Nie miałam pojęcia, że jeden z moich ulubionych seriali został zrealizowany na podstawie książki.

Serial lepszy niż książka, ale bardzo wiernie ją odwzorowuje.

Lubię wracać do tego serialu, do książki, też na pewno będę wracać co jakiś czas

Polecam

Nie miałam pojęcia, że jeden z moich ulubionych seriali został zrealizowany na podstawie książki.

Serial lepszy niż książka, ale bardzo wiernie ją odwzorowuje.

Lubię wracać do tego serialu, do książki, też na pewno będę wracać co jakiś czas

Polecam

Życie pisze najlepsze scenariusze. Książka gorsza od serialu, ale gdyby nie ona, a właściwie wypracowanie szkolnego wychowanka autora (Lechosława Ucińskiego),nie powstałby jeden z najlepszych polskich seriali. Można czytać, a tym bardziej oglądać (serial) bez końca.

Życie pisze najlepsze scenariusze. Książka gorsza od serialu, ale gdyby nie ona, a właściwie wypracowanie szkolnego wychowanka autora (Lechosława Ucińskiego),nie powstałby jeden z najlepszych polskich seriali. Można czytać, a tym bardziej oglądać (serial) bez końca.

Książka jest na podstawie serialu. Mnie osobiście bardzo się podobała bo jest w duchu pozytywizmu czyli silną wolą, pracą i samozaparciem można zdobyć prawie wszystko.

Książka jest na podstawie serialu. Mnie osobiście bardzo się podobała bo jest w duchu pozytywizmu czyli silną wolą, pracą i samozaparciem można zdobyć prawie wszystko.

Kupiłam tę książkę na kiermaszu charytatywnym i nie mogłam uwierzyć w swoje szczęście!
Serial, który tak bardzo lubię, mam teraz w formie papierowej.
Czasy PRL-u, mimo że nie należą do wesołych, budzą we mnie wspomnienia z dzieciństwa.

Bohaterowie powieści muszą radzić sobie z trudną rzeczywistością, szczególnie Leszek, który jak wiele osób w tamtym okresie migruje ze wsi do miasta. To mądry i ambitny chłopak, do tego pełen życzliwości. I tym ujął Anię - dziewczynę z Łodzi, studentkę wychowaną w rodzinie inteligenckiej, która wraz z koleżankami przyjechała na wakacje na wieś. Początkowo śmieszył ją wiejski chłopak, z biegiem czasu zaczyna dostrzegać w nim zalety, a szczególnie pozytywne nastawienie do świata i upór w dążeniu do celu.

Z tego co wiem, książka powstała na faktach.
Zachęcam do przeczytania.

Kupiłam tę książkę na kiermaszu charytatywnym i nie mogłam uwierzyć w swoje szczęście!
Serial, który tak bardzo lubię, mam teraz w formie papierowej.
Czasy PRL-u, mimo że nie należą do wesołych, budzą we mnie wspomnienia z dzieciństwa.

Bohaterowie powieści muszą radzić sobie z trudną rzeczywistością, szczególnie Leszek, który jak wiele osób w tamtym okresie migruje ze wsi...

Super książka. Kilka razy oglądałam ten serial, nie wiedziałam że powstał na podstawie książki. Polecam.

Super książka. Kilka razy oglądałam ten serial, nie wiedziałam że powstał na podstawie książki. Polecam.

Ile to razy oglądałam "Daleko od szosy", nie mając pojęcia, że ma swój pierwowzór książkowy. Teraz wiem, że serial został zrealizowany bardzo wiernie. Trochę dziwnie było czytać o losach bohaterów, które znałam wyłącznie z telewizji, ale nie umniejszyło to przyjemności z czytania. Leszka, Anię i Bronkę ciągle bardzo lubię. Może to sentyment przeze mnie przemawia, ale chwile z nimi spędzone były naprawdę miłe. Co prawda nie aż tak jak serial, ale warto było sprawdzić, jak wygląda książka.

Ile to razy oglądałam "Daleko od szosy", nie mając pojęcia, że ma swój pierwowzór książkowy. Teraz wiem, że serial został zrealizowany bardzo wiernie. Trochę dziwnie było czytać o losach bohaterów, które znałam wyłącznie z telewizji, ale nie umniejszyło to przyjemności z czytania. Leszka, Anię i Bronkę ciągle bardzo lubię. Może to sentyment przeze mnie przemawia, ale chwile...

