Jak zwykle czuć wpływ Joanny Chmielewskiej. Tym razem wyraźnie doprawiony Agathą Christie. Nie wiem czy przy trzecim tomie autor się nieco wyrobił, bo jednak Róża Krull nie irytuje jak w poprzednich częściach tej serii. Ogólnie czyta się całkiem dobrze. Ot, lekkie czytadło.

Jak zwykle czuć wpływ Joanny Chmielewskiej. Tym razem wyraźnie doprawiony Agathą Christie. Nie wiem czy przy trzecim tomie autor się nieco wyrobił, bo jednak Róża Krull nie irytuje jak w poprzednich częściach tej serii. Ogólnie czyta się całkiem dobrze. Ot, lekkie czytadło.

Jakoś nie mogę oprzeć się wrażeniu że są to popłuczyny po wszystkich kryminałkach jakie czytałem od Agaty Christie poprzez Joannę Chmielewską skończywszy na M.C.Beaton i jej koszmarnej bohaterki Agaty Rasin. Nic dobrego z tego nie wyszło.

Jakoś nie mogę oprzeć się wrażeniu że są to popłuczyny po wszystkich kryminałkach jakie czytałem od Agaty Christie poprzez Joannę Chmielewską skończywszy na M.C.Beaton i jej koszmarnej bohaterki Agaty Rasin. Nic dobrego z tego nie wyszło.

Przeczytałam trzy tom o przygodach detektywistycznych Róży Krull i ta była najzabawniejsza.

Różę gonią terminy związane z nową książką, ale jeszcze nie wpadła na pomysł fabuły książki. Razem z przyjaciółką zostają zaproszone na bal charytatywny, gdzie jak się można domyślić dochodzi do morderstwa. Nasza bohaterka wraz z grupą przyjaciół ponownie próbuje rozwiązać zagadkę morderstwa, tym razem sławnej gwiazdy muzyki.

Książki Alka Rogozińskiego mają coś w sobie, co wywołuje mój uśmiech na twarzy. Bardzo przyjemna rozrywka i oto chyba chodzi w książka, żeby ich czytanie sprawiało nam radość.

Z przyjemnością mi się słuchało Pani Pauliny Holtz

Przeczytałam trzy tom o przygodach detektywistycznych Róży Krull i ta była najzabawniejsza.

Różę gonią terminy związane z nową książką, ale jeszcze nie wpadła na pomysł fabuły książki. Razem z przyjaciółką zostają zaproszone na bal charytatywny, gdzie jak się można domyślić dochodzi do morderstwa. Nasza bohaterka wraz z grupą przyjaciół ponownie próbuje rozwiązać zagadkę...

Róża jak zawsze pakuje się w kłopoty przy próbie rozwiązania swojego amatorskiego śledztwa. Jest przy tym dużo śmiechu. Polecam

Róża jak zawsze pakuje się w kłopoty przy próbie rozwiązania swojego amatorskiego śledztwa. Jest przy tym dużo śmiechu. Polecam

Po trzeci tom cyklu o Róży Krull sięgnąłem ciekawy w co tym razem wdepnie pisarka. Tak jak i w poprzednich częściach tak i tym razem na miejscu zbrodni zjawiła się niejako z zawodowego obowiązku, a ta ją sama odnalazła. Alek Rogoziński stara się mocno wkładać w cykl dawkę humoru i tego nie można mu odmówić. Czy bawi ? Tu już bym polemizował. Książkę jednak czyta się szybko, wątki nie są zbytnio pomieszane, a i rozwiązanie całej historii podane na tacy. Dla mnie spokojna 6.

Po trzeci tom cyklu o Róży Krull sięgnąłem ciekawy w co tym razem wdepnie pisarka. Tak jak i w poprzednich częściach tak i tym razem na miejscu zbrodni zjawiła się niejako z zawodowego obowiązku, a ta ją sama odnalazła. Alek Rogoziński stara się mocno wkładać w cykl dawkę humoru i tego nie można mu odmówić. Czy bawi ? Tu już bym polemizował. Książkę jednak czyta się szybko,...

Muszę przyznać, że raczej nie sięgam po taka literaturę i...chyba to zmienię :) bo ta książka mnie bardzo wciągnęła, trzymała w napięciu a jednocześnie śmieszyła :)
Jak dla mnie super lektura na poprawę nastroju z nutką dreszczyku :)

Muszę przyznać, że raczej nie sięgam po taka literaturę i...chyba to zmienię :) bo ta książka mnie bardzo wciągnęła, trzymała w napięciu a jednocześnie śmieszyła :)
Jak dla mnie super lektura na poprawę nastroju z nutką dreszczyku :)

Mario i Róża w jednej książce? Po raz kolejny? Sam pomysł mnie zachwycił. - Tempo akcji, zagadka i bohaterowie jak zawsze mnie nie zawiedli. Jedyne czego chciałabym więcej to więcej Tygrysa Złocistego ;)

Mario i Róża w jednej książce? Po raz kolejny? Sam pomysł mnie zachwycił. - Tempo akcji, zagadka i bohaterowie jak zawsze mnie nie zawiedli. Jedyne czego chciałabym więcej to więcej Tygrysa Złocistego ;)

Seria o kryminalnych przygodach pisarki Róży Krull to przede wszystkim dobra zabawa. Bo nie brak tu zwariowanych sytuacji, humoru - nie rzadko czarnego - komedii pomyłek i tak dalej. Nie inaczej jest w tym tomie.

