Cinder

Szesnastoletnia ja byłaby zachwycona tą książką. I chociaż fanką si-fi nigdy nie byłam, to historię Cinder przeczytałam z przyjemnością. Ocena trochę zawyżona, ze względu na to, że już dawno nie przeczytałam nic od deski do deski - a tą skończyłam w dwa dni. Polecam mocno, ale nie nastawiajcie się na powieść wysokich lotów.

Szesnastoletnia ja byłaby zachwycona tą książką. I chociaż fanką si-fi nigdy nie byłam, to historię Cinder przeczytałam z przyjemnością. Ocena trochę zawyżona, ze względu na to, że już dawno nie przeczytałam nic od deski do deski - a tą skończyłam w dwa dni. Polecam mocno, ale nie nastawiajcie się na powieść wysokich lotów.

„Stanowił fantazję każdej dziewczyny w kraju. Był tak daleki od jej kręgów, jej świata, że powinna przestać o nim myśleć już w momencie, kiedy zatrzasnęły się drzwi. Powinna przestać o nim myśleć natychmiast. Nigdy już o nim nie pomyśli inaczej niż jako o kliencie. I księciu. A jednak wspomnienie jego palców na skórze jakoś nie chciało zblednąć”.

💙💙💙

O to ona. Moja pierwsza pozycja, rozpoczynając #365dnifantastyki.

„Cinder” autorstwa Marissy Meyer to książka, która zachwyciła mnie pod wieloma względami.

Po pierwsze i czego nie da się ukryć, a każdy z was musi przyznać, iż oprawa graficzna tej książki jest niesamowita. Naprawdę jako okładkowa sroka nie mogę się nią nacieszyć.

Wiadomo oczywiście nie wszystko złoto, co się świeci, jednak mogę zapewnić, że ta lektury zdecydowanie was nie rozczaruje.

No, ale o czym ta książka właściwie jest?

Po samym tytule, jak i po pantofelku na okładce można się domyślić, iż będzie to historia inspirowana baśnią „Kopciuszek". I trochę tak jest.

Mamy złą przyszywaną matkę, dwie siostry i dziewczynę cyborga, która jest w ich domu wykorzystywana i traktowana lekceważąco.
Mamy księcia i wielki bal oraz zgubioną na tym balu nóżkę.

Tutaj wszystko się zgadza. Jednak ta historia jest zdecydowanie bardziej tajemnicza i fantastyczna niż może się z opisu wydawać.

Ta książka to tak naprawdę początek świetnie zapowiadającej się sagi, która ma cudownie przedstawiony świat nieco znany i nieznany. Taka daleka przyszłość, w której ludzie i cyborgi będą żyli na Ziemi, a ich wrogiem będzie nieznana groźna choroba i niebezpieczny księżycowy lud. A także to z czym od zawsze boryka się ludzkość: dyskryminacja i brak tolerancji.

Bohaterowie zostali przez autorkę świetnie wykreowani. Nie są schematyczni ani nudni, a wręcz przeciwnie. Czuję także, że jeszcze nie wyjawili całego swojego potencjału i że nie jednym nas jeszcze zaskoczą. Nie mogę się tego doczekać.

Mnie ta książka bardzo się spodobała. Jestem nią zachwycona. Na dniach będę zabierać się za kontynuację.

Polecam !!!

„Stanowił fantazję każdej dziewczyny w kraju. Był tak daleki od jej kręgów, jej świata, że powinna przestać o nim myśleć już w momencie, kiedy zatrzasnęły się drzwi. Powinna przestać o nim myśleć natychmiast. Nigdy już o nim nie pomyśli inaczej niż jako o kliencie. I księciu. A jednak wspomnienie jego palców na skórze jakoś nie chciało zblednąć”.

💙💙💙

O to ona. Moja...

