Na początku myślałam, że historia będzie trochę inna. O dziwo jest dosyć dobrze przedstawione rozwinięcie i dojrzenie postaci. Od drugiej do połowy trzeciej części czytanie było dla mnie na tyle trudne i męczące, że rozważałam porzucenie książki jednak dobrnęłam do końca i nie żałuję.

Na początku myślałam, że historia będzie trochę inna. O dziwo jest dosyć dobrze przedstawione rozwinięcie i dojrzenie postaci. Od drugiej do połowy trzeciej części czytanie było dla mnie na tyle trudne i męczące, że rozważałam porzucenie książki jednak dobrnęłam do końca i nie żałuję.

Rewelacja. Autorka świetnie opisuje życie w wiktoriańskiej Anglii.

Rewelacja. Autorka świetnie opisuje życie w wiktoriańskiej Anglii.

Bardzo dobra. Polecam

Bardzo dobra. Polecam

Trudna sprawa. Napisana sprawnie, ale dla mnie to co chyba miało zaskakiwać czy może ekscytować to u mnie akurat troszkę zgrzytało. Dobrze, że koniec przyzwoity.

Trudna sprawa. Napisana sprawnie, ale dla mnie to co chyba miało zaskakiwać czy może ekscytować to u mnie akurat troszkę zgrzytało. Dobrze, że koniec przyzwoity.

Nie dość że miłość lesbijska w okresie wiktoriańskim, to jeszcze wątki z płatną miłością. Ale jaką! "Prostytutki – panie wybaczą – noszą futra, perły i diamenty"... Ale jednocześnie przebierają się w publicznych wychodkach na Piccadilly, a z okolicznych podwórek robiły sobie latrynę. Ale wystarczająco dużo, jak dla kobiety, jest tu też o męskiej prostytucji - ale ćśśś, nie będę przecież spojlerować.

Nie dość że miłość lesbijska w okresie wiktoriańskim, to jeszcze wątki z płatną miłością. Ale jaką! "Prostytutki – panie wybaczą – noszą futra, perły i diamenty"... Ale jednocześnie przebierają się w publicznych wychodkach na Piccadilly, a z okolicznych podwórek robiły sobie latrynę. Ale wystarczająco dużo, jak dla kobiety, jest tu też o męskiej prostytucji - ale ćśśś, nie...

bardzo dobra książka o miłości lesbijskiej w czasach wiktoriańskich.

bardzo dobra książka o miłości lesbijskiej w czasach wiktoriańskich.

Nigdy nie słyszałam o S. Waters, i pewnie bym nie usłyszała, gdyby mi jej nie pożyczyła dziewczyna mojego brata, za co bardzo dziękuję!
Książka jest świetna! Klimat końca XIX wieku, nieśmiałe a zarazem śmiałe sceny, Anglia w swoich skrajnościach, przekrój społeczny...
Powieść jest w jakby wyciągnięta z epoki romantyzmu i następującym po nim pozytywizmu. Taką wersję romantyzmu bardzo lubię 🤭 a wątki socjalistyczne w powieściach zawsze tak pięknie brzmią (za co uwielbiałam tą epokę, "Lalka" czy późniejsza powieść "Ludzie bezdomni")... Może trochę poleciałam z tymi nurtami, ale ciężko nie polecieć 😁
Bardzo lubię łączyć sobie historyjki w różne zbiory i myślę, że gdyby sparować tą książkę z czymś z naszego paletka byłaby to "Panna doktór Sadowska", non-fiction. A poza to może coś z "Nędzników" 😂
Dziękuję za uwagę i zachęcam do czytania.
Tymczasem ja zamawiam resztę książek S. Waters... 😎

Nigdy nie słyszałam o S. Waters, i pewnie bym nie usłyszała, gdyby mi jej nie pożyczyła dziewczyna mojego brata, za co bardzo dziękuję!
Książka jest świetna! Klimat końca XIX wieku, nieśmiałe a zarazem śmiałe sceny, Anglia w swoich skrajnościach, przekrój społeczny...
Powieść jest w jakby wyciągnięta z epoki romantyzmu i następującym po nim pozytywizmu. Taką wersję...

