49/52

49/52

Nie będę się przesadnie rozpisywać, ale tak jak uwielbiam twórczość Sandersona i pomysł "Białego piasku" jest ciekawy, tak wykonanie do mnie nie dociera. Nie przekonuje mnie.

Zacznijmy od tego, że styl rysunku nie do końca mi się podobał, a jeszcze co dziwniejsze zmienił się w połowie tomu - nagle kolejne rozdziały wyglądały zupełnie inaczej .

Fabularnie też nie porywa. Szkoda, byłoby lepsze w formie książki.

Nie będę się przesadnie rozpisywać, ale tak jak uwielbiam twórczość Sandersona i pomysł "Białego piasku" jest ciekawy, tak wykonanie do mnie nie dociera. Nie przekonuje mnie.

Zacznijmy od tego, że styl rysunku nie do końca mi się podobał, a jeszcze co dziwniejsze zmienił się w połowie tomu - nagle kolejne rozdziały wyglądały zupełnie inaczej .

Fabularnie też nie porywa....

Ciekawe rozwinięcie akcji. Można było się spodziewać jednego z elementów, ale to w którą stronę idzie opowieść może zaskakiwać, oczywiście na plus.
Dobrze się czyta i ogląda

Ciekawe rozwinięcie akcji. Można było się spodziewać jednego z elementów, ale to w którą stronę idzie opowieść może zaskakiwać, oczywiście na plus.
Dobrze się czyta i ogląda

lepszy niż poprzedni tom, ale Sanderson w takiej formie nie jest wystarczająco sandersonowaty

lepszy niż poprzedni tom, ale Sanderson w takiej formie nie jest wystarczająco sandersonowaty

Miałem nadzieję, że drugi tom "Białego Pieska" (jak ochrzciła komiks moja narzeczona) okaże się lepszy od poprzedniego. Niestety, znów się zawiodłem.

Wydarzenia nie są już może tak chaotyczne, jak w pierwszej części, za to stały się kompletnie powtarzalne. Kenton idzie negocjować przetrwanie swojej gildii, ktoś próbuje go zabić. Idzie negocjować gdzieś indziej, ktoś próbuje go zabić. I tak w kółko. Niby jest sporo akcji, a wieje nudą.

Nudą wieją też infantylne, przeładowane wymyślonymi terminami dialogi. Jasne, w książkach autora też pełno jest specyficznych terminów, ale te są szybko wyjaśniane i nie pojawiają się w takich ilościach. Do tego - co jest w zasadzie kompletnym zaprzeczeniem twórczości Sandersona - rozwój bohaterów jest niemal zerowy.

Nie pomaga też zmiana rysownika / stylu w ostatnim rozdziale. Nowa, ugładzona kreska sprawia, że "Biały Piasek" jeszcze bardziej przypomina "Avatara".

Miałem nadzieję, że drugi tom "Białego Pieska" (jak ochrzciła komiks moja narzeczona) okaże się lepszy od poprzedniego. Niestety, znów się zawiodłem.

Wydarzenia nie są już może tak chaotyczne, jak w pierwszej części, za to stały się kompletnie powtarzalne. Kenton idzie negocjować przetrwanie swojej gildii, ktoś próbuje go zabić. Idzie negocjować gdzieś indziej, ktoś...

"Biały Piasek 2" skończony i muszę powiedzieć, że nadal mam mieszane uczucia względem komiksów...
Po tym drugim tomie czuję się, jakbym właściwie czytała to samo, ale nie w takim sensie, że to kolejny tom serii, lecz mam takie osobliwe uczucie powtarzalności. W fabule nie zadziało się nic takiego, co byłoby warte zapamiętania, a w chwili obecnej, jakiś tydzień po skończeniu, nawet nie umiem w myślach oddzielić, które wydarzenia działy się w jedynce, a które w dwójce. Był jakiś raut, było wyzwanie na przyszły pojedynek... I wiele więcej mi w głowie nie zostało. Co jest też dziwne, pod koniec tomu nagle kompletnie zmieniła się kreska, chyba rysował to zupełnie inny artysta i przyznam, że ciężko mi było wizualnie się do tego przestawić. Także z ogromnym smutkiem znów zmuszona jestem napisać, że ten projekt Sandersona nie przypadł mi aż tak do gustu. Pomysł na fabułę jest świetny! Ale wykonanie komiksowe w tym przypadku wyszło historii na duży minus.

"Biały Piasek 2" skończony i muszę powiedzieć, że nadal mam mieszane uczucia względem komiksów...
Po tym drugim tomie czuję się, jakbym właściwie czytała to samo, ale nie w takim sensie, że to kolejny tom serii, lecz mam takie osobliwe uczucie powtarzalności. W fabule nie zadziało się nic takiego, co byłoby warte zapamiętania, a w chwili obecnej, jakiś tydzień po...

