więcej na: MaleWielkieKsiazki.blogspot.com

Całkiem niedawno, za namową miłej pani bibliotekarki, trafiła w nasze ręce książka o przesympatycznej Amelii. Nieznana nam wcześniej bohaterka, już po kilku początkowych stronach wzbudziła wielką sympatię, a dodatkowo uśmiech na twarzach. Ta przemiła osóbka, zwana Amelią Bedelią potrafi zawładnąć sercem czytelnika i już w pierwszym rozdziale szczerze jej kibicujemy.
Amelię poznajemy w posiadłości państwa Rogers, gdzie pracuje jako pomoc domowa. Co by nie powiedzieć, to już z tego powodu stajemy po jej stronie. Wiemy bowiem, że praca u bogatych, wymagających właścicieli do łatwych nie należy. Amelia radzi sobie całkiem nieźle, jednak na swój iście oryginalny sposób. Niestety jej wysiłki nie spotykają się z pełną akceptacją pracodawców i pewnego dnia zostaje zwolniona ze swojej służby.
Amelia z właściwym dla siebie optymizmem rusza do miasta, by poszukać nowej pracy.

Szczęście jej sprzyja, bo co rusz w oknach sklepów i zakładów usługowych dostrzega ogłoszenia. Bez wahania wchodzi więc do zakładu fryzjerskiego czy krawieckiego, do biura, gdzie poszukiwana jest pomoc biurowa. Trafia również do gabinetu lekarza, który poszukuje asystentki. We wszystkich tych miejscach oczywiście próbuje pracy po kolei, nie jednocześnie (choć dla Amelii, pewnie i to nie byłoby problemem ;) ),ale jakoś wciąż nie wychodzi najlepiej. Dlaczego? Przecież Amelia robi wszystko tak, jak jej zlecono, stara się wykonywać dokładnie wszystkie polecenia. Co się dzieje, że pracodawcy wciąż mówią "dość tego" albo o zgrozo "wynoś się!"...??
Poznajcie koniecznie Amelię Bedelię, a wtedy zrozumiecie, jaka jest przyczyna ciągłych niepowodzeń. Ona naprawdę bardzo się stara, ale pewnych spraw pracodawcy chyba nie przemyśleli, zlecając je do wykonania. Bo jeśli słowo "szlifować" oznacza pracę z pilnikiem - na przykład takim do paznokci - to w jaki sposób "doszlifować" dokumenty? Albo skoro pan doktor nakazał zapraszanie ludzi do gabinetu pojedynczo, to dlaczego ma robić jakieś wyjątki? W pewnym momencie, Amelia nie może zrozumieć swoich pracodawców. O co im chodzi? Przecież sami kazali jej to robić, a potem mówią, że to nie tak.
Na szczęście ta prostolinijna i przesympatyczna osóbka ma ogromne szczęście, a przede wszystkim nie zraża się tak szybko.
Wspaniałe wydanie do samodzielnego czytania. Duża czcionka i liczne ilustracje, dające nam ciągły obraz wydarzeń, co jest ogromnym atutem tej opowieści. Klimat dziewiętnastowiecznej Anglii może i nie jest nam zbyt bliski, ale nie zauważamy wielu różnic, bowiem Amelia jest ponadczasową postacią, której po prostu nie da się nie polubić! A mottem książeczki niech będą słowa ze słynnej sceny filmowej ..."nobody's perfect!" ;)

więcej na: MaleWielkieKsiazki.blogspot.com

Całkiem niedawno, za namową miłej pani bibliotekarki, trafiła w nasze ręce książka o przesympatycznej Amelii. Nieznana nam wcześniej bohaterka, już po kilku początkowych stronach wzbudziła wielką sympatię, a dodatkowo uśmiech na twarzach. Ta przemiła osóbka, zwana Amelią Bedelią potrafi zawładnąć sercem czytelnika i już w...

