Śmiertelnie poważna sprawa

Wciąga, ciężko się rozstać z sympatycznymi bohaterami.

Wciąga, ciężko się rozstać z sympatycznymi bohaterami.

Pokaż mimo to

Kolejna przeczytana książka z milicjantami z Poznania.
Akcja, która toczy się w 1983 roku rozgrywa się szybko, jest sporo postaci, dużo niepewnych, oraz bardzo dużo alkoholu.Książka napisana jest prostym językiem, ciężko mi było oderwać się od kolejnych stron, które pochłaniałem szybko.
Polecam fanom poprzedniej epoki oraz kryminałów.

Kolejna przeczytana książka z milicjantami z Poznania.
Akcja, która toczy się w 1983 roku rozgrywa się szybko, jest sporo postaci, dużo niepewnych, oraz bardzo dużo alkoholu.Książka napisana jest prostym językiem, ciężko mi było oderwać się od kolejnych stron, które pochłaniałem szybko.
Polecam fanom poprzedniej epoki oraz kryminałów.

Pokaż mimo to

Kolejna część Milicjantów z Poznania. Tym razem akcja dzieje się w 1983r. Czasy komuny i wszechwładnej Służby Bezpieczeństwa. W Grodzisku Wielkopolskim, spokojnym miasteczku koło Poznania, zostają znalezione zwłoki dziewczyny. Brutalnie zgwałcona, poderżnięte gardło. Szok dla tego cichego miasteczka. Miejscowi milicjanci szybko znajdują sprawcę, przy ogromnym aplauzie naczelnika miasta i jego partyjnego kolegi z Poznania. Jednak w komendzie wojewódzkiej w Poznaniu, coś nie pasuje w tym śledztwie. Na miejsce zbrodni zostają wysłani Brodziak i Olkiewicz, żeby zbadali co tam się naprawdę wydarzyło. Czeka ich jak zwykle wiele niespodzianek, zwrotów akcji i mnóstwo niespodziewanych atrakcji. Polecam.

Kolejna część Milicjantów z Poznania. Tym razem akcja dzieje się w 1983r. Czasy komuny i wszechwładnej Służby Bezpieczeństwa. W Grodzisku Wielkopolskim, spokojnym miasteczku koło Poznania, zostają znalezione zwłoki dziewczyny. Brutalnie zgwałcona, poderżnięte gardło. Szok dla tego cichego miasteczka. Miejscowi milicjanci szybko znajdują sprawcę, przy ogromnym aplauzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam trzymającą w napięciu historię, połączoną z żartobliwym tonem, śmiesznym potokiem słów i zaskakującym zakończenie. Nie polecam jednak wersji kieszonkowej - duża ilość tekstu i małe literki mogą zniechęcić nawet największego czytelnika.

Polecam trzymającą w napięciu historię, połączoną z żartobliwym tonem, śmiesznym potokiem słów i zaskakującym zakończenie. Nie polecam jednak wersji kieszonkowej - duża ilość tekstu i małe literki mogą zniechęcić nawet największego czytelnika.

Pokaż mimo to

Każdorazowy powrót do serii „Milicjanci z Poznania” to gwarancja świetnej lektury. Wcześniej przeczytałam „Upiory spacerują nad Wartą” oraz „Mocne uderzenie”. Obie bardzo mi się podobały. „Śmiertelnie poważna sprawa” je zdeklasowała.

Niewątpliwe atuty tej części to naprawdę ciekawa intryga kryminalna, przeniesienie akcji do Grodziska Wielkopolskiego oraz niesamowity humor sytuacyjny i słowny. Jest też cała masa scenek rodzajowych z dawnego PRL-u, jak choćby rozważania starszych kobiet stojących od 3 nad ranem przed sklepem mięsnym czy wizyta Teosia u kuzyna trudniącego się wyrobem wędlin. Ogólnie w tej części Teofil Olkiewicz przeszedł sam siebie. Antybohater w każdym calu, który swoim zachowaniem rozkłada na łopatki. Akcja w kurniku nokautuje, ale moim bezsprzecznym faworytem jest scena, w której Olkiewicz wypowiada się na temat papieża Jana Pawła II, kartek i cukru.

Już zarezerwowałam w bibliotece kolejną część i z niecierpliwością czekam, kiedy będzie dostępna.