W drugim tomie historia staruje w punkcie, w którym skończyła się pierwsza część. Tom powiela zalety i wady poprzednika, jednak przez to, że mamy tu mniej ekspozycji, a więcej skupienia się na fabule, to akcja wydaje się szybsza — łatwiej jest wciągnąć się w tę historię. Lepiej poznajemy postacie towarzyszące Kentonowi: księżniczkę Khriss, jego przyjaciela Arricka, oraz "policjantkę" Ais. Szczególną uwagę zwróciłbym na Khriss, ta podróżniczka, znana mi już z „Bezkresu Magii”, okazała się bardzo fajną postacią, którą polubiłem, czytając ten komiks.

Wspomnę tu też o tym, że na ostatni rozdział zmienia się twórca rysunków — wybija to trochę z rytmu — jednak sytuacja taka ma często miejsce w komiksach (np. Marvela),więc pozostaje przymknąć na to oko.

Drugi tom, jak to drugi tom — niektóre wątki popycha do przodu, niektóre (mniej ważne) kończy, a przy tym całkiem dobrze przygotowuje na to, co ma zajść w finale. Polecam każdemu, kto sięgnął już po 1.

W drugim tomie historia staruje w punkcie, w którym skończyła się pierwsza część. Tom powiela zalety i wady poprzednika, jednak przez to, że mamy tu mniej ekspozycji, a więcej skupienia się na fabule, to akcja wydaje się szybsza — łatwiej jest wciągnąć się w tę historię. Lepiej poznajemy postacie towarzyszące Kentonowi: księżniczkę Khriss, jego przyjaciela Arricka, oraz...

CAWPILE rating: 5/10*

Niby sporo akcji, ale jakoś tak się nudziłam. Chyba Sanderson w takiej formie to nie dla mnie, zwłaszcza że dużo też jest dane od innych twórców.

Momentami rysunki były takie zagmatwane, że w sumie nie ogarniałam co się na nich dzieje. Z pewnością nie jestem fanką tego typu stylu. Już nie mówiąc o tym, że ostatni rozdział jest narysowany w zupełnie innym stylu.

Niby wiem, co się dzieje, ale albo jestem nieuważna, albo fabuła nie do końca się trzyma kupy. Jakby śledzę poczynania bohaterów, ale nie ogarniam wszystkich rozmów i zachowań.

No średnio...

CAWPILE rating: 5/10*

Niby sporo akcji, ale jakoś tak się nudziłam. Chyba Sanderson w takiej formie to nie dla mnie, zwłaszcza że dużo też jest dane od innych twórców.

Momentami rysunki były takie zagmatwane, że w sumie nie ogarniałam co się na nich dzieje. Z pewnością nie jestem fanką tego typu stylu. Już nie mówiąc o tym, że ostatni rozdział jest narysowany w zupełnie...

Kenton wraca do Diem, aby się przekonać, że odbywa się spotkanie Taisha, w którym postanowiono, że zawód Mastrellów zostaje rozwiązany. Kenton powołując się na prawa Diem unieważnia tą decyzję, a w zasadzie odracza o dwa tygodnie. Poświęci on ten czas na zebranie głosów Taisha, aby Mastrellowie nie zostali rozwiązani.

Jednak lordowie Taisha mają swoje plany, knują swoje intrygi i nigdy nie wiadomo co z tego wyjdzie. Nie przeszkadza to jednak Kentonowi, który wprowadza zmiany do władców piasku. W pozyskiwaniu sojuszników pomoże mu księżna Khriss oraz syn Lorda Generała. Sprawę utrudniają ciągłe zamachy na Kentona...

Czy Kentonowi uda się dokonać znaczących zmian u Mastrelli, które zwiększą zaufanie ludności do władców piasku? Jaką rolę w historii odegra księżna z Cieniostrony?

Bardzo ciekawy komiks, który kontynuuje wątki z pierwszej części. Dowiadujemy się więcej o prawach i ludziach rządzących Diem. Obserwujemy zmagania Kentona i jego drogę ku "dorosłości". Spodobało mi się. Nie mogę się doczekać trzeciej części.

Kenton wraca do Diem, aby się przekonać, że odbywa się spotkanie Taisha, w którym postanowiono, że zawód Mastrellów zostaje rozwiązany. Kenton powołując się na prawa Diem unieważnia tą decyzję, a w zasadzie odracza o dwa tygodnie. Poświęci on ten czas na zebranie głosów Taisha, aby Mastrellowie nie zostali rozwiązani.

Jednak lordowie Taisha mają swoje plany, knują swoje...

Jakiż ten komiks jest nijaki! I dlaczego ja tracę czas, by go czytać?! Nic mnie tu nie pociąga: kreska jest paskudna (choć w ostatnim rozdziale się zmienia),fabuła tuszuje swoją prostackość dziesiątkami niezrozumiałych terminów, ŻADEN bohater nie jest interesujący, może poza admirałem i Khriss... Nie polecam.

Jakiż ten komiks jest nijaki! I dlaczego ja tracę czas, by go czytać?! Nic mnie tu nie pociąga: kreska jest paskudna (choć w ostatnim rozdziale się zmienia),fabuła tuszuje swoją prostackość dziesiątkami niezrozumiałych terminów, ŻADEN bohater nie jest interesujący, może poza admirałem i Khriss... Nie polecam.