„W tym pięknym, lukrowanym świecie nikt nie mówi tego, co myśli”.
Sara, główna bohaterka książki. Na początku poznajemy ją, jako nastolatkę. Pewnego dnia jedzie na casting ze swoją siostrą, Julią, ponieważ chcę zostać modelką. Dziewczyna spełnia swoje marzenie. Można by powiedzieć, że Sara staje się Kopciuszkiem w XXI wieku, bo jej dotychczasowe życie obraca się o sto osiemdziesiąt stopni. Jest szczęśliwa, że jej marzenie się spełniło. Ale czy nastolatka, która później staje się kobietą, jest ukontentowaną?
„Te wszystkie dziewczyny są świetne, ale ty, ty masz to coś. Wszyscy cię pokochają. Masz świeżość i klasę. Tego nam potrzeba. To jest nowa era, nowe otwarcie!”
To nie jest pierwsza powieść o branży modowej, którą przeczytałam. Autorka, która zresztą sama jest modelką, można powiedzieć, że ze swojej perspektywy przedstawia nam rzetelne rozmowy, jak i faktyczne sytuację, które mają miejsce za zamkniętymi drzwiami. Zuzanna Bijoch pokazuje nam, jak naprawdę wygląda życie i praca modelki.
„– Z takimi wymiarami nie możesz jechać do Nowego Jorku.
– Ale mam już bilet. Jutro wylot.
– Rocky, na razie nie ma mowy o żadnych wyjazdach. Musisz szybko schudnąć. Dziewięćdziesiąt cztery to stanowczo za dużo. Przynajmniej na światowe stolice mody.
– To, co mam teraz zrobić?”
Kariera modelki nie jest wcale prosta. W tej książce dowiadujemy się od kogo, zależy, ile się zarabia, a nawet gorszych rzeczy oraz złych, jak i niemoralnych.
„Zazwyczaj modelki unikają jedzenia kalorycznych potraw przed przymiarkami. Może trudno w to uwierzyć, ale nawet dla nich wbicie się w rozmiar sampli nie jest proste. Aby pozostać w dobrej formie, ograniczają swoje menu do ryb, warzyw, sałatek i kurczaka – to abecadło”.
Oprócz tego główna bohaterka mierzy się z dość uszczypliwymi wiadomościami od anonimowego Carlosa...
Czy dziewczyna dowie się, kto się, kryje za tym imieniem? Myślę, że takie sytuacje się zdarzają dość często w karierze modelingu.
Książkę czytało mi się szybki. Nie było źle natomiast, mogło być lepiej.

„W tym pięknym, lukrowanym świecie nikt nie mówi tego, co myśli”.
Sara, główna bohaterka książki. Na początku poznajemy ją, jako nastolatkę. Pewnego dnia jedzie na casting ze swoją siostrą, Julią, ponieważ chcę zostać modelką. Dziewczyna spełnia swoje marzenie. Można by powiedzieć, że Sara staje się Kopciuszkiem w XXI wieku, bo jej dotychczasowe...

Przeczytałem kilka lat temu. Pamiętam, że dobrze mi się ją czytało. Lekko, prosto napisana. Interesująca dla osoby lubiącej high fashion i świat mody. Pamiętam także, że był tam jakiś wątek chłopaka, studenta akademii sztuk pięknych lub coś takiego i wydaje mi się, że nie został on dokończony, a szkoda, bo zaciekawiła mnie jego historia. Przepiękne fotografię Zuzanny.

Przeczytałem kilka lat temu. Pamiętam, że dobrze mi się ją czytało. Lekko, prosto napisana. Interesująca dla osoby lubiącej high fashion i świat mody. Pamiętam także, że był tam jakiś wątek chłopaka, studenta akademii sztuk pięknych lub coś takiego i wydaje mi się, że nie został on dokończony, a szkoda, bo zaciekawiła mnie jego historia. Przepiękne fotografię Zuzanny.

Książkę zabrałam ze sobą na wakacje. Czytałam ją więc w pełni wyluzowana. Dobrze się przy tym bawiłam. Ponadto plus za dużą okładkę dającą możliwość oznaczania stron i bardzo dużą czcionkę.

Książkę zabrałam ze sobą na wakacje. Czytałam ją więc w pełni wyluzowana. Dobrze się przy tym bawiłam. Ponadto plus za dużą okładkę dającą możliwość oznaczania stron i bardzo dużą czcionkę.

