Bardzo cenię Marka Orzechowskiego. Za rzetelność, uczciwość i warsztat dziennikarski. I wiedzę. Ten facet naprawdę wie o czym pisze. We wstępie do zbioru swoich tekstów zebranych pod tytułem „Europolis“ podaje swoje dziennikarskie credo, ktore można najkrócej streścić w jednym zdaniu: kiedy nie wiesz nie pisz. „Fakt może być tylko jeden, jest od dziennikarza niezależny, jak słońce, które świeci nad horyzonetm. Skłaonność niektórych kolegów do panowania nad faktem kończy się dla nich z reguły, prędzej czy później, zawodowym dramatem.“ To świetny punkt wyjścia do reflaksji nad obecnym stanem dziennikarstwa w Polsce. I świetny punkt wyjścia do tekstów zamieszczonych w tym tomie, tekstów, które ukazywały się w polskiej prasie (m.in w Tygodniku Powszechnym, Polityce, Odrze, Gazecie Wyborczej) od końcówki lat 90-tych do 2016. To rzetelna kronika przełomu wieków w Europie. Orzechowski wiele lat mieszka w Europie i sprawy europejskie są mu bliskie i jako dziennikarzowi i jako Polakowi i jako Europejczykowi. Niesamowite jak zdynamizowały się procesy polityczno-społeczne w Europie i poszczególnych jej krajach. Teksty Orzechowskiego tak niedawno napisane wydają się opowiadać o niedalekiej, ale jednak historii, sięgają od zjednoczenia Niemiec i Gintera Grassa aż do Brexitu i Macrona. I dobrze, że Autor ich nie aktualizował. Zostawił tak jak były napisane jako świadectwo swoich czasów. A jego analizy okazały się nadzwyczaj trafne. Kiedy ktoś mi mówi, że nie interesuje się polityką i tym, co dzieje się na świecie, bo nie chce się denerwować, pytam zwykle : „Ale oglądasz się na lewo i prawo kiedy przechodzisz przez ulicę?“ Książki Marka Orzechowskiego polecam każdemu, kto chce się orientować w tym, co dzieje się dalej niż na naszym podwórku. Dzięki jego mądrym tekstom mamy szansę dowiedzieć się wiele o mechanizmech rządzących europejską polityką i do tego są świetnym materiałem do tzw. refleksji własnej. Może dzięki temu nie damy się rozjechać, a przynajmniej będziemy ciut mądrzjesi.

Bardzo cenię Marka Orzechowskiego. Za rzetelność, uczciwość i warsztat dziennikarski. I wiedzę. Ten facet naprawdę wie o czym pisze. We wstępie do zbioru swoich tekstów zebranych pod tytułem „Europolis“ podaje swoje dziennikarskie credo, ktore można najkrócej streścić w jednym zdaniu: kiedy nie wiesz nie pisz. „Fakt może być tylko jeden, jest od dziennikarza niezależny, jak...