Unikatowa sprawa, od fana dla fanów. Świetna rzecz.

Unikatowa sprawa, od fana dla fanów. Świetna rzecz.

Świetna pozycja. Dla zainteresowanych tematem niezbędna w biblioteczce.

Świetna pozycja. Dla zainteresowanych tematem niezbędna w biblioteczce.

„Leksykon filmów postapokaliptycznych” to pozycja podwójnie zasługująca na uwagę. Raz, że należy do nielicznych przypadków, gdy książka wydana w self-publishingu nie ustępuje w najmniejszym stopniu jakością profesjonalnym wydawnictwom ‒ począwszy od estetyki okładki, przez staranność opracowania redakcyjnego, aż po jakość wydania. Dwa, że w odróżnieniu od przytłaczającej większości publikacji własnym sumptem ‒ często trudno odróżnialnych od wykwitów z kategorii vanity press ‒ mamy tu do czynienia z rzetelnie przygotowanym, bogatym kompendium popularnonaukowym. Ma ono wartość zarówno dla filmoznawców, jak krytyków filmowych, i wreszcie dla fanów.
W obszernym wstępie do „Leksykonu…” autor przedstawia genezę i proces ewolucji tej odmiany fantastyki, a równocześnie nakreśla granice, w ramach których będzie się poruszał w dalszej części opracowania (i wyjaśnia, dlaczego pomija filmy ukazujące świat po apokalipsie zombie ‒ tym poświęcony będzie odrębny artykuł w drugim tomie). Rdzeń książki stanowi zestawienie ponad 180 produkcji ‒ od tych z numeracją w nazwie, aż do litery „O” ‒ od tych najsłynniejszych, po rzeczy niszowe, zapomniane i niekiedy zaskakujące. Wbrew tytułowi, są tu zaprezentowane nie tylko filmy, ale również seriale, co dodatkowo zwiększa walory „Leksykonu…”. Horowski pisze rzeczowo, przystępnie i ciekawie, posiłkując się bogatą bibliografią. Równocześnie widać u niego rzadką w podobnych opracowaniach dbałość o fana, która objawia się m.in. dodatkowym oznaczeniem haseł, w których treści znajdują się istotne spoilery fabularne oraz umieszczeniem na końcu książki spisu tytułów z kratkami, w których czytelnik może zaznaczyć obejrzane już pozycje.
Jedyne, czego „Leksykonowi…” brakuje, to ilustracje, można się jednak domyślić, że ich zamieszczenie znacząco zwiększyłoby cenę książki. Biorąc pod uwagę całokształt, jest to brak w pełni wybaczalny.

[recenzja opublikowana oryginalnie w "Nowej Fantastyce" 02/2018]

„Leksykon filmów postapokaliptycznych” to pozycja podwójnie zasługująca na uwagę. Raz, że należy do nielicznych przypadków, gdy książka wydana w self-publishingu nie ustępuje w najmniejszym stopniu jakością profesjonalnym wydawnictwom ‒ począwszy od estetyki okładki, przez staranność opracowania redakcyjnego, aż po jakość wydania. Dwa, że w odróżnieniu od przytłaczającej...

Kawał dobrej roboty u fachowego reasearchu.

Kawał dobrej roboty u fachowego reasearchu.

