Gdy wybierałam tą książkę, miałam ochotę na literaturę obyczajową i kobiecą. Dostałam to plus wątek paranormalny i detektywistyczny i nie wyszło to najlepiej. Były momenty gdzie byłam ciekawa ale w większości się nudziłam, książka bardzo średnia

Gdy wybierałam tą książkę, miałam ochotę na literaturę obyczajową i kobiecą. Dostałam to plus wątek paranormalny i detektywistyczny i nie wyszło to najlepiej. Były momenty gdzie byłam ciekawa ale w większości się nudziłam, książka bardzo średnia

Zaczęło się naprawdę interesująco, jednak bardzo szybko książka ta zrobiła się nudna. Miałam wrażenie, że jest bardzo dużo lania wody i sporo wydarzeń jest niepotrzebnych, a szkoda, bo historia miała duży potencjał.

Zaczęło się naprawdę interesująco, jednak bardzo szybko książka ta zrobiła się nudna. Miałam wrażenie, że jest bardzo dużo lania wody i sporo wydarzeń jest niepotrzebnych, a szkoda, bo historia miała duży potencjał.

Fantastyka przeplata się z rzeczywistością i wierzeniami, a może nawet z współczesnymi zabobonami. Proces czarownic, który nie został jeszcze wyjaśniony, ciągnie za sobą podejrzenia, plotki oraz podział społeczeństwa. Jak w tej sytuacji ma poradzić sobie kobieta, która nie miała, co więcej, nie mogła mieć wpływu na rozwój sytuacji? Teraz jest w centrum całej sprawy. Serdecznie polecam!

Fantastyka przeplata się z rzeczywistością i wierzeniami, a może nawet z współczesnymi zabobonami. Proces czarownic, który nie został jeszcze wyjaśniony, ciągnie za sobą podejrzenia, plotki oraz podział społeczeństwa. Jak w tej sytuacji ma poradzić sobie kobieta, która nie miała, co więcej, nie mogła mieć wpływu na rozwój sytuacji? Teraz jest w centrum całej sprawy....

Wybierając książkę w księgarni byłam przekonana, że będzie to lekka obyczajówka z wątkiem miłosnym i rodzinną tragedią w tle. Nawet nie wiecie jak mocno się pomyliłam.
Znajdzie się tam wątek miłosny ale poza tym nic więcej niż to co myślałam. Książka opowiada o historii pięciu kobiet, które uprawiały czary - magię i źle to się dla nich skończyło. Jak dla mnie jest to typowa powieść fantasy choć zdaję sobie sprawę, że dla prawdziwych koneserów tego gatunku jest inaczej.
Ja nie przepadam za tego typu książkami dlatego też tą książkę przeczytałam ale bez efektu wow. Przeszkadzały mi wątki o boginiach, o magicznych drzewach i czarach. Gdyby nie wątek miłosny w tle to pewnie ocena byłaby jeszcze słabsza albo w ogóle bym tej pozycji nie dokończyła.

Wybierając książkę w księgarni byłam przekonana, że będzie to lekka obyczajówka z wątkiem miłosnym i rodzinną tragedią w tle. Nawet nie wiecie jak mocno się pomyliłam.
Znajdzie się tam wątek miłosny ale poza tym nic więcej niż to co myślałam. Książka opowiada o historii pięciu kobiet, które uprawiały czary - magię i źle to się dla nich skończyło. Jak dla mnie jest to...

Cudowna książka, jak wszystkie tej autorki, która cały czas za rzadko pisze, ale może dlatego tak genialnie...

Cudowna książka, jak wszystkie tej autorki, która cały czas za rzadko pisze, ale może dlatego tak genialnie...

Dosyć dziwne, bardzo długie, ale w sumie ciekawe. Dość ezoteryczne, nie dla każdego, może też znużyć. Żałuję, że książki tej autorki o Salem nie są pokazane jako seria, bo być może nie zaczęłabym od trzeciej części.

Dosyć dziwne, bardzo długie, ale w sumie ciekawe. Dość ezoteryczne, nie dla każdego, może też znużyć. Żałuję, że książki tej autorki o Salem nie są pokazane jako seria, bo być może nie zaczęłabym od trzeciej części.

Powieść zaczyna się mrocznie ukazując wydarzenia w mieście Salem które kojarzą się z magią ,czarami.W powieści mamy coś z thrillera ,fantastyki a także wątek miłosny.Książka świetnie oddaje klimat hallowenowy bo jest tajemniczo ,magicznie a nawet przerażająco.Bohaterowie zostali dokładnie scharakteryzowani mamy również postacie z przeszłości np.boginie które w dużym stopniu wpływają na fabułę.Powieść wywołuje emocje i wciąga czytającego w ten zaczarowany świat Polecam.

