Tak jak przedmówcy już stwierdzili, książka dla zapaleńców chcących poszerzyć swoją wiedzę. Jako że zaliczam się do nich, jestem z lektury bardzo zadowolony.

We wstępie przeczytać możemy, że jest to praca doktorska Pana Wettsteina. Na początku zapoznajemy się z metodyką badań i tezą, którą autor stara się potwierdzić na ponad 400 stronach. Poznajemy rozwój koncepcji walki w terenie zabudowanym od XIX wieku do późnych lat 30. ubiegłego stulecia. Rdzeniem pracy jest analiza wybranych przypadków starć w miastach, po uprzednim prześledzeniu ich przebiegu. Ostatnia część to przedstawienie poszczególnych rodzajów broni w odniesieniu do zagadnienia przewodniego, tj. starć w terenie zurbanizowanym.

Wydaje mi się, że największą wadą tego wydania są niedoskonałości redakcyjne. Co jakiś czas natknąć się można na "sklejone" ze sobą wyrazy, najczęściej po zastosowaniu przez autora podkreślników. Na literówki nie zwróciłem uwagi, więc pewnie nie było ich przesadnie dużo.

Poza tym, niektóre mapy mogłyby być trochę dokładniejsze, coby człowiek nie musiał co chwilę zaglądać do Google Maps celem lokalizacji pojedynczej wsi, dzielnicy miasta albo obiektu istotnego dla opisywanych wydarzeń.
W przypadku Stalingradu (będącego jednocześnie największym z omawianych przykładów) zjawisko to nasila się jeszcze bardziej, ponieważ na jednej mapie obserwujemy kilka, następujących po sobie faz bitwy. Najważniejsze obiekty w mieście nie są oznaczone, przez co trzeba posiłkować się opracowanymi przez innych planami miasta.

Książkę czyta się bardzo dobrze, o ile siedzimy w temacie od jakiegoś czasu, i z marszu potrafimy sobie zwizualizować sytuacje opisywane przez autora (nanieść je w głowie na mapę). Nie jest to pozycja w plastyczny sposób opisująca żołnierzy strzelających do siebie w miastach. Przez większą część lektury śledzimy związki od batalionu wzwyż, przez co niektórzy mogą czuć się znudzeni bądź zawiedzeni.

Serdecznie polecam.

Tak jak przedmówcy już stwierdzili, książka dla zapaleńców chcących poszerzyć swoją wiedzę. Jako że zaliczam się do nich, jestem z lektury bardzo zadowolony.

We wstępie przeczytać możemy, że jest to praca doktorska Pana Wettsteina. Na początku zapoznajemy się z metodyką badań i tezą, którą autor stara się potwierdzić na ponad 400 stronach. Poznajemy rozwój koncepcji walki...

"Miasta - zabójcy Blitzkriegu"
Przeczytana książka jest udaną pracą na tytułowy temat. Problem omawia kompleksowo, na konkretnych przykładach i dodając do tego wszystkie składowe mające wpływ na przebieg bitwy.
Okazuje się, że walka miejska to problem nowy. Dotychczas unikano mozolnego zdobywania skupisk miejskich.
Panująca obawy miały swoje uzasadnienie. Walki miejskie spowalniały atakujących i wysysały ich zasoby.
Podczas zmagań II WŚ dopiero uczono się prawdziwej walki miejskiej.
Jej rozwój podany jest na przykładzie zdobycia:
-Warszawy,
-Dniepropietrowska,
-próby zdobycia Leningradu,
-Rostowa,
-Krasnodaru,
-Noworosyjska,
- czy walk w Stalingradzie.
Każda część zawiera dokładny opis przebiegu bitwy, podejścia operacyjnego do miasta, taktyki, taktyki dowodzenia i logistyki.
Autor porównuje łączność, sprawność służb kartograficznych, sposoby radzenia sobie z rannymi, ilość i jakość wystrzelonej amunicji itp.
Całość uzupełniona jest bogatymi przypisami, które w tej pracy są pod tekstem. Niekiedy przypisy zajmują więcej miejsca niż sam tekst wiodący.
Oprócz podanych przykładów poddano analizie uzbrojenie pod kątem przydatności do walk miejskich i bitwy w miastach prowadzone przez aliantów.
Tekst nie jest łatwy. Wyróżnia go dość duża ilość szczegółów, dlatego trzeba się orientować w temacie.
Wadą publikacji jest ilość i jakość map taktycznych. Te które są, pokazują statyczne przesunięcia linii frontu i są mało dokładne. Brakuje map ilustrujących przemieszczanie się wojsk w zabudowie zdobywanych zurbanizowanych obszarów.
To dość poważne niedociągnięcie tej książki.
Wydanie jest w twardej oprawie z szytym grzbietem, na bardzo dobrej jakości papierze.
Napisałbym wzorowe, gdyby nie dość duża ilość błędów korektorskich (literówki, brak dzielenia wyrazów itp). Szkoda, że wydawnictwo Napoleon V w tej dziedzinie ma poważne braki. Nie jest to pierwsza praca, której nie sprawdzono przed wydaniem.
"Wehrmacht w walce miejskiej...", to bardzo ciekawa i dobrze napisana praca. Mimo bolączki jaką jest brak map można ją śmiało polecić osobom zaawansowanym w temacie.

