Rachel Morgan, główna bohaterka, pracuje dla tajemniczej organizacji ISB, ale po kolejnym dosyć według niej nędznym zadaniu postanawia żyć na własny rachunek. Nie jest to łatwe, jednak wraz przyjaciółmi ( moim ulubieńcem Jenksem) przeżywa przygodę życia. Naprawdę warto sięgnąć po tę pozycję. Polecam. Ciekawi bohaterowie, akcja, która sprawia, że człowiek się nie nudzi.

Rachel Morgan, główna bohaterka, pracuje dla tajemniczej organizacji ISB, ale po kolejnym dosyć według niej nędznym zadaniu postanawia żyć na własny rachunek. Nie jest to łatwe, jednak wraz przyjaciółmi ( moim ulubieńcem Jenksem) przeżywa przygodę życia. Naprawdę warto sięgnąć po tę pozycję. Polecam. Ciekawi bohaterowie, akcja, która sprawia, że człowiek się nie nudzi.

Ciekawa, pełna przygód;, wspaniale opisuje przyjaźń młodej czarownicy, " agentki" Rachel oraz lojalność i oddanie, jakie zdobywa od swoich towarzyszy.
Sposób bycia i cięty język pana Jenksa , jest tym, co ubarwia wszystkie wydarzenia i zapewnia dobrą zabawę.

Ciekawa, pełna przygód;, wspaniale opisuje przyjaźń młodej czarownicy, " agentki" Rachel oraz lojalność i oddanie, jakie zdobywa od swoich towarzyszy.
Sposób bycia i cięty język pana Jenksa , jest tym, co ubarwia wszystkie wydarzenia i zapewnia dobrą zabawę.

Wyjątkowo przypadła mi do gustu. Po wielu przeczytanych książkach w temacie wampirów, wróżek czy czarownic ta nareszcie nie jest tylko romansidłem z magią w tle, ale magią prawie pozbawioną tematyki miłosnej, co wyjątkowo u mnie zapunktowało. Zgadzam się z poprzednią wypowiedzią co do lekkiego chaosu i utrudnionego "poruszania się" czytelnikowi w fikcyjnym świecie, ale po pewnym czasie można się przyzwyczaić i nie jest to takie złe. Jedynie zakończenie trochę się dłużyło, ale tak książkę pochłonęłam bardzo szybko z prawdziwą przyjemnością. :)

Wyjątkowo przypadła mi do gustu. Po wielu przeczytanych książkach w temacie wampirów, wróżek czy czarownic ta nareszcie nie jest tylko romansidłem z magią w tle, ale magią prawie pozbawioną tematyki miłosnej, co wyjątkowo u mnie zapunktowało. Zgadzam się z poprzednią wypowiedzią co do lekkiego chaosu i utrudnionego "poruszania się" czytelnikowi w fikcyjnym świecie, ale po...

https://natcystycznapaplaninablog.blogspot.com/2020/07/troche-ze-troche-dobre-k-harrison.html ← tu całość
Od razu mówię: moja ocena jest względnie niska, jeśli bierzemy pod uwagę, że całkiem nieźle się bawiłam czytając. Problem w tym, że to mocno średniawa powieść z wieloma wadami. Już sama główna bohaterka jest taka... uch. To trochę parodia silnej babki, jeśli jej się coś nie udaje to tylko, dlatego że tak mamy w scenariuszu, nie z powodu jej bezmyślności albo naiwności (wybór zawodu Rachel to jakieś nieporozumienie). No, niby z wadami mogłaby być bardziej wiarygodna, ale jeśli sprzedaje mi się kit, że laska jest super agentką specjalną i potrafi wyczuć ze stu metrów typa, który tylko pomyśli o kradzieży batonika, to jej ot takie zaufanie do obcych i branie za pewnik tego, co mówią ― mimo że nawet kumple jej zwracają uwagę, że to nie najlepszy pomysł ― jest trochę śmieszne. No z czym do ludzi? W dodatku Morgan to strasznie niekonsekwentna postać, niby strasznie obrzydzona czarną magią i nigdy by się jej nie tknęła (tutaj warto przywołać też scenę, w której myśli, że kogoś zabiła i w sumie to w dupie z tym, że on nie żyje; ważne jest tylko to, że ona splamiła swoje ręce i szlachetność),ale gdy pojawia się jakiś przystojny facet i istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że lubi sobie czasem rzucić jakimś porządnym czarnym urokiem, to wszystko okej. Ona woli nie wiedzieć, nie pytać, woli żyć w bańce. Swoją drogą, gość naraża ją na coś, przez co musi zrobić coś przeciw sobie, złamać własny kodeks i w sumie to też okej (chyba, dlatego że włączyliśmy go do akcji, żeby był tym dobrym, trzymajcie się scenariusza!).
To mało, nadal nie jest wcale tak wkurzająca? Okej. Pojawia się też kilka schematycznych scen... heh „walki”, podczas których Morgan wchodzi do pomieszczenia, ktoś nie chce zrobić czegoś, co ona by chciała albo śmie ją OBRAZIĆ swą bezczelnością, bohaterka skopuje mu dupsko, a ludzie albo udają, że nie widzą, żeby nie oberwać, albo wręcz kiwają głowami z aprobatą. Na domiar ona sama w kółko powtarza, jaka to nie jest obłędna, jak bardzo się marnowała w swojej pracy i że jej nie doceniają, chociaż potrafi skopać dupę każdemu.
Są też dobre strony wśród głównych postaci. Aż dwie. Ivy i Jenks, wampirzyca jest kobietą, do której bycia Rachel aspiruje, ale nigdy nie będzie na tyle rozsądna i przewidująca, a pixy pojawia się w prawie każdej humorystycznej scence.
Ale mimo słabo rozgarniętej bohaterki, którą pewnie można nazwać Mary Sue, najwięcej zarzutów mam chyba co do tłumaczenia. Jeżeli nawet te toporne dialogi bym pominęła, pozostają dalej błędy, które rzucają się w oczy (brak jakiejś literki na końcu słowa, zły przypadek tak, że zdanie brzmi dziwnie, dosłowne przetłumaczenie jakiegoś słowa, którego się tak po prostu w języku polskim nie używa),ale najbardziej nie jestem w stanie przeżyć tego, jak Rachel nazywa facetów. Nie wiem, czy potrafię sobie wyobrazić coś bardziej obleśnego od „ciacha” i to nie tak w myślach, brońcie bogowie, do tego „ciacha”. Coś w stylu: „co słychać, ciacho?”, „nie ruszaj się, bo oberwiesz, ciacho”.
Fabuła z kolei wydaje mi się aż zaskakująco... okej. Przede wszystkim ciekawa, to znaczy akcja z reguły wynika z głupoty bohaterki albo NIESAMOWITYCH zbiegów okoliczności, ale mimo wszystko chciałam się dowiedzieć, jak to wszystko się skończy. Bardzo dużym plusem są fragmenty z norką, pomysł ekstra i klimacik rodem z Disneya, bardzo dobrze się to czytało. Ogólnie to gdybym miała podzielić tę powieść na trzy akty, to pierwszy i ostatni są do kitu, a drugi to coś w rodzaju świetnego trailera gry, która okazuje się meh. To miało duży potencjał, nie wiem, co zawierają kolejne tomy, ale na miejscu autorki doprowadziłabym akcję tej części do końca, a w następnych wykorzystałabym wątek blizny Rachel.

