Cztery płatki śniegu

Bardzo fajna bajka dla dorosłych, taka z dobrym zakończeniem, ciekawą fabułą świąteczną, a dodatkowo podnosząca na duchu. Na świąteczny (i nie tylko) wieczór, w sam raz. Mamy tu całkiem zabawne perypetie małżeństwa podejrzewającego się wzajemnie o zdradę (jest nawet detektyw),matkę wychowującą samotnie córkę, nadgorliwą matkę niemowlaka ze wścibską teściową (mąż nie bardzo staje tu na wysokości zadania...) i małżeństwo z mężem sknerą. Ten ostatni wątek bardzo ciekawy, ma się wrażenie że postać męża jest bardzo przerysowana, aż do granic absurdu. Gość, który rozlicza każdy grosz, którego 500+ przekonało do posiadania dziecka i żona - potulna, akceptująca sytuację zdominowana do granic. Ciekawie było obserwować wyrwanie się wykorzystywanej kobiety z tej patologii. Polecam!

Bardzo fajna bajka dla dorosłych, taka z dobrym zakończeniem, ciekawą fabułą świąteczną, a dodatkowo podnosząca na duchu. Na świąteczny (i nie tylko) wieczór, w sam raz. Mamy tu całkiem zabawne perypetie małżeństwa podejrzewającego się wzajemnie o zdradę (jest nawet detektyw),matkę wychowującą samotnie córkę, nadgorliwą matkę niemowlaka ze wścibską teściową (mąż nie bardzo...

Zabawna

Zabawna

"Cztery płatki śniegu" to pierwsza część serii o tej samej nazwie napisanej przez Joannę Szarańską (a także moje pierwsze spotkanie z autorką).
Akcja książki toczy się w małym miasteczku w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Łączy ona w sobie kilka historii, raczej niezbyt znanych wzajemnie rodzin z sąsiedztwa. Każda z nich próbuje radzić sobie na własny sposób z problemami oraz kryzysami, które ich pochłaniają. Oprócz wspólnej klatki schodowej łączy ich również chęć przygotowania świąt idealnych.

Oczywiście historia nie byłaby wiarygodna, gdyby nie było w niej natrętnej i wścibskiej staruszki. Jakie chęci kierują starszą panią?

Niesamowicie przyjemna książka. Bardzo dobrze mi się ją czytało. Uśmiałam się do łez (i to niejednokrotnie),a momentami nawet wybuchałam śmiechem. Pojawiły się także momenty wzruszenia, które skłaniają do przemyśleń.

Polecam cieplutko, nie tylko na święta, ale również w te obecnie chłodne, zimowe dni❄

"Cztery płatki śniegu" to pierwsza część serii o tej samej nazwie napisanej przez Joannę Szarańską (a także moje pierwsze spotkanie z autorką).
Akcja książki toczy się w małym miasteczku w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Łączy ona w sobie kilka historii, raczej niezbyt znanych wzajemnie rodzin z sąsiedztwa. Każda z nich próbuje radzić sobie na własny sposób z problemami...

“Cztery płatki śniegu” to niezwykle ciepła opowieść o magicznym czasie, jakim jest grudzień. Czytelnik śledzi losy osób zamieszkujących jeden blok. Zabiegani ludzie przygotowują się do zbliżających się świąt. Niestety, zapominają o tym, co najważniejsze… Próbuje im przypomnieć o tym staruszka, będąca ich sąsiadką. Nie wiedzieć czemu, bardzo zależy jej na wspólnym przyozdobieniu choinki przed blokiem, a w wigilijny wieczór chce podzielić się z sąsiadami opłatkiem.

Głęboko wzruszyła mnie historia starszej pani Michalskiej. W pewnym momencie zrobiło mi się jej bardzo żal… Z kolei inne historie, jak na przykład tajemniczo znikające kompoty z piwnicy, bardzo mnie rozbawiły.

“Cztery płatki śniegu” to książka idealna do przeczytania w przedświątecznym czasie. Właśnie takiej historii oczekiwałam. Otulająca ciepłem, niosąca mądre przesłanie. Jeśli miałabym przeczytać tylko jedną książkę w klimacie świątecznym, to byłaby to właśnie ta.