Na wstępnie trzeba zaznaczyć, że to nie jest autobiografia ani biografia Zuzanny Bijoch. Ona tylko tą książkę napisała i zawarła w niej swoje doświadczenia i obserwacje z parunastu lat, które spędziła w świecie mody. Jak uświadomimy sobie ten prosty fakt, możemy spokojnie przejść do dalszej lektury.
Z początku niestety próbowałam odnaleźć analogie między bohaterami a prawdziwym życiem Zuzy. Książkowa Sara ma siostrę, Zuza też; nawet imiona były identyczne. Sara podpisuje kontrakt z agencją będą w szkole, a jej managerem i doradcą zostaje tata. U Bijoch było identycznie. Męczyły mnie te porównania i nie mogłam przez nie skupić się na opisywanych wydarzeniach. W końcu udało się odpuścić i przenieść w świat wielkiej mody.
Świat ten jest okrutny i bezwzględny, nie ma w nim miejsca na sentymenty, prawdziwe przyjaźnie, empatię i wrażliwość. Jednego dnia robi się sesję dla Vogue, a kolejnego słyszy, że do tego pokazu ma się za dużo w biodrach i niczym się nie wyróżnia. Dodajmy do tego pracę pod presją, kilka pokazów mody w jednym dniu, na każdym inny makijaż, inna fryzura, a czasem nawet wybielanie brwi. Otrzymujemy mieszankę wybuchową, która jest prostą drogą do depresji, nerwicy czy stanów lękowych.
Bijoch opisuje świat mody takim jaki jest. Pokazuje, że być modelką oznacza ciągłą pracę, ciągłe chodzenia na castingi, ciągłe dbanie o bycie w centrum uwagi. To, że zostanie się zauważonym przez agencję i podpisuje z nią kontrakt nie jest jednoznaczne z angażem, pokazami mody i sesjami zdjęciowymi. O to trzeba zadbać samemu. Nie zrażać się odmowami, uparcie próbować i uzbroić się w cierpliwość. Czasem castingi to wielogodzinne czekania, które może skończyć się tak, że w ogóle nie mamy szansy się zaprezentować, bo inne modelki zajęły wszystkie wolne miejsca.
Zawód modelki to też życie w drodze i na walizkach, z daleka od rodziny, z przyjaciółmi ze świata mody. Mieszkanie w Nowym Yorku, poznawanie nowych ludzi, możliwość uczestniczenia w wydarzeniach, o których zwykło się czytać w gazetach czy na portalach plotkarskich, podróże do największych europejskich i światowych stolic mody. Można się tym zachłysnąć, oszaleć po pierwszej wypłacie i kolejnych, robić zakupy tylko u znanych projektantów. A można też zachować rozsądek, mieć świadomość, że modelką nie będzie się całe życie, spróbować zaoszczędzić czy zainwestować.
"Modelka" nie jest wybitną lekturą. Czyta się ją szybko, napisana jest prostym i przystępnym językiem. Pokazuje kulisy świata mody i robi to w szczerze, bez niepotrzebnego lukru czy czarnowidztwa. To nie jest zawód dla każdego. Nie wystarczy mieć ładnej buzi, idealnej sylwetki i odpowiedniego wzrostu. Trzeba mieć charakter, mocną psychikę i świadomość, że to jest tak naprawdę zawód na chwilę. Łatwo być na szczycie, ale równie łatwo z niego spaść i nie wrócić ponownie.
Książkę polecam szczególnie osobom, które myślą, że zawód modelki to łatwa i przyjemna praca, ale też osobom, które szukają czegoś lekkiego i równocześnie z morałem.

Na wstępnie trzeba zaznaczyć, że to nie jest autobiografia ani biografia Zuzanny Bijoch. Ona tylko tą książkę napisała i zawarła w niej swoje doświadczenia i obserwacje z parunastu lat, które spędziła w świecie mody. Jak uświadomimy sobie ten prosty fakt, możemy spokojnie przejść do dalszej lektury.
Z początku niestety próbowałam odnaleźć analogie między bohaterami a...

Zuzanna Bijoch - jedna z najlepszych Polskich modelek i ma dopiero 25 lat.
Początek jej pierwszej książki wydaje się być kopią jej życia, ale tylko początek. Książka zaczyna się od poznania przez nas młodej dziewczyny, która razem z siostrą wysyła swoje zdjęcie do agencji modelek. Później zaczyna się praca, pierwszy wyjazd za granicę, nie do końca udany, ale przecież ważne że był czymś nowym, prawda? Po jakimś czasie dzwoni telefon i zaczyna się - kolejne miasta, kraje, mieszkanie w NY z dwoma innymi modelkami.

