Co się stanie gdy zachoruje Papa Smerf. W idealnym, wręcz utopijnym, społeczeństwie Smerfów nie ma lekarza. Wszystkim zajmuje się Papa Smerf, zatem jeśli zaniemoże, trzeba znaleźć kogoś, kto go zastąpi. Tak narodził się pomysł na Smerfa Doktora, który to umiejętnie wytyka współczesną praktykę szarlatanów udających lekarzy. Brak fachowej wiedzy, przepisywanie masy zbędnych pigułek czy innych leków, leczenie recepturami zasłyszanymi z pogłosek. Może się wydawać, że w obecnej dobie zaawansowanej medycyny to przeszłość, ale nic bardziej mylnego. Ten komiks dobrze to pokazuje, a przy okazji skupia się na kilku innych aspektach, związanych z leczeniem kogoś na własną rękę. Nawet Gargamel ma tutaj swoje pięć minut, ale tym razem w bardzo niecodziennej roli.

Całemu zamieszaniu jest winien Smerfohondryk, czyli Smerf, który ciągle doszukuje się u siebie nowych chorób. Papa Smerf ma od dawna problem z tym podopiecznym, ale nie jest wstanie go wyleczyć. Z pomocą postanawia przyjść inny Smerf, który pokłada zaufanie w zasłyszanych od "kogoś tam" recepturach. W ten oto sposób rodzi się Smerf Doktor, który niestety nie posiada fachowej wiedzy medycznej, a na dokładkę zaczyna z czasem bawić się w tworzenie leków. Jak łatwo można się domyślić, tworzy to niebezpieczną mieszankę, natomiast na dokładkę Smerf zaczyna tworzyć na własną rękę nowe receptury.

Przygoda jest niezłą przestrogą przed leczeniem się na własną rękę. Nie chodzi tutaj o sprawdzone, domowe sposoby, które są dobre. Stosuje je tutaj nawet Papa Smerf. Mam tu na myśli leczenie się na zasadzie zasłyszanych plotek, że koleżance szwagra kuzynki brata mojej teściowej pomógł jakiś lek, na bazie tego a tego. Nie ma w tym nic śmiesznego bo wiele osób właśnie tak stara się leczyć, nie idąc tym samym do lekarza. Potem tylko rodzą się kłopoty, które czasem bardzo ciężko odkręcić.

Nie inaczej jest w przypadku brania wszystkich leków jak popadnie lub chodzenia do lekarza z byle pierdołą. Ten aspekt, również jest tutaj ganiony, a przy tym pokazany w krzywym zwierciadle. Świetnie wygląda scena jak Smerfy prześcigają się w tym, kto ile leków bierze, aby nie chorować, a potem narzekają, że coraz gorzej się czują. Brzmi znajomo, czyż nie? Na dokładkę dochodzą oczywiście nowi specjaliści, którzy gdzieś coś wyczytali i bez odpowiedniej wiedzy starają się to stosować na innych. W przypadku społeczeństwa takiego jak u Smerfów, rodzi to katastrofalne konsekwencje.

Oczywiście całość pokazano w sposób humorystyczny, prześmiewczy i z goła satyryczny, choć morału nie zabrakło. Papa Smerf miał w tej przygodzie bardzo ciężko, jednak on też przyczynił się do zaistnienia całej sytuacji, swoją pracą, ignorując pierwsze symptomy niebezpieczeństwa. Dobrze pokazano też rolę Smerfetki jako pielęgniarki, która w pojedynkę musiała zająć się całą masą pacjentów. Tym samym autorzy ukazali przepaść jaka dzieli lekarza i pielęgniarkę w środowisku lekarskim. Gargamel, o czym wspomniałem na początku, również ma swój moment w całej przygodzie, ale to pozostawiam wam do samodzielnego odkrycia. Pamiętajcie zatem aby dbać o swoje zdrowie i zastanowić się kilka razy nim sięgniecie po jakieś leki, bez zasięgnięcia opinii u sprawdzonego lekarza.

Co się stanie gdy zachoruje Papa Smerf. W idealnym, wręcz utopijnym, społeczeństwie Smerfów nie ma lekarza. Wszystkim zajmuje się Papa Smerf, zatem jeśli zaniemoże, trzeba znaleźć kogoś, kto go zastąpi. Tak narodził się pomysł na Smerfa Doktora, który to umiejętnie wytyka współczesną praktykę szarlatanów udających lekarzy. Brak fachowej wiedzy, przepisywanie masy zbędnych...

