Książka wzruszyła mnie do łez, mimo że się dłużyła, była tego warta. Wydarzenia, które się przydarzyły głównej bohaterce były przerażające – zaginięcie kochanej przyjaciółki, rak… Jednakże wygrana na loterii jedenastu milionów dolarów powinna ją pocieszyć, niestety tak nie było przez zachorowanie na białaczkę została zmuszona do zrealizowania kuponu loteryjnego, ponieważ nie miałaby jak zapłacić za swoje leczenie. W między czasie detektyw O’Malley zakochuję się w niej (pojawia się tutaj różnica wieku),wspiera ją w codzienności jak tylko może.
Ta powieść idealnie podkreśla to, że mimo wszystko trzeba walczyć do końca, bo być może jesteś już coraz bliżej celu – nie można rezygnować. Książka była i przerażająca, i doprowadzała do łez, była też pełna miłości, której było tu trzeba.
Jednakże muszę powiedzieć, że najgorszym minusem była mała czcionka. Cóż, mój wzrok karcił mnie za nią, dlatego przeczytanie jej zajęło mi około tygodnia. Bardzo długo! A na pewno w porównaniu z tym jak szybko czytałam poprzednie pozycje.
Jak najbardziej polecam tę pozycję, mimo że nie czytało się jej szybko, to warto się niekiedy zatrzymać na dłużej.

Książka wzruszyła mnie do łez, mimo że się dłużyła, była tego warta. Wydarzenia, które się przydarzyły głównej bohaterce były przerażające – zaginięcie kochanej przyjaciółki, rak… Jednakże wygrana na loterii jedenastu milionów dolarów powinna ją pocieszyć, niestety tak nie było przez zachorowanie na białaczkę została zmuszona do zrealizowania kuponu loteryjnego, ponieważ...

Nie podzielam zachwytu nad książką. Dla mnie historia dosyć przygnębiająca. Przez połowę książki opis zmagań z chorobą onkologiczną, a reszta to alkoholizm dwójki bohaterów, młodzieżowa sekta pseudo rewolucjonistów na środkach halucynogennych i babcia z przeżyciami z wojny w Polsce i Ravensbruck. Nawet wątek miłosny między chorą dziewczyną i dwa razy starszym zniszczonym życiem detektywem. Nic tu nie jest ciekawe. Zdecydowanie nie polecam.

Nie podzielam zachwytu nad książką. Dla mnie historia dosyć przygnębiająca. Przez połowę książki opis zmagań z chorobą onkologiczną, a reszta to alkoholizm dwójki bohaterów, młodzieżowa sekta pseudo rewolucjonistów na środkach halucynogennych i babcia z przeżyciami z wojny w Polsce i Ravensbruck. Nawet wątek miłosny między chorą dziewczyną i dwa razy starszym zniszczonym...

przeczytałam w 3 dni nie mogąc się od niej oderwać. Słodko-gorzka historia z miłością i zagadką dająca do myślenia.

przeczytałam w 3 dni nie mogąc się od niej oderwać. Słodko-gorzka historia z miłością i zagadką dająca do myślenia.

Cudowna książka , bardzo wzruszająca . Z (na szczęście) szczęśliwym zakończeniem .
Polecam

Cudowna książka , bardzo wzruszająca . Z (na szczęście) szczęśliwym zakończeniem .
Polecam

Jedna z lepszych książek jakie czytałam - jedna z moich ulubionych. Powieść z poruszającym zakończeniem. Polecam!

Jedna z lepszych książek jakie czytałam - jedna z moich ulubionych. Powieść z poruszającym zakończeniem. Polecam!

Lily to wykapana Tatiana, chyba autorka ma swój typ bohaterki :)

Lily to wykapana Tatiana, chyba autorka ma swój typ bohaterki :)

Lily zachorowała na białaczkę, musi zrealizować wygraną z loterii żeby pokryć koszty leczenia. Zakochuje się w detektywie Specerze, który prowadzi sprawę zaginięcia jej przyjaciółki. Matka Lily jest alkoholiczką i mieszka z mężem na Hawajach. Kiedy stan Lily pogarsza się matka oddaje jej szpik kostny.