Stworzenie leksykonu to nie byle jakie zadanie. Zakłada znajomość materiału, jego genezę,jakieś szczególne przypadki, jak i te bardziej pospolite. Leksykon filmowy to zbiór tytułów spełniających pewne warunki. Leksykon kina postapokaliptycznego to już wyższa półka. Kino postapokaliptyczne, jak tłumaczy autor w pierwszym rozdziale, nie ma jakiejś specjalnej cechy. Podstawą jest, że wydarzyło się "coś", co doprowadziło ludzkość gruntownych zmian, społecznych, biologicznych. I tutaj pojawiają się niespodzianki. Każdy wie, że Mad Max czy Ucieczka z Nowego Jorku mieści się w tych kategoriach, chociaż ten drugi tytuł mógłby zostać wykluczony. Ale taki Matrix? Tutaj "postapokaliptyczność" już nie była taka oczywista. Stworzenie tego leksykonu z pewnością wymagało zamiłowania do kina. Człowiek, który nie kocha kina, nie przebrnąłby przez tyle kilometrów taśmy celuloidowej, przecierając szlaki dla czytelników, którzy również muszą mieć bzika na tym punkcie, bo to do nich skierowana jest ta książka. Do poszukiwaczy nowych światów, czasem mrocznych, czasem kolorowych, mniej lub bardziej poważnych lub opty/pesymistycznych. Widz szuka tych uniwersów, a Adam Horowski to ułatwia swoim leksykonem, który jest swoistym przewodnikiem, z kilkoma radami, które pozwolą widzom zauważyć pewne drobiazgi lub smaczki ubarwiające seans (lub omijać tytuł szerokim łukiem). Autor dotarł do autorskiego kina węgierskiego, przebił się przez filipińskie kino pełne karłów, zawitał nawet do Frog Town. Kino postapo może być czarnobiałe, kolorowe, animowane, poważne i z przymrużeniem oka. Jego specyfika to właśnie to "coś", zdarzenie, które zmusiło ludzkość do rewolucyjnych zmian. Każdy tytuł to inna droga,inny sposób dotarcia do widza. Z niecierpliwością będę oczekiwał części drugiej, pierwszy tom podrzucił mi mnóstwo tytułów do ogarnięcia, a przecież autor od razu wykreślił z listy filmy z zombie oraz anime - każda z tych grup pozwoliłaby stworzyć jeszcze jeden tom. Książka nie zanudza, owszem, jest subiektywna, ale w nienachalny sposób, zachęca do obejrzenia, lub ostrzega przed jakimś tytułem. I to się chwali.

Stworzenie leksykonu to nie byle jakie zadanie. Zakłada znajomość materiału, jego genezę,jakieś szczególne przypadki, jak i te bardziej pospolite. Leksykon filmowy to zbiór tytułów spełniających pewne warunki. Leksykon kina postapokaliptycznego to już wyższa półka. Kino postapokaliptyczne, jak tłumaczy autor w pierwszym rozdziale, nie ma jakiejś specjalnej cechy. Podstawą...

Pozycja adresowana do fanów filmowej fantastyki, a szczególnie lubujących się w oglądaniu obrazu Ziemi i człowieka po Katastrofie. W krótkiej pierwszej części autor przybliża nam termin Postapokalipsa, starając się wyszczególnić rodzaje katastrof mogących zdziesiątkować bądź nawet zniszczyć ludzkość. A jest ich wiele, począwszy od narzucającej się w pierwszej kolejności wojny jądrowej, przez atak obcych, epidemie, bunt robotów, inwazję zombie aż do zniszczenia środowiska, które człowiek sam sobie funduje. Możliwych katastrof autor wymienia jeszcze więcej, wyłączając jednak z leksykonu temat zombie jako zbyt obszerny i mogący stanowić temat na osobną książkę. Patrząc na wysyp filmów i seriali na ten temat w ostatnich latach wydaje się to uzasadnione. Po takim wprowadzeniu przechodzimy do głównej części książki, gdzie znajdują się notki na temat filmów. Opisane są filmy i seriale, główne zagraniczne ale i polskie, filmy aktorskie i animowane. Zaczynając od najstarszych filmów zaliczanych do interesującej nas grupy aż do współczesności. Notki nie są długie, czasami nawet niecała strona, czasami kilka stron. To taka mała wskazówka autora, które filmy zostały odnotowane niejako z obowiązku, a które niosą ze sobą coś więcej niż tylko mniej lub bardziej makabryczny opis zagłady. Jak sugeruje załączona bibliografia, autor pisze nie tylko z głowy, co wskazuje na rzetelność podejścia do tematu. Widać też, że książka pisana jest przez fana dla fanów. Nie ma w niej analiz pisanych naukowym językiem, jest za to duża doza poczucia humoru. Szczególnie przy opisach filmów "tak złych, że aż dobrych". Zaś na końcu znalazłem coś co miłośnikom filmów powinno się spodobać - listę filmów z kwadracikami do zaznaczenia filmów obejrzanych. Dla mnie "Leksykon ..." to pomoc w wyszukaniu pozycji filmowych godnych uwagi, szczególnie w czasach gdy pozycji na rynku dużo, a czasu na ich przyswojenie mało. Kończę tom pierwszy i czekam na część drugą.

Pozycja adresowana do fanów filmowej fantastyki, a szczególnie lubujących się w oglądaniu obrazu Ziemi i człowieka po Katastrofie. W krótkiej pierwszej części autor przybliża nam termin Postapokalipsa, starając się wyszczególnić rodzaje katastrof mogących zdziesiątkować bądź nawet zniszczyć ludzkość. A jest ich wiele, począwszy od narzucającej się w pierwszej kolejności...