Amelię Bedelię poznajemy, kiedy zaczyna pracę u pani Rogers. Nowa pracodawczyni zostawia służącej listę rzeczy do zrobienia i odjeżdża z mężem samochodem. Już pierwszego dnia sumiennie wykonuje wszystkie polecenia z listy pozostawionej przez pracodawczynię. Jednak z powodu tylko częściowego rozumienia znaczeń słów wszystko robi nie tak jak trzeba. No, może poza cytrynowym tortem bezowym, którego nie ma na liście, ale jest jej specjalnością i pomaga jej zjednać wszystkich ludzi. Pyszne ciasta są w stanie zażegnać wszelkie konflikty i zachęcić gości do odwiedzania. Łącznie z wymagającą ciotką Myrą.
„Wszystkie przygody Amelii Bedelii” zawierają cztery tomy: „Amelia Bedelia”, „Dziękujemy Ci, Amelio Bedelio!”, „Amelia Bedelia i przyjęcie niespodzianka”, „Wracaj, Amelio Bedelio!”. Niewielkiego formatu książki zebrano w jedną całość i pozostawiono to, co czytelnicy znają: interesujące ilustracje, zaskakująca akcja oraz bardzo duża czcionka, dzięki której przygody służącej czyta się bardzo szybko. Wydane po raz pierwszy w latach 60 XX opowieści zawierają sporo humoru i pokazują jak bardzo ważne jest rozumienie kulturowego kontekstu wyrazu. Wieloznaczność języka wprowadza wiele zamieszania do komunikacji: polecenia rozumiane niezgodnie z intencją mówiącego wprowadzają w życie pani Rogers wiele zamieszania, a u Amelii Bedeli wywołują zdziwienie. Opowieści o służącej pokazują jak można być jednocześnie sumiennym i fatalnym pracownikiem. Zaangażowanie, wykonywanie poleceń tak, jak się dosłownie rozumie sprawia, że czytelnik zastanawia się, kiedy bohaterka zrujnuje dom i jednocześnie uświadamia sobie, jak ważne jest precyzyjne wydawanie poleceń, dokładne omawianie ich rozumienia.
Całość dopełniają piękne, barwne i pełne radości ilustracji doskonale wprowadzające czytelników w klimat książki. Poważna i elegancka pani Rogers z dostojnym panem Rogersem oraz młodziutka Amelia Bedelia ukazani są dość stereotypowo, ale jednocześnie interesująco.
Słowny humor dostosowany jest dla uczniów nauczania początkowego, którzy wchodzą w świat nie zawsze jasnych poleceń. Przykład Ameli Bedelii może zachęcić ich do zadawania pytań czy na pewno dobrze rozumieją zadania. Zawarte w książce opowieści zachęcają także dorosłych do analizy tego, co i w jaki sposób mówią oraz wyjaśnia, dlaczego polecenia czasami mogą być zrozumiane całkiem inaczej niż byśmy tego chcieli.
Każda opowieść zaczyna się od wydawania poleceń, zabiegania i pozostawienia Amelii Bedelii z jej wątpliwościami oraz nieuchronnym dążeniu do katastrofy w czasie dokładnej pracy, a kończy zachwytem nad kolejnym ciastem upieczonym przez służącą.
Książka na pewno przypadnie do gustu przedszkolakom i uczniom nauczania początkowego. Solidna oprawa, bardzo dobre szycie i estetyczne wnętrze pozwolą dzieciom na cieszenie się lekturą.

Amelię Bedelię poznajemy, kiedy zaczyna pracę u pani Rogers. Nowa pracodawczyni zostawia służącej listę rzeczy do zrobienia i odjeżdża z mężem samochodem. Już pierwszego dnia sumiennie wykonuje wszystkie polecenia z listy pozostawionej przez pracodawczynię. Jednak z powodu tylko częściowego rozumienia znaczeń słów wszystko robi nie tak jak trzeba. No, może poza cytrynowym...

Bardzo dobra!

Bardzo dobra!