Temat na który człowiek szuka i jak na razie na zna odpowiedzi. Śmierć mało się mówi., unika się tego tematu.
Co jest gdy człowiek odchodzi z tego świata. Różne padają odpowiedzi, jedni wieżą, drudzy nie. Autorka opisuje spotkania z osobami, które już przeszły na drugą stronę lub szykują się. Doświadczenie swoje przelewa na papier.
Chce, żeby śmierci się nie bać podejść do niej z pokorą i jak przyjdzie pora pogodzić się, że nadszedł czas na przejście do innego świata.

Temat na który człowiek szuka i jak na razie na zna odpowiedzi. Śmierć mało się mówi., unika się tego tematu.
Co jest gdy człowiek odchodzi z tego świata. Różne padają odpowiedzi, jedni wieżą, drudzy nie. Autorka opisuje spotkania z osobami, które już przeszły na drugą stronę lub szykują się. Doświadczenie swoje przelewa na papier.
Chce, żeby śmierci się nie bać...

Czytałam wiele książek w tym temacie. Ich treść się często pokrywa, ale na ile te informacje są prawdziwe tego nie wiem.
W tej książce autorka pokazuje, jak należy postępować aby nie żałować swoich czynów i to jest chyba najważniejszy przekaz tej książki.
Oczywiście, zachęcam do jej przeczytania i wyrobienia sobie samemu zdania,. Ja traktuję ją trochę z dystansem i trochę z przymrużeniem oka.

Czytałam wiele książek w tym temacie. Ich treść się często pokrywa, ale na ile te informacje są prawdziwe tego nie wiem.
W tej książce autorka pokazuje, jak należy postępować aby nie żałować swoich czynów i to jest chyba najważniejszy przekaz tej książki.
Oczywiście, zachęcam do jej przeczytania i wyrobienia sobie samemu zdania,. Ja traktuję ją trochę z dystansem i trochę...

Książka ciekawa, ale za bardzo nie chcę mi się wierzyć, by miała autorka aż takie zdolności mediacyjne....
Myślę, że dużo faktów jest naciągana... nie wierze, że miała takie aż za dobre stosunki z każdą osobą. Czytając miałam wrażenie że czytam książkę o buddyzmie...

Książka ciekawa, ale za bardzo nie chcę mi się wierzyć, by miała autorka aż takie zdolności mediacyjne....
Myślę, że dużo faktów jest naciągana... nie wierze, że miała takie aż za dobre stosunki z każdą osobą. Czytając miałam wrażenie że czytam książkę o buddyzmie...

Książka jako powieść fantasy jak najbardziej jest w porządku - jako taka jest nawet bardzo dobra i właśnie jako powieść fantasy chyba należałoby ją traktować. Na ile można brać na poważnie, to że ktoś opisał jak wygląda niebo, a mało tego - napisał, że regularnie tam bywa i wraca.
Czytanie dla rozrywki - jak najbardziej - można się pozytywnie nastroić - odlecieć, ale brać jej treść na poważnie, jest niezbyt chyba poważne.
Moja niska ocena za (raczej) próbę zmanipulowania czytelnika. Co do wspomnianej w którejś opinii "pięknej stronie śmierci" - nie sądzę
by taka istniała, czcić i szanować należy raczej życie (każde),zamiast zachwycać się śmiercią - wg. mnie.

Książka jako powieść fantasy jak najbardziej jest w porządku - jako taka jest nawet bardzo dobra i właśnie jako powieść fantasy chyba należałoby ją traktować. Na ile można brać na poważnie, to że ktoś opisał jak wygląda niebo, a mało tego - napisał, że regularnie tam bywa i wraca.
Czytanie dla rozrywki - jak najbardziej - można się pozytywnie nastroić - odlecieć, ale brać...

Szczerze mówiąc, "nie mogłam zmordować" tej książki. Wypożyczyłam ją zaraz po śmierci mojego taty, liczyłam na inną treść.

Szczerze mówiąc, "nie mogłam zmordować" tej książki. Wypożyczyłam ją zaraz po śmierci mojego taty, liczyłam na inną treść.

Czytałam już kilka podobnych książek, np. "Życie po życiu", "Potęgę podświadomości" i parę innych poradników.
Ta książka jest mądra. Nie ma tutaj tzw. czarowania ani innych bzdur. Jeśli chcemy, możemy wiele się z niej nauczyć. Na przykład tego, jak żyć, by lepiej czuć się z samym sobą, co robić, by niczego nie żałować. Browne uczy nas, jak ważne jest racjonalne podejście do spraw, które zwykle spędzają nam sen z powiek. Zwraca też uwagę na siłę pozytywnego myślenia, ale robi to dużo lepiej niż autor wspomnianej "Potęgi podświadomości", ponieważ nie pisze głupot, na których zamierza tylko zbić fortunę, a nastraja do lepszego podejścia do szarej rzeczywistości.

Czytałam już kilka podobnych książek, np. "Życie po życiu", "Potęgę podświadomości" i parę innych poradników.
Ta książka jest mądra. Nie ma tutaj tzw. czarowania ani innych bzdur. Jeśli chcemy, możemy wiele się z niej nauczyć. Na przykład tego, jak żyć, by lepiej czuć się z samym sobą, co robić, by niczego nie żałować. Browne uczy nas, jak ważne jest racjonalne...

Książka przeczytana przed laty, napisana ciekawie, ale obecnie nie wierzę w takie rzeczy. Pozwolę sobie zostawić bez oceny :)

Książka przeczytana przed laty, napisana ciekawie, ale obecnie nie wierzę w takie rzeczy. Pozwolę sobie zostawić bez oceny :)

czytałam, bardzo ciekawa ale też w kwestii śmierci klinicznej warto sięgnąć po Mapę nieba.

czytałam, bardzo ciekawa ale też w kwestii śmierci klinicznej warto sięgnąć po Mapę nieba.

Temat arcyciekawy, ale tezy i poglądy autorki... ekhm. Duchy w luźnych szatach, bo tak im wygodniej? Przedszkola dla małych duchów w zaświatach? Komedia.

Temat arcyciekawy, ale tezy i poglądy autorki... ekhm. Duchy w luźnych szatach, bo tak im wygodniej? Przedszkola dla małych duchów w zaświatach? Komedia.

Ciekawe są sprawy związane z życiem po śmierci. Pewne teorie autorki wywołują ulgę a nawet euforię a niektóre wywołują lekkie przerażenie.
Polecam jako ciekawostkę.

Ciekawe są sprawy związane z życiem po śmierci. Pewne teorie autorki wywołują ulgę a nawet euforię a niektóre wywołują lekkie przerażenie.
Polecam jako ciekawostkę.