[...]
W gruncie rzeczy można powiedzieć, że antyutopijna wizja, w której następuje socjalistyczna rebelia, przeciwstawiająca się panującej w Ameryce oligarchii okazała się, aż nazbyt prorocza. Tylko to proroctwo w krzywym zwierciadle. W wizji Londona oligarchia i kapitaliści rządzący światem wykorzystują wszelkie świństwa, żeby utrzymywać swoje panowanie i nie dopuścić do rozprzestrzeniania wrogich dla siebie idei. Stąd przekupują sądy, dziennikarze pracują na ich zlecenie, piszą tylko to co korzystne dla systemu oligarchicznego, krytycy aktualnego systemu wywodzący się z grona wrażliwych bogaczy są albo korumpowani, albo kompromitowani. Odbiera się im majątki, posuwając się do fałszerstw, najbardziej zadziornych zamyka się w szpitalach psychiatrycznych. Panuje wszechobecna cenzura, i nie można krytycznie wypowiadać się o systemie i rządach. Usuwa się nakłady niewygodnych książek, zaś autorzy tracą pracę na uczelniach.

Bardzo to profetyczne, bo w zasadzie wszelkie te rzeczy odbywały się w imię ideałów socjalistycznych w krajach, gdzie rewolucja faktycznie się dokonała.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/zelazna-stopa/

[...]
W gruncie rzeczy można powiedzieć, że antyutopijna wizja, w której następuje socjalistyczna rebelia, przeciwstawiająca się panującej w Ameryce oligarchii okazała się, aż nazbyt prorocza. Tylko to proroctwo w krzywym zwierciadle. W wizji Londona oligarchia i kapitaliści rządzący światem wykorzystują wszelkie świństwa, żeby utrzymywać swoje panowanie i nie dopuścić do...

Socjalista Ernest walczy z amerykańską oligarchią kapitalistyczną.

Socjalista Ernest walczy z amerykańską oligarchią kapitalistyczną.

Świetna dystopia. Spodziewałam się nudnych wywodów, otrzymałam jednak bardzo ciekawą historię, która pokazuje jak kapitalizm niszczy ludzi, którzy nie mają wystarczająco dużo szczęścia.

Świetna dystopia. Spodziewałam się nudnych wywodów, otrzymałam jednak bardzo ciekawą historię, która pokazuje jak kapitalizm niszczy ludzi, którzy nie mają wystarczająco dużo szczęścia.

Ta książka w genialnie prosty sposób tłumaczy jak bezlitośnie kapitalizm mieli ludzi, którzy nie należą do klasy wybrańców. Obnaża techniki stymulacji konfliktów zbrojnych, które służą do zyskownego pozbywania się nadwyżek towarów i bezrobotnych, na "wolnym" rynku. Pokazuje mechanizmy wykluczania osób o niewygodnych poglądach. Autor tłumaczy również jakimi metodami kapitaliści utrzymują swoją władzę nad tzw. klasami niższymi, przy współpracy z frakcjami religijnymi, urzędniczymi i mundurowymi. Czytelnik dowie się także w jaki sposób demontowane są związki zawodowe i strajki globalne. Książka ta jest również o bezsilności i wypaczającej naturze rewolucji opartych na przemocy (nawet jeżeli te rewolucje kierują się takimi wartościami jak równość i braterstwo).

Na podstawie przekazu zawartego w tej książce i rzeczywistej historii z XX w., można stwierdzić, że kapitalizm nie przemija w łatwy sposób. Prawdopodobnie potrzeba znacznie więcej czasu na samouświadomienie się większości ludzi (może nawet liczonego w setkach i tysiącach lat),lub kataklizmu na znacznie większą skalę niż ten jaki miał miejsce w okresie pierwszej i drugiej wojny światowej. Oczywiście taki kataklizm nie jest automatycznym inicjatorem (lub katalizatorem) bardziej egalitarnego, nowego porządku w trwałym postępie cywilizacyjnym. Dużo zależy od tego, która część zalążkowej populacji przetrwa - ta bardziej pokojowa czy ta bardziej agresywna, i w jakich proporcjach na jakich obszarach planety.

Ta książka w genialnie prosty sposób tłumaczy jak bezlitośnie kapitalizm mieli ludzi, którzy nie należą do klasy wybrańców. Obnaża techniki stymulacji konfliktów zbrojnych, które służą do zyskownego pozbywania się nadwyżek towarów i bezrobotnych, na "wolnym" rynku. Pokazuje mechanizmy wykluczania osób o niewygodnych poglądach. Autor tłumaczy również jakimi metodami...

