Zanzibar. Wyspa skarbów. Opowieści ze świata suahili

Po przeczytaniu tej książki, wiem, że na pewno odwiedzę Zanzibar. Autorka przedstawiła kolory, zapachy, ludzi, obyczaje w taki sposób, że ma się ochotę rezerwować bilet do Afryki od razu.

Bardzo ciekawa lektura. Autorka zagłębiła się w świat Zanzibarczyków i w pełni oddała go poprzez słowo pisane. Widać, że skupiała się na ludziach, ich kulturze, obyczajach i to starała się pokazać.

Dopełnieniem są przepiękne zdjęcia, dzięki którym możemy się przenieść na wyspę na Oceanie Indyjskim. Wyspę, która pachnie tysiącem przypraw, smakuje soczystymi owocami, otula ulice pachnącymi kadzidłami.

Dziękuję autorce za kilka wieczorów wspaniałej zabawy. W szczególności teraz, gdy zamiast dalekich podróży, możemy podróżować na kartach dobrych książek, do których ta z pewnością się zalicza.

Po przeczytaniu tej książki, wiem, że na pewno odwiedzę Zanzibar. Autorka przedstawiła kolory, zapachy, ludzi, obyczaje w taki sposób, że ma się ochotę rezerwować bilet do Afryki od razu.

Bardzo ciekawa lektura. Autorka zagłębiła się w świat Zanzibarczyków i w pełni oddała go poprzez słowo pisane. Widać, że skupiała się na ludziach, ich kulturze, obyczajach i to starała...

Wyspa Zanzibar - bijące serce wielokulturowego tygla, niezwykły świat dostępny za bramą Równika.

Zamoczyłem stopy w ciepłych wodach Oceanu Indyjskiego, skórę delikatnie muskała bryza, a ja uśmiechnąłem się, widząc jak flotylla jasnoszarych, pierzastych okrętów powolutku sunęła do miejsca swego przeznaczenia i przecinała w ten sposób błękitny akwen nieba. Wkrótce zapasy gromadzonej przez cały czas wody zostaną wyładowane w gorące i bardzo wilgotne popołudnie. Narastający szum zapowie zbliżającą się do podstawy ziemi kurtynę deszczu. W dużych kroplach jak w miniaturowych zwierciadłach będzie przyglądał się sobie świat. I nie wyjdzie z podziwu. Kolejny raz w tej niezwykłej i niekończącej się historii czas jakby na krótką chwilę zwolni, chcąc - jak inni - doświadczyć tego ogarniającego każde stworzenie wytchnienia.

Dałem porwać się tej książce.

Wyspa Zanzibar - bijące serce wielokulturowego tygla, niezwykły świat dostępny za bramą Równika.

Zamoczyłem stopy w ciepłych wodach Oceanu Indyjskiego, skórę delikatnie muskała bryza, a ja uśmiechnąłem się, widząc jak flotylla jasnoszarych, pierzastych okrętów powolutku sunęła do miejsca swego przeznaczenia i przecinała w ten sposób błękitny akwen nieba. Wkrótce zapasy...

Całkiem zgrabna opowieść o Zanzibarze. Ściślej mówiąc to o współczesnym Zanzibarze, o panujących na nim zwyczajach i kulturze, o bogactwie przypraw, trochę o religii i o ludziach. Autorka skupia się głównie za zwyczajach związanych z aranżowanymi małżeństwami, na opisie rytuałów, które wprowadzają dziewczynki w dorosłość, na miejscowej kuchni - podaje nawet kilka przepisów, na drogocennych, kosmetycznych właściwościach oleju kokosowego i innych związków. Trochę wspomina o historii, ale tylko trochę i tylko tyle, ile to konieczne. Dla mnie było to trochę rozczarowujące, bo właśnie o historii tej pięknej wyspy chciałem najwięcej się dowiedzieć. Zabrakło mi też szerszego wyjścia do ludzi - pokazania ich pewnie niełatwego, codziennego życia i przedstawienia problemów, z jakimi zmaga się tamto społeczeństwo. Niektórym pewnie przypadnie do gustu - innym mniej - ja miałem po prostu inne oczekiwania, może stąd mój niedosyt.

Całkiem zgrabna opowieść o Zanzibarze. Ściślej mówiąc to o współczesnym Zanzibarze, o panujących na nim zwyczajach i kulturze, o bogactwie przypraw, trochę o religii i o ludziach. Autorka skupia się głównie za zwyczajach związanych z aranżowanymi małżeństwami, na opisie rytuałów, które wprowadzają dziewczynki w dorosłość, na miejscowej kuchni - podaje nawet kilka przepisów,...

