Czytałam całą serię na początku liceum. Czytałam, gdy miałam lat dwadzieścia i trzydzieści. I przeczytałam teraz, będąc u progu czterdziestki, w czasie, kiedy, niezdrowa wręcz, fascynacja służbami specjalnymi, szpiegostwem i powieściami sensacyjnymi, minęła wraz z wiekiem.
I tak... Fascynacja tematyką może i minęła, jednakże fascynacja pisarstwem Quinnella nie. Dokładnie takie samo zdanie o poszczególnych częściach miałam 20 lat temu, jak i teraz - czyli gust mi się nie zmienił (może trochę:))
Najlepsze jest Lockerbie i Piekło. Drugi w kolejności jest włąśnie Czarny Róg.
Czy tej książce czegoś brakuje? Nie.
Czemu zatem na miejscu trzecim? Bo tak uważam. Bez powodu. Widocznego powodu. Po prostu w ramach czytania czarnego Rogu, mogłam zjeść obiad, albo pójść na spacer. W przypadku Lockerbie i Piekła - nie. Nie dało się oderwać.
Miłośnikom dużej ilości sensacji w sensacji. I braku przesady w przesadzie. POLECAM

Czytałam całą serię na początku liceum. Czytałam, gdy miałam lat dwadzieścia i trzydzieści. I przeczytałam teraz, będąc u progu czterdziestki, w czasie, kiedy, niezdrowa wręcz, fascynacja służbami specjalnymi, szpiegostwem i powieściami sensacyjnymi, minęła wraz z wiekiem.
I tak... Fascynacja tematyką może i minęła, jednakże fascynacja pisarstwem Quinnella nie. Dokładnie...

Bardzo dobra powieść sensacyjna. Czytając odnosi się wrażenie że pisarz doskonale wie jakie elementy musi posiadać powieść sensacyjna – tempo dobrą akcję i bohatera któremu się kibicuje. Główny bohater Creasy samotnik człowiek z przeszłością były najemnik który ma swoje zasady. Zasady dzięki którym nadal żyje a swoich przyjaciół dobiera tylko ze środowiska najemników. Ludzi owianych złą legendą o których tak naprawdę nikt nic nie wie. Tworzą oni zamknięty krąg w którym obowiązuje kodeks a każda śmierć musi zostać pomszczona.
Powieść ma tempo przeskakuje z jednego kontynentu na drugi z zachowaniem realizmu nie ma w niej zbytecznego bohaterstwa. Jedyna rzecz do której można się przyczepić to wątek miłosny, przewidywalny i kolejny raz udowadniający że kobieta podczas akcji to dodatkowe kłopoty.

Bardzo dobra powieść sensacyjna. Czytając odnosi się wrażenie że pisarz doskonale wie jakie elementy musi posiadać powieść sensacyjna – tempo dobrą akcję i bohatera któremu się kibicuje. Główny bohater Creasy samotnik człowiek z przeszłością były najemnik który ma swoje zasady. Zasady dzięki którym nadal żyje a swoich przyjaciół dobiera tylko ze środowiska najemników....

Druga powieść Quinnella, którą przeczytałem. Druga, której głównym bohaterem jest Creasy. I z pewnością nie ostatnia.

Powieść czyta się błyskawicznie. I bardzo przyjemnie. Ciągle coś się dzieje. W zasadzie nie występują momenty - obszerne na kilka bądź kilkanaście stron - które by nudziły. Wspomniane tempo poniekąd stanowi minus - niektóre wydarzenia są opisywane krótko, czytelnik przelatuje przez nie momentalnie. Nie będę zdradzał wątków fabuły, jednakże pozwolę sobie zauważyć,że pewne wydarzenia mogły być nieco szerzej opisane.

Po przeczytaniu każdej powieści staram się jakoś klasyfikować bohaterów. Pamiętam jak kilka lat temu przeczytałem pierwszą pozycję , której bohaterem był Creasy. Bardzo mi wówczas zaimponował. Dzisiaj to uczucie powróciło. Creasy to twardziel o wielkim sercu.

Książka zdecydowanie godna uwagi . Polecam!:)

Druga powieść Quinnella, którą przeczytałem. Druga, której głównym bohaterem jest Creasy. I z pewnością nie ostatnia.

Powieść czyta się błyskawicznie. I bardzo przyjemnie. Ciągle coś się dzieje. W zasadzie nie występują momenty - obszerne na kilka bądź kilkanaście stron - które by nudziły. Wspomniane tempo poniekąd stanowi minus - niektóre wydarzenia są opisywane krótko,...