Opowiadania

Sięgnęłam po Czechowa z braku laku. Do prezentów mikołajowych i gwiazdkowych jeszcze trochę czasu zostało, a czytać coś trzeba. Nie bardzo byłam przekonana do opowiadań sprzed 140 lat, ale literaturę rosyjską cenię wysoko, więc bez przekonania zabrałam się za te opowiadania. I co? Są świetne! Oczywiście, zamiast wyścigów BMW mamy przejażdżki trojką, ludzie nie umierają na Covid-19, ale żegnają się z tym światem z powodu tyfusu. Reszta jest bez zmian. Te same problemy miłosne, te same zdrady, zamążpójścia dla pieniędzy i celem zrobienia komuś na złość. Do tego bieda, wykorzystywanie dzieci do prac wszelakich, problemy wychowawcze, ale też olbrzymie zaangażowanie w swoją pracę - tutaj szczególnie przypadło mi do gustu opowiadanie „Nauczyciel”. Jest o prawdziwej przyjaźni jak w „Śmierci aktora”, o depresji młodych ludzi, o ciężkiej i często niewdzięcznej pracy lekarzy (skąd my to znamy). W zbiorze są również opowiadania z pogranicza horroru i fantastyki, które mnie już tak bardzo nie zachwycają, ale z pewnością mogą spodobać się fanom tych gatunków.

Wszystko opisane mistrzowskim językiem, precyzyjnie, często dowcipnie, a czasem z lekką ironią. Nie ulega wątpliwości, że Czechow jest mistrzem krótkiej formy literackiej. Sam przyznawał, że jego mistrzem był Guy de Maupassant. I to widać. Do tego jest bardzo przekonujący. Jeśli pisze o tyfusie, to wiemy, że podchodzi do tematu profesjonalnie - sam był z wykształcenia lekarzem. Jeśli pisze o katorżnikach, to wcześniej udaje się na kilka miesięcy na wyspę zesłańców, po to tylko, aby zebrać materiały do książki.

Dlatego wydaje mi się, że zdecydowanie warto sięgnąć po jakieś opowiadania Czechowa, aby nie kojarzył nam się wyłącznie z dramatami „Trzy siostry” czy „Wujaszek Wania”. A ja ciągle jestem pod wrażeniem, że tak świetną książkę, z literaturą na najwyższym poziomie kupiłam za 3 złote, czyli taniej niż kosztuje jeden bilet tramwajowy.

Sięgnęłam po Czechowa z braku laku. Do prezentów mikołajowych i gwiazdkowych jeszcze trochę czasu zostało, a czytać coś trzeba. Nie bardzo byłam przekonana do opowiadań sprzed 140 lat, ale literaturę rosyjską cenię wysoko, więc bez przekonania zabrałam się za te opowiadania. I co? Są świetne! Oczywiście, zamiast wyścigów BMW mamy przejażdżki trojką, ludzie nie umierają na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W nowelkach Czechow zawarł różne prawdy o życiu zarówno ludzi z niższych sfer, jak i tych bogatych. Opisywał losy biednych dzieci, zwierząt, a także młodych, starych, dobrych i złych. Niektóre nowelki są smutne, kończą się śmiercią bohaterów, inne śmieszne, humorystyczne. Większość z nich pozostaje w pamięci na długo.

W nowelkach Czechow zawarł różne prawdy o życiu zarówno ludzi z niższych sfer, jak i tych bogatych. Opisywał losy biednych dzieci, zwierząt, a także młodych, starych, dobrych i złych. Niektóre nowelki są smutne, kończą się śmiercią bohaterów, inne śmieszne, humorystyczne. Większość z nich pozostaje w pamięci na długo.

Pokaż mimo to

Mój ukochany Czechow i jego opowiadania,co więcej mogę napisać w tym temacie zaczynając od takich słów,które jasno określają mój stosunek do autora tych opowiadań i w ogóle całej jego twórczości ,będącej apogeum i niejako zwieńczeniem najświetniejszego okresu w literaturze rosyjskiej.A.Czechow ,jak nikt przed nim i nikt po nim ,potrafi w sposób niewiarygodnie trafny ,dosłownie w kilku zdaniach wyrazić to ,czego ogromna większość pisarzy nie potrafiła i nadal nie potrafi wyrazić w opasłych tomach napisanych z wielkim mozołem.O wielkości Czechowa i jego dzieł nikogo rozumnego przekonywać nie potrzeba ,a tych,którzy tego fenomenu nie dostrzegają i tak nikt nie przekona.Odnosząc się do powyższego zbioru opowiadań,przyznać muszę ,że wybrano naprawdę same najlepsze ,co w przypadku Czechowa nie jest zjawiskiem niezwykłym, bo niewiele jest opowiadań w jego twórczości,które schodzą poniżej pewnych standardów,do których nas przyzwyczaił,ale mimo wszystko można spotkać zbiory złożone w większości z bardzo mało znanych opowiadań,co prawda takie zestawienia,również są potrzebne i cenione przez fanów Czechowa ,ale dla czytelnika stykającego się z twórczością tego pisarza po raz pierwszy,lub sporadycznie ,właśnie tą propozycję szczególnie polecam.Jednym słowem zbiór znakomity,który koniecznie trzeba przeczytać.