Wzbraniałam się przed czytaniem "Cinder", bo główną bohaterką jest cyborg, a świat w którym się wszystko dzieje, to ziemia w przyszłości. Jakoś tak przyzwyczaiłam się, do abstrakcyjnych światów, bardziej osadzonych w realiach średniowiecza. Nie do końca byłam przekonana, że ta książka będzie dla mnie. I jakże byłam w błędzie. Ta powieść wciągnęła mnie od pierwszych stron, do tego stopnia, że nie mogłam się dosłownie oderwać od niej.
Jest to reteling baśni o Kopciuszku, gdzie jak już wspomniałam, nasza bohaterka jest cyborgiem, a wymarzonym księciem przyszły cesarz Wschodniej Wspólnoty. Akcja bowiem dzieje się w odległej przyszłości, kiedy to po IV wojnie światowej państwa postanowiły się połączyć w kilka wspólnot, razem tworząc Unię Ziemską. Głównym problemem ówczesnego świata jest rozprzestrzeniająca się plaga, pochłaniająca setki tysięcy istnień ludzkich, oraz ciągłe zagrożenie wojną z Księżycowymi. Są oni potomkami ziemskich kolonistów na Księżycu, którzy wykształcili umiejętność manipulowania umysłami innych istot. Historia zaczyna się w momencie, gdy Cinder spotyka księcia Kaia, któremu ma naprawić androida, jest bowiem genialnym mechanikiem. I w tym momencie zmienia się całe jej życie.
Świetnie bawiłam się czytając tę książkę, zwłaszcza gdy odnajdywałam wspólne punkty z baśnią. Autorka doskonale wplotła znane nam elementy w całkiem nową historię. Mamy więc, oprócz biednej pasierbicy i cudnego księcia, złą macochę, wielki bal, a nawet zgubiony pantofelek...no powiedzmy, że pantofelek. W każdym razie nawiązania do klasycznego Kopciuszka są genialne.
Jeśli chodzi o bohaterów są naprawdę dobrze wykreowani. Wczułam się w sytuację Cinder, jest postatcią pełną emocji, której naprawdę się współczuje i rozumie jej wybory. Fajnie, że autorka zwiększyła rolę księcia w stosunku do oryginału, że jego rola nie ogranicza się tylko do balu. Chociaż brakowało mi jeszcze większego podkreślenia jego uczuć, obaw, rozterek. W końcu facet znalazł się w patowej sytuacji. A główny zły bohater, którym wbrew pozorom nie jest macocha? uuu na samą myśl włos się jerzy...
Gorąco polecam!

Wzbraniałam się przed czytaniem "Cinder", bo główną bohaterką jest cyborg, a świat w którym się wszystko dzieje, to ziemia w przyszłości. Jakoś tak przyzwyczaiłam się, do abstrakcyjnych światów, bardziej osadzonych w realiach średniowiecza. Nie do końca byłam przekonana, że ta książka będzie dla mnie. I jakże byłam w błędzie. Ta powieść wciągnęła mnie od pierwszych stron,...

Za każdym razem, kiedy trafiam na jakąś cudowną fantastykę dociera do mnie, jak wiele wcześniej straciłam nieczytając jej. Nie wiem czy też tak macie, że czasem wasze preferencje czytelnicze zależą od danego dnia lub nastroju? Ostatnio miałam czas, gdzie bardziej czytałam romanse, niż książki fantasy, ale uwierzcie mi Cinder sprawiła, że znów jedyne, co mam chęć czytać to fantastyka. Siedzę właśnie z kubkiem herbaty i jedyne o czym myślę to to, co wydarzyło się w tej basniowo-futurystycznej powieści! Uwielbiam oglądać bajkę o Kopciuszku, uwielbiam oglądać filmy o Kopciuszku i czytać książki o tej źle traktowanej przez macochę dziewczynie, ale to co zafundowała mi autorka Cinder przerosło moje wszelkie oczekiwania! Od tej pory już zawsze Kopciuszek będzie kojarzył mi się z tą fantastyczną, szalenie genialną i cudownie napisaną książką! Jeszcze czegoś takiego nie czytałam nigdy. No, bo sami powiedźcie... Wpadlibyście na to, żeby Kopciuszek była utalentowaną mechanik, a w dodatku cyborgiem?! Ja w życiu!
Wiem, że dla niektórych to może brzmi dziwacznie, ale dla fanów fantastyki to bez dwóch zdań zapali wszystkie ostrzegawcze lampki w mózgu z napisem "czytaj!", a jedyne o czym będą myśleć przez następne kilka dni czytania to Cinder. Polecam również ją osobą, które na codzień nie sięgają po tego typu książki. W końcu większość z nas na pewno zna Kopciuszka, a ta historia na pewno wywoła w was wiele emocji.