Osobiście nie przepadam za fantastyką, ale trzeba przyznać, że dystopia Londona jest trafną analizą bolączek społecznych po rewolucji przemysłowej i trafnie diagnozuje wiele przywar kapitalistycznego systemu, które zresztą doprowadziły już po wydaniu książki do niejednego konfliktu na świecie. Choć tak jak zauważają inni, pomni doświadczeń komunizmu, z pewną dozą ostrożności patrzymy na dzieło Amerykanina, to jednak kompletność narysowanego przez niego świata i spójność przyczynowo-skutkowa sprawiają, że książkę czyta się bardzo dobrze, nawet komuś, kto za gatunkiem nie przepada. Może momentami męczą zwolnienia w akcji i nazbyt szczegółowe opisy działań, nazwijmy to, zbrojnych. Jednak na duży plus zasługuje ciekawa forma, w jakiej historię nam podano, z perspektywy opatrzonego ponad setkę lat później komentarzami wydania manuskryptu. Reasumując, Żelazna Stopa Londona to wcale nie taka fantazyjna dystopia, za remedium proponująca rozwiązanie, które w dalszej części XX wieku okazało się piękną utopią. :)

Osobiście nie przepadam za fantastyką, ale trzeba przyznać, że dystopia Londona jest trafną analizą bolączek społecznych po rewolucji przemysłowej i trafnie diagnozuje wiele przywar kapitalistycznego systemu, które zresztą doprowadziły już po wydaniu książki do niejednego konfliktu na świecie. Choć tak jak zauważają inni, pomni doświadczeń komunizmu, z pewną dozą...

"Żelazna stopa" to oczywiście żadna fantastyka. No, prawie żadna, bo kilka elementów antyutopii oraz tak zwanej "historii przyszłości" jednak zawiera. London pisał mimo to na pewno ku przestrodze swoim socjalistycznym przyjaciołom a nie ku uciesze spragnionego fantastycznych projekcji czytelnika.

Osobiście książka mnie zaskoczyła. I to pozytywnie. Oczekiwałem jakichś stosunkowo nudnych wywodów w stylu utopii H. G. Wellsa, tymczasem "Żelazna stopa" to chyba najjaśniej sformułowany tekst o sytuacji politycznej na początku 20-go wieku w USA, a nawet na całym świecie, jaki udało mi się dotychczas znaleźć. Mając wprawdzie pewne doświadczenie z realnie egzystującym socjalizmem w Polsce, przyjmowałem twierdzenia autora ze sporą dozą uprzedzeń, nie mogłem jednak oprzeć się niezwykle sugestywnej argumentacji Jacka Londona. Być może duży wpływ ma tutaj moja aktualna "przynależność klasowa".

Jako fanowi science fiction imponuje mi również nadspodziewanie dobra inwencja twórcza Londona. Jego projekcja przyszłych wydarzeń zapowiada gwałtowne przemiany znanego mu świata, który w ciągu zaledwie 40 lat zmienił diametralnie swe oblicze od fin-de-sieclowej "sielanki" do planety na skraju termojądrowej zagłady. Wojna światowa, rewolucja robotnicza, powstanie faszyzmu, walka z komunizmem w USA - wszystko to London już widział w 1906 roku. "Żelazna stopa" zawiera nawet takie detale, jak obozy dla wrogów USA na Kubie, czy świat, w którym pomiędzy biednymi a bogatymi rozziewa (ponownie) coraz większa przepaść, lub rozrywkę i sport jako swoiste "opium dla mas". Very impressive, Mr. Griffith!

"Żelazna stopa" to oczywiście żadna fantastyka. No, prawie żadna, bo kilka elementów antyutopii oraz tak zwanej "historii przyszłości" jednak zawiera. London pisał mimo to na pewno ku przestrodze swoim socjalistycznym przyjaciołom a nie ku uciesze spragnionego fantastycznych projekcji czytelnika.

Osobiście książka mnie zaskoczyła. I to pozytywnie. Oczekiwałem jakichś...

Zawsze bardzo lubiłam Jacka Londona, a "Martin Eden" jest dla mnie jedną z najbardziej ukochanych powieści. Tym razem jednak autor pokazuje swoje zaangażowanie polityczne. Przedstawia dystopijną wizję społeczeństwa amerykańskiego u zarania XX wieku. Jest to wizja prorocza, gdyż powieśc została wydana zaledwie w 1907 roku. London, tak jak Orwell, przewidział wiele rzeczy, które aktualne są do dziś. Nie ze wszystkimi jego poglądami się zgadzam i czasami trochę powiewało nudą, ale książka warta jest przeczytania.

Zawsze bardzo lubiłam Jacka Londona, a "Martin Eden" jest dla mnie jedną z najbardziej ukochanych powieści. Tym razem jednak autor pokazuje swoje zaangażowanie polityczne. Przedstawia dystopijną wizję społeczeństwa amerykańskiego u zarania XX wieku. Jest to wizja prorocza, gdyż powieśc została wydana zaledwie w 1907 roku. London, tak jak Orwell, przewidział wiele rzeczy,...

Wymagająca lektura.
Książka ma formę pamiętnika głównej bohaterki czy raczej żony głównego bohatera.
Jak przystało na czas powstania Żelazna Stopa pełna jest myśli socjalistycznej, co nie dziwi po przejrzeniu biografii co ważniejszych osobistości tamtego czasu.

Wymagająca lektura.
Książka ma formę pamiętnika głównej bohaterki czy raczej żony głównego bohatera.
Jak przystało na czas powstania Żelazna Stopa pełna jest myśli socjalistycznej, co nie dziwi po przejrzeniu biografii co ważniejszych osobistości tamtego czasu.