. Jednakże nagromadzenie zbrodni, okropności i zwyrodnienia nie powoduje wzrostu napięcia, a tylko uodpornienie na kolejne wynaturzenia i brnięcie do końca w kałużach krwi.

Po rozpoczęciu czytania strasznie mi się spodobała, z powodu starego jak..Hitchcock, który twierdził, że "Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć.." I takie było chyba zamierzenie autora ksiązki Cień Bestii. Jednakże nagromadzenie zbrodni, okropności i zwyrodnienia nie powoduje wzrostu napięcia, a tylko uodpornienie na...

Książka ciekawa, aczkolwiek niektore wydarzenia zbyt nieprawdopodobne, autor troche przesadzil. Tozsamosc mordercy zgadlam juz na poczatku wiec zakonczenie nie bylo dla mnie zaskoczeniem.

Książka ciekawa, aczkolwiek niektore wydarzenia zbyt nieprawdopodobne, autor troche przesadzil. Tozsamosc mordercy zgadlam juz na poczatku wiec zakonczenie nie bylo dla mnie zaskoczeniem.