Mój ukochany Czechow i jego opowiadania,co więcej mogę napisać w tym temacie zaczynając od takich słów,które jasno określają mój stosunek do autora tych opowiadań i w ogóle całej jego twórczości ,będącej apogeum i niejako zwieńczeniem najświetniejszego okresu w literaturze rosyjskiej.A.Czechow ,jak nikt przed nim i nikt po nim ,potrafi w sposób niewiarygodnie trafny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po prostu Mistrz krótkiej formy. Świetna analiza ludzkich charakterów i słabości. Mistrzostwo w posługiwaniem się słowem i w budowaniu kontekstu.

Po prostu Mistrz krótkiej formy. Świetna analiza ludzkich charakterów i słabości. Mistrzostwo w posługiwaniem się słowem i w budowaniu kontekstu.

Pokaż mimo to

Trzpiotka

Trzpiotka

Pokaż mimo to

Opowiadania wspaniałe-zwłaszcza "Syrena".To nie pisarstwo - to kunszt.

Opowiadania wspaniałe-zwłaszcza "Syrena".To nie pisarstwo - to kunszt.

Pokaż mimo to

Uprawniona ze wszech miar jest opinia, jakoby Czechow był królem nowelistyki rosyjskiej, co lokuje Go w czołówce pisarzy światowych. W zbiorze znajdują się opowiadania z dozą inteligentnego humoru "Chłopcy" lub "Kunszt". Możemy w nich zauważyć typowe postawy swoich czasów, zafascynowanych przygodowymi powieściami malców bądź gminnego, gromadzkiego pijaka-obiboka, który tylko raz w roku okazuje swój tytulowy kunszt. W Polsce w każdej wsi jest ktoś taki. Przejmujące niedolą głównie ludu wiejskiego aż do granic łez są opowiadania "Spać się chce" "Chłopi" bądź "Święta Noc" która opowiada o pracy ponad siły prostego mnicha. "Trzpiotka" z kolei to "Anna Karenina" w pigułce - ukazuje zderzenie prostego urzędnika, tym razem lekarza ze światem lansujących artystów. Można wymieniać wiele jeszcze, gdyż każde opowiadanie to majstersztyk. To musi przeczytać absolutnie każdy wykształciuch.

Uprawniona ze wszech miar jest opinia, jakoby Czechow był królem nowelistyki rosyjskiej, co lokuje Go w czołówce pisarzy światowych. W zbiorze znajdują się opowiadania z dozą inteligentnego humoru "Chłopcy" lub "Kunszt". Możemy w nich zauważyć typowe postawy swoich czasów, zafascynowanych przygodowymi powieściami malców bądź gminnego, gromadzkiego pijaka-obiboka, który...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam wielkie braki literaturoznawcze, które ciągną się za mną od czasów edukacji szkolnej. Nie winię siebie, bo czytałam wszystkie lektury szkolne, winą obarczam swoich nauczycieli – nie podsuwali nam dodatkowych książek, wybiegających poza kanon obowiązujący na lekcjach. Nadrabiam te wszystkie stracone lata teraz i zachwycam się klasykami. Opowiadania Antoniego Czechowa znalazły się na mojej liście uzupełniającej, jestem zachwycona i będę się w dalszym ciągu zachwycać, bo klasycy nie bez kozery pozostają klasykami.

Mam wielkie braki literaturoznawcze, które ciągną się za mną od czasów edukacji szkolnej. Nie winię siebie, bo czytałam wszystkie lektury szkolne, winą obarczam swoich nauczycieli – nie podsuwali nam dodatkowych książek, wybiegających poza kanon obowiązujący na lekcjach. Nadrabiam te wszystkie stracone lata teraz i zachwycam się klasykami. Opowiadania Antoniego Czechowa...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tragizm dnia codziennego. Język, jakim posługuje się Czechow, jest niezwykle prosty i zwięzły, pozbawiony zbędnych ozdobników. I może przez to wywiera tak porażające wrażenie. Jego bohaterowie pozbawieni nadziei na lepsze jutro, zniszczeni ciężką, nieludzką pracą, życiem w nędzy i ciemnocie. Jedyne, co ich spotka w życiu to tylko pogarda i ciosy. Niby żywi, ale jakby martwi. Cóż, w końcu "Obojętność to paraliż duszy, to przedwczesna śmierć". Śmierć, strach przed pijanym mężem, głód, nędza to chleb powszedni...

Tragizm dnia codziennego. Język, jakim posługuje się Czechow, jest niezwykle prosty i zwięzły, pozbawiony zbędnych ozdobników. I może przez to wywiera tak porażające wrażenie. Jego bohaterowie pozbawieni nadziei na lepsze jutro, zniszczeni ciężką, nieludzką pracą, życiem w nędzy i ciemnocie. Jedyne, co ich spotka w życiu to tylko pogarda i ciosy. Niby żywi, ale jakby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

zawstydzająco mądre

zawstydzająco mądre

Pokaż mimo to