Marcin Sarna sięga po tradycyjne narzędzia komparatystyki, zestawiając horyzont myślowy, dominującą tematykę i techniki pisarstwa „młodych” z horyzontem i praktyką pisarstwa pokolenia boomu. Wykazuje przy tym dużą erudycję i talent interpretacyjny, jednakże – mimo całego bagażu informacyjnego i teoretycznego – udaje mu się pisać komunikatywnym, swobodnym stylem, nieprzeładowanym „metajęzykiem”, dzięki czemu lektura dostępna jest nie tylko dla specjalisty: można sądzić, że zainteresuje szersze kręgi inteligencji, w szczególności studentów.
[prof. dr hab. Jerzy Brzozowski]

Książka Marcina Sarny stanowi bardzo wartościowe, interdyscyplinarne studium, a przedstawione w niej spojrzenie na wymianę pokoleń w prozie iberoamerykańskiej z pewnością może zainteresować szerokie grono czytelników. Jest to książka bez wątpienia potrzebna, bowiem proponuje miłośnikom literatury latynoskiej cenny klucz, który pozwala czytać tę literaturę w szerokim polu odniesień kulturowych.
[dr hab. Ewa Nawrocka]