po prostu lubię crossovery.

po prostu lubię crossovery.

Przeczytałem jako osobne opowiadanie , a potem jako część cyklu. No i tyle choć za lokiego plusujemy

Przeczytałem jako osobne opowiadanie , a potem jako część cyklu. No i tyle choć za lokiego plusujemy

Czytając to opowiadanie, bałam się trochę, gdyż że wszystkich bohaterów znałam tylko Lokiegp. po lekturze tej historii postanowiłam, że muszę na pewno przeczytać "Chłopców". Całość bardzo mi się podobała, nie raz parskałam śmiechem, a sam pomysł świetny! Przez cały czas kojarzyło mi się z westernem, co tylko dodawało klimatu. Jedyne co mnie martwi to, to że pewnie byłabym stracona w tej sytuacji, gdyż uwielbiam spać :p

Czytając to opowiadanie, bałam się trochę, gdyż że wszystkich bohaterów znałam tylko Lokiegp. po lekturze tej historii postanowiłam, że muszę na pewno przeczytać "Chłopców". Całość bardzo mi się podobała, nie raz parskałam śmiechem, a sam pomysł świetny! Przez cały czas kojarzyło mi się z westernem, co tylko dodawało klimatu. Jedyne co mnie martwi to, to że pewnie byłabym...

Dawno się tak nie śmiałam jak dzisiaj czytając "Chyba śnisz". Cieszę się, że Ćwiek napisał historię ze wszystkimi jego najlepszymi bohaterami: Loki, Chłopcy i Dreszcz. Przyjemnie się czytało, było napięcie i koniec w dobrym stylu.

Dawno się tak nie śmiałam jak dzisiaj czytając "Chyba śnisz". Cieszę się, że Ćwiek napisał historię ze wszystkimi jego najlepszymi bohaterami: Loki, Chłopcy i Dreszcz. Przyjemnie się czytało, było napięcie i koniec w dobrym stylu.

Jakub Ćwiek swego czasu produkował historie jak szalony, nie patrząc na ich ilość czy objętość. Gdy skończył, stwierdził, że te opowiadania są zbyt zwariowane i namieszałyby w głowach mniej oddanym fanom jego literatury, więc postanowił je zawrzeć w kolejnym pakiecie spod znaku „bookrage”. Jedną z nich, można byłoby powiedzieć, flagową, jest historia o tytule „Chyba śnisz!”, w której nasz autor uwzględnił najbardziej znanych, wykreowanych przez siebie bohaterów, a jest ona efektem zakładu z Iwo Strzeleckim pod tytułem „Ćwiek, Ty nie dasz rady tego napisać…”.

Trafiamy do aresztu. Małego przeciętnego posterunku policji, gdzie zazwyczaj największym przewinieniem jest kradzież świeżaków z ryneczku Lidla. Jednak tym razem jego „pensjonariuszami” zostają nietypowi nieznajomi – wielki rudy motocyklista, były górnik i podstarzały rockman. Taka mieszanka wybuchowa musi kiedyś zdetonować i stanie się to raczej szybciej niż później. Reakcję łańcuchową zaczyna jednak niezapowiedziani goście, którzy okazują się być.. bogami! Czy ktoś się już domyśla kogo fabuła dotyczy?

Jest to pierwszy i prawdopodobnie ostatni crossover, w którym spotyka się Loki z Dreszczem i Kędziorem, bo, jak stwierdził autor, jest to zbyt niebezpieczna ekipa, która funduje jazdę bez trzymanki przez cały czas. I tak również historia wygląda – fabuła rusza jak z bicza strzelił i funduje nam klasyczną, ćwiekową rozwałkę. Zakończenie, jak złośliwi mówią, jest równie ćwiekowe – urwane, wyjaśnione pobieżnie, jakby autor nagle stwierdził, że koniec tego dobrego – oddajcie zabawki dzieciaki!

Co by nie mówić jest to spotkanie bardzo udane. Powrót, nawet chwilowy, Lokiego cieszy, historia jest niezwykle wciągająca, a zgranie bohaterów z „różnych bajek” wyszło Panu Jakubowi wyśmienicie! Jeżeli jeszcze kiedyś będzie opowiadanie dostępne – chwytajcie je w swoje ręce!

Jakub Ćwiek swego czasu produkował historie jak szalony, nie patrząc na ich ilość czy objętość. Gdy skończył, stwierdził, że te opowiadania są zbyt zwariowane i namieszałyby w głowach mniej oddanym fanom jego literatury, więc postanowił je zawrzeć w kolejnym pakiecie spod znaku „bookrage”. Jedną z nich, można byłoby powiedzieć, flagową, jest historia o tytule „Chyba...