Tragedia

Tragedia

Już rozumiem, dlaczego wszyscy tak się tym zachwycają…

Już rozumiem, dlaczego wszyscy tak się tym zachwycają…

Tragedia ta to rzecz piękna, a akty to trochę dramat.

Tragedia ta to rzecz piękna, a akty to trochę dramat.

Czytałem Fausta całe wieki temu, w innym przekładzie, moim zdaniem lepszym. Ten tu, Andrzeja Lama może i jest przystępniejszy dla czytelnika, jednak nie do końca przypadł mi do gustu. Poza tym, to dalej klasyka literatury z motywem, który potem nie raz inspirował innych pisarzy i artystów. Balansujący gdzieś na pograniczu Oświecenia i Romantyzmu Faust jest już chyba nawet ikoną popkultury. Historia znudzonego i rozczarowanego życiem doktora nauk wszelakich, który nawiązuje pakt z Mefistofelesem Goethe podzielił na dwie części, z czego pierwsza bardziej mi się podobała, szczególnie ze względu na opis Nocy Walpurgii jak i innych diabelskich spraw. Utwór jest ponadczasowy, mimo że napisany wieki temu, ale po tym chyba poznaje się geniusza, a za takiego uchodził niemiecki pisarz w momencie pisania tego dramatu. Pełno tu dowodów na erudycję pisarza i jego znajomość wiedzy tajemnej czy mitologii, na przykład greckiej. Sama postać Fausta wydaje się trochę irytująca, za to prawdziwy prym wiedzie tu Mefistofeles i to on dla mnie jest tu bohaterem, na którego warto zwrócić uwagę. Diabeł wszak zawsze jest ciekawy, popisuje się mocą i poczuciem humoru i chce się być w jego towarzystwie, nawet jeśli może nas to zaprowadzić do Piekła. Choć ponoć nie jest aż taki straszny jak go malują...Faust jest z pewnością arcydziełem i utworem wybitnym, ale trzeba też pamiętać, że nie łatwym. Mimo to uważam, że warto się z nim zapoznać i mieć go w swojej biblioteczce, bo to lektura, która daje satysfakcję i można do niej wracać i za każdym razem odkrywać w niej coś nowego. Po prostu mistrzostwo literatury. Polecam!!!

Czytałem Fausta całe wieki temu, w innym przekładzie, moim zdaniem lepszym. Ten tu, Andrzeja Lama może i jest przystępniejszy dla czytelnika, jednak nie do końca przypadł mi do gustu. Poza tym, to dalej klasyka literatury z motywem, który potem nie raz inspirował innych pisarzy i artystów. Balansujący gdzieś na pograniczu Oświecenia i Romantyzmu Faust jest już chyba nawet...

Trochę przypomina historię o Hiobie.

Trochę przypomina historię o Hiobie.

Chryste, co za spadek formy! Druga część wiele gorsza od pierwszej - wyraźnie wtórna - pisana jak przez innego autora, który na siłę wepchnął się do książki, podobnie jak wersy wpychane były na siłę, by zrymować z "krzesło". Goethe starzał się szybko, ale mógł zestarzeć jeszcze szybciej, by tej drugiej części... no... nie napisać.
O pierwszej nic nie powiem, bo o pięknym i dobrym niewiele można gadać; 9 gwiazdek dla niej, a druga część może wziąć resztę.

Chryste, co za spadek formy! Druga część wiele gorsza od pierwszej - wyraźnie wtórna - pisana jak przez innego autora, który na siłę wepchnął się do książki, podobnie jak wersy wpychane były na siłę, by zrymować z "krzesło". Goethe starzał się szybko, ale mógł zestarzeć jeszcze szybciej, by tej drugiej części... no... nie napisać.
O pierwszej nic nie powiem, bo o pięknym i...