Każdorazowy powrót do serii „Milicjanci z Poznania” to gwarancja świetnej lektury. Wcześniej przeczytałam „Upiory spacerują nad Wartą” oraz „Mocne uderzenie”. Obie bardzo mi się podobały. „Śmiertelnie poważna sprawa” je zdeklasowała.

Niewątpliwe atuty tej części to naprawdę ciekawa intryga kryminalna, przeniesienie akcji do Grodziska Wielkopolskiego oraz niesamowity humor...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tak jak inne z tej serii, Teofil w akcji :)

Tak jak inne z tej serii, Teofil w akcji :)

Pokaż mimo to

Grodzisk Wielkopolski. 1983 rok. PRL w pełni. Na szosie dochodzi do wypadku, młoda dziewczyna zostaje potrącona przez pirata drogowego, następnie zgwałcona i zamordowana. Jednak dzielna i sprawnie działająca milicja obywatelska szybko znajduję sprawcę i wydaję się że sprawa jest zamknięta. Jednak pozostaję za dużo niepewności więc do pomocy i degustacji piwa Grodziskiego zostaje przydzielony znany milicjant Teofil z Poznania.
Zastanawiam się tylko jak oni mogli pracować na wiecznym gazie.

Autor świetnie oddaję klimat PRL mogę go śmiało nazwać Bareją tylko pisarskim.
Polecam i zapraszam do lektury

Grodzisk Wielkopolski. 1983 rok. PRL w pełni. Na szosie dochodzi do wypadku, młoda dziewczyna zostaje potrącona przez pirata drogowego, następnie zgwałcona i zamordowana. Jednak dzielna i sprawnie działająca milicja obywatelska szybko znajduję sprawcę i wydaję się że sprawa jest zamknięta. Jednak pozostaję za dużo niepewności więc do pomocy i degustacji piwa Grodziskiego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwielbiam cykl milicyjny Ćwirleja. Czyta się wybornie. Dla mnie to taki miks Barei i 07 zgłoś się. Wątek kryminalny niby jest, ale całe śledztwo prowadzone z lekkim przymrużeniem oka. Smaczki z lat 80. ubiegłego wieku, jak dla mnie mistrzostwo. Przekupki w kolejkach, ciągłe picie, kombinowanie, to właśnie esencja całego cyklu. Ze swojej strony polecam.

Uwielbiam cykl milicyjny Ćwirleja. Czyta się wybornie. Dla mnie to taki miks Barei i 07 zgłoś się. Wątek kryminalny niby jest, ale całe śledztwo prowadzone z lekkim przymrużeniem oka. Smaczki z lat 80. ubiegłego wieku, jak dla mnie mistrzostwo. Przekupki w kolejkach, ciągłe picie, kombinowanie, to właśnie esencja całego cyklu. Ze swojej strony polecam.

Pokaż mimo to

Rewelacja proszę ja Autora. Z każdym tomem coraz lepiej. Scena z Teosiem i Rychem w kurniku kapitalna.
Tylko tego, że już wody grodziskiej nie produkują żal... A i piwo dostać ciężko. A to dziś święty Patryk.

Rewelacja proszę ja Autora. Z każdym tomem coraz lepiej. Scena z Teosiem i Rychem w kurniku kapitalna.
Tylko tego, że już wody grodziskiej nie produkują żal... A i piwo dostać ciężko. A to dziś święty Patryk.

Pokaż mimo to

Cóż sama książka dość średnia, nie najgorsza nie najlepsza, specjalnie nie polecam. Wątki trochę zagmatwane i dużo treści o niczym, natomiast miłość milicjantów do alkoholu przeraża i bawi jednocześnie chyba połowa treści książki tyczy się picia wódki. Postać Teosia Olkiewicza rozbraja, Ferdek Kiepski przy nim wydaje być się abstynentem

Cóż sama książka dość średnia, nie najgorsza nie najlepsza, specjalnie nie polecam. Wątki trochę zagmatwane i dużo treści o niczym, natomiast miłość milicjantów do alkoholu przeraża i bawi jednocześnie chyba połowa treści książki tyczy się picia wódki. Postać Teosia Olkiewicza rozbraja, Ferdek Kiepski przy nim wydaje być się abstynentem

Pokaż mimo to