Najlepszy zbiór Stefana Grabińskiego.Zależało mi na wersji książkowej głównie utworów Pojednanie i Projekcje.a tu doszla jeszcze nieznana mi wcześniej Porumbica(dedykowana jego Siostrze Marii,poetce ,tomik Życia mego kwiat).oraz Wizyta.Wszystkie te rzeczy mają jakże mocny ładunek emocjonalny w sobie...Rok chyba miałem na all3gro zagwiazdkowaną te pozycję.Az wreszcie kupiłem.

Najlepszy zbiór Stefana Grabińskiego.Zależało mi na wersji książkowej głównie utworów Pojednanie i Projekcje.a tu doszla jeszcze nieznana mi wcześniej Porumbica(dedykowana jego Siostrze Marii,poetce ,tomik Życia mego kwiat).oraz Wizyta.Wszystkie te rzeczy mają jakże mocny ładunek emocjonalny w sobie...Rok chyba miałem na all3gro zagwiazdkowaną te pozycję.Az wreszcie kupiłem.

Rozkoszne chwile dwójki zakochanych w Wenecji.

Rozkoszne chwile dwójki zakochanych w Wenecji.

Początkowo wygląda na typowy romans, póki do akcji nie wkroczy ktoś trzeci...Nie jest to szczytowe osiągnięcie Grabińskiego z gatunki noweli niesamowitej, aczkolwiek swój specyficzny urok to opowiadanie ma. Urokliwe jest to weneckie tło tej miłosnej historii.

Początkowo wygląda na typowy romans, póki do akcji nie wkroczy ktoś trzeci...Nie jest to szczytowe osiągnięcie Grabińskiego z gatunki noweli niesamowitej, aczkolwiek swój specyficzny urok to opowiadanie ma. Urokliwe jest to weneckie tło tej miłosnej historii.

Nie miałam dotąd przyjemności poznać twórczości tego autora, uznawanego za przedstawiciela nurtu grozy w polskiej literaturze międzywojennej. Do grozy "Namiętności" bardzo daleko, ale książeczka (zaledwie 100 stron) napisana jest ciekawie i przyjemnie się ją czyta.

Rzecz dzieje się w Wenecji na początku minionego wieku; bohater książki, a zarazem jej narrator opowiada nam o niezwykłej i namiętnej znajomości z Inez, młodą wdową, której mąż - w dowód wielkiego uczucia do żony - popełnił samobójstwo. Równie namiętnym uczuciem darzy wciąż swego byłego kochanka, który ją porzucił, Donna Rotonda, szalona młoda kobieta, przemierzająca wieczorami uliczki i place Wenecji. Drogi i losy bohaterów w pewnym momencie splatają się ze sobą; co z tego wyniknie, można się domyślić.

Walorem tej pozycji jest wspaniała podróż po Wenecji, jej urokliwych miejscach, kawiarenkach, placach, kanałach, które poznajemy spacerując, bądź płynąc gondolą. Napisana jest prostym, ale pięknym, plastycznym językiem. Nie żałuję, że trafiła w moje ręce; nawet czasu wiele nie pochłonęła.

Nie miałam dotąd przyjemności poznać twórczości tego autora, uznawanego za przedstawiciela nurtu grozy w polskiej literaturze międzywojennej. Do grozy "Namiętności" bardzo daleko, ale książeczka (zaledwie 100 stron) napisana jest ciekawie i przyjemnie się ją czyta.

Rzecz dzieje się w Wenecji na początku minionego wieku; bohater książki, a zarazem jej narrator opowiada nam...

Książka znaleziona całkowicie przez przypadek. Nie mniej zaintrygował mnie tytuł, a że miałem do niej dostęp, skorzystałem z okazji by się z nią zapoznać. Spodobała mi się. Historia jest ciekawa i ciężko się od niej oderwać. Praktycznie do samego końca nie wiedziałem czego się spodziewać. Warto ją przeczytać! Polecam! Możecie znaleźć audiobook na youtube:)

Książka znaleziona całkowicie przez przypadek. Nie mniej zaintrygował mnie tytuł, a że miałem do niej dostęp, skorzystałem z okazji by się z nią zapoznać. Spodobała mi się. Historia jest ciekawa i ciężko się od niej oderwać. Praktycznie do samego końca nie wiedziałem czego się spodziewać. Warto ją przeczytać! Polecam! Możecie znaleźć audiobook na youtube:)

