Mam problem z tą książką. Gdy ją po raz pierwszy czytałam, byłam bardzo, bardzo młoda i niezbyt krytycznie podchodziłam do tego, co czytam. Po prostu lubiłam czytać i nie byłam zbyt wybredna. Poza tym przedstawiono mi ją jako ważną i wartościową. Wprawdzie nie przejęłam się nią jakoś bardzo, nie na tyle, by wprowadzać w życie zalecenia (zresztą tam nie ma konkretów),ale na swój sposób... podobała mi się? Zgadzałam się tymi, co mi ją podsunęli, że ważna? Na tyle podobała mi się, że ją poleciłam dalej. Książka jest napisana ładnym językiem, dość wciągająca, na swój sposób magiczna. I na tym plusy się kończą. Trzy gwiazdki z sentymentu.
Po latach, zebraniu własnych doświadczeń i zobaczeniu trochę świata nie mogę pozbyć się wrażenia, że to utopia, fantasy, romantyczne marzenia o wspaniałej przeszłości i niesamowitej przyszłości, będącej niemal na wyciągnięcie ręki (odnoszę się do całej serii, nie tylko do pierwszego tomu). Książka jest tak romantyczna, wręcz romantyzująca pewne postawy, zachowania, usprawiedliwiającą je, że aż mnie zatyka. Nie mogę pozbyć się myśli, że ta ach, piękna, zwiewna, gibka, cudowna Anastazja właściwie zmanipulowała Władimira, przesypiając się z nim i po fakcie informując, że tak właściwie to mają razem dziecko. Nie powiedziałabym wprawdzie, że jest on całkowicie niewinną ofiarą, jednak no takie podejście do tworzenia związku nie bardzo mi odpowiada... odnoszę się do całego cyklu.

Mam problem z tą książką. Gdy ją po raz pierwszy czytałam, byłam bardzo, bardzo młoda i niezbyt krytycznie podchodziłam do tego, co czytam. Po prostu lubiłam czytać i nie byłam zbyt wybredna. Poza tym przedstawiono mi ją jako ważną i wartościową. Wprawdzie nie przejęłam się nią jakoś bardzo, nie na tyle, by wprowadzać w życie zalecenia (zresztą tam nie ma konkretów),ale na...

Infantylna, dziecinna, naiwna i rozczarowująca.
Było w niej kilka motywów, które były inspirujące. Ale to za mało, żeby dać lepszą ocenę. Ogólnie nie polecam, bo jest to strasznie naciągane. Jako powieść fantastyczna, może i jeszcze do zaakceptowania, ale autor twierdzi, że to na podstawie jego własnych przeżyć i tym mnie po prostu zniechęcił. Bo o ile nie jestem przesadnie racjonalny i dopuszczam myśli, o rzeczach wybiegających poza ramy standardowego postrzegania rzeczywistości, o tyle ta opowieść była zbyt utopijna i naciągana.

Gdyby nie to, że miałem darmowego audiobooka, a przy tym nie miałem nic innego do słuchania, to pewnie nigdy bym sam po to nie sięgnął.

Infantylna, dziecinna, naiwna i rozczarowująca.
Było w niej kilka motywów, które były inspirujące. Ale to za mało, żeby dać lepszą ocenę. Ogólnie nie polecam, bo jest to strasznie naciągane. Jako powieść fantastyczna, może i jeszcze do zaakceptowania, ale autor twierdzi, że to na podstawie jego własnych przeżyć i tym mnie po prostu zniechęcił. Bo o ile nie jestem...

Pierwszy tom cyklu „Dzwoniące Cedry Rosji” był dla mnie totalnym nieporozumieniem. Więc dlaczego sięgnęłam po kolejny? Nie jestem w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Może dlatego, że jestem uparta... A może dlatego, że ciotka poprosiła mnie bym się nie poddawała i dała kolejną szansę...A może to wpływ Anastazji?

Drugi tom opowiada o perypetiach Władimira po powrocie z tajgi. O tym co się z nim działo, gdy próbował spełnić życzenie Anastazji. Stanął na progu bankructwa, w sumie to tak naprawdę dotknął dna. Ale to dlatego, że chciał zrobić wszystko po swojemu. A jednak znalazł słuchaczy i naśladowców. A gdy zaczął stosować się do życzeń dziewczyny, wszystko się zmieniło.