https://natcystycznapaplaninablog.blogspot.com/2020/07/troche-ze-troche-dobre-k-harrison.html ← tu całość
Od razu mówię: moja ocena jest względnie niska, jeśli bierzemy pod uwagę, że całkiem nieźle się bawiłam czytając. Problem w tym, że to mocno średniawa powieść z wieloma wadami. Już sama główna bohaterka jest taka... uch. To trochę parodia silnej babki, jeśli jej się coś...

Akcja ma wyrównane tempo do samego końca, więc czyta się dobrze. Mnie nie nudziła.
Typowe urban fantasy. Znalazły się drobne elementy, które być może trochę zgrzytały. Elementów romansowych jest stosunkowo niewiele, choć tworzą pewną otoczkę jeśli chodzi o relacje między bohaterami.

Jenks i pixy <3

Akcja ma wyrównane tempo do samego końca, więc czyta się dobrze. Mnie nie nudziła.
Typowe urban fantasy. Znalazły się drobne elementy, które być może trochę zgrzytały. Elementów romansowych jest stosunkowo niewiele, choć tworzą pewną otoczkę jeśli chodzi o relacje między bohaterami.

Jenks i pixy <3

W końcu znalazłem serię, która bardzo przypadła mi do gustu.

W końcu znalazłem serię, która bardzo przypadła mi do gustu.

Bardzo lubię urban fantasy i tutaj pomysły, uniwersum, akcja bardzo mi przypasowały. Dałbym nawet ze 2 gwiazdki więcej, ale...
Główna bohaterka to, za przeproszeniem, niedopchnięta, niedowartościowana, nieodpowiedzialna nimfomanka z przerośniętym ego. A wielostronicowe opisy jest różnych "kontaktów" z wampirami wydają się wskazywać na to, że autorka nie była pewna, czy aby nie napisać kolejnego tomu sagi Zmierzch. I z każdym tomem jest tego więcej. Zatem naprawdę czyta się dobrze, zakładając przerzucanie stron z "momentami".

Bardzo lubię urban fantasy i tutaj pomysły, uniwersum, akcja bardzo mi przypasowały. Dałbym nawet ze 2 gwiazdki więcej, ale...
Główna bohaterka to, za przeproszeniem, niedopchnięta, niedowartościowana, nieodpowiedzialna nimfomanka z przerośniętym ego. A wielostronicowe opisy jest różnych "kontaktów" z wampirami wydają się wskazywać na to, że autorka nie była pewna, czy aby...

Oczekiwałam dużo więcej. Książka jest strasznie dziecinna, ciężko się wciągnąć w akcje lub chociaż polubić jakąś postać. Zdecydowanie powstrzymam się od kontynuowania.

Oczekiwałam dużo więcej. Książka jest strasznie dziecinna, ciężko się wciągnąć w akcje lub chociaż polubić jakąś postać. Zdecydowanie powstrzymam się od kontynuowania.

Ciekawa książka, wciągająca ale nie na tyle bym nie mogła się oderwać. Jednak przyjemnie się czytało.

Ciekawa książka, wciągająca ale nie na tyle bym nie mogła się oderwać. Jednak przyjemnie się czytało.

Lekka opowieść, w sam raz na pochmurny dzień. Książkę czyta się szybko, taka nieobciążająca lektura do poduszki.

Lekka opowieść, w sam raz na pochmurny dzień. Książkę czyta się szybko, taka nieobciążająca lektura do poduszki.