Kopciuszek - znienawidzona przez macochę mechaniczka cyborg, która nie zna swojej przeszłości.
Zaraz - opanowuje świat, a chorują na nią nie tylko ludzie, ale również cyborgi.
Przystojny książę Kai - bo przecież w baśni o Kopciuszku nie może zabraknąć księcia!
Bezlitośni księżycowi ludzie patrzący z kosmosu - bo przecież nie pozwolimy by zła macocha odgrywała pierwsze skrzypce, jako ta "najokropniejsza". Cóż zwyczajnie jej się takie wyróżnienie nie należy. To by był zbyt duży komplement.
I sam środek międzygalaktycznej wojny - bo przecież nasza piękna Cinder musiała wpakować się w coś tak szalonego!

Polecam z całego serca i lecę czytać drugą część, bo czeka na mnie czerwony kapturek, a jak wiadomo - z pewnością w pobliżu pojawi się również przystojny wilk. Buziaki!

Za każdym razem, kiedy trafiam na jakąś cudowną fantastykę dociera do mnie, jak wiele wcześniej straciłam nieczytając jej. Nie wiem czy też tak macie, że czasem wasze preferencje czytelnicze zależą od danego dnia lub nastroju? Ostatnio miałam czas, gdzie bardziej czytałam romanse, niż książki fantasy, ale uwierzcie mi Cinder sprawiła, że znów jedyne, co mam chęć czytać to...

„Saga księżycowa” jest definitywnie jednym z najlepszych odkryć tego roku. Mimo, że wiele się o niej słyszało, to nie sądziłam, że aż tak skradnie moje serce, szczególnie, że w re-tellingu starych baśni w futurystycznym cyber-świecie dużo mogło pójść nie tak 😉 A jednak nie poszło, przynajmniej dla mnie – bo jak zawsze zaznaczam- każdy w książkach szuka czegoś innego. Dla mnie największym zaskoczeniem w serii Marissy Meyer okazało się świeżość historii i niespodziewane poprowadzenie akcji. W końcu słysząc „Kopciuszek” czy „Czerwony Kapturek” wszyscy mamy w głowie, jedno, przerabiane już na milion sposobów zakończenie. A jednak tutaj, nic nie jest takie jakie się wydaje, a „inspiracja baśnią” nabiera w Księżycowej zupełnie innego, świeżego znaczenia. To chyba największy plus całej serii, która mnie urzekła również piękną oprawą graficzną okładek oraz pewną dozą „ciepła” które odczuwam czytając książki Marissy Meyer, czy też np. Anety Jadowskiej. Polecam każdemu, kto lubi młodzieżowe, futurystyczne jak i baśniowe klimaty.

TOM I: CINDER – W pierwszym tomie poznajemy Cinder – dziewczynę cyborga z Nowego Pekinu, pracującą na targu jako mechanik i marzącym o lepszym życiu niż tym, które wiedzie pod czujnym okiem swojej macochy i dwóch przyrodnich sióstr. Pewnego dnia jej los zdaje się odmienić bo do jej stoiska podchodzi sam książę Kai, zlecając jej naprawę robota, przechowującego ściśle tajne i poufne dane. Niestety jej droga do happy endu wcale nie będzie taka prosta i usiana różami… W całym państwie bowiem zaognia się pandemia litumozy, przez co Cinder wdaje się w zaskakujący układ z dworskim lekarzem którego stawką ma być życie jej przyrodniej siostry. Na domiar złego sprawy komplikują się, gdy ma dojść do ważnego wydarzenia w całym królestwie, a na Ziemię mają przylecieć Księżycowi. By ujść z życiem, nasza bohaterka musi ukrywać nie tylko fakt, że nie jest w pełni człowiekiem, ale też swoje pochodzenie.

