Miłość do niej to było najlepsze co mnie w życiu spotkało! Kochałem ją jak szaleniec, całym sercem! Powinienem cierpieć, że już jej nie ma i tak jest, ale z drugiej strony powinienem także być wdzięczny, że mieliśmy siebie tak długo, cieszę się, bo udało się nam razem wytrwać pięćdziesiąt siedem lat! To były najlepsze lata mojego życia! Każdy poranek rozpoczynałem patrząc na jej oczy. W jej dłonie kryłem się, gdy było mi źle, wiesz pogłaskała mnie, przytuliła, gdy trzeba było to nawet otarła łzy… Była idealna. Wiem, że nie chciałaby bym przestał żyć i całe dnie się smucił po jej śmierci. Oczywiście tak na początku było, jednak patrząc na jej zdjęcia zobaczyłem w jej oczach coś jakby mówiły do mnie: ,,Nie smuć się! Żyj!” tak, więc żyję i staram się być dobrym człowiekiem. Wiem, że nie długo ją zobaczę i nie chcę podejść do niej i powiedzieć, że zamiast pomagać innym i cieszyć się życiem to rozpaczałem, więc nic nie zrobiłem, tracąc wiele czasu, wybacz. Oj, gdy ją zobaczę to będę przytulać ją całą wieczność… Rozumiesz mnie chłopcze? – zakończył starzec.

Miłość do niej to było najlepsze co mnie w życiu spotkało! Kochałem ją jak szaleniec, całym sercem! Powinienem cierpieć, że już jej nie ma i tak jest, ale z drugiej strony powinienem także być wdzięczny, że mieliśmy siebie tak długo, cieszę się, bo udało się nam razem wytrwać pięćdziesiąt siedem lat! To były najlepsze lata mojego życia! Każdy poranek rozpoczynałem patrząc na je...