Směšné lásky

moja pierwsza milana kundery, miłość od początku, coś niesamowitego

moja pierwsza milana kundery, miłość od początku, coś niesamowitego

Siedem lekkich opowiadań o miłości, w których zawarty jest smutek i radość i jak zwykle u Kundery sporo absurdu. Świetna pozycja, którą gorąco polecam.
„Człowiek idzie przez teraźniejszość z zawiązanymi oczyma. Może jedynie przeczuwać i odgadywać, co właściwie przeżywa. Dopiero później odwiązuje mu się chustkę z oczu, a on, spojrzawszy w przeszłość, stwierdza, co przeżył i jaki to miało sens."

Siedem lekkich opowiadań o miłości, w których zawarty jest smutek i radość i jak zwykle u Kundery sporo absurdu. Świetna pozycja, którą gorąco polecam.
„Człowiek idzie przez teraźniejszość z zawiązanymi oczyma. Może jedynie przeczuwać i odgadywać, co właściwie przeżywa. Dopiero później odwiązuje mu się chustkę z oczu, a on, spojrzawszy w przeszłość, stwierdza, co przeżył...

Pragmatyczne i seksistowskie podejście męskich bohaterów do kobiet sprawia, że ciężko czyta się tą pozycje. Kobiety figurują jako przedmioty a nie podmioty egzystencji. Rozumiem, że sens jest taki, żeby spojrzeć z dystansu, wyśmiać te ułomności... ale dla mnie niestrawne.

Pragmatyczne i seksistowskie podejście męskich bohaterów do kobiet sprawia, że ciężko czyta się tą pozycje. Kobiety figurują jako przedmioty a nie podmioty egzystencji. Rozumiem, że sens jest taki, żeby spojrzeć z dystansu, wyśmiać te ułomności... ale dla mnie niestrawne.

Kilka błyskotliwych opowiadań bardziej o seksualności niż miłości, świetnie osadzonych w realiach komunistycznej Czechosłowacji.

Kilka błyskotliwych opowiadań bardziej o seksualności niż miłości, świetnie osadzonych w realiach komunistycznej Czechosłowacji.

Kundera to mistrz specyficznego rodzaju powieści i opowiadań. Są one lekkie, ale zarazem przepełnione głębokimi spostrzeżeniami o charakterze intelektualnym, a czasem i filozoficznym. Poza tym Kundera to świetny psycholog ludzkiej duszy. Jak w wielu innych dziełach tego mistrza, mamy w Śmiesznych miłościach tytułową tematykę miłości, a także erotyzmu i ludzkich charakterów oraz potrzeb, często tak bardzo odmiennych. To główne punkty styczności poszczególnych opowiadań zawartych w tym zbiorze. Kundera nie ucieka też od polityki, która jest dlań bardzo ważna. Piękny styl i refleksyjność: kobiety stały się dla niego jedynym miarodajnym kryterium esencjonalności życia. Polecam namysł nad obecnymi w tym zbiorze licznymi wątkami odnoszącymi się do przeszłości, przemijania życia i istoty starości. Wiele przemyśleń Kundery jest bardzo mądrych i pouczających.

Kundera to mistrz specyficznego rodzaju powieści i opowiadań. Są one lekkie, ale zarazem przepełnione głębokimi spostrzeżeniami o charakterze intelektualnym, a czasem i filozoficznym. Poza tym Kundera to świetny psycholog ludzkiej duszy. Jak w wielu innych dziełach tego mistrza, mamy w Śmiesznych miłościach tytułową tematykę miłości, a także erotyzmu i ludzkich charakterów...

Lektura, która łączy w sobie smutek i radość, a nawet dramat i śmieszność miłości ludzkiej - jednym słowem arcydzieło.

Lektura, która łączy w sobie smutek i radość, a nawet dramat i śmieszność miłości ludzkiej - jednym słowem arcydzieło.

Bardzo przyjemna pozycja, od typowych romansideł różni się tym, iż autor poddaje psychoanalizie bohaterów oraz perspektywę pojmowania przezeń miłości/przyjaźni - uczuć. Książka dojrzała, polecam.

Bardzo przyjemna pozycja, od typowych romansideł różni się tym, iż autor poddaje psychoanalizie bohaterów oraz perspektywę pojmowania przezeń miłości/przyjaźni - uczuć. Książka dojrzała, polecam.

7 opowiadań opartch na relacjach damsko-męskich, miłości i seksie.

Klimatycznie książka podobna do Nieznośnej lekkości bytu, tu podobnie ogromne wrażenie robi lekkość i swoboda z jaką Kundera operuje językiem. Bardzo mi się podoba jak sprawnie potrafi wchodzić w głowę bohaterów i płynnie przeskakiwać do opowieści z różnych perspektyw. Poznajemy świat uniesień z perspektywy młodych ludzi, starszych, kobiet, mężczyzn, doświadczonych kochanków, nieśmiałych młodzieńców, osób otwartych na uniesienia i oziębłych.

Fabuła jest tu drugorzędna i jest często tylko tłem. Opowieści są przesycone psychologicznymi analizami bohaterów, mimo że niektóre poruszane wątki są przerysowane, to są też bardzo realistyczne, nie ma tu wyidealizowanego romantyzmu, jest miejsce na brzydotę i niepowodzenia. Myślę, że niemal każdy czytelnik w niektórych sytuacjach odnajdzie siebie.

7 opowiadań opartch na relacjach damsko-męskich, miłości i seksie.

Klimatycznie książka podobna do Nieznośnej lekkości bytu, tu podobnie ogromne wrażenie robi lekkość i swoboda z jaką Kundera operuje językiem. Bardzo mi się podoba jak sprawnie potrafi wchodzić w głowę bohaterów i płynnie przeskakiwać do opowieści z różnych perspektyw. Poznajemy świat uniesień z perspektywy...

Oryginalny punkt widzenia na zwykłą codzienność, a ta bywa ciekawa. I gdy dodatkowo będzie przedstawiona w aspekcie absurdalnym i filozoficznym zarazem, to wyjdzie z tego kilka na prawdę dobrych historii. Nie tylko o miłości, ale też o ludzkiej przebiegłości, wyrachowaniu i różnorodności charakterów. W każdej historii bardzo wyczuwalny morał.

Oryginalny punkt widzenia na zwykłą codzienność, a ta bywa ciekawa. I gdy dodatkowo będzie przedstawiona w aspekcie absurdalnym i filozoficznym zarazem, to wyjdzie z tego kilka na prawdę dobrych historii. Nie tylko o miłości, ale też o ludzkiej przebiegłości, wyrachowaniu i różnorodności charakterów. W każdej historii bardzo wyczuwalny morał.

Z Kunderą jak z miską cukierków czekoladowych. Raz trafiasz na pyszną pralinę, a za chwilę trafia Ci się anyżowe paskudztwo. Tym razem była pralinka. Polecam!

Z Kunderą jak z miską cukierków czekoladowych. Raz trafiasz na pyszną pralinę, a za chwilę trafia Ci się anyżowe paskudztwo. Tym razem była pralinka. Polecam!