Niby nic, a jednak perełka. Siła tego komiksu tkwi w jego prostocie.

Niby nic, a jednak perełka. Siła tego komiksu tkwi w jego prostocie.

Komiks roku 2007. Tutaj zebrany w całość, pokazuje biografie człowieka, który urodził się ponad 40 lat temu. Wychowywał się w latach 80 i 90 na blokowisku, potem się zakochał. W międzyczasie odkrył co w trawie piszczy i na kasetach video.. Potem studia, praca dom, tatkowanie. Słowem zwyczajne życie w Polsce. Za to bardzo ładnie narysowane, bo ciężko jest nie lubić stylu Śledzia. Humor bardzo przystępny jak i całość tak podana, że można przeczytać jednym tchem.

Komiks roku 2007. Tutaj zebrany w całość, pokazuje biografie człowieka, który urodził się ponad 40 lat temu. Wychowywał się w latach 80 i 90 na blokowisku, potem się zakochał. W międzyczasie odkrył co w trawie piszczy i na kasetach video.. Potem studia, praca dom, tatkowanie. Słowem zwyczajne życie w Polsce. Za to bardzo ładnie narysowane, bo ciężko jest nie lubić stylu...

Chwytająca za serce obyczajówka. Sprawnie zaserwowana nostalgia i nie tylko. Ludzie urodzeni pod koniec lat siedemdziesiątych/na początku osiemdziesiątych odnajdą wiele migawek z własnego życia i wspólnych przeżyć z głównym bohaterem. Mój ulubiony z dotychczas powstałych komiksów autora.

Chwytająca za serce obyczajówka. Sprawnie zaserwowana nostalgia i nie tylko. Ludzie urodzeni pod koniec lat siedemdziesiątych/na początku osiemdziesiątych odnajdą wiele migawek z własnego życia i wspólnych przeżyć z głównym bohaterem. Mój ulubiony z dotychczas powstałych komiksów autora.

Udane okruchy życia w znajomej scenerii, napisane z rozbrajającą wręcz szczerością. Mimo mroczniejszych i depresyjnych momentów, czuć w tym mnóstwo serducha.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Udane okruchy życia w znajomej scenerii, napisane z rozbrajającą wręcz szczerością. Mimo mroczniejszych i depresyjnych momentów, czuć w tym mnóstwo serducha.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Recenzja książki pt. "Na szybko spisane 1980- 2010" autor: Michał Śledziński

Niezbyt często sięgam po komiksy, ale ostatnio naszła mnie wena na przeczytanie kilku. "Na szybko spisane 1980- 2010" uchodzi za jedną z lepszych historii, która została przedstawiona w formie dymków z tekstem i obrazków. Głównego bohatera poznajemy w czasie jego dzieciństwa, następnie przemierzamy z nim różne ścieżki do dorosłości. Wykazuje on cechy introwertyka, obserwujemy jego codzienne perypetie, zmagania z różnego rodzaju problemami. Autor trafnie ukazał prozę życia dzieci i dorosłych w otaczającym świecie. Przedstawił trudy, rozmaite relacje. W treści odnajdziemy momenty komiczne, ale i smutne, skłaniające do refleksji. Jeżeli chodzi o stronę graficzną wyróżnia się wysokim poziomem. Obrazki współgrają z tekstem, są wykonane z dużą precyzją i starannością. Pozycja przypadnie do gustu wielbicielom komiksów, ale myślę, że może spodobać się osobom, które wcześniej nie miały styczności z tą formą, a chciałyby się z nią zapoznać.

Recenzja książki pt. "Na szybko spisane 1980- 2010" autor: Michał Śledziński

Niezbyt często sięgam po komiksy, ale ostatnio naszła mnie wena na przeczytanie kilku. "Na szybko spisane 1980- 2010" uchodzi za jedną z lepszych historii, która została przedstawiona w formie dymków z tekstem i obrazków. Głównego bohatera poznajemy w czasie jego dzieciństwa, następnie...

