Slaba ksiazka, az nie chce sie wierzyc, ze napisana przez Finke. Tresc ksiazki moze i przekazuje bardzo duzo informacji ale nie podobalo mi sie to caly czas na sile robienie alkoholikow z Finow. Humor tez pozostawia wiele do zyczenia.

Slaba ksiazka, az nie chce sie wierzyc, ze napisana przez Finke. Tresc ksiazki moze i przekazuje bardzo duzo informacji ale nie podobalo mi sie to caly czas na sile robienie alkoholikow z Finow. Humor tez pozostawia wiele do zyczenia.

Na okładce tej książki znajduje się następująca informacja : "Szczere i zabawne spojrzenie na Finów oraz na to , co czyni ich Finami". I dokładnie taka jest ta książka : w sposób bardzo zabawny prezentuje często przejaskrawione stereotypu kojarzone z mieszkańcami Finlandii. Ale takie było własnie założenie tej króciutkiej książeczki. Pozostaje mi jedynie życzyć wszystkim tym, którzy zdecydują się na lekturę tej części Przewodnika ksenofoba dobrej zabawy :)

Na okładce tej książki znajduje się następująca informacja : "Szczere i zabawne spojrzenie na Finów oraz na to , co czyni ich Finami". I dokładnie taka jest ta książka : w sposób bardzo zabawny prezentuje często przejaskrawione stereotypu kojarzone z mieszkańcami Finlandii. Ale takie było własnie założenie tej króciutkiej książeczki. Pozostaje mi jedynie życzyć wszystkim...

Garść interesujących informacji o Finlandii i jej mieszkańcach, podana z przymrużeniem oka.

Garść interesujących informacji o Finlandii i jej mieszkańcach, podana z przymrużeniem oka.

Trudno być Finem. Trzeba pić dziewięć filiżanek kawy dziennie, uprawiać sport niezależnie od pogody, dbać o ekologię, nie palnąć jakiegoś głupstwa podczas rozmowy (dlatego najchętniej mówią półsłówkami lub milczą),udowadniać, że nie są Szwedami, zapominać o istnieniu Rosji, być zawsze konkretni i rzeczowi, mieć nadzieję, że także inni docenią znaczenie sauny w życiu człowieka. Ale jeszcze trudniej jest Finowi z jego wszechobecną depresją życia w trudnych warunkach i wśród ciemności nocy polarnej. A najtrudniej jest Finowi bez mocnego alkoholu...
Takie właśnie wnioski wyciągnąłem z tomiku Przewodnik ksenofoba, poświęconego Finom. Napisany żywo, barwnie, momentami złośliwie, ale z reguły z dużą życzliwością dla rodaków, wart jest przeczytania. Dodatkowo czytelnik pozna specyficzny typ humoru i dowcip tej nacji. Tomik wart polecenia!

Trudno być Finem. Trzeba pić dziewięć filiżanek kawy dziennie, uprawiać sport niezależnie od pogody, dbać o ekologię, nie palnąć jakiegoś głupstwa podczas rozmowy (dlatego najchętniej mówią półsłówkami lub milczą),udowadniać, że nie są Szwedami, zapominać o istnieniu Rosji, być zawsze konkretni i rzeczowi, mieć nadzieję, że także inni docenią znaczenie sauny w życiu...

Jak na razie, moje ulubiona książka z serii "Przewodnik kseonofoba". Gdyby nie fakt, że język fiński jest prawie niemożliwy do nauczenia, poczułabym zapał do jego nauki.

Jak na razie, moje ulubiona książka z serii "Przewodnik kseonofoba". Gdyby nie fakt, że język fiński jest prawie niemożliwy do nauczenia, poczułabym zapał do jego nauki.

Czy Finowie są dziwnym narodem? Nie bardziej niż pozostali, jednak zabawnie było poczytać o stereotypach krążących na ich temat (a jest tego sporo!). Książkę oceniam bardzo dobrze, zostanie na mojej półce, na poprawę nastroju.

Czy Finowie są dziwnym narodem? Nie bardziej niż pozostali, jednak zabawnie było poczytać o stereotypach krążących na ich temat (a jest tego sporo!). Książkę oceniam bardzo dobrze, zostanie na mojej półce, na poprawę nastroju.