Na fejsie z moim synem

Autor powiedział co wiedział. Gorzej nawet, bo wszystko to włożył w usta swojej zmarłej matki, która z zaświatów pisze autorowi na fb to co autor wie. Czytając "Na Fejsie" to trochę tak jakby pozwolić przysiąść się w knajpie nieznajomemu, który zaczyna zadręczać nas setką bezużytecznych informacji zaciągniętych z Wikipedii. W efekcie mamy quasi-intelektualną sieczkę odzianą w naiwną historię, napisaną w dodatku brzydkim (dla tych, którzy niefortunnie chwilę wcześniej rozsmakowywali się w "Dzienniku" J. Pilcha, wręcz szpetnym) językiem. Gdybym wyrządziła takie "dziełko" swojej matce, jestem przekonana, że więcej by do mnie nie napisała. 🙂

Autor powiedział co wiedział. Gorzej nawet, bo wszystko to włożył w usta swojej zmarłej matki, która z zaświatów pisze autorowi na fb to co autor wie. Czytając "Na Fejsie" to trochę tak jakby pozwolić przysiąść się w knajpie nieznajomemu, który zaczyna zadręczać nas setką bezużytecznych informacji zaciągniętych z Wikipedii. W efekcie mamy quasi-intelektualną sieczkę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra pozycja, która porusza wiele tematów i wiele problemów. Polecam!

Bardzo dobra pozycja, która porusza wiele tematów i wiele problemów. Polecam!

Pokaż mimo to

Przeczytałam. Końcówkę trochę już męczyłam. Ciekawe tematy (wiara, kościół, genetyka, samobójstwa). Forma trochę monologu, trochę rozmowy. Na kolana mnie nie powaliła ta książka. Czemu? Bo nie tego się spodziewałam. Tak mało Wiśniewskiego w niej.

Przeczytałam. Końcówkę trochę już męczyłam. Ciekawe tematy (wiara, kościół, genetyka, samobójstwa). Forma trochę monologu, trochę rozmowy. Na kolana mnie nie powaliła ta książka. Czemu? Bo nie tego się spodziewałam. Tak mało Wiśniewskiego w niej.

Pokaż mimo to

Bardzo „osobista” relacja matki z synem. Matka wspomina swoje czasy i stara się przekazać to synowi Każe Mu wrócić do polski, zacząć myśleć o tym co dobre. . Dużo historii.

Bardzo „osobista” relacja matki z synem. Matka wspomina swoje czasy i stara się przekazać to synowi Każe Mu wrócić do polski, zacząć myśleć o tym co dobre. . Dużo historii.

Pokaż mimo to

Nie dalam rady dobrnac do konca :-(

Nie dalam rady dobrnac do konca :-(

Pokaż mimo to

Moja pierwsza styczność z autorem. Samotność z sieci znam z kina nie z lektury. Książka zaczarowana, intrygująca, wciągająca jak piekło, które opisuje. Surrealistycznie dosyć zderza się tu pojęcie grzechu, naprawdę niektóre przypadki są nader interesujące, z mądrością i ... dobrocią głównej bohaterki. Pozornie o rzeczach banalnych, niewiarygodnych i śmiesznych w nierzeczywistej rzeczywistości piekła mamy Matkę, Mamę, Mamusię i jej relacje z synem. Miłość, życie, nasze wybory, lenistwo i tęsknota, tęsknota za życie. Książka uderza z pełną mocą i zmiata. Wyłazi na wierzch co najważniejsze, co w nas siedzi głęboko, intymnie, skryte przed wszystkimi i może przede wszystkim przed nami samymi...

Moja pierwsza styczność z autorem. Samotność z sieci znam z kina nie z lektury. Książka zaczarowana, intrygująca, wciągająca jak piekło, które opisuje. Surrealistycznie dosyć zderza się tu pojęcie grzechu, naprawdę niektóre przypadki są nader interesujące, z mądrością i ... dobrocią głównej bohaterki. Pozornie o rzeczach banalnych, niewiarygodnych i śmiesznych w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najgorsza książka Wiśniewskiego, jaką czytałam. Kilka razy miałam ochotę nią rzucić, ale miałam egzemplarz z biblioteki, więc się powstrzymałam. Zmęczyłam do końca, ale recenzując jednym zdaniem: "Pierd.... na basenie" - a nie, przepraszam - w piekle. Nie polecam :/

Najgorsza książka Wiśniewskiego, jaką czytałam. Kilka razy miałam ochotę nią rzucić, ale miałam egzemplarz z biblioteki, więc się powstrzymałam. Zmęczyłam do końca, ale recenzując jednym zdaniem: "Pierd.... na basenie" - a nie, przepraszam - w piekle. Nie polecam :/

Pokaż mimo to

Sensualna to pierwsze co przychodzi mi do głowy. Wymagająca, trzeba być bardzo uważnym podczas czytania żeby nie zgubić się w wielu na pozór luźno rzucanych myśli.
Lubie wrażliwość Wiśniewskiego przez co mogę być bardzo nieobiektywna.
Nie zgodzę się że jest to książka o Bogu owszem tematy religii, historii są poruszane ale dla mnie jest to przede wszystkim opowieść o wielkiej miłości syna do matki i tęsknocie za nią.

Sensualna to pierwsze co przychodzi mi do głowy. Wymagająca, trzeba być bardzo uważnym podczas czytania żeby nie zgubić się w wielu na pozór luźno rzucanych myśli.
Lubie wrażliwość Wiśniewskiego przez co mogę być bardzo nieobiektywna.
Nie zgodzę się że jest to książka o Bogu owszem tematy religii, historii są poruszane ale dla mnie jest to przede wszystkim opowieść o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rewelacyjna książka, choć pewnie nie dla wszystkich. gdyby ją przeczytać ze trzy razy nauczył by się człowiek więcej niż na kilku kierunkach studiów razem wziętych.

Rewelacyjna książka, choć pewnie nie dla wszystkich. gdyby ją przeczytać ze trzy razy nauczył by się człowiek więcej niż na kilku kierunkach studiów razem wziętych.

Pokaż mimo to

Janusz L. Wiśniewski "zaprosił" do współpracy swoją nieżyjącą już mamę. Rozmawiają za pośrednictwem ukochanego przez JLW internetu - mama z piekła, syn z ziemi. Zupełnie inna, autobiograficzna kreacja literacka. To na pewno wyraz tęsknoty za mamą, i jakiś sposób rozliczenia spraw, których nie zdążyło się omówić z nią za życia. Wszystko okraszone nauką - typowy literacki twór JLW.

Janusz L. Wiśniewski "zaprosił" do współpracy swoją nieżyjącą już mamę. Rozmawiają za pośrednictwem ukochanego przez JLW internetu - mama z piekła, syn z ziemi. Zupełnie inna, autobiograficzna kreacja literacka. To na pewno wyraz tęsknoty za mamą, i jakiś sposób rozliczenia spraw, których nie zdążyło się omówić z nią za życia. Wszystko okraszone nauką - typowy literacki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to