Bardzo sympatyczne i szczere. Poszczególne historie są nieprzegadane, dobrze oddają klimat sytuacji i relacje (niełatwe) między bohaterami. Fajnie było ich poznać.

Bardziej przekonują mnie scenariusze, zwięzłe i umiejętnie operujące emocjami, niż kreska – ale choć nie jest to mój ulubiony styl graficzny, całkiem dobrze tutaj pasuje, mimo że niektóre kadry są zbyt chaotyczne.

To są opowieści o zwyczajnym życiu, rodzinnych nieporozumieniach, nie ma tu żadnej sensacji ani efektów specjalnych. Jak ktoś szuka bombastycznej akcji, to się zawiedzie.

Naprawdę warto.

Bardzo sympatyczne i szczere. Poszczególne historie są nieprzegadane, dobrze oddają klimat sytuacji i relacje (niełatwe) między bohaterami. Fajnie było ich poznać.

Bardziej przekonują mnie scenariusze, zwięzłe i umiejętnie operujące emocjami, niż kreska – ale choć nie jest to mój ulubiony styl graficzny, całkiem dobrze tutaj pasuje, mimo że niektóre kadry są zbyt...

Przeciętna książka. Niby biograficzna ale w tej historii nie ma NIC szczególnego, nic ciekawego, taka tam pospolita historia, która mogłaby być historią każdego jednego dziecka urodzonego w tych czasach... Oczywiście niektóre wydarzenie są bardziej dramatyczne, ale jakaś taka nijaka wydaje mi się całość... Może dlatego że główny bohater jest jakiś taki anonimowy - poznajemy różne sceny z jego życia, ale w sumie wcale nie wiemy kim jest.... Autor chyba próbuje również dać takie Polskie tło swojej historii i nawiązywać co rusz do jakiś wydarzeń ze świata i z Polski, ale dla mnie było to nudne wspomnienie faktów - bez powiązania ich w żadne sposób z historią... hmmm... no po prostu przeciętne.

Przeciętna książka. Niby biograficzna ale w tej historii nie ma NIC szczególnego, nic ciekawego, taka tam pospolita historia, która mogłaby być historią każdego jednego dziecka urodzonego w tych czasach... Oczywiście niektóre wydarzenie są bardziej dramatyczne, ale jakaś taka nijaka wydaje mi się całość... Może dlatego że główny bohater jest jakiś taki anonimowy - poznajemy...

Znałem pierwszą część, teraz poznałem integral i muszę przyznać, że Sledziński pociągnął tę historię, utrzymując do końca bardzo równy poziom. Odnajduję tu sporo dla siebie, bo autor jest tylko rok starszy ode mnie i wiele doświadczeń mamy wspólnych. Ale nie tylko sentyment robi swoje - to po prostu świetnie opowiedziana słodko-gorzka historia, znakomicie oddająca rzeczywistość, która kształtowała pokolenie urodzonych pod koniec lat 70-tych. Jedyne zastrzeżenie jest tylko formalne - biała czcionka na czarnym tle to nie jest najlepsze rozwiązanie dla moich oczu.

Znałem pierwszą część, teraz poznałem integral i muszę przyznać, że Sledziński pociągnął tę historię, utrzymując do końca bardzo równy poziom. Odnajduję tu sporo dla siebie, bo autor jest tylko rok starszy ode mnie i wiele doświadczeń mamy wspólnych. Ale nie tylko sentyment robi swoje - to po prostu świetnie opowiedziana słodko-gorzka historia, znakomicie oddająca...

Bardzo fajne :) Śmiało polecam - szczególnie jeśli urodziliście się ok 1980 roku :)

Bardzo fajne :) Śmiało polecam - szczególnie jeśli urodziliście się ok 1980 roku :)

To jeden z tych komiksów które trzeba przeczytać w życiu.

To jeden z tych komiksów które trzeba przeczytać w życiu.