Mam wrażenie, że wydawca raczył nas po prostu starciami Batmana z najbardziej klasycznymi przeciwnikami, teraz miała przyjść kolej na Stracha na Wróble...
Cóż mogę o tym powiedzieć - troszkę rozczarowujące.
A już przygody Supermana to zupełna masakra...

No i nie można zapominać, że za dzieciaka byłem wielkim fanem komiksów!
Batman, Supermen i inni wchodzili jak złoto.
Z tego co widzę sporo osób oprócz książek wrzuca oceny komiksów i poezji, więc ja też tak będę robił :)
To pozycja z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Mam wrażenie, że wydawca raczył nas po prostu starciami Batmana z najbardziej klasycznymi przeciwnikami, teraz miała przyjść kolej na Stracha na Wróble...
Cóż mogę o tym powiedzieć - troszkę rozczarowujące.
A już przygody Supermana to zupełna masakra...

No i nie można zapominać, że za dzieciaka byłem wielkim fanem komiksów!
Batman, Supermen i inni wchodzili jak złoto.
Z...

Poprzedni numer był dla mnie bardzo przyjemną niespodzianką, zarówno jeśli chodzi o Batmana, jak i Supermana. Podobał mi się pomysł na powracanie w przeszłość bohatera u Człowieka-Nietoperza, a także przeciwnik o bardziej nietypowej motywacji u Człowieka ze Stali. Jednakże w tym numerze wracają bardziej typowe wątki. Czy oznacza to automatycznie gorszą historię?

W części numeru poświęconej Batmanowi powraca bardzo klasyczny przeciwnik jakim jest Strach na Wróble. Tym razem Jonathan Crane bierze sobie na cel swoich dawnych dręczycieli. Jedynie Człowiek-Nietoperz może go powstrzymać.

Można było bardzo ciekawie zagrać motywem zemsty na dawnych prześladowcach. Ciekawie było pokazać całość z perspektywy Stracha na Wróble, dzięki czemu mógłby być interpretowany jako ofiara, a rozliczenie za dawne przewinienia byłoby w pełni uzasadnione. Jednakże scenarzysta nie bawi się w żadne retrospekcje i czytelnik dostaje kolejną typową historię, gdzie Jonathan Crane porywa lub morduje kolejne ofiary, a Batman musi go śledzić. Na dodatek samo starcie nie jest specjalnym wyzwaniem dla obrońcy Gotham i z łatwością radzi z oklepanymi zagrywkami przeciwnika.

Warto wspomnieć, że w tle rozgrywa się wątek wyborów na burmistrza Gotham. Pokazane jest, że James Gordon nie do końca rozumie politycznych gierek, gdzie nie ma miejsca na uczciwość czy szczerość. Przy okazji większą rolę odgrywa tu Harvey Bullock, który zaczyna bardziej bezpośrednio współpracować z Batmanem – ciekawy pomysł, chociaż widać, że jest bardziej pasywny niż Gordon w tej relacji.

Za rysunki odpowiada tu znany już w tej serii Kelley Jones. Zawsze sądziłem, że ten artysta świetnie sprawdziłby się pokazując skutki działania gazu strachu Stracha na Wróble. Jednakże tutaj niemal nie ma tego typu motywów i rysownik pod tym względem nie może się wykazać. Jednakże sam antagonista wygląda tu naprawdę przerażająco. Do tego sam Batman z długimi uszami i gigantycznej pelerynie podbudowuje atmosferę.

Z kolei u Supermana do Metropolis przybywa ktoś nowy. Jest to Ceritak, jeden z mieszkańców miniaturowego miasta Kandor. W wyniku nieporozumienia dochodzi do starcia między nim, a Człowiekiem ze Stali.

Fabularnie jest bardzo typowo. Bohaterowie zamiast dyskutować ze sobą od razu zaczynają się bić. Plus, że Superman chociaż na początku usiłuje załagodzić sytuację. Niestety Ceritak jest tu przedstawiany jako nierozgarnięty osiłek i zupełnie ignoruje się jego niepokorny i wesoły charakter, który przedstawiono parę numerów temu.

Od biedy do plusów historii można zaliczyć pewien rozwój Jimmy’ego Olsena. Musi zmienić swoje pojmowanie etyki dziennikarskiej, aby pozostać w zawodzie. Bardzo obiecujący wątek, chociaż jedynie zarysowany.

Nie należy zapomnieć, że gdzieś w tle coraz bardziej spada zaufanie społeczeństwa wobec Supermana. Bohater niezamierzenie staje się coraz większym zagrożeniem. Nietrudno więc zrozumieć nowego naczelnego „Daily Planet”, który zapewne będzie dla bohatera tym kim Jonah Jameson dla Spider-mana.

Lekturę skutecznie utrudniły mi rysunki znanego już w serii Jona Bogdanove’a. Rysuje on bardzo kanciaste postacie, które często wyglądają nienaturalnie. Nie czułem też żadnej dynamiki, przez co całość wydała mi się strasznie statyczna.

Niestety tym razem historie obu bohaterów mnie zawiodły. Historię o Batmanie ratuje jako tako warstwa graficzna. U Supermana z kolei można doszukać się pewnych ciekawych wątków pobocznych. Ogólnie jednak jest dosyć słabo.

Poprzedni numer był dla mnie bardzo przyjemną niespodzianką, zarówno jeśli chodzi o Batmana, jak i Supermana. Podobał mi się pomysł na powracanie w przeszłość bohatera u Człowieka-Nietoperza, a także przeciwnik o bardziej nietypowej motywacji u Człowieka ze Stali. Jednakże w tym numerze wracają bardziej typowe wątki. Czy oznacza to automatycznie gorszą historię?

W części...