Starannie wydana, pięknie sfotografowana wycieczka w miejsca gdzie wielu z nas nigdy nie postawi swojej stopy - na odległy Zanzibar. Autorka dokładnie opisując wyspę z uwzględnieniem wszystkich szczegółów zabiera czytelników w niesamowitą podróż starając się oddać tamtejszy klimat, opowiedzieć o przyrodzie, kulturze, tradycjach... Czytelnik może nie tylko wzbogacić swoją wiedzę ale również poczuć się jakby tam był.

Z drugiej strony jak już zauważono w jednej z recenzji, pojawia się krytyka turystyki. Trochę taki paradoks - autorka swoją opowieścią zachęca do odwiedzenia danego miejsca ale jednocześnie krytykują branżę turystyczną. To w jaki sposób zwiedzić dane miejsce? Boso, pieszo, z plecakiem na plecach i tubylcami? Kto by się na to odważył, sam, bez doświadczenia? Nie wydaje mi się.

Druga sprawa to najprawdopodobniej korekta i umieszczanie tych samych zdań na zasadzie "kopiuj-wklej" i pewne sprzeczności odnośnie przekazywanych informacji (czasem obraz nie zgadza się ze słowem). Niemniej książkę uważam za ciekawą i za fascynującą podróż.

Starannie wydana, pięknie sfotografowana wycieczka w miejsca gdzie wielu z nas nigdy nie postawi swojej stopy - na odległy Zanzibar. Autorka dokładnie opisując wyspę z uwzględnieniem wszystkich szczegółów zabiera czytelników w niesamowitą podróż starając się oddać tamtejszy klimat, opowiedzieć o przyrodzie, kulturze, tradycjach... Czytelnik może nie tylko wzbogacić swoją...

Mam dwie przeciwne opinie o tej książce.
Z jednej strony fascynujący i zachwycający opis wyspy, dokładny, dużo uwagi poświęcający szczegółom. Mimo, że jeszcze nie byłam na Zanzibarze to mam wrażenie jakbym dopiero co z niego wróciła. Naprawdę autorka jest skarbnicą wiedzy i widać, że poświęciła dużo uwagi na dokładne poznanie wyspy. Potrafi w cudowny sposób oddać jej klimat i magię.
Z drugiej strony zawsze drażni mnie w takich książkach krytyka branży turystycznej, hoteli i masy przyjezdnych. Czemu ma służyć taka publikacja jeśli nie zachęcaniu do odwiedzin? A przecież logiczne jest, że nie każdy zapakuje się w plecak i będzie przemierzał bezdroża wraz z tubylcami...
Drugi minus za samą treść, ne wiem czy to wina autorki czy korekty, ale wiele razy w różnych rozdziałach powtarzają się te same informacje, dokładnie w tych samych zdaniach, to dość irytujące... Poza tym czasami autorka sama sobie zaprzecza np. mówiąc, że zanzibarscy mężczyźni nie tykają się kuchni i gotowania po czym za chwilę na zdjęciu pokazuje mężczyznę przygotowującego najlepszy pilau na świecie...
Ogolnie jednak całość czyta się z ogromną przyjemnością, i aż sie nie można doczekać wyprawy na Zanzibar.

Mam dwie przeciwne opinie o tej książce.
Z jednej strony fascynujący i zachwycający opis wyspy, dokładny, dużo uwagi poświęcający szczegółom. Mimo, że jeszcze nie byłam na Zanzibarze to mam wrażenie jakbym dopiero co z niego wróciła. Naprawdę autorka jest skarbnicą wiedzy i widać, że poświęciła dużo uwagi na dokładne poznanie wyspy. Potrafi w cudowny sposób oddać jej klimat...

Piękne wydanie, piękne zdjęcia. Generalnie ok, ale trochę nudnawo.

Piękne wydanie, piękne zdjęcia. Generalnie ok, ale trochę nudnawo.

To chyba najgorsza książka podróżnicza jaką przeczytałam. Nudna, napisana w bardzo prosty sposób, mam wrażenie, że jakaś taka niespójna, jakby poszczególne zdania nie odpowiadały historii, tylko zapełniały strony.

To chyba najgorsza książka podróżnicza jaką przeczytałam. Nudna, napisana w bardzo prosty sposób, mam wrażenie, że jakaś taka niespójna, jakby poszczególne zdania nie odpowiadały historii, tylko zapełniały strony.