Drugi tom czytało się mi o niebo lepiej niż pierwszy. Może to dlatego, że przyzwyczaiłam się do stylu pisania autora. A może dlatego, że teraz było mniej filozoficznych rozważań, których normalnie nie trawię? W każdym razie przebrnęłam przez ten tom niemal bezboleśnie. Na domiar tego, zaczęłam zastanawiać się nad pewnymi rzeczami i doszłam do wniosku, że to co mówi Anastazja znajduje odbicie w tym, co dzieje się i teraz. Wierzyc, nie wierzyć?

Nadal jestem mocno sceptycznie nastawiona do tego wszystkiego ale niemal odruchowo sięgnęłam po kolejny tom, ciekawa dalszych losów Władimira i tego, co przekaże piękna dziewczyna z tajgi.

Pierwszy tom cyklu „Dzwoniące Cedry Rosji” był dla mnie totalnym nieporozumieniem. Więc dlaczego sięgnęłam po kolejny? Nie jestem w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Może dlatego, że jestem uparta... A może dlatego, że ciotka poprosiła mnie bym się nie poddawała i dała kolejną szansę...A może to wpływ Anastazji?

Drugi tom opowiada o perypetiach Władimira po powrocie z...

wow :)

wow :)

Dziwna ale ciekawa.

Dziwna ale ciekawa.

Świetna kontynuacja pierwszej cześci. W zachowanym stylu dowiadujemy się dalszego ciągu wydarzeń i skrawka tajemicy. Dla mnie najbardziej rewelacyjny było o piramidach i dolmenach. Odrazu sięgnęłam po trzecią część.

Świetna kontynuacja pierwszej cześci. W zachowanym stylu dowiadujemy się dalszego ciągu wydarzeń i skrawka tajemicy. Dla mnie najbardziej rewelacyjny było o piramidach i dolmenach. Odrazu sięgnęłam po trzecią część.

Kolejna książka Megre, którą pochłonęłam z niedowierzaniem. Zdecydowana większość informacji perfekcyjnie ze mną rezonuje, dając piękne poczucie "jestem w Domu". Uwielbiam kładziony przez Anastazję nacisk na samodzielność poszukiwań. Ona nie oferuje prawd objawionych i systemów; przeciwnie, obala większość z nich i nieustannie zachęca do opieraniu się jedynie na podpowiedziach własnego serca, a nie okultystycznym bełkocie docierającym do nas zewsząd, próbującym co najwyżej pozamykać "przebudzonych" w kolejnych klatkach, kiedy już wyrwali si jednej z nich. Poleganie na tych informacjach jest zupełnie zbędne.

Kolejna książka Megre, którą pochłonęłam z niedowierzaniem. Zdecydowana większość informacji perfekcyjnie ze mną rezonuje, dając piękne poczucie "jestem w Domu". Uwielbiam kładziony przez Anastazję nacisk na samodzielność poszukiwań. Ona nie oferuje prawd objawionych i systemów; przeciwnie, obala większość z nich i nieustannie zachęca do opieraniu się jedynie na...

Kolejna część świetnej książki opisującej nasz świat i obnażającej różne aspekty naszego życia. Ta opowieść pozwala nam spojrzeć na sytuacje w naszym życiu z innej perspektywy i niekiedy pokazuje jak bardzo się pogubiliśmy. Równie dobra pozycja jak pierwsza część. Mam nadzieję że następne 8 utrzyma podobny poziom narracji.
Polecam!

Kolejna część świetnej książki opisującej nasz świat i obnażającej różne aspekty naszego życia. Ta opowieść pozwala nam spojrzeć na sytuacje w naszym życiu z innej perspektywy i niekiedy pokazuje jak bardzo się pogubiliśmy. Równie dobra pozycja jak pierwsza część. Mam nadzieję że następne 8 utrzyma podobny poziom narracji.
Polecam!

Druga część tej niesamowitej historii, która opisuje kolejne wydarzenia w życiu autora. Wyjaśnia bardzo wiele aspektów naszego codziennego życia i pozwala się nad tym wszystkim zastanowić. Książkę bardzo szybko się czyta. :)

Druga część tej niesamowitej historii, która opisuje kolejne wydarzenia w życiu autora. Wyjaśnia bardzo wiele aspektów naszego codziennego życia i pozwala się nad tym wszystkim zastanowić. Książkę bardzo szybko się czyta. :)