Powieść zaczyna się mrocznie ukazując wydarzenia w mieście Salem które kojarzą się z magią ,czarami.W powieści mamy coś z thrillera ,fantastyki a także wątek miłosny.Książka świetnie oddaje klimat hallowenowy bo jest tajemniczo ,magicznie a nawet przerażająco.Bohaterowie zostali dokładnie scharakteryzowani mamy również postacie z przeszłości np.boginie które w dużym stopniu...

Rewelacyjna książka!
Patrząc na okładkę uznałam, że będzie to historia obyczajowa z jakimś romansem i odrobiną magii w tle. Bardzo się myliłam. Nie mniej jednak, książka zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Jest przepełniona emocjami i opowieściami zapierającymi dech w piersiach, a czasem można nawet poczuć ciarki. Ciężko się od niej niej oderwać.
Naprawdę polecam!

Rewelacyjna książka!
Patrząc na okładkę uznałam, że będzie to historia obyczajowa z jakimś romansem i odrobiną magii w tle. Bardzo się myliłam. Nie mniej jednak, książka zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Jest przepełniona emocjami i opowieściami zapierającymi dech w piersiach, a czasem można nawet poczuć ciarki. Ciężko się od niej niej oderwać.
Naprawdę polecam!

Główą bohaterką Callie poznajemy jaką dorosła osobe, jednak jej historia zaczyna sie gdy miała 5 lat i byla swiadkiem zabojstwa własnej matki i jej przyjaciołek w 1989r , które w Salem były znane jako Boginie. Callie wraca do Salem w chwili kiedy zostaje aresztowana jej ciotka Rose, a miasteczkiem znowu wstrząsa morderstwo. Sołeczeństwo wine za kolejną zbrodnie znowu chce zrzucic na Rose, mimo że tak samo jak 1989 r nie ma żadnych dowodów o tym świadczących.
Każda z zamordowach była potomkinią kobiet posądzanych o czary i powieszonych w 1692r
We współczesnym Salem komendant Rafferty rozpoczyna śledztwo i z pomocą Callie próbują rozwikłac zagadke tajemniczych morderstw sprzed 25 lat.
Akcja powieści jest troszke jak na mój gust rozwleczona i momentami zbyt sie ciągnie , jednak jako calośc oceniam ksiażke na dobrą a koncówke nawet na bardzo dobrą :)

Główą bohaterką Callie poznajemy jaką dorosła osobe, jednak jej historia zaczyna sie gdy miała 5 lat i byla swiadkiem zabojstwa własnej matki i jej przyjaciołek w 1989r , które w Salem były znane jako Boginie. Callie wraca do Salem w chwili kiedy zostaje aresztowana jej ciotka Rose, a miasteczkiem znowu wstrząsa morderstwo. Sołeczeństwo wine za kolejną zbrodnie znowu chce...

„Piąty płatek róży” to książka, która skusiła mnie tematyką. Procesy czarownic w Salem, zbiorowa histeria, oskarżenia, wreszcie dręczenie i śmierć.
To czarna karta w historii tego miasta i jego ogromny wyrzut sumienia.
Autorka z procesów czarownic w Salem z 1692 roku uczyniła podwalinę swojej historii, która rozgrywa się w 2014 roku, a powiązana jest ściśle z makabryczną zbrodnią trzech młodych kobiet w 1989 roku.
Jeden ze świadków morderstwa i jednocześnie córka jednej z ofiar, pięcioletnia Callie, nie zdołała zapamiętać mordercy. Ulokowana w sierocińcu sióstr zakonnych, tułała się między jedną rodziną zastępczą, a drugą. Wreszcie, jako dorosła kobieta, po 25 latach wraca do Salem, gdy dochodzi do kolejnej śmierci, a winę przypisuje się Rose, która była powiązana z zamordowanymi w 1989 roku kobietami również znajdowała się na miejscu zbrodni.
Każda z zamordowanych kobiet była potomkinią jednej z tych, które zginęły powieszone w 1692 roku, śledztwo w ich sprawie utknęło w martwym punkcie i w końcu zostało zamknięte, a morderca nieodnaleziony.
Gdy dochodzi do nowej śmierci, komendant Rafferty postanawia na nowa otworzyć sprawę morderstwa Bogiń, jak ją wtedy nazwano.
Wspólnie z Callie będzie szukał powiązań, aby odnaleźć winnego.

