W tej książce poznajemy Leię z czasów przed wstąpieniem do Rebelii i dowiadujemy się, jak do niego doszło. Widzimy ją młodszą, bardziej naiwną, nieutwardzoną jeszcze przez wojnę, ale Claudia Gray daje jasno do zrozumienia, że potencjał robienia wielkich rzeczy był w Lei od zawsze, tak jak jej humor i bezczelna postawa wobec Imperium. Znamy jej dalsze losy, więc ostatnie zdanie książki boleśnie łapie za serce

W tej książce poznajemy Leię z czasów przed wstąpieniem do Rebelii i dowiadujemy się, jak do niego doszło. Widzimy ją młodszą, bardziej naiwną, nieutwardzoną jeszcze przez wojnę, ale Claudia Gray daje jasno do zrozumienia, że potencjał robienia wielkich rzeczy był w Lei od zawsze, tak jak jej humor i bezczelna postawa wobec Imperium. Znamy jej dalsze losy, więc ostatnie...

Czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Jak na YA bardzo dobra. Jedyne, co mi przeszkadzało, to niemożebna naiwność Lei. Jak można, mając 16 lat (a nie 6!),powierzyć tajemnicę o istnieniu rebelii dwóm praktycznie nieznanym osobom - jedynie na postawie mglistego poczucia, że to są dobrzy ludzie? Trochę ciężko mi uwierzyć, że to ta sama Leia co w "Nowej nadziei", a przecież tam księżniczka jest tylko trzy lata starsza.

Czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Jak na YA bardzo dobra. Jedyne, co mi przeszkadzało, to niemożebna naiwność Lei. Jak można, mając 16 lat (a nie 6!),powierzyć tajemnicę o istnieniu rebelii dwóm praktycznie nieznanym osobom - jedynie na postawie mglistego poczucia, że to są dobrzy ludzie? Trochę ciężko mi uwierzyć, że to ta sama Leia co w "Nowej nadziei", a...

Poziom jak na Claudie Gray przystało, troszeczkę gorsza od "Utraconych Gwiazd" i "Więzów Krwi", ale wciąż bardzo dobra. Znajdzie się parę smaczków dla tych, którzy przeczytali poprzednie książki autorki.

Poziom jak na Claudie Gray przystało, troszeczkę gorsza od "Utraconych Gwiazd" i "Więzów Krwi", ale wciąż bardzo dobra. Znajdzie się parę smaczków dla tych, którzy przeczytali poprzednie książki autorki.