Praca modelki wady i zalety - tak chyba można opisać tą książkę. Opisuje ona życie modelki, jej podróże, życie osobiste, porażki i możliwości. Daje nam poczuć, że możemy być idealni na wybieg, a kilka minut przed pokazem już nie jesteśmy idealnie, bo mamy nie ten kolor włosów jaki chciałby projektant.

Zuza napisała, że nie jest to jej autobiografia, ale każda scena jest z życia różnych modelek. Pozwala nam to poczuć ich pracę, ale i też wiemy, że tak się dzieje. Raz jesteś za gruba, a raz za chuda. Ważne żeby się nie poddawać. Główną zaletą jest to, że książka została napisana przez świetną modelkę. Wiemy, że nic nie zostało wymyślone, wszystko jest prawdziwe i wszystko może się zdarzyć.

Książka jest debiutem Zuzanny, jest napisana lekko, prostym językiem. Gdy zaczęłam ją czytać, skończyłam tego samego dnia.

Zuzanna Bijoch - jedna z najlepszych Polskich modelek i ma dopiero 25 lat.
Początek jej pierwszej książki wydaje się być kopią jej życia, ale tylko początek. Książka zaczyna się od poznania przez nas młodej dziewczyny, która razem z siostrą wysyła swoje zdjęcie do agencji modelek. Później zaczyna się praca, pierwszy wyjazd za granicę, nie do końca udany, ale przecież ważne...

Modelka ... wow, strasznie współczuję bycia pięknym i braku docenienia przez wszystkich ... Trzeba przyznać, że nie jest to jakaś czysta grafomania, ale jakoś mnie nie ruszają "problemy" świata haute couture.

Modelka ... wow, strasznie współczuję bycia pięknym i braku docenienia przez wszystkich ... Trzeba przyznać, że nie jest to jakaś czysta grafomania, ale jakoś mnie nie ruszają "problemy" świata haute couture.

Nie rozczarowała mnie ta książka z jednego prostego powodu - nie spodziewałam się po niej zbyt wiele i mało co dostałam. "Modelkę" czyta się łatwo, prosto i szybko, co czyni ją dobrym zabijaczem czasu lub - jak było w moim przypadku - odpoczynkiem po cięższych lekturach.

Nie rozczarowała mnie ta książka z jednego prostego powodu - nie spodziewałam się po niej zbyt wiele i mało co dostałam. "Modelkę" czyta się łatwo, prosto i szybko, co czyni ją dobrym zabijaczem czasu lub - jak było w moim przypadku - odpoczynkiem po cięższych lekturach.

Co prawda, książka nie skradła mojego serca, ale jest na prawdę w porządku. Opowiada o niesamowitej przygodzie, na pozór zwyczajnej nastolatki... Bardzo lubię książki o podróżach, więc pod tym względem wypadła świetnie, poznajemy tam m.in. Nowy Jork, Londyn, Mediolan, Greckie wyspy...Ale też daje nam ona do myślenia. Pokazuje rzeczywistość pracy w modelingu, która nie zawsze jest usłana różami, a końcówka na prawdę chwyta za serce. Polecam tym którzy interesują się modą, ale też tym którzy nie mają z modą nic wspólnego.

Co prawda, książka nie skradła mojego serca, ale jest na prawdę w porządku. Opowiada o niesamowitej przygodzie, na pozór zwyczajnej nastolatki... Bardzo lubię książki o podróżach, więc pod tym względem wypadła świetnie, poznajemy tam m.in. Nowy Jork, Londyn, Mediolan, Greckie wyspy...Ale też daje nam ona do myślenia. Pokazuje rzeczywistość pracy w modelingu, która nie...