Zżyłam się z bohaterami tej powieści, dlatego bardzo się cieszę, że są kolejne części :)

“Cztery płatki śniegu” to niezwykle ciepła opowieść o magicznym czasie, jakim jest grudzień. Czytelnik śledzi losy osób zamieszkujących jeden blok. Zabiegani ludzie przygotowują się do zbliżających się świąt. Niestety, zapominają o tym, co najważniejsze… Próbuje im przypomnieć o tym staruszka, będąca ich sąsiadką. Nie wiedzieć czemu, bardzo zależy jej na wspólnym...

Tego się czytać ,ani tym bardziej słuchać nie da. Idiotyczne dialogi idiotycznych bohaterów stawianych w idiotycznych sytuacjach.

Tego się czytać ,ani tym bardziej słuchać nie da. Idiotyczne dialogi idiotycznych bohaterów stawianych w idiotycznych sytuacjach.

Popieram. Głupie dialogi, bez sensu.

Popieram. Głupie dialogi, bez sensu.

Chociaż Święta już minęły, z przyjemnością poczułam tę atmosferę... Choć czasem było wybuchowo, nerwowo i w sercu bohaterów kryła się rozpacz. Jednak magia świąt działa zawsze- pozwala przebaczać, wlewa nadzieję i z wiru przygotowań, zakupów i drobnych utarczek wyłuskuje bezbłędnie najważniejsze: nie ilość potraw jest ważna, a to z kim spędzimy ten czas.
Oczywiście zanim wszystko pójdzie zgodnie z planem czeka nas prawdziwy armagedon: kto ma romans( i czy w ogóle),dlaczego giną kompoty, czym są " maleństwa" , o ile podrożały jajka i jak namówić mieszkańców kamienicy do wspólnego śpiewania kolęd...
Sympatyczni bohaterowie, świetne poczucie humoru autorki i nadzieja, że jeszcze są dobrzy ludzie, pozwala miło spędzić czas na lekturze.

Chociaż Święta już minęły, z przyjemnością poczułam tę atmosferę... Choć czasem było wybuchowo, nerwowo i w sercu bohaterów kryła się rozpacz. Jednak magia świąt działa zawsze- pozwala przebaczać, wlewa nadzieję i z wiru przygotowań, zakupów i drobnych utarczek wyłuskuje bezbłędnie najważniejsze: nie ilość potraw jest ważna, a to z kim spędzimy ten czas.
Oczywiście zanim...

Uśmiałam się... Książka miła i przyjemna. W sam raz na długi zimowy wieczór. Mnie się podobała.

Uśmiałam się... Książka miła i przyjemna. W sam raz na długi zimowy wieczór. Mnie się podobała.

Bardzo uspokajająca lektura. Polubiłam bohaterów. Bardzo ciekawie poprowadzone dialogi, nie za dużo opisów, a to dla mnie plus. Ciekawa akcja.

Bardzo uspokajająca lektura. Polubiłam bohaterów. Bardzo ciekawie poprowadzone dialogi, nie za dużo opisów, a to dla mnie plus. Ciekawa akcja.

Ciepła, łatwa i przyjemna. :) Co prawda postacie niektórych mogą irytować, ale przyznam, że mnie osobiście zaciekawiły ich historie. Oczywiste zakończenia? Może i tak, ale jak dla mnie na tym polegają świąteczne historie i po to je czytamy, żeby poczuć ten klimat i cieszyć się szczęśliwym zakończeniem. :) Napisana tak, że naprawdę lekko się ją czyta. Nie żałuję, że ją przeczytałam, ale po kolejne części chyba jednak nie sięgnę.

Ciepła, łatwa i przyjemna. :) Co prawda postacie niektórych mogą irytować, ale przyznam, że mnie osobiście zaciekawiły ich historie. Oczywiste zakończenia? Może i tak, ale jak dla mnie na tym polegają świąteczne historie i po to je czytamy, żeby poczuć ten klimat i cieszyć się szczęśliwym zakończeniem. :) Napisana tak, że naprawdę lekko się ją czyta. Nie żałuję, że ją...