Czas cudów, czyli opowieści pod jemiołą

Czas cudów , czyli opowieści pod jemiołą to dziesięć świątecznych historii.Różni autorzy, różni bohaterowie i różne emocje. Ja momentami śmiałam się w głos a momentami szkliły mi się oczy.
Nie ważne jak życie się układa w ten świąteczny czas nikt nie powinien być sam. Polecam książkę bo doskonale wprowadza w klimat świąt, zmusza do refleksji.

Czas cudów , czyli opowieści pod jemiołą to dziesięć świątecznych historii.Różni autorzy, różni bohaterowie i różne emocje. Ja momentami śmiałam się w głos a momentami szkliły mi się oczy.
Nie ważne jak życie się układa w ten świąteczny czas nikt nie powinien być sam. Polecam książkę bo doskonale wprowadza w klimat świąt, zmusza do refleksji.

Pokaż mimo to

Zbiór opowiadań, zwłaszcza tych świątecznych, powinien być jak kutia: pełen różnorodnych składników, każdy o charakterystycznym smaku i konsystencji, ale jak bakalie połączonych wspólnym mianownikiem, doprawionych słodyczą jak miód wartościową, o złożonym aromacie i posmaku pozostającym na dłużej. Tu natomiast mamy tani, niezjadliwy piernik z supermarketu: konsystencja jednolita i monotonna, ciągnie się to jak guma, a kolejny kęs nie przysparza niespodzianek. Zamiast pikantnych korzennych przypraw da się wyczuć plastikową sztuczność, a gruba warstwa białego lukru przyprawia o próchnicę i szok insulinowy nawet w wybaczającym nadmierną ckliwość okresie Bożego Narodzenia.

Zbiór opowiadań, zwłaszcza tych świątecznych, powinien być jak kutia: pełen różnorodnych składników, każdy o charakterystycznym smaku i konsystencji, ale jak bakalie połączonych wspólnym mianownikiem, doprawionych słodyczą jak miód wartościową, o złożonym aromacie i posmaku pozostającym na dłużej. Tu natomiast mamy tani, niezjadliwy piernik z supermarketu: konsystencja ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z tych wszystkich opowiadań najbardziej podobały mi się opowiadania Dainy Rose ze względu na miejsce (miasto Police) w jakim działa się ta historia w którym ja równiez mieszkam i opisywane miejsca pozwalaly mi się dokładie odnaleść w tej historii. Oraz opowiadanie Beaty Schoenmakers

Z tych wszystkich opowiadań najbardziej podobały mi się opowiadania Dainy Rose ze względu na miejsce (miasto Police) w jakim działa się ta historia w którym ja równiez mieszkam i opisywane miejsca pozwalaly mi się dokładie odnaleść w tej historii. Oraz opowiadanie Beaty Schoenmakers

Pokaż mimo to

Bardzo średnia ksiazka. Dwa opowiadania były w miarę interesujące a reszta bardzo kiepska.

Bardzo średnia ksiazka. Dwa opowiadania były w miarę interesujące a reszta bardzo kiepska.

Pokaż mimo to

Zbior opowiadań związanych z Świętami Bożego Narodzenia. Calkiem miłe opowiadania nieznanych mi polskich autorów (początkujących), ale w porównaniu z tymi bardziej znanymi były o niebo lepsze.

Zbior opowiadań związanych z Świętami Bożego Narodzenia. Calkiem miłe opowiadania nieznanych mi polskich autorów (początkujących), ale w porównaniu z tymi bardziej znanymi były o niebo lepsze.

Pokaż mimo to

Zestaw świątecznych opowiadań, ciekawa inicjatywa. Jednak styl pisania i zainteresowania autorek (chyba tylko kobiety tworzyły też książkę) tak różne, że w końcu mnie zmęczyła ta ciągła zmiana. Nie wytrzymałam przy opowiadaniu Joanny Pypłacz. Może wrócę do niej przed następnymi świętami

Zestaw świątecznych opowiadań, ciekawa inicjatywa. Jednak styl pisania i zainteresowania autorek (chyba tylko kobiety tworzyły też książkę) tak różne, że w końcu mnie zmęczyła ta ciągła zmiana. Nie wytrzymałam przy opowiadaniu Joanny Pypłacz. Może wrócę do niej przed następnymi świętami

Pokaż mimo to

Opowieści świąteczne, Do poczytania zimową porą.