„Modelka” już jakiś czas leżała u mnie na półce i czekała na swoją kolej. I choć z jednej strony bardzo chciałam ją przeczytać, to zmęczenie materiału jednak dawało o sobie znać. Gdy w końcu po nią sięgnęłam już się nie oderwałam. To było mile spędzone popołudnie, ale od początku.
Cała recenzja dostępna na stronie:
http://ksiegozbiorczyta.blogspot.com/2018/05/Modelka.html

„Modelka” już jakiś czas leżała u mnie na półce i czekała na swoją kolej. I choć z jednej strony bardzo chciałam ją przeczytać, to zmęczenie materiału jednak dawało o sobie znać. Gdy w końcu po nią sięgnęłam już się nie oderwałam. To było mile spędzone popołudnie, ale od początku.
Cała recenzja dostępna na stronie:
http://ksiegozbiorczyta.blogspot.com/2018/05/Modelka.html

„Modelka” już jakiś czas leżała u mnie na półce i czekała na swoją kolej. I choć z jednej strony bardzo chciałam ją przeczytać, to zmęczenie materiału jednak dawało o sobie znać. Gdy w końcu po nią sięgnęłam już się nie oderwałam. To było mile spędzone popołudnie, ale od początku.
Zacznę od kilku słów o autorce, bo choć jest znana na świecie to jednak w Polsce nie do końca nazwisko Bijoch musi wszystkim coś mówić. Wybiegi, modelki, domy mody to wszytko do niedawna było zarezerwowane dla tych zainteresowanych. Teraz, chciał nie chciał, wielki świat mody wkracza w nasze życie z każdej strony. Kariera modelki śni się wielu małym dziewczynkom, tylko że teraz w końcu są to sny, które faktycznie mogą się ziścić. Zuzanna Bijoch swój sen spełniła. Chodziła po wybiegach u Versace, Gucci, Prady czy D&G. Jej twarz zdobiła okładki takich magazynów jak Vogue, Harper’s Bazaar, Vanity Fair czy V Magazine. W rankingu Top 50 Models zajęła 13. miejsce. Była gościnnym sędzią w naszym rodzimym programie Top Model oraz ostatnio dała się poznać szerszej publiczności występując razem z siostrą w programie Azja Express.
Dodam jeszcze (bo z tego co widziałam wielu się rozczarowało),że Modelka nie jest autobiografią Zuzanny, nie jest też historią zmyśloną jak sama pisze na końcu książki. Ci którzy śledzą karierę modelki znajdą w książce wiele faktów, które pokrywają się z życiorysem autorki.
„PS. Wiem, że po ukazaniu się książki wiele osób będzie pytała: „Czy to wszystko jest prawdą?”. Odpowiem: „Nic nie skłamałam, natomiast nie jest to moja autobiografia”.”
Przejdźmy do treści. Oczywiście tytuł zobowiązuje, więc główna bohaterka to młoda dziewczyna imieniem Sara, która robi zawrotną karierę w modelingu. Towarzyszymy Sarze od samego początku, czyli wygrania konkursu zorganizowanego przez warszawską agencję modelek, aż po najlepsze wybiegi świata w Mediolanie, Paryżu czy Nowym Yorku. Śledząc jej drogę na szczyt odkrywamy też ciemną stronę tego biznesu.
„Świat mody jest bezwzględny i nie ma w nim miejsca na sentymenty.”
Na Sarę czeka wiele pułapek, jedne ominie w inne niestety wpadnie. Obserwujemy jak jej kariera niczym szalony rollercoaster raz jest na szczycie a raz na samym dole. Jak we wszystkich dziedzinach życia okazuje się, że także i w tym lukrowanym świecie odrobina szczęścia jest na wagę złota.
Choć jest to pierwsza powieść panny Zuzanny, to muszę przyznać, że zachwyciła mnie lekkość jej pióra. Książkę czyta się łatwo i przyjemnie, a wątek tajemniczego Carlosa sprawia, jak już wspomniałam na początku, że od lektury wręcz nie można się oderwać. Muszę jednak uprzedzić jeśli szukacie sensacji i tak zwanego „mięsa” to nie tutaj, ale jeśli chcecie odkryć rąbek tajemnicy i spojrzeć na świat mody od środka oczami modelki, która ciężko pracuje na swój sukces, a przy tym dobrze się bawić to bardzo serdecznie polecam Wam tę pozycję.
http://ksiegozbiorczyta.blogspot.com/2018/05/Modelka.html

„Modelka” już jakiś czas leżała u mnie na półce i czekała na swoją kolej. I choć z jednej strony bardzo chciałam ją przeczytać, to zmęczenie materiału jednak dawało o sobie znać. Gdy w końcu po nią sięgnęłam już się nie oderwałam. To było mile spędzone popołudnie, ale od początku.
Zacznę od kilku słów o autorce, bo choć jest znana na świecie to jednak w Polsce nie do końca...