Lily zachorowała na białaczkę, musi zrealizować wygraną z loterii żeby pokryć koszty leczenia. Zakochuje się w detektywie Specerze, który prowadzi sprawę zaginięcia jej przyjaciółki. Matka Lily jest alkoholiczką i mieszka z mężem na Hawajach. Kiedy stan Lily pogarsza się matka oddaje jej szpik kostny.

Przepiękna historia, która poruszyła moje serducho i nie dała mi odetchnąć aż do ostatniej strony książki. Kolejny raz Paullina Simons zabrała mnie do swojego magicznego świata, w którym z wielką przyjemnością się zatraciłam i zatopiłam w historii Lily i Spencer'a. Świetna powieść !

Przepiękna historia, która poruszyła moje serducho i nie dała mi odetchnąć aż do ostatniej strony książki. Kolejny raz Paullina Simons zabrała mnie do swojego magicznego świata, w którym z wielką przyjemnością się zatraciłam i zatopiłam w historii Lily i Spencer'a. Świetna powieść !

Od czasu, kiedy przeczytałam „Jeźdźca miedzianego”, wracam do Pauliny Simons regularnie.
W „Dziewczynie” znalazłam wszystko to, czego oczekiwałam. Jest przyjaźń, miłość, nienawiść, zemsta i przebaczenie. Jest wątek tajemniczego zaginięcia przyjaciółki i współlokatorki głównej bohaterki, jest wygrana na loterii, jest ciężka choroba, Jest śmiech, są łzy. Samo życie. Tak właśnie autorka zwykle wciąga czytelnika w świat przedstawiony. Dlatego bardzo trudno oderwać się od jej książek.
Bohaterowie z krwi i kości stają się szybko przyjaciółmi czytelnika, który bezwiednie zaczyna im kibicować i do ostatniej strony trzyma za nich kciuki. Bohaterów drugoplanowych jest sporo, to głównie rodzina Lily. Każdy ma swoje życie, problemy, wyraźny rys charakterologiczny. Wątki poboczne są ciekawie rozbudowane, a jeden z nich sięga wojennej Polski.
Nowością dla mnie był wątek kryminalny dotyczący przyjaciółki Lily. Nie jest to główny element powieści, ale niejako jej oś. Wszystko zaczyna się od zaginięcia i mimo zastojów w śledztwie, w końcu zagadka Amy zostaje rozwiązana.
Jedyny mankament powieści, który przychodzi mi do głowy, to kiepskie nawiązanie do Polski. Oczywiście to miłe, że Autorka zahacza o okolice Gdańska, jednak w okolicy nie ma miejscowości Skałka. Ok, licentia poetica. Jednak niby polskie nazwiska zawierające literę „v” czy imię Clavdia brzmią fałszywie.
Serdecznie polecam Paullinę Simons. „Dziewczyny z Times Square” nie da się porównać z trylogią „Jeździec miedziany”, która należy do książek, które wywarły na mnie największy wpływ, ale jednak ta lista jest bardzo krótka. Zatem warto przeczytać „Dziewczynę”.

Od czasu, kiedy przeczytałam „Jeźdźca miedzianego”, wracam do Pauliny Simons regularnie.
W „Dziewczynie” znalazłam wszystko to, czego oczekiwałam. Jest przyjaźń, miłość, nienawiść, zemsta i przebaczenie. Jest wątek tajemniczego zaginięcia przyjaciółki i współlokatorki głównej bohaterki, jest wygrana na loterii, jest ciężka choroba, Jest śmiech, są łzy. Samo życie. Tak...

Książka bardzo szybko wciąga w swój świat. Sama historia jest ciekawa, mimo, że autorka zawarła tam wiele wątków. Już w połowie książki popłynęły pierwsze łzy. Dawno nie czytałam książki, którą chcesz, a jednocześnie nie chcesz skończyć. Polecam wszystkim, którzy chcą oderwać się od codzienności bez cukierkowych opowieści.

Książka bardzo szybko wciąga w swój świat. Sama historia jest ciekawa, mimo, że autorka zawarła tam wiele wątków. Już w połowie książki popłynęły pierwsze łzy. Dawno nie czytałam książki, którą chcesz, a jednocześnie nie chcesz skończyć. Polecam wszystkim, którzy chcą oderwać się od codzienności bez cukierkowych opowieści.