"Miasta - zabójcy Blitzkriegu"
Przeczytana książka jest udaną pracą na tytułowy temat. Problem omawia kompleksowo, na konkretnych przykładach i dodając do tego wszystkie składowe mające wpływ na przebieg bitwy.
Okazuje się, że walka miejska to problem nowy. Dotychczas unikano mozolnego zdobywania skupisk miejskich.
Panująca obawy miały swoje uzasadnienie. Walki miejskie...

Solidne opracowanie, ale raczej dla zapaleńców.

Według mnie jedna z ciekawszych prac na zadany temat. Cenię książki ukazujące ewolucje doktryn, taktyki i wykorzystywanego sprzętu, niż tylko zwyczajne opisy starć. W tej książce jest tego aż nadto. To pozycja której celem jest ukazanie starcia w Stalingradzie w odpowiedniej perspektywie, przygotowania/nieprzygotowania Wehrmachtu do tego typu starć. Mamy zatem ciekawe wstęp o narodzinach „Walk miejskich” (które na większą skale pojawiają się dopiero… wraz z miastami raczej jw. XIX w. – wcześniej są częste wprawdzie oblężenia miast lub twierdz ale o zupełnie innym charakterze),potem doświadczenia pierwszowojenne i z lat 20/30 tych. Wreszcie Druga Wojna. Solidnie opisane są przykłady kilku tego typu starć (Z otwierającą Warszawą) a wreszcie wielki finał w postaci Stalingradu. Tytuł wyraźnie wskazuje że okres analizy sięga tylko 1942 r. – zatem okres późniejszy jest tylko zaznaczony (w tym tłumienie Powstania Warszawskiego) i tylko pobieżnie walki obronne z lat 44-45. Autorzy sami piszą o tym, że jest to tylko zarys problematyki, a nie pogłębiona analiza i warto byłoby pochylić się także na tym okresem.

Bardzo ciekawa jest też analiza sprzętu jakim dysponuje Wehrmacht, piechota, czołgi, działa szturmowe. Interesujące gdyż z innej perspektywy pokazuje słynny spór czołgistów i piechoty i produkcje czołgi/działa – tj. ukazuje argumenty piechociarzy, a nie tylko tych romantycznych Rommlów i Guderianów. Ciekawe jest też odrębne podejście do samobieżnej broni wsparcia piechoty w Dyw piechoty i Dyw. Pancernych – Niemcy i tu poszli odrębnymi nieco drogami.

Zatem tak jak już pisałem, praca raczej dla mocno zainteresowanych tego typu tematami.

Solidne opracowanie, ale raczej dla zapaleńców.

Według mnie jedna z ciekawszych prac na zadany temat. Cenię książki ukazujące ewolucje doktryn, taktyki i wykorzystywanego sprzętu, niż tylko zwyczajne opisy starć. W tej książce jest tego aż nadto. To pozycja której celem jest ukazanie starcia w Stalingradzie w odpowiedniej perspektywie, przygotowania/nieprzygotowania...