8/10

„Saga księżycowa” jest definitywnie jednym z najlepszych odkryć tego roku. Mimo, że wiele się o niej słyszało, to nie sądziłam, że aż tak skradnie moje serce, szczególnie, że w re-tellingu starych baśni w futurystycznym cyber-świecie dużo mogło pójść nie tak 😉 A jednak nie poszło, przynajmniej dla mnie – bo jak zawsze zaznaczam- każdy w książkach szuka czegoś innego. Dla...

Bardzo dobry reetling kopciuszka. Świetna rozrywka i wyjątkowo interesujący świat przedstawiony.

Jestem kupiona i lecę czytać dalsze tomy ✨

Bardzo dobry reetling kopciuszka. Świetna rozrywka i wyjątkowo interesujący świat przedstawiony.

Jestem kupiona i lecę czytać dalsze tomy ✨

Cinder to moja ulubiona cześć, w księciu Kaiu zakochałam się jakieś 2 lata temu i to od pierwszych stron😍🤭 no i postać Cinder pełna ładunku emocji, nie raz podczas czytania łza w oku się zakręciła. Cinder to kopciuszek z przyszłości... walczący o losy świata🤗 Polecam 😉

Cinder to moja ulubiona cześć, w księciu Kaiu zakochałam się jakieś 2 lata temu i to od pierwszych stron😍🤭 no i postać Cinder pełna ładunku emocji, nie raz podczas czytania łza w oku się zakręciła. Cinder to kopciuszek z przyszłości... walczący o losy świata🤗 Polecam 😉

,,Cinder" była bardzo przyjemną lekturą . Największą jej wadą była jednak przewidywalność i schematyczność.
Mam nadzieję ,że kolejne tomy wyjdą ze schematów.

,,Cinder" była bardzo przyjemną lekturą . Największą jej wadą była jednak przewidywalność i schematyczność.
Mam nadzieję ,że kolejne tomy wyjdą ze schematów.

Skończyłam reread pierwszego tomu Sagi Księżycowej po prawie dziesięciu latach i... Podobało mi się!
Mimo, że po takim upływie czasu nie jest to dla mnie dziesięciogwiazdkowa lektura (trochę już chyba jednak wyrosłam), to dalej twierdzę że jest to świetna, wciągająca i klimatyczna lektura! Bardzo odpowiada mi połączenie baśni i sci-fi/dystopii. Uwielbiam postać Cinder! Jako "Kopciuszek" jest świetna, podoba mi się, że posiadała te wszystkie cechy których prawdziwy Kopciuszek nie miał - hardość, ambicja, chęć walki o siebie i o wartości które wyznaje. Ponadto mimo tego, że przez całe życie mówiono jej że jest nikim, to ona nie daje się stłamsić do końca, nie jest słodko-pierdząca i przymilna tylko po to by dostać odrobinę ciepła, wsparcia czy przywilejów, które reszcie wydają się oczywiste.
Powiem też, że po tych 10 latach nie czułam że robię re-read, tylko że czytam książkę po raz pierwszy. Nie pamiętałam kompletnie nic! A mimo wszystko, najważniejszej kluczowej rzeczy się domyśliłam, lecz wcale mi to nie przeszkadzało i jak na szpilkach czekałam aż dotrze to do Cinder.
Ocena 9/10 ⭐ dlaczego nie 10? Z jednego prostego powodu: Nienawidzę Kopciuszka. Przepraszam wszystkich fanów, ale nie znoszę tej baśni do szpiku kości, zawsze czuje się sfrustrowana i zażenowana jak ją widzę czy o niej myślę. A z racji tego że "Cinder" jest retellingiem Kopciuszka i nawiązania do baśni musiały się pojawić, to musiałam tę jedną gwiazdkę odjąć, bo w każdym momencie w którym "porównanie" było nazbyt widoczne to się irytowałam... Ale, polecam! A ja już niedługo będę kontynuować przygodę z Sagą Księżycową!

Skończyłam reread pierwszego tomu Sagi Księżycowej po prawie dziesięciu latach i... Podobało mi się!
Mimo, że po takim upływie czasu nie jest to dla mnie dziesięciogwiazdkowa lektura (trochę już chyba jednak wyrosłam), to dalej twierdzę że jest to świetna, wciągająca i klimatyczna lektura! Bardzo odpowiada mi połączenie baśni i sci-fi/dystopii. Uwielbiam postać Cinder!...