Terminy wydawnicze gonią, a Róża znowu musi nagimnastykować się z wymyśleniem kolejnej powieści. Wpada na pozornie abstrakcyjny pomysł fabularny, w którym ofiarą pada niewinna młoda dziewczyna na jakimś dużym bankiecie czy balu. Sęk w tym, że kiedy niedługo później pisarka zostaje zaproszona na bal charytatywny, jej pomysł staje się rzeczywistością i na parkiet padają zwłoki młodej popularnej piosenkarki. Co prawda dziewczynie daleko jest do tego niewinnego Kopciuszka - w gronie swoich znajomych oraz kolegów i koleżanek z branży nie jest ona raczej lubiana głównie z powodu złośliwości i nieczystych zagrań, których ludziom nie szczędzi. Tak więc grono potencjalnych morderców okazuje się dość duże. Kłopot jednak w tym, że nad zwłokami piosenkarki przyłapany zostaje z narzędziem zbrodni w ręku przyjaciel Róży, Mario. O którym pisarka wie jedno: że na pewno winnym zbrodni nie jest.

Rusza zwariowane śledztwo, które wykaże splot nieczystych zagrań i powiązań, odsłaniając nie zawsze fajne kulisy życia celebrytów. Kto okaże się zabójcą? Tu już Róża ze swoimi przyjaciółmi będzie musiała wykazać się swoimi śledczymi predyspozycjami.

Przyjemna lektura na ponure jesienne wieczory.

Seria o kryminalnych przygodach pisarki Róży Krull to przede wszystkim dobra zabawa. Bo nie brak tu zwariowanych sytuacji, humoru - nie rzadko czarnego - komedii pomyłek i tak dalej. Nie inaczej jest w tym tomie.

Terminy wydawnicze gonią, a Róża znowu musi nagimnastykować się z wymyśleniem kolejnej powieści. Wpada na pozornie abstrakcyjny pomysł fabularny, w którym ofiarą...

Trudno jednoznacznie stwierdzić czy poczytna autorka kryminałów, Róża Krull, ma niebywałe szczęście czy wręcz przeciwnie - ogromnego pecha. Nie ma jednak najmniejszej wątpliwości, że przyciąga zbrodnie jak magnes. Obecność pisarki na nietuzinkowym balu, u boku gwiazd telewizji i estrady, miało być przyjemną odskocznią oraz punktem zwrotnym w odnalezieniu weny do napisania kolejnej powieści. Morderstwa, którego jest światkiem w czasie uroczystości, nie może zostawić bez wyjaśnienia, zwłaszcza że głównym podejrzanym jest znajomy pisarki, influencer, Mario. Róża mobilizuje siły i angażuje swoich przyjaciół by oczyścić mężczyznę z podejrzeń i znaleźć prawdziwego mordercę.

Bystry umysł naszej bohaterki i jej upodobanie do popadania w tarapaty po raz kolejny umilają czytelnikowi czas. Autor prowadzi nas przez śledztwo, którego wnioski zaskakują co chwilę a z każdym czytanym rozdziałem, dochodzą nam kolejne tropy. Zostało to zrobione stylu pełnym humoru, więc uśmiech często gościł na mojej twarzy w czasie lektury. Nie mogę ukryć, że byłam ogromnie ciekawa do czego doprowadzi dochodzenie, można rzec detektywów pasjonatów. Chęć wyjaśnienia tajemnic, odkrycia kto okaże się winnym zbrodni na gwieździe, która okazała się mieć więcej wrogów niż początkowo się zapowiadało, towarzyszyła mi cały czas. Bohaterowie tej pozycji, których częściowo już miałam okazję poznać podczas czytania "Lustereczko powiedz przecie" są rewelacyjnie wykreowani i doprawdy nie sposób ich nie polubić. Zwłaszcza ich poczucia humoru oraz oddania przyjaciołom. Po raz i kolejny autor zafundował czytelnikom zwroty akcji, które zmieniają pogląd na tocząca się sprawę, pokazują różne oblicza postaci drugoplanowych a zarazem podejrzanych. Kto chciał śmierci Lilian? Wydaje się, że wiele osób, lecz

która z nich mogła się posunąć do morderstwa?

Książkę czyta się bardzo szybko. Do zapoznania się z tą pozycją idealnie na da się również audiobook, który jest dostępny między innymi na Legimi a słucha się go bardzo przyjemnie za sprawą rewelacyjnej lektorki.

Trudno jednoznacznie stwierdzić czy poczytna autorka kryminałów, Róża Krull, ma niebywałe szczęście czy wręcz przeciwnie - ogromnego pecha. Nie ma jednak najmniejszej wątpliwości, że przyciąga zbrodnie jak magnes. Obecność pisarki na nietuzinkowym balu, u boku gwiazd telewizji i estrady, miało być przyjemną odskocznią oraz punktem zwrotnym w odnalezieniu weny do napisania...

To moje pierwsze zetknięcie z autorem. Książkę czyta się bardzo szybko, historia jest wciągająca. Każdy ma motyw, żeby zabić kopciuszka. Jednak jest za dużo wątków, które pewnie za niedługo wylecą czytelnikowi z głowy.
Zaraz zabiorę się do wcześniejszych tomów. :D

To moje pierwsze zetknięcie z autorem. Książkę czyta się bardzo szybko, historia jest wciągająca. Każdy ma motyw, żeby zabić kopciuszka. Jednak jest za dużo wątków, które pewnie za niedługo wylecą czytelnikowi z głowy.
Zaraz zabiorę się do wcześniejszych tomów. :D