Kocham moje studia za to ze zmuszają mnie do sięgania bo bardziej wymagające lektury, które okazują się wspaniałe i są nieziemsko napisane. A potem przeklinam te studia bo tych treści do przeczytania jest tyle ze pędzę zamiast się zatrzymać na dłużej. Co by nie było muszę do fausta wrócić ale będzie to piękny powrót

Kocham moje studia za to ze zmuszają mnie do sięgania bo bardziej wymagające lektury, które okazują się wspaniałe i są nieziemsko napisane. A potem przeklinam te studia bo tych treści do przeczytania jest tyle ze pędzę zamiast się zatrzymać na dłużej. Co by nie było muszę do fausta wrócić ale będzie to piękny powrót

Całe szczęście, że nie była to moja lektura. Zdecydowanie nie jest to książka dla licealisty, a w każdym razie nie dla przeciętnego. Żeby zrozumieć złożoność sytuacji zarówno Fausta jak i innych bohaterów trzeba, jednak choć odrobinę - dorosnąć. Niemniej, Goethego w Polsce znamy bardzo bardzo słabo, nad czym trzeba ubolewać i ten stan rzeczy zmieniać. Nie jest to mój ulubiony gatunek literacki, jednak zdaję sobie sprawę z tego, że Faust jest dziełem na miarę europejskiego klasyka i jest częścią kultury i tożsamości Europejczyków. Polecam.

Całe szczęście, że nie była to moja lektura. Zdecydowanie nie jest to książka dla licealisty, a w każdym razie nie dla przeciętnego. Żeby zrozumieć złożoność sytuacji zarówno Fausta jak i innych bohaterów trzeba, jednak choć odrobinę - dorosnąć. Niemniej, Goethego w Polsce znamy bardzo bardzo słabo, nad czym trzeba ubolewać i ten stan rzeczy zmieniać. Nie jest to mój...

Faust to bardzo interesująca, acz specyficzna pozycja, która moim zdaniem może mieć problem ze znalezieniem docelowej grupy odbiorców. Spowodowane jest to wiekiem tej książki, sposobem jej napisania oraz postaciami, które wielu osobom raczej nie przypadną do gustu.

Osobiście uważam, że książce daleko do arcydzieła bądź czegoś wybitnego, lecz bardzo dobrze ukazuje jak chciwi, głupi i zaślepieni potrafią być ludzie poprzez postać Fausta. Jest to dobra postać, lecz z powodu jego charakteru i decyzji większość czytelników go nie polubi. Dlaczego? Ponieważ przedstawia osobę, którą każdy z nas może się stać. Zepsutą nieprzystępną osobę, przy której nawet Szatan wydaje się kimś sympatycznym. Ideał samolubnego i aroganckiego głupca, który myśli przede wszystkim o sobie.

Spośród wszystkich lektur na liście ministerstwa Faust jest moim zdaniem jedną z najlepszych pozycji, lecz raczej niewielu z nas mogłoby się utożsamiać z Faustem i wiele osób może nie czerpać przyjemności z lektury. Niestety, lecz jest to jedna z tych książek, które w teorii nie powinny sprawiać nam przyjemności a skłaniać do przemyśleń.

P.S. Druga część o wiele gorsza i zaniża ocenę z 8 do 7.

Faust to bardzo interesująca, acz specyficzna pozycja, która moim zdaniem może mieć problem ze znalezieniem docelowej grupy odbiorców. Spowodowane jest to wiekiem tej książki, sposobem jej napisania oraz postaciami, które wielu osobom raczej nie przypadną do gustu.

Osobiście uważam, że książce daleko do arcydzieła bądź czegoś wybitnego, lecz bardzo dobrze ukazuje jak...

Postać Fausta dla mnie niezwykle irytująca. Sam diabeł nie potrafił mu dogodzić. Wszystkiego mu było mało, wciąż szukał nowych podniet, sprowadzając nieszczęścia na często Bogu ducha winne osoby. Przez większość lektury współczułam Mefistofelesowi, że musi się z Faustem użerać.

Postać Fausta dla mnie niezwykle irytująca. Sam diabeł nie potrafił mu dogodzić. Wszystkiego mu było mało, wciąż szukał nowych podniet, sprowadzając nieszczęścia na często Bogu ducha winne osoby. Przez większość lektury współczułam Mefistofelesowi, że musi się z Faustem użerać.