Książka podzielona jest na 3 części. Przyznam szczerze, że czytając pierwszą część miałam ochotę odłożyć książkę i o niej zapomnieć. Nie wciągnęła mnie wcale a wręcz nudziła. Słyszałam pozytywne komentarze o tej autorce więc zmusiłam się i dotrwałam do drugiej części, która ku mojemu zadowoleniu, była ciekawsza i wreszcie powoli się wciągnęłam w fabułę. Ogólnie trochę wymęczyła mnie ta książka ale myślę, że dam jeszcze szansę tej autorce i sięgnę po inne pozycje, żeby się przekonać, czy tylko "Muskając muślin" tak opornie mi się czytało.
Duży plus za poświęcenie książki tematowi homoseksualizmu, poszukiwaniu swojej tożsamości, dorastaniu, o tym, jak zawsze światem rządzili bogaci i jak łatwo zatracić się w chęci posiadania pięknych, materialnych rzeczy.
Główna bohaterka w większości mnie irytowała. Nie doceniała tych, którzy ją naprawdę kochali a rzucała się w ramiona osób, którzy ją tylko wykorzystywali dla swoich uciech i korzyści. Nie miałam dla niej współczucia ani razu. W końcu sama zapracowała sobie na większość przykrych sytuacji, w których się znalazła. Bardzo trafnie autorka pokazała, jak człowiek zaczyna wybrzydzać i zadzierać nosa, gdy mu się powodzi a jak szybko zaczyna płakać i żałować swoich czynów, gdy fortuna obróci swoje koło.
Bardzo mi się podobały opisy zmian zachodzących w społeczeństwie angielskim w XIX wieku oraz opisy życia codziennego. Niby dziwimy się dlaczego ludzie się wtedy rzadko kąpali ale komu by się chciało kąpać, gdy po wodę trzeba było iść kawał drogi i to z własnym wiadrem?

Książka podzielona jest na 3 części. Przyznam szczerze, że czytając pierwszą część miałam ochotę odłożyć książkę i o niej zapomnieć. Nie wciągnęła mnie wcale a wręcz nudziła. Słyszałam pozytywne komentarze o tej autorce więc zmusiłam się i dotrwałam do drugiej części, która ku mojemu zadowoleniu, była ciekawsza i wreszcie powoli się wciągnęłam w fabułę. Ogólnie trochę...

Rozczarowanie - 5/10 (jedynie za styl).
Czytałam już inną książkę pisarki - "Ktoś we mnie", która w odróżnieniu do tej, nie jest tak chwalona, ale ja uważam ją za o niebo lepszą.
Moje zastrzeżenia nie dotyczą stylu ani wątku lesbijskiej miłości - przeciwnie, byłam ciekawa, jak autorka poradzi sobie z tym poradzi, czy zdoła zainteresować czytelnika, jak w przypadku książek opowiadających o miłości między mężczyzną, a kobietą.
Otóż, moje zastrzeżenia dotyczą samych rozwiązań FABULARNYCH i tego, że NIE POLUBIŁAM głównej bohaterki.
Tak, drażniła mnie swoją naiwnością, zmiennością i zdolnościami do autodestrukcji. ( na przykład tym, czym zajęła się, po rozstaniu z ukochaną).Choć ostatecznie mamy "happy end" i powinno mnie to cieszyć, to miałam to "gdzieś", bo jako czytelniczka nie zżyłam się z postacią, która była irytująca.
Poza tym, myślałam, że to książka o jednej wielkiej miłości, której wątek rozciąga się przez całą fabułę, a nie jest tak do końca. Dodam, że główną bohaterka z niejednego pieca będzie jadła :) Dziwnym trafem ma ogromne powodzenie ( w co nie chce mi się wierzyć).

Rozczarowanie - 5/10 (jedynie za styl).
Czytałam już inną książkę pisarki - "Ktoś we mnie", która w odróżnieniu do tej, nie jest tak chwalona, ale ja uważam ją za o niebo lepszą.
Moje zastrzeżenia nie dotyczą stylu ani wątku lesbijskiej miłości - przeciwnie, byłam ciekawa, jak autorka poradzi sobie z tym poradzi, czy zdoła zainteresować czytelnika, jak w przypadku książek...