„Jemu nikt nic nie daje, on musi wspinać się na palce po to, co u nas leży na podłodze” - piękne i mądre spostrzeżenie, niezwykle trafnie przedstawiające sytuację Leszka Góreckiego, który na swej drodze ku dorosłości napotykał same przeszkody. Kompleksy z powodu wywodzenia się z biednej, gospodarskiej rodziny, nieobycie wśród mieszczuchów, z którymi przyszło mu obcować, brak wykształcenia, wieczny brak pieniędzy, i przede wszystkim absurdy PRL-u, rzucające kłody na drodze do lepszego życia – niejeden by się poddał, musząc non stop zmagać się z takimi trudnościami. Ale nie Leszek. Ten uparty i nieco narwany młodzieniec niejeden raz pokazał wszystkim dookoła, że jest twardym zawodnikiem w tej nierównej potyczce. I choć na każdym kroku startował z pozycji przegranej, to niemal zawsze udawało mu się osiągnąć to do czego zmierzał. I to własnymi siłami, z rzadka tylko prosząc innych o pomoc. Upór Leszka w dążeniu do celu, jego twarde stąpanie po ziemi są godne najwyższej pochwały. Niesamowite, ile w tym chłopaku było samozaparcia, ile siły.

„Daleko od szosy” jest książką bardzo klimatyczną, doskonale przedstawiającą realia głębokiego PRL-u. Znakomicie zostały w niej też ukazane różnice w mentalności osób wychowanych na wsi i osób znających tylko życie miejskie (jakie występowały jeszcze kilkadziesiąt lat temu, a które obecnie zostały już zatarte).
Lektura jest napisana bardzo przystępnym językiem i interesującym stylem. Jest to głównie forma opowiadania, w której dostrzec można również elementy reportażu. Autor w zdecydowanej większości posługuje się pełnymi zdaniami, nie stroni też od dialogów. Jednak napotkamy tutaj także fragmenty przedstawione za pomocą pojedynczych słów, urywanych, rzucanych jakby w nieładzie. Powstało dzięki temu całkiem ciekawe połączenie stylów, które nadało książce charakteru.

Na koniec jeszcze parę słów na temat powstałego w latach 70 – tych, kilkuodcinkowego serialu pod tym samym tytułem. Powiem Wam, że ekranizacja wiernie odtwarza fabułę książki. Choć moim zdaniem, książka jest jednak lepsza. Przede wszystkim jest bogatsza w przemyślenia Leszka, Ani, Bronki. W ich spostrzeżenia dotyczące różnych spraw. W filmie po części zostało to zawarte w dialogach, ale to jednak nie to samo. Dlatego też, nawet jeśli znamy tę historię z ekranu, to i tak warto po książkę sięgnąć. Zwłaszcza, że znajomość fabuły ani trochę nie przeszkadza w czytaniu.
Polecam!

„Jemu nikt nic nie daje, on musi wspinać się na palce po to, co u nas leży na podłodze” - piękne i mądre spostrzeżenie, niezwykle trafnie przedstawiające sytuację Leszka Góreckiego, który na swej drodze ku dorosłości napotykał same przeszkody. Kompleksy z powodu wywodzenia się z biednej, gospodarskiej rodziny, nieobycie wśród mieszczuchów, z którymi przyszło mu obcować,...

Moja ulubiona książka z młodości. Mam to szczęście że posiadam tę książkę w swojej biblioteczce.

Moja ulubiona książka z młodości. Mam to szczęście że posiadam tę książkę w swojej biblioteczce.

Świetna książka, ale z tych, których filmowa adaptacja jest jeszcze lepsza :)

Świetna książka, ale z tych, których filmowa adaptacja jest jeszcze lepsza :)

Dla ludzi, którzy pamiętają i polubili serial "Daleko od szosy" jak najbardziej polecam tę książkę. Sam byłem bardzo zdziwiony kiedy się dowiedziałem, że w ogóle jest taka. Serial bardzo mi się podobał i to samo mogę napisać o książce. Świetnie się to czytało, bardzo szybko i z towarzyszącymi różnorodnymi emocjami, a to świadczy jak dla mnie o talencie pisarskim autora.
Być może są ludzie, którzy nie mają pojęcia o czym był serial, o czym jest ta książka.
Bohaterem jest chłopak ze wsi, który postanawia z niej wybyć by doświadczyć tego co na zewnątrz. Zaznaczam, że akcja to głęboki PRL, a biorąc pod uwagę czasy współczesne to wiele znaczy. Zanim jednak z tej swojej wioski wyruszy w świat wiele się wydarza w trakcie jego pobytu w miejscowości rodzinnej. To książka o wielkiej ambicji, o próbach osiągania celów, które początkowo wydają się niemożliwe do zrealizowania, o spełnianiu marzeń, ale też o wielkiej miłości oraz swego rodzaju mezaliansie.
Uważam, że bardzo ciepło odbiorą "Daleko od szosy" czytelnicy wychowani w PRL oraz ci, którzy choć tylko trochę go doświadczyli więc roczniki tak od 1980 do 1985. Ci młodsi mogą zupełnie już tych treści nie poczuć. Bo skąd? To już dzieci świata wirtualnego!

Dla ludzi, którzy pamiętają i polubili serial "Daleko od szosy" jak najbardziej polecam tę książkę. Sam byłem bardzo zdziwiony kiedy się dowiedziałem, że w ogóle jest taka. Serial bardzo mi się podobał i to samo mogę napisać o książce. Świetnie się to czytało, bardzo szybko i z towarzyszącymi różnorodnymi emocjami, a to świadczy jak dla mnie o talencie pisarskim autora.
Być...