no niestety jestem na nie - dla mnie to nie dramaty, a takie luźne zapiski w sumie o niczym, niby krytyka codzienności i konsumpcjonizmu, ale straszliwie powierzchowna, niedokończona, urwana i bez punktu dojścia (wyjścia w sumie tez).

no niestety jestem na nie - dla mnie to nie dramaty, a takie luźne zapiski w sumie o niczym, niby krytyka codzienności i konsumpcjonizmu, ale straszliwie powierzchowna, niedokończona, urwana i bez punktu dojścia (wyjścia w sumie tez).

Na spektaklu "Versus" byłem około dwa lata temu, i był on tak porażający, że miałem w nocy koszmary i do dziś pamiętam wiele jego linijek. Krzysztof mi pożyczył te teksty, nie wiem jak mu się udało to dostać, ja nigdzie nie mogłem tego znaleźć.

Rodrigo Garcia jest moim mistrzem przemocy i brutalności; znakami szczególnymi tego tytułu są już śmieszne(?) tytuły jego dramatów i momenty, w których bierze on język popkultury i pisze on nim obrzydlistwa, które ja jako czytelnik-odbiorca odnajduję sam w sobie.

Nie odnajduję się w niektórych momentach jego ponurości, ale chętnie uznaję je i jego cierpienie, które tą ponurością pisze.

Na spektaklu "Versus" byłem około dwa lata temu, i był on tak porażający, że miałem w nocy koszmary i do dziś pamiętam wiele jego linijek. Krzysztof mi pożyczył te teksty, nie wiem jak mu się udało to dostać, ja nigdzie nie mogłem tego znaleźć.

Rodrigo Garcia jest moim mistrzem przemocy i brutalności; znakami szczególnymi tego tytułu są już śmieszne(?) tytuły jego...