Stefana Grabińskiego odkryłam dzięki bardzo dobrym adaptacjom filmowym "Pożarowisko" i "Ślepy tor", postanowiłam poznać polskiego przedstawiciela nurtu grozy i określanego "polskim Poe".NAMIĘTNOŚĆ to niezwykła przejażdżka gondolą po mieście dożów,podziwianie pięknej architektury.Upojeni cudowną aurą kobieta i mężczyzna zaczynają grę miłosną, która ich prowadzi w mroczny klimat spirytystyczny.......Polecam ,bardzo się cieszę z tej znajomości,że mogę zacząć się delektować nurtem grozy polskiego pisarza

Stefana Grabińskiego odkryłam dzięki bardzo dobrym adaptacjom filmowym "Pożarowisko" i "Ślepy tor", postanowiłam poznać polskiego przedstawiciela nurtu grozy i określanego "polskim Poe".NAMIĘTNOŚĆ to niezwykła przejażdżka gondolą po mieście dożów,podziwianie pięknej architektury.Upojeni cudowną aurą kobieta i mężczyzna zaczynają grę miłosną, która ich prowadzi w mroczny...

Staromodna, krótka i w zasadzie banalna opowieść o miłości. Z nutką dreszczyku. Z klasą, smakiem i wdziękiem. Na jeden wieczór, aby poznać ten specyficzny urok epoki i weneckich widoków.

Staromodna, krótka i w zasadzie banalna opowieść o miłości. Z nutką dreszczyku. Z klasą, smakiem i wdziękiem. Na jeden wieczór, aby poznać ten specyficzny urok epoki i weneckich widoków.

Stało się. Po wszystkich latach złorzeczeń, wygrażania pięścią i zarzekania się że co jak co ale mnie się to z pewnością nie spodoba; po dziesiątkach stoczonych batalii i niezliczonych drwinach i przezwiskach, stało się.
Przeczytałem swojego pierwszego ebooka.
Wszystko za sprawą znajomego z Lubimyczytać, który zachęcił mnie do zajrzenia na stronę wolnelektury.pl. Zajrzałem, nie żałuję i teraz to ja namawiam do odwiedzenia tego miejsca.

Stefan Grabiński, żyjący przed stu laty człowiek o ciekawym życiorysie i zainteresowaniach (odsyłam choćby do notki biograficznej na LC),autor tekstów grozy, z których właśnie te krótkie przyniosły mu największy rozgłos, dziś groził i mnie (UWAGA: grozić od grozy - nie zaś: grozić od gróźb).
Chwytam pierwszą z brzegu "Namiętność" i czytam, i czytając w lekturze tej tonę. Jest to bowiem istny wehikuł czasu - przemierzamy na przemian: skąpane w słońcu i mroczne uliczki i wodne kanały Wenecji początku XX wieku. To tam rozgrywa się historia, którą możemy śledzić - ot opowieść o kochankach, żarze namiętności, obłędzie i zawiści, pełna kryjącej się w każdej chwili tuż za rogiem (a może pod wodą?) grozy.
Wszystko to opisane cudownym, dziś już niespotykanym, pełnym archaizmów językiem, który czyta się DO BÓLU PRZYJEMNIE! Mamy tu niespotykany smak i takt, istne dżentelmeństwo z którym historia jest nam opowiadana. Wszystko to skąpane w nieoczywistej, niedopowiedzianej grozie, która wcale nas nie straszy i nie przeraża - ot czeka sobie spokojnie gdzieś w pobliżu i nie pozwala o sobie zapomnieć, jednocześnie nie ujawniając się otwarcie.

Właśnie te dwa elementy - groza i cudowny język, rzeczy tak dziś rzadkie i niespotykane, czynią z tej zaledwie dobrej opowieści, opowieść BARDZO DOBRĄ. Polecam!

Stało się. Po wszystkich latach złorzeczeń, wygrażania pięścią i zarzekania się że co jak co ale mnie się to z pewnością nie spodoba; po dziesiątkach stoczonych batalii i niezliczonych drwinach i przezwiskach, stało się.
Przeczytałem swojego pierwszego ebooka.
Wszystko za sprawą znajomego z Lubimyczytać, który zachęcił mnie do zajrzenia na stronę wolnelektury.pl....

Dobra. Szokująca i wstrząsająca "piękna" katarstrofa - jak to zwykle u Grabińskiego bywa.

Dobra. Szokująca i wstrząsająca "piękna" katarstrofa - jak to zwykle u Grabińskiego bywa.

Mój ulubiony zbiór opowiadań i tytuł zdecydowanie oddający dobrze treść.

Mój ulubiony zbiór opowiadań i tytuł zdecydowanie oddający dobrze treść.