CZY SMERFY CHORUJĄ?

Oczywiście, że tak. Na co? Głównie na najróżniejsze urazy, które przytrafiają się tym sympatycznym, niebieskim stworzonkom. Teraz jednak nadszedł czas by bliżej przyjrzeć się tej tematyce i przekonać się czy w ich wiosce potrzebny jest lekarz czy może Papa Smerf da sobie radę ze wszystkim sam.

Smerfy nigdy nie miały lekko. Ciągle pracują, właściwie bez chwili wytchnienia, wciąż też zmagają się z kolejnymi niebezpieczeństwami, w tym, oczywiście, ze swoim największym wrogiem, Gargamelem. Nic więc dziwnego, że naszym małym bohaterom często zdarzają się jakieś zranienia, a do tego zwykłe choroby, jak choćby przeziębienie, także nawiedzają naszą niebieską społeczność. Co w takich przypadkach robią sympatyczni bohaterowie? Udają się po pomoc do Papy Smerfa, który zawsze chętnie im jej udziela. Teraz też, chociaż jest bardzo zajęty najnowszym eksperymentem. Jednak tym razem zalecenia, jakie miał dla urojonych objawów Smerfochondryka samemu zainteresowanemu wydają się zbyt łagodne w stosunku do tego, jak się czuje. Inne Smerfy też są takiego zdania, wszyscy zaczynają prześcigać się w doradzaniu co najlepiej by mu pomogło, a tymczasem jeden z nich wpada na pomysł by zacząć leczyć także innych. Jego zdaniem Papa Smerf jest zbyt zajęty by właściwie zadbać o zdrowie swoich podopiecznych, dlatego też Smerf Doktor zaczyna swoją praktykę. Początki nie są zbyt obiecujące, jednak wkrótce niemalże cała wioska zaczyna leczyć się u niego. I nie ma znaczenia, że jego lekarstwa szkodzą, zamiast pomagać. W końcu Doktor wystawia zwolnienia od pracy, a wizyty u niego stają się wręcz modne. Poza tym pacjentów zaczyna przybywać tak bardzo, że pojawia się konieczność otworzenia szpitala. Co dalej? Smerfna karetka, Smerfetka-pielęgniarka… Nawet Papa Smerf nie jest w stanie zatrzymać tego groźnego dla zdrowia szaleństwa. Czy Smerfy opamiętają się zanim będzie za późno?

„Smerf Doktor” jest albumem tak udanym, że nie powstydziłby się go pewnie sam Peyo, twórca małych, niebieskich bohaterów. Kontynuatorzy jego spuścizny w swoich dziełach prezentowali najróżniejszy poziom, nigdy jednak nie zawiedli oczekiwań czytelników – a przynajmniej nie w znaczący sposób. Tym komiksem udowadniają jednak, że wiedzą co robią i mają dość znakomitych pomysłów, żeby w dobrym stylu kontynuować serię.

Co dobrego jest w najnowszym tomie? Przede wszystkim znakomity humor, duża porcja satyry i konkretna ilość wydarzeń, których tempo narasta wraz z rozwojem akcji. Jak zwykle historia uczy młodszych odbiorców pewnych wartości, znalazło się też miejsce dla kilku żartów dla starszych czytelników, a całość została tradycyjnie znakomicie zilustrowana w klasyczny sposób. Jeśli więc szukacie dobrego komiksu dla najmłodszych, który śmiało będziecie mogli przeczytać sami i znakomicie się przy tym bawić, sięgnijcie tak po ten, jak i po pozostałe tomy serii. Warto, a zapowiedź wydania „Smerfolimpiady”, która w Polsce miała się pojawić dobrych kilkanaście lat temu (pamiętam wzmiankę w jednym z tomów czytanych w dzieciństwie),optymistycznie nastraja na przyszłość.

Recenzja opublikowana na moim blogu: http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/11/23/smerf-doktor-luc-parthoens-thierry-culliford-alain-maury/

CZY SMERFY CHORUJĄ?

Oczywiście, że tak. Na co? Głównie na najróżniejsze urazy, które przytrafiają się tym sympatycznym, niebieskim stworzonkom. Teraz jednak nadszedł czas by bliżej przyjrzeć się tej tematyce i przekonać się czy w ich wiosce potrzebny jest lekarz czy może Papa Smerf da sobie radę ze wszystkim sam.

Smerfy nigdy nie miały lekko. Ciągle pracują, właściwie bez...