Podeszłam do tej powieści sceptycznie, ponieważ raczej nie przepadam za książkami historycznymi lub osadzonymi w innej epoce. Jednak się skusiłam. Muszę przyznać,że mimo,że nie była długa, dłużyła się i choć nie oceniłabym jej jako przeciętną, szczególnie dobra też nie była.


Nancy jest zwykłą, niezamożną siedemnastoletnią dziewczyną. Większość czasu spędza na pomocy przy rodzinnym biznesie jakim jest sprzedaż ostryg oraz wyjściach do teatru. To właśnie podczas jednego z widowisk teatralnych poznaje Kitty – jest nią oczarowana i szybko sobie zdaje sprawę,że to coś więcej niż zwykła fascynacja. Ciągnięta nieposkoromionym uczuciem, zostawia dawne życie i wyrusza z dziewczyną w podróż po świecie w poszukiwaniu miłości, sukcesu, niezależności, bogactwa. Po drodze przekona się jak przewrotny bywa los, wystawiona na wiele prób, będzie musiała stawić czoła zdradzie, bezdomności czy uleglości wobec drugiego człowieka. Jak potoczą się jej losy?

W XXI wieku homoseksualizm wciąż jest traktowany jak tabu, coś niedopuszczalnego, osoby ze środowiska LGBT+ są dyskryminowane, poniżane, szykanowane i wciąż słyszymy niepochlebne komentarze ,, kiedyś tak nie było, było normalnie”. Tymczasem autorka udowadnia,że homoseksualizm istniał już dawno, dawno temu. Oczywiście ludzie ukrywali się w przysłowiowych szafach, panie przebierały się za facetów, brały fikcyjne śluby, by żyć w spokoju z ukochaną partnerką, jednak takie były realia i aż trudno uwierzyc,że pomimo upływu lat, wieku, niewiele się w tej kwestii zmieniło. Sarah Waters przedstawia życie kobiet homoseksualnych, ich pragnienia, potrzeby, również seksualne, podkreślając jednocześnie kontrast między różnymi warstwami społecznymi – jedne rządziły, inne lądowały na ulicy. Podobało mi się to,że nie ocenzurowała powieści, gdzie miało być słodko było słodko, gdzie miało być ostrzej – było ostrzej. Pokazała rzeczywistość,która, ku mojemu lekkiemu zdziwieniu w zasadzie nie różniła się od dzisiejszych czasów; byli biedni i bogaci, władcy i ich podwładni. Jednak kilka elementów mi się nie spodobało. Przede wszystkim zachowanie głównej bohaterki – dziewczyna całkowicie odcina się od ukochanej rodziny, w końcu nie odpisuje nawet na listy. Liczyłam na jakieś wzruszające spotkanie, ujawnienie swojej orientacji, nie wiem może autorka próbowała pokazać tolerancję rodziców,którzy tak po prostu pozwalają siedemnastoletniej wówczas córce wyruszyć w świat i o sobie zapomnieć, jednak wydało mi się to troszkę dziwne. Nancy była zbyt naiwna i łatwowierna. Mimo,że język powieści jest prosty i przyjemny do czytania, jak już wspomniałam, książka się dłużyła. Zabrakło mi subtelności. Związki Nancy i innych kobiet są opisane od strony czysto erotycznej, niżeli emocjonalnej. Drugim mankamentem jest zakończenie,które jest przewidywalne, a jednocześnie zbyt ,, płytko” opisane.

Nie odradzę tej powieści, gdyż nie mogę powiedzieć,że była nudna – wszak dobrze jest zorientować się,że świat współczesny wcale nie różni się od tego,który był kiedyś, porównać pewne kwestie. Jednak czegoś mi zabrakło. Fajnie przeczytać, ale bez fajerwerków.

Podeszłam do tej powieści sceptycznie, ponieważ raczej nie przepadam za książkami historycznymi lub osadzonymi w innej epoce. Jednak się skusiłam. Muszę przyznać,że mimo,że nie była długa, dłużyła się i choć nie oceniłabym jej jako przeciętną, szczególnie dobra też nie była.


Nancy jest zwykłą, niezamożną siedemnastoletnią dziewczyną. Większość czasu spędza na pomocy przy...