Konstanty Ildefons Gałczyński to człowiek, który ma zdolności do pisania poezji i sztuk scenicznych. Wiersze są wesołe i sprośne, a czytelnik, jeżeli odbiera je bardzo poważnie, ma słuszność do podjęcia obrazy na autora. Konstanty Ildefons Gałczyński lubuje się w absurdzie i tworzeniu innowacyjnych strof – robi to umiejętnie. Jeden z tytułów brzmi "Strasna zaba", a podtytuł "wiersz dla sepleniących". Pierwsze utwory są z 1926 roku, a ostatnie z 1953 roku (wtedy śmierć zabiera autora). Według mnie, po części ta twórczość stanowi odzwierciedlenie proletariatyzacji poezji – to cecha czasu (przełom wieków XIX i XX) w którym wyrasta Konstanty Ildefons Gałczyński. Wyraźną zmianę w tematyce widać we wrześniu 1939 roku, gdy wybucha druga wojna światowa, kiedy niemieckie wojska siłą zajmują tereny polskie.

Konstanty Ildefons Gałczyński to człowiek, który ma zdolności do pisania poezji i sztuk scenicznych. Wiersze są wesołe i sprośne, a czytelnik, jeżeli odbiera je bardzo poważnie, ma słuszność do podjęcia obrazy na autora. Konstanty Ildefons Gałczyński lubuje się w absurdzie i tworzeniu innowacyjnych strof – robi to umiejętnie. Jeden z tytułów brzmi "Strasna zaba", a...

Rzadko sięgam po poezję ale Gałczyński to jeden z murowanych faworytów.

Rzadko sięgam po poezję ale Gałczyński to jeden z murowanych faworytów.

Bardzo się poeta uzewnętrznia. Czytałam lepsze i gorsze poezje niż ta, ale będę zawsze kochać za wiersz o jesieni z 1926r. I mały spojler, piosenka Grechuty 'Ocalić od zapomnienia' to pieśń V i I (w tej właśnie kolejności) z pewnymi (nieznacznymi) zmianami. Jak czytałam Pieśni to czytałam właśnie na melodię 'Ocalić od zapomnienia'.

Ciężko czasem wczuć się w rytm, ale ogólne wrażenia bardzo pozytywne. Choć to moje pierwsze tak duże spotkanie z Gałczyńskim, to z całą pewnością będę wracać.

Bardzo się poeta uzewnętrznia. Czytałam lepsze i gorsze poezje niż ta, ale będę zawsze kochać za wiersz o jesieni z 1926r. I mały spojler, piosenka Grechuty 'Ocalić od zapomnienia' to pieśń V i I (w tej właśnie kolejności) z pewnymi (nieznacznymi) zmianami. Jak czytałam Pieśni to czytałam właśnie na melodię 'Ocalić od zapomnienia'.

Ciężko czasem wczuć się w rytm, ale...

Człowiek się unosi i odrywa od codzienności dzięki poezji Gałczyńskiego.

Człowiek się unosi i odrywa od codzienności dzięki poezji Gałczyńskiego.

przeczytane w kryminale

przeczytane w kryminale

Lubię Gałczyńskiego, lubię go sobie ot tak poczytać. Dzisiaj przeczytałam kilka wierszy paniom w wieku 70-80 lat. Niektóre po raz pierwszy zetknęły się z tym poetą(!) Podobały im się zwłaszcza "List jeńca", "Już kocham Cię tyle lat" i "O naszym gospodarstwie".

Lubię Gałczyńskiego, lubię go sobie ot tak poczytać. Dzisiaj przeczytałam kilka wierszy paniom w wieku 70-80 lat. Niektóre po raz pierwszy zetknęły się z tym poetą(!) Podobały im się zwłaszcza "List jeńca", "Już kocham Cię tyle lat" i "O naszym gospodarstwie".

Nikt nie zastąpi Gałczyńskiego. Wielkiego artysty i szarlatana. Był genialny, dlatego znienawidzony. Obrzucany błotem przez kolegów, lekceważony przez krytyków, pijany i Wielki. Młodego Konstantego Ildefonsa nie wpuszczali na pokoje warszawki. Śmiał się, bo co miał robić. Śmiał się jak nikt z polskiej głupoty. Śmiał się z wydmuchanych wielkości. Był największym i najoryginalniejszym polskim poetą XX wieku. Wszyscy po Nim to towarzystwo świecące mniej lub bardziej odbitym od Niego światłem.
/O. Lipińska, "Mój pamiętnik potoczny"/

Nikt nie zastąpi Gałczyńskiego. Wielkiego artysty i szarlatana. Był genialny, dlatego znienawidzony. Obrzucany błotem przez kolegów, lekceważony przez krytyków, pijany i Wielki. Młodego Konstantego Ildefonsa nie wpuszczali na pokoje warszawki. Śmiał się, bo co miał robić. Śmiał się jak nikt z polskiej głupoty. Śmiał się z wydmuchanych wielkości. Był największym i...

Ciekawy zbiór wierszy K.I.Gałczyńskiego: utwory humorystyczne i poważne, proste w odbiorze, ale i też trudne, zawiłe. Stare, jednak bardzo dobre wydanie.

Ciekawy zbiór wierszy K.I.Gałczyńskiego: utwory humorystyczne i poważne, proste w odbiorze, ale i też trudne, zawiłe. Stare, jednak bardzo dobre wydanie.

Czasem w duchu myślę, że moją dorosłą ckliwość i empatię zawdzięczam zaczytywaniu się w dzieciństwie wierszami Gałczyńskiego.
Kocham go przede wszystkim za szczerość, uczciwość, za jego styl, naturalizm.

Ponadto, pisząc kolokwialnie - nie owijał w bawełnę.
Czasem wręcz czytając go żyłam w przeświadczeniu, że z butami wchodzę w jego emocje, w to co czuł w trakcie pisania i samą wtedy przechodzi mnie dreszcz.

Niesamowity człowiek

Czasem w duchu myślę, że moją dorosłą ckliwość i empatię zawdzięczam zaczytywaniu się w dzieciństwie wierszami Gałczyńskiego.
Kocham go przede wszystkim za szczerość, uczciwość, za jego styl, naturalizm.

Ponadto, pisząc kolokwialnie - nie owijał w bawełnę.
Czasem wręcz czytając go żyłam w przeświadczeniu, że z butami wchodzę w jego emocje, w to co czuł w trakcie pisania i...

Piękny kawałek wiersza...

Piękny kawałek wiersza...