Książka ma prawie 500 stron, ale muszę się przyznać, że gdzieś do połowy zwyczajnie nie udało mi się wciągnąć w fabułę. Akcja powieści jest w pierwszej połowie bardzo rozwleczona, przegadana i zwyczajnie mi się ciągnęła.
Autorka (mieszkająca we Salem) posiada ogromną wiedzę na temat procesów z 1692 roku i potrafiła ją przekazać czytelnikowi bez zbędnego zanudzania szczegółami. A jednak ciężko było mi przekonać się do opowiadanej przez nią historii, watek kryminalny był ledwie zarysowany, a największy nacisk kładziony był na fantastyczne elementy powieści.
I mimo, że ten gatunek to mój ulubiony, to jakoś nie za bardzo do mnie przemawiał w wykonaniu pani Barry.
Szczerze mówiąc, w pewnej chwili zastanawiałam się nawet, czy powieści nie odłożyć, ale wrodzona upierdliwość zmusiła mnie do dalszego czytania.
I wiecie co?
Dobrze się stało.

W drugiej części książki, akcja zdecydowanie przyspiesza, a wątki kryminalne stają się bardzo intrygujące. Autorka stworzyła bardzo dobre tło historyczne, dzięki czemu wszystkie powiązania pomiędzy zbrodnią sprzed dwudziestu pięciu lat, a bieżącymi wydarzeniami zaczęły coraz bardziej się zacieśniać i łączyć ze sobą.
Mimo, że moje podejrzenia co do rozwiązania zagadki Bogiń okazały się w większości słuszne, to jednak nie byłam do końca powieści pewna, czy czegoś nie przeoczyłam, a i autorka próbowała zmylić czytelnika.
Język powieści jest bardzo przystępny i jak już akcja się rozkręciła, to czytało mi się lekko i szybko.
Brunonia Berry wplotła w opowiadaną przez siebie historię nie tylko fakty historyczne, ale między innymi elementy mitologii celtyckiej.
Wyszło jej ciekawe połączenie i w efekcie końcowym wciągająca historia.

W tej powieści mamy mieszankę – jak w kotle czarownicy – gatunkową. Jest tu kryminał, wątek fantastyczny, obyczajowy i romantyczny. Ten ostatni mimo, że ważny, nie gra na szczęście w powieści pierwszych skrzypiec. Jest tylko uzupełnieniem głównego wątku, którym jest morderstwo Bogiń.
Bohaterowie są całkiem dobrze nakreśleni i dobrze ich poznajemy. Nie tylko w kontekście bieżących wydarzeń, ale również ich przeszłości.
Podobało mi się to, że nie były to postacie czarno-białe, dobre lub złe.
Autorka pokazała swoich bohaterów z całą paletą ich zalet i wad. Przez to byli dla mnie bardziej wiarygodni i ciekawi.

Akcja tak jak pisałam, jest bardzo nierówna. Pierwsza połowa książki niezwykle mi się nużyła, a drugą wręcz połknęłam.
Dałam się porwać klimatowi Salem, jego magii, historii miasta i piętna, z którym przyszło mu „żyć” od stuleci.
Autorka obnaża ciemną stronę ludzkiej natury, ale robi to z wyczuciem. Nie epatuje okrucieństwem, ale nie boi się pokazać brutalnej prawdy.
Wszystko podaje w dobrym stylu i w sposób, który potrafi zaintrygować.
„Piąty płatek róży” to jej trzecia powieść, której akcja rozgrywa się w Salem i jest powiązana z magią. Można jednak śmiało zacząć przygodę z tym miastem i jego historię od tej powieści, bo prócz niektórych bohaterów, jest to zamknięta historia.

„Piąty płatek róży” to przede wszystkim opowieść o ludziach, którą wraz z głównymi bohaterami odkrywamy krok po kroku.
To opowieść o szaleństwie procesów czarownic, o namiętności, zazdrości i okrucieństwie.
To ukazanie do czego jest się w stanie posunąć człowiek, którym targają nienawiść, zazdrość i obsesyjna miłość.
To w końcu historia o potrzebie przebaczenia i odkrycia prawdy.

Mimo ciężkich początków, książka finalnie bardzo przypadła mi do gustu i cieszę się, że się nie poddałam, tylko czytałam dalej.
Jestem na tyle zadowolona z lektury, że chętnie sięgnę po poprzednie powieści autorki, zwłaszcza, że potrafi ona poruszyć trudne tematy i przedstawić je w prosty, ale niepozbawiony głębi sposób.


Moje Czytanie, czyli czytelniczy miszmasz

„Piąty płatek róży” to książka, która skusiła mnie tematyką. Procesy czarownic w Salem, zbiorowa histeria, oskarżenia, wreszcie dręczenie i śmierć.
To czarna karta w historii tego miasta i jego ogromny wyrzut sumienia.
Autorka z procesów czarownic w Salem z 1692 roku uczyniła podwalinę swojej historii, która rozgrywa się w 2014 roku, a powiązana jest ściśle z makabryczną...