Opowieści świąteczne, Do poczytania zimową porą.

Pokaż mimo to

Muszę przyznać, że nie sięgam często po opowiadania, gdyż wolę dłuższą formę tekstu. Lubię trochę pobyć z bohaterem, poznać go. Ale kobieta zmienną jest, poza tym, warto poszerzać swoje czytelnicze horyzonty, dawać szansę nowym autorom, a tu części nie znałam. W jednej książce miałam szansę spotkać się w twórczością kilku autorów, co ostatecznie przekonało mnie do sięgnięcia po tę antologię. No i oczywiście Falkowska, którą uwielbiam i chciałam ujrzeć w zimowej odsłonie.

Opowiadania napisane są piękną polszczyzną i idealnie wpisują się w zimowy, świąteczny czas. Są niezwykle klimatyczne, bardzo różnorodne, więc jestem pewna, że każdy znajdzie coś dla siebie. Podoba mi się to, że wydawnictwo zadbało, aby w tej książce nie było błędów, a uwierzcie mi, zwracam na to uwagę, a tu żadnego nie wyłapałam, nawet jednej literówki. Jeśli gdzieś pominęłam, to przepraszam, widocznie zbyt pochłonął mnie klimat tej książki.

A teraz zdradzę Wam, które opowiadania przypadły mi najbardziej do gustu. Moim zdaniem, jednym z opowiadań, które najbardziej przeniosło mnie w klimat świąt był tekst Diane Rose. Autorka ma niebywałą lekkość wypowiedzi, jej słowa przyciągają jak magnez. Historia, którą Diane stworzyła jest taka spokojna, pozwala się na chwilę zatrzymać, skłania do refleksji. Autorka w tak krótkiej formie zawarła tyle emocji, tyle uczuć, że niekiedy nie nadążamy zmieniać płaczu w śmiech. Ponadto, święta w tym opowiadaniu nie są przerysowane, są magiczne i piękne.

Bardzo podobało mi się również opowiadanie naszej polskiej pisarki, Anny Harłukowicz-Niemczynow, która jak zwykle wniosła swój optymizm do tej książki. Historia napisana przez Annę z pewnością przypadnie Wam do gustu, gdyż jej treść jest uniwersalna w odbiorze. Autorka ma w sobie coś, co pozwala zatrzymać jej historie w sercu na dłużej.

Małgorzata Falkowska również mnie nie zawiodła i jej opowiadanie wyróżniło się na tle innych. Falkowska w swoich książkach przedstawia różne osobowości i pokazuje, że warto wierzyć w ludzi. Pokazuje, że warto być dobrych dla innych, zwłaszcza w ten magiczny czas świąt. Jej historie są przepełnione dobrem, a język jakim operuje idealnie wpisał się w moje gusta czytelnicze, przez co uważam ją za jedną ze swoim ulubionych autorek.

Uważam, że „Czas cudów” to świetny prezent od wydawnictwa dla czytelników. Książka jest zbiorem fantastycznych opowiadań, w których naprawdę każdy znajdzie coś dla siebie. Jest idealna na prezent, a czytać ją można nawet latem, gdy zatęsknicie za zapachem pierników, choinki, za śniegiem, który pada za oknem. Sięgnijcie po tę książkę, znajdźcie swoje ulubione opowiadania i czytajcie je, aby znów wrócić do świąt.

Muszę przyznać, że nie sięgam często po opowiadania, gdyż wolę dłuższą formę tekstu. Lubię trochę pobyć z bohaterem, poznać go. Ale kobieta zmienną jest, poza tym, warto poszerzać swoje czytelnicze horyzonty, dawać szansę nowym autorom, a tu części nie znałam. W jednej książce miałam szansę spotkać się w twórczością kilku autorów, co ostatecznie przekonało mnie do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nareszcie natrafiłam na książkę, która mnie w pełni satysfakcjonuje: opowiadania napisane piękną polszczyzną, bardzo różne w nastroju, ale wszystkie z głębszą treścią, nieprzesłodzone, zostawiają ciepło w sercu i ślad w pamięci. Wydawnictwo Videograf trzeba zapamietać, bo dba o poziom tego, co wydaje - żadnych błędów stylistycznych czy gramatycznych. Ebook zrobiony bardzo porządnie - żadnych literówek, dobrze sformatowany - obojętnie jaką wielkość liter ustawię, zawsze rozdziały zaczynają się od nowej strony, z tytułem na górze, a nie jak popadnie. Informacje o autorkach przed każdym opowiadaniem były mi bardzo pomocne, bo poza Joanną Jax w ogóle ich nie znałam.

Polecam na Adwent, Boże Narodzenie albo i w międzyczasie. Naprawde kawałek dobrej literatury młodego pokolenia. Jestem mile zaskoczona.

Nareszcie natrafiłam na książkę, która mnie w pełni satysfakcjonuje: opowiadania napisane piękną polszczyzną, bardzo różne w nastroju, ale wszystkie z głębszą treścią, nieprzesłodzone, zostawiają ciepło w sercu i ślad w pamięci. Wydawnictwo Videograf trzeba zapamietać, bo dba o poziom tego, co wydaje - żadnych błędów stylistycznych czy gramatycznych. Ebook zrobiony bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy można poczuć klimat świąt po świtach? Oczywiście, że tak! Wystarczy usiąść wygodnie w fotelu, wziąć do ręki „Czas cudów, czyli opowieści pod jemiołą” i dać się ponieść treści, która w nas wniknie.
„Czas cudów” jest to zbiór opowiadań, napisanych przez dziesięć autorek. Opowiadania nie stanowią całości. Nie są połączone bohaterami, każde z nich jest odrębnym elementem. Punktem odniesienia, który sprawia, że książka nabiera spójności, są święta Bożego Narodzenia. W każdym z opowiadań jest poruszany ten wątek. To, że autorek jest tak wiele, sprawia, że mają swój niepowtarzalny charakter. Potrafią nas rozśmieszyć, wzruszyć. Sprawią, że zastanowimy się chociaż przez chwilę nad tym co jest naprawdę istotne. Zawsze pędzimy, ale tak naprawdę czas świat, powinien być dla nas takim swoistym przystankiem. Miejscem spotkań z innymi, zatrzymaniem pędzącej karuzeli naszego życia i dostrzeżeniem nawet tych małych rzeczy, z których nie potrafimy się cieszyć. Myślę, że każdy z nas odnajdzie dla siebie coś w tym zbiorze, zbiorze, w którym cuda się zdarzają, a życie może się odmienić. Punkt widzenia w opowiadanych jest różny, ale przecież każdy postrzega świat inaczej i to sprawia, że jest taki różnorodny, a gdy spojrzymy głębiej, jest on piękny.
Nie chce streszczać Wam fabuły poszczególnych opowiadań, sami to odkryjecie, chce Wam powiedzieć, że ta pozycja to nie tylko taka świąteczna kategoria, jest to coś więcej. Skłania nas do wiary nie raz w niemożliwe, a przecież ważne jest to i w codziennym życiu, aby po prostu otworzyć się na więcej, bo siedzenie za swoim murem, jedynie odgradza nas od świata.
Z opowiadaniami nie miałam do czynienia ładne parę lat (w tym miejscu, uświadamiam sobie, że było to chyba w liceum, a to było dawno temu, co świadczy, że powoli robi się ze mnie staruszka ;) ), ale ten zbiór pokazał mi, że źle robię omijając te pozycję. Krótkie formy, też są tymi wartościowymi, a pokazanie ciekawej historii w nich jest nie lada wyczynem.
„Czas cudów” to pozycja lekka, otulająca ciepłem i sprawiająca, że małe rzeczy mają nie raz wielkie znaczenie. Polecam serdecznie.

Czy można poczuć klimat świąt po świtach? Oczywiście, że tak! Wystarczy usiąść wygodnie w fotelu, wziąć do ręki „Czas cudów, czyli opowieści pod jemiołą” i dać się ponieść treści, która w nas wniknie.
„Czas cudów” jest to zbiór opowiadań, napisanych przez dziesięć autorek. Opowiadania nie stanowią całości. Nie są połączone bohaterami, każde z nich jest odrębnym elementem